Το μετά τη Μόσχα ταξίδι (vid)
Εκεί που ο Μακμπέθ ρωτά για τη μοίρα του. Εκεί που ο Βασιλιάς Ληρ μοιράζει το βασίλειό του. Εκεί που ο Άμλετ συναντά το φάντασμα του νεκρού πατέρα του. Εκεί που εκδηλώνεται το μίσος και γελούν τα χίλια πρόσωπα του Ιάγου. Εκεί που ο Φάλσταφ έχει το τελευταίο γέλιο. Εκεί που ο Τσέχωφ άγγιξε και άφησε τη δημιουργία του ανθρώπινου. Εκεί που ζει η σαιξπηρική αρχή και οι αμέτρητες εκτάσεις της. Εκεί που οι αριθμοί είναι ιεροί και ό,τι βλέπεις είναι αυτό που δεν είδες. Εκεί που η ροή του κρυστάλλου αντηχεί στη σπηλιά των σκιών και των αποτυπωμάτων φωτός. Εκεί που ένα ποίημα κλείστηκε σε πράσινο μπουκάλι και έγινε Λάλον ύδωρ. Εκεί που ο ουρανός έγινε το έδαφος και το έδαφος σάρκα που ξυπνά και πετά. Εκεί που ο χώρος παραδέχεται την ήττα του και ψάχνει τη θέση του στον κύκλο, στον ήλιο και στο φεγγάρι. Εκεί που ο προορισμός από ελπίδα γίνεται απέλπιδα προσπάθεια και το ταξίδι «τρώει» τα λιμάνια και τις εστίες του. Εκεί που τρεις γυναίκες ρίχνουν τα μαλλιά τους για να σώσουν επιθυμία, ζωή, οικογένεια και φοράνε το δέρμα του φιδιού για να ταπεινωθούν. Εκεί που οι τρεις αδελφές, στη σπηλιά της Εκάτης, ψάχνουν το μετά τη Μόσχα ταξίδι. [σ.σ η φωτογραφία είναι του Κωστή Καλλιβρετάκη]
Η αέναη διχοτόμηση
Το θέατρο ως τόπος, πράξη, λόγος, είναι αρχέγονο μυστήριο και εντολή που δόθηκε. Η συνέχεια είναι η μοίρα του και αποστολή του η φροντίδα της αέναης διχοτόμησης του ανθρώπου. «Οι τρεις αδελφές (Στη σπηλιά της Εκάτης)», στο Bios, βασίζονται στην αντίφαση που ορίζει το πνευματικό/ψυχικό μας είναι. Η ένωση και ο αποχωρισμός επιστρέφουν διαρκώς στο κινητό-ακίνητο σημείο μας και κάπως έτσι σχηματίζεται η κίνηση και οι κόσμοι μας. Ο Δημήτρης Τσιάμης βρήκε αυτό το λεπτό, ανθεκτικό, νήμα και δόμησε τη θεατρική, σκηνοθετική του ματιά, φώτισε τον χώρο που υπάρχει στο σκοτάδι των «Τριών Αδελφών» του Τσέχωφ. Η δραματουργική επεξεργασία δοκιμάστηκε/δοκιμάζεται στο μετά τη Μόσχα και στο πριν τη Μόσχα. Στο κέντρο αυτού του δίπολου, μεταξύ Ανατολής-Δύσης, οι τρεις αδελφές. Η Ιρίνα, η Όλγα, η Μάσσα. Η επιθυμία για φυγή, απελευθέρωση, γνώση, έρωτα, αγάπη, σεβασμός πάντα υπήρχε και πάντα κρυβόταν στους μακρινούς τόπους. Το μακριά, όμως, είναι το κοντά της αδύναμης ύπαρξης και οι τόποι είναι οι χρόνοι που δεν συναντήθηκαν. Εδώ, λοιπόν, υπάρχει η γέφυρα, το σημείο μηδέν, η σπηλιά και η τρίσωμη Εκάτη είναι το μέσο, το ηχείο, η δίοδος που τα σώματα, οι ψυχές, οι κραυγές και οι ψίθυροι θα περάσουν, θα ρευστοποιηθούν και θα γίνουν ένα με το ατσάλινο νήμα. Η συνείδηση, όμως, δεν πρέπει να μείνει αφρόντιστη. Γι’ αυτό και δίπλα στη γυναίκα έρχεται το άλλο μισό, ο άντρας. Εδώ, είναι σύντροφος, φίλος, σαμάνος, προφήτης, οδηγός. Αυτός θα φέρει τις τρεις αδελφές σε επαφή με το οριστικό και με τον τόπο πέρα από τη Μόσχα.
Πέρα από τον τόπο
H είσοδος στο έργο του Τσέχωφ και η μοναδική ανάγνωσή του απαιτεί ομοιογένεια και συγχρονισμό. Οι Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Μάιρα Γραβάνη, Αλίκη Στενού εκπληρώνουν το τρεις αδελφές ένα σώμα. Καθεμία είναι κομμάτι της άλλης και κάθε αντίφαση της μιας είναι σημάδι της άλλης. Την ίδια στιγμή που βλέπουμε τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά, την αμέσως επόμενη παρατηρούμε τον νέο θηλυκό άνθρωπο. Οι τρεις γυναίκες κουβαλάνε και μοιράζονται με το κοινό τη «συγγνώμη», το «σ ’αγαπώ», το «σε συγχωρώ», το «θέλω να ζήσω», το «θέλω να μην ξεχάσω». Κομβικός ο ρόλος του άνδρα. Ο Δημήτρης Τσιάμης είναι σίγουρος για τον ρόλο, την αποστολή και την επίδραση που έχει πάνω στις αδελφές. Καθοριστική η επιμέλεια κίνησης από την Ελένη Χατζηγεωργίου. Η Μαίρη Ζυγούρη αξιοποίησε όπως έπρεπε τη μικρή, υπόγεια, σκηνή του Bios, ενώ τα κουστούμια, σε άσπρο και μαύρο, τόνισαν το αρχέγονο και σταθερό στοιχείο. Η ατμόσφαιρα της παράστασης είναι μυστικιστική και οι ήχοι των κρουστών και του υγρού στοιχείου σε συντροφεύουν στο νέο μήνυμα των αδελφών, αυτό που λέει: προς τη ζωή αδελφές μου, προς τη ζωή. Αυτές «Οι τρεις αδελφές» διαθέτουν δύναμη, ευαισθησία και μια αληθινά νέα καλλιτεχνική ματιά.
Ταυτότητα παράστασης
Οι τρεις αδελφές (Στη σπηλιά της Εκάτης)
Στο Bios μέχρι 7/4
Σκηνοθεσία/ δραματουργική επεξεργασία: Δημήτρης Τσιάμης
Εικαστική σκηνογραφία/κοστούμια: Μαίρη Ζυγούρη
Επιμέλεια κίνησης: Ελένη Χατζηγεωργίου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Θεώνη Σιδεράκου, Λουκάς Παπουτσής
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης/ Επεξεργασία εικόνας: Μαίρη Ζυγούρη
Video Trailer: Γιώργος Αποστολόπουλος
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Μάιρα Γραβάνη, Αλίκη
Στενού, Δημήτρης Τσιάμης.
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00, Κυριακή στις 20:00
Εισιτήρια: από 10 ευρώ.
Πληροφορίες και τηλ. κρατήσεων: 2103425335
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού
