Εριέττα Κούρκουλου: «Ποιος θα υπάρχει αύριο για να καταπολεμήσει την σαπίλα και να αντισταθεί στην αδικία;»
Η Εριέττα Κούρκουλου συχνά παίρνει θέση για θέματα της επικαιρότητας, για περιστατικά αλλά και όσα συμβαίνουν στον κόσμο.
Αυτή την φορά έκανε μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram στην οποία αναφέρει τους προβληματισμούς της για όλα όσα γίνονται τόσο στην χώρα μας, όσο και στον κόσμο.
Συγκεκριμένα, ανήρτησε μια φωτογραφία με τον γιο της, συνοδευόμενη από ένα κείμενο με τους προβληματισμούς της.
Η ανάρτησή της:
«Είναι εγωιστικό να κάνουμε παιδιά την σήμερον ημέρα; Αυτή η ερώτηση βασανίζει συχνά το μυαλό μου αλλά και το μυαλό πολλών σκεπτόμενων μαμάδων τις οποίες συναναστρέφομαι.
Κάθε μέρα αντικρίζουμε νέες εικόνες φρίκης ενός κόσμου που όχι απλά έχει χάσει την έννοια της ενσυναίσθησης, αλλά δείχνει να αψηφά εντελώς την αξία της ανθρώπινης ζωής. Η επαρχία πνίγεται, τα νησιά μας καίγονται, τα πολεμικά μέτωπα αυξάνονται, μαμάδες και μωρά δολοφονούνται και ολόκληρες οικογένειες ξεριζώνονται από τον τόπο τους με τον χειρότερο τρόπο.
Μέσα σε αυτό τον χαμό, είναι φυσικό να χάνεται καμία φορά η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και να φοβόμαστε τόσο για τα παιδιά μας, που να φτάνουμε στο σημείο να αναρωτηθούμε εάν θα ήταν καλύτερο να μην τα είχαμε φέρει στον κόσμο.
Όμως χωρίς τα δικά μας παιδιά, τα χαμογελαστά παιδιά που παίζουν στο χώμα και ζουν ξένοιαστα – τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, ποιος θα υπάρχει αύριο για να καταπολεμήσει την σαπίλα και να αντισταθεί στην αδικία; Σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχουμε ανάγκη από ανθρώπους που νοιάζονται, που απλώνουν το χέρι τους για να προσφέρουν βοήθεια εκεί που υπάρχει ανάγκη!
Έχουμε ανάγκη από παιδιά που θα μυρίσουν το λουλούδι αντί να το κόψουν, παιδιά που θα πετάξουν στον κάδο το πεταμένο μπουκάλι κάποιου άλλου στην παιδική χαρά, παιδιά που θα υπερασπιστούν τον συμμαθητή τους που δέχεται bullying στο σχολείο… παιδιά που θα ονειρευτούν και θα αφιερώσουν τις ζωές τους σε μια προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί η κληρονομιά που αφήνουμε στα δικά μας παιδιά να είναι επιεικώς απογοητευτική, όμως με τα σωστά εφόδια ίσως έχουν εκείνα την ευκαιρία να αφήσουν κάτι αξιόλογο στα δικά τους παιδιά».
