Daisy Chain: Ελεύθερη και δυνατή (vid)
Αν μπορείς την αλυσίδα αυτή σπάσε και άφησε τις επικρίσεις, τις εύκολες κρίσεις, τις σκόπιμες αναθεωρήσεις. Οι κρίκοι, όμως, δεν φτάνουν ως εκεί που βλέπει το μάτι σου, αλλά πάνε βαθιά, «χαϊδεύουν» το χώμα της κόλασης και το ασθενικό φως του παραδείσου. Κι αν θες να κόψεις τη συνέχεια, μείνε στο τώρα και άκουσε τις φωνές, αυτές που κατανοείς και αυτές που δεν ξέρεις τι σημαίνουν. Βάζεις δύναμη, έτσι πρέπει, παθιάζεσαι, έτσι πρέπει, θυμώνεις, έτσι πρέπει και στο τέλος φτύνεις ένα κομμάτι της ψυχής σου. Και ναι, ένας κρίκος έσπασε και η συνέχεια φορτώθηκε με ένα επίμονο «α». Θες να γιορτάσεις τη νίκη σου, αλλά σε αυτά τα μέταλλα δεν υπάρχουν μόνο λέξεις και φιλόδοξες προθέσεις. Είναι η ελεύθερη ανάσα που ανοίγει το στόμα και παραβιάζει τ’ άλλα στόματα και μπαίνει στα σωθικά, αναδεύει την ησυχία των ακίνδυνων σκέψεων και κάνει το λεκτικό σχήμα σύνολο συμπαγές, πολύχρωμο και πεισματάρικο. Και στις γωνίες αυτού υπάρχουν φωτιές που ποτέ δεν σβήνουν. Οι λέξεις γίνονται ρίμες και αυτές ρυθμοί μανιασμένοι, φρενιασμένοι που εκτοξεύουν μεταλλικές καταιγίδες… Η ζωή δέχεται την παγωμένη-ζεστή αγκαλιά και η αλυσίδα μεγαλώνει, απλώνεται, φτιάχνει τον δικό της ήλιο. Και κάπως έτσι υπάρχει και συνεχίζει η ράπερ Daisy Chain. [η φωτογραφία από τη σελίδα της στο Spotify]
Φτερούγισμα ελευθερίας
Υπάρχει λόγος να ακούς τον λόγο της DC. Και ναι, θα μπορούσε να είναι ηρωΐδα από άλλο πλανήτη, να είναι η «Wonder Woman» ενός κόσμου που έχασε τα χρώματά του και προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Στην επικράτεια του γκρι, αυτή η φωνή, αυτή η ραπ έκφραση έχει θυμό, σιγουριά, πάθος και παραδοσιακά μπιτ που «σπάνε» κάθε απίθανο νεωτερισμό. Η καλλιτέχνιδα του ανυπότακτου λόγου κάνει σταθερά βήματα, προσεκτικές επιλογές και όταν πιάνει το μικρόφωνο ξέρει πώς θα εξωτερικεύσει το flow της, ξέρει πού πρέπει να κατευθύνει τα λόγια, τις προθέσεις, τα συναισθήματα, τα πάθη, τα αμαρτήματα. Αν ακούσετε το άλμπουμ «Prisma» θα καταλάβετε ότι εδώ τίποτα δεν χάνεται και τίποτα δεν κερδίζεται εύκολα. Η DC δίνει στη φωνή της θάρρος, θράσος και την αλύγιστη αλληλεγγύη που έχουμε ανάγκη. Το ραπ της είναι καθαρό, με ευδιάκριτο κοινωνικό/πολιτικό στίγμα. Η αίσθηση του ανυποχώρητου διατρέχει τα κομμάτια της και την προσωπικότητά της. Ο ήχος που τη συνοδεύει φυλάει την ευαισθησία και προτάσσει την αποφασιστικότητά της. Το ραπ που δίνει στο κοινό είναι η δύναμή της, είναι το «πάτημα» στο ρυθμό που θέλει να πάει όσο πιο μακριά γίνεται. Και όπως λέει θέλω ελεύθερη να ζω και όχι να επιβιώνω. Εδώ, το ραπ είναι φτερούγισμα ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σύνορα για τη DC
Η ράπερ αυτή γεννήθηκε στην Αθήνα. Τα σύνορα, όμως, τοπικά, συνοικιακά, εθνικά, δεν την κρατάνε. Έχει ζήσει και σε Κρήτη, Θεσσαλονίκη, Βερολίνο. Και με τη γερμανική πρωτεύουσα μας έρχεται η παρόρμηση για το αυθαίρετο Αθήνα-Βερολίνο με ένα στίχο θα γίνω. Η DC είναι συλλέκτρια εμπειριών, συμμαχιών και προσπαθειών που θα ενδυναμώσουν τη συντροφικότητα, τη δημιουργικότητα, την ελευθερία, τη μουσική. Δεν είναι τυχαίο ότι έχει κάνει αρκετές συνεργασίες και όλες είναι κοντά στο ύφος και στις προθέσεις της. Μαύρη Παλίρροια, Lena Stoehrfaktor, Sci-Fi River, αυτοί είναι μερικοί από τους καλλιτέχνες που την έχουν συντροφεύσει καλλιτεχνικά. Σημείο καμπής στην πορεία της το άλμπουμ «Όπλο Επιλογής» (2012). Το LP δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του project Arma Di Scelta και είναι ο πυρήνας της ραπ σκέψης-έκφρασης της. Η DC θέλει να πάρουμε τον έλεγχο των ζωών μας και θέλει γι’ αυτό να είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε τα «όπλα» μας. Η σαφήνεια και η ξεκάθαρη πρόθεση ορίζει τη ραπ προσέγγιση και επιβεβαιώνει ότι το κλασικό πάντα θα είναι εδώ να οδηγεί τα πράγματα. Συμμετέχει σε πολλά live και πάντα ψάχνει τον σωστό λόγο. Η ίδια είναι ο σωστός λόγος… Ψάξτε τη, ακούστε τη!
