Λόγου χάριν: Περπατά και ραπάρει δυνατά (vid)
Η φωνή βγαλμένη από τα αφανή ηλεκτρομαγνητικά κύματα και το «μπιτ» σαν το χτύπημα πάνω σε καυτό μέταλλο. Και συ, ο ακροατής, να θες να βρεις όλα τα λογοπαίγνια με τ’ όνομα και την κίνησή του, με αυτό που σου αφήνει ο ραπ καλλιτέχνης χωρίς να πει τίποτα. Το κλασικό, το λεγόμενο old school, δεν είναι κουλ, αλλά αυτό που πρέπει να κάνεις, να δώσεις, με αυτό να χώσεις ρίμες, flow και να πεις στο προκλητικό άγνωστο ξεκόλλα και κόλλα με τη δική μου ντόπα. Κι αν ο νέος, ο ωραίος, κριντζάρει, ας τον κι αυτόν να ραπάρει. Τα λόγια και οι ήχοι μένουν, το στόμα που δεν αλλάζει, αλλά βρίσκει νέα χρώματα, αρώματα και τα μοιράζει με πάθος, γενναιοδωρία και καμία δεύτερη σκέψη. Εδώ, όλα είναι στην πρώτη θέση. Το σημείο πάλλεται, κινείται, μετακινείται και οι άπειρες διαιρέσεις του το οδηγούν στην ίδια θέση, στην αρχή, στην αφετηρία, στην πρωτιά, στην κοφτερή ματιά. Ο λόγος και η χάρη κι αν δεν γουστάρεις κάνε μας τη χάρη. Εντάξει, μέτριο το έμμετρο, όμως αυτός ο τύπος έχει την ικανότητα να ραπάρει κι αν το αρνείστε, τότε… Άλλοι τον ακούνε χρόνια, εμείς τον μάθαμε τώρα τον λόγου χάριν και το κείμενο που ακολουθεί του ανήκει. [η φωτό από τη σελίδα του στο facebook]
Χρωματιστές καραμέλες
Η φάση, η εικόνα και ο ήχος έχει ως εξής: περπατάς, περπατάς, παραπατάς, στέκεσαι μιλάς και στο απότομο «σκρατς» σταματάς. Για λίγο. Και μετά αυτό που προηγήθηκε, αυτό που έμεινε, αυτό που πήγε άλλου, αυτό που σε κάνει να περπατάς, περπατάς, περπατάς… Καταλάβατε; Ο λόγου χάριν έρχεται καταπάνω σου, αλλά δεν σκέφτεται «τώρα, ορμάω!». Βαδίζει σταθερά, ραπάρει σταθερά και κάπως έτσι βγαίνει νικητής. Είναι γνωστό ότι οι σταθεροί θριαμβεύουν. Αυτός ο ράπερ βοηθάει τα «μπιτ» του με ήχους εντός και εκτός, με λόγια που στέκουν πλάγια και «λυγίζουν» κάπως το εδώ και το μετά. Το flow του δεν χρειάζεται να κορυφώσει και με μια δύναμη ήρεμη, μα αποφασιστική, λούζει τον κόσμο με τις ρίμες του. Κι αν θέλετε να καταλάβετε τι σημαίνει «λχ», ακούστε το άλμπουμ «walk n’ talk pt.2». Ο λόγος (του) γεμίζει με δυνατές, καθαρές, φωνές, ποικιλόμορφο ακουστικό παρασκήνιο και πολυεπίπεδη έκφραση, ύφος. Και ξέρετε πώς μοιάζει η ραπ εικόνα, τοιχογραφία, αυτού του καλλιτέχνη; Με ένα πακέτο γεμάτο χρωματιστές καραμέλες. Και ναι, από το κομμάτι «Καραμέλες» ήρθε αυτή η σκέψη και είναι τόσο, μα τόσο, ταιριαστό με όλο αυτό που κάνει ο λόγου χάριν. Σε αυτόν θα βρείτε το σταθερό-κλασικό, αλλά και το ελαφριά πειραγμένο, το σημερινό, το γλυκόπικρο, το ταξιδιάρικο, τον λόγο που επιμένει.
Καμία υποχώρηση
Ο λόγου χάριν δεν διστάζει να πειραματιστεί και να συνεργαστεί με αυτούς που δοκιμάζουν τα όρια της spoken word έκφρασης. Στο EP «Hanahaki» της Fane συνυπάρχει και συμβάλλει διακριτικά και αρμονικά, ουσιαστικά με τον ήχο του. Και αμέσως μετά ακούς το «Deadline» και αφήνεσαι στο flow που παίρνει τον ψίθυρο και τον δυναμώνει, τον τονώνει και σε… Ας μη το πούμε. Ο ρυθμός που βρίσκουν και δίνουν οι στίχοι είναι ελκυστικός. Ακούς το δυνατό «μπιτ» και μια μελωδική παρέμβαση στο παρασκήνιο που σε κρατά γειωμένο. Και μετά έρχεται το «Game Over» και αμέσως μεταφέρεσαι στο σημείο που ακούς τη βροχή πίσω από την κουρτίνα. Ο «λχ» «φτύνει» τις ρίμες δίχως κόπο και η παραγωγή του igutthese απλά τα «σπάει». Και μετά το «Κρυφτό» σε παραγωγή Sumo Beats. Λίγο διαφορετικό, μα το «λίγο» αρκεί για να ακούσεις κάτι άλλο. Καμία υποχώρηση, καμία αδυναμία και ένα νοσταλγικό κοινά αποδεκτό ύφος. Ο λόγου χάριν ξέρει καλά το παιχνίδι, τόσο στο επίπεδο της εκτέλεσης όσο και σε αυτό της δημιουργίας. Προσέχει τι δίνει στο κοινό και κρατά τη ξεχωριστή φωνή του. Αυτός ο καλλιτέχνης δίνει πολλές επιλογές στον ακροατή και τιμά τη σταθερή αξία της ραπ.
