Πάντα η αγάπη, πάντα η ποίηση (vid)
Της ομορφιάς η εικόνα υποκειμενική, μα το τραύμα της, ευθύνη συλλογική. Οι άνθρωποι ψάχνουν τα μάτια τους στον άλλο, όμως πώς, η σκιά είναι πάντα εδώ, σύννεφο μεγάλο. Κι αν την ομίχλη κόψουν στα δυο με σπαθί κοφτερό, τα δικά τους νήματα αντέχουν στον καιρό. Η αγάπη θέλει τόλμη, θάρρος, ευγένεια, ένα στόμα παιδικό και την αλαζονεία δολοφονημένη, για πάντα καταδικασμένη. Και να οι δειλοί, να οι τολμηροί, μα η εικόνα επιμένει και η μαγεία δεν προφταίνει. Κάποιος ψάχνει ένα αστείο, την κατάσταση να ελαφρύνει, ο πλούσιος όμως δεν ξέρει να δίνει. Προσβολές, αναβολές, χυδαίες περιγραφές και οι κραυγές να μένουν πάνω στις ευαίσθητες χορδές. Η τύχη, όμως, που του ανθρώπου είναι όνειρο και ανομολόγητη ευχή, τη λύτρωση τη θεϊκή προσφέρει κι ένα φιλί για την ψυχή. Το σώμα δεν αλλάζει και ο ιππότης συνεχίζει να καλπάζει. Τώρα, το κρυμμένο φως στην πλάτη του ακούμπα και του ψιθυρίζει τον βλέπεις τον τροχό; Πάτα γερά! Και ο νέος που ήταν ωραίος και οι χορδές του γλυκά ηχούσαν, τίναξε από πάνω του τα κοφτερά βλέμματα, κάλπασε γερά και είπε μέσα του: Το Ελντοράντο με ζητά. Πέτα καρδιά μου δυνατά. Τότε, ο χρυσός πήρε φωτιά και τα δάκρυα έπνιξαν τον κόσμο όλο. Ο νέος δεν είναι πια εδώ και το σώμα του έγινε όνομα διαχρονικό: Συρανό!
Κρυστάλλινοι ήχοι, γάργαρα γέλια, υγρά βλέμματα
Ο Γιώργος Νανούρης πατά στα μέτρα τα ποιητικά και του Συρανό την καρδιά μας δίνει, όλα τα φροντίζει, τίποτα δεν χαραμίζει. Το έμμετρο ρομαντικό δράμα του Εντμόντ Ροστάν γεμίζει το θέατρο «Αλκυονίς» με κρυστάλλινους ήχους, γάργαρα γέλια, χιούμορ και υγρά βλέμματα. Ο λόγος ο ατόφιος, που στάζει αίμα, ιδρώτα, αγωνία, έρωτα, αγάπη, θάνατο, τη σκηνή κατακλύζει και σίγουρα τους θεατές αγγίζει. Ο Νανούρης ξέρει τι είναι η ποίηση και πώς να μας τη δώσει, με το περίπλοκο δεν θέλει να μας αγχώσει. Το κάνει ξανά και δικαίως το κοινό τις παλάμες του χτυπά. Μέσα από τη σκιά και το φως, τα χρώματα των δύο κόσμων, του μεγάλου και του μικρού, του ατομικού, γίνονται κτήμα όλων. Η ποιητική αφήγηση διαθέτει πολλές μορφές και σταθερό ρυθμό, όμως οι συντελεστές του έργου είναι σώμα ανθεκτικό. Ο κόσμος του Ροστάν ευτύχησε στα χέρια και τις σκέψεις του Στρατή Πασχάλη, γιατί αυτός τη μετάφραση-διασκευή κρατά. Και από κει, ο σκηνοθέτης, ο Γιώργος Νανούρης, έφτιαξε τον σκηνικό κόσμο όπως πρέπει να ναι: με σκάλες που κινούνται, με πανιά που πάλλονται, θέατρο μέσα στο θέατρο και με ηθοποιούς-παιδιά! Και λέμε ναι σε όλα τα θαυμαστικά.
Υψηλές αποδόσεις
Το έργο απαιτεί υψηλές σκηνικές αποδόσεις και πώς αλλιώς όταν η καρδιά είναι οδηγός; Εκεί στόχευσε ο σκηνοθέτης και πρώτος ο Μιχάλης Σαράντης. Ασταμάτητος, ακούραστος, έκανε τον λόγο του Συρανό δεύτερο δέρμα. Είχε από πριν το ηθικό, καλλιτεχνικό, έρμα και η ισορροπία τρόμου έγινε αυτή του ψυχικού πόνου. Δίπλα του η Ρωξανή, αυτή η λεπτή, δυνατή, εύθραυστη φιγούρα που ακολούθησε η Λένα η Παπαληγούρα, αυτή που μπορεί να κάνει κάθε γυναίκα στη σκηνή. Ο Συρανό, ιππότης, ποιητής, είναι ερωτευμένος μαζί της, αλλά δεν ελπίζει, η ασχήμια του -η μεγάλη του μύτη- τον απελπίζει. Αυτή πολιορκείται από τον Κόμη Ντε Γκις που την εξουσία, αλαζονεία, κωμική περσόνα, ενσαρκώνει ο Νικόλας Χανακούλας. Η κοπέλα, όμως, είναι ερωτευμένη με τον όμορφο Κριστιάν, τη δύναμη και ατολμία-αδυναμία του ο Ιάσωνας Παπαματθαίου σηκώνει και στερεώνει. Ο Συρανό συμφωνεί μαζί του να τον βοηθήσει να κατακτήσει τη Ρωξάνη, το στόμα όμως είναι ένα και στην καρδιά υπάρχει μόνο ένας. Και η δράση να παίρνει τα λόγια του Ροστάν και κάθε τετραγωνικό της σκηνής να γίνεται χώρος υποδοχής, αποδοχής, μάχης, έρωτα, αγάπης. Φυσικά η μουσική του συγγραφέα, του μεταφραστή και του σκηνοθέτη δεν θα μπορούσε να μην έχει τη μουσική του Βάιου Πράπα, που με τις νότες του λέει «άνθρωπε, αγάπα!». Με τον «Συρανό» ο Νανούρης δείχνει ότι μπορείς να κάνεις θέατρο με τη δύναμη του ψιθύρου και την πνιχτή φωνή της κραυγής.
Ταυτότητα παράστασης
«Συρανό», του Εντμόντ Ροστάν [έως 31/1]
Στο θέατρο «Αλκυονίς»
Μετάφραση– Διασκευή: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία- Φωτισμοί: Γιώργος Νανούρης
Πρωταγωνιστούν: Μιχάλης Σαράντης, Λένα Παπαληγούρα, Ιάσονας Παπαματθαίου, Νικόλας Χανακούλας, Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Χρήστος Πούλος Ρένεσης, Γιώργος Φασουλάς
Μουσική: Βάιος Πράπας
Μουσικός επί σκηνής: Αθηνόδωρος Καρκαφίρης
Σκηνογραφία: Γιώργος Νανούρης
Ενδυματολογική επιμέλεια: Τζίνα Ηλιοπούλου, Λίνα Σταυροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτα Ηλιοπούλου
Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Η διασκευή έγινε με την συνεργασία του Γιώργου Νανούρη για τις ανάγκες της συγκεκριμένης παράστασης
Παραγωγή: Το Θέατρο
Επικοινωνία: We R Press, City Owls
Διάρκεια: 120 λεπτά.
Εισιτήρια: από 17 ευρώ.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμ. 8 μ.μ., Παρ. 9 μ.μ., Σάβ. 6 μ.μ./ 9 μ.μ., Κυρ. 6 μ.μ., Τετ. 7 μ.μ.
