Ακαδημαϊκός παρομοίασε τα μάρμαρα του Παρθενώνα ως «παιδί χωρισμένων γονιών»: Η συζήτηση που έλαβε μέρος στο Βρετανικό Μουσείο

Επιμέλεια: Newsroom
Ακαδημαϊκός παρομοίασε τα μάρμαρα του Παρθενώνα ως «παιδί χωρισμένων γονιών»: Η συζήτηση που έλαβε μέρος στο Βρετανικό Μουσείο
Η συζήτηση στο Βρετανικό Μουσείο ανέδειξε την πολύπλευρη φύση του ζητήματος των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Στις 5 Ιουλίου, το Βρετανικό Μουσείο φιλοξένησε μια συζήτηση για το μακροχρόνιο ζήτημα των Μαρμάρων του Παρθενώνα, συζητώντας για το αν θα πρέπει να επιστραφούν στην Ελλάδα. Ο διευθυντής Nicholas Cullinan αναγνώρισε τις συνεχιζόμενες εκκλήσεις για την επιστροφή τους.

Ο ιστορικός και συμμετέχων στο πάνελ David Olusoga τόνισε την πολιτιστική σημασία των μαρμάρων για την Ελλάδα, δηλώνοντας: «Τα μάρμαρα σημαίνουν κάτι για την Ελλάδα που νομίζω ότι υπερισχύει του δικαιώματός μας να τα φυλακίσουμε σε αυτό το κτίριο». Τόνισε ότι η Ελλάδα αμφισβητεί την ιδιοκτησία τους από το 1832 και σε οκτώ χρόνια συμπληρώνονται 200 χρόνια από τότε που η Ελλάδα ζήτησε για πρώτη φορά την επιστροφή τους. Ο Olusoga πιστεύει ότι τα μάρμαρα ανήκουν στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα, το οποίο χτίστηκε εν αναμονή της επιστροφής τους.

Η ακαδημαϊκός Mary Beard προσέφερε μια διαφοροποιημένη άποψη, προτείνοντας ότι ενώ η Ελλάδα «κατέχει κατά κάποιο τρόπο τα μάρμαρα του Παρθενώνα», είναι επίσης διεθνείς θησαυροί που ανήκουν στην ανθρωπότητα. Σύγκρινε τα μάρμαρα με ένα «παιδί χωρισμένων γονιών» και πρότεινε μια πιο γενναιόδωρη συμφωνία διαμοιρασμού με την Ελλάδα. Η Beard οραματίστηκε το Βρετανικό Μουσείο ως «τη μεγαλύτερη δανειστική βιβλιοθήκη του κόσμου», δανείζοντας έργα σε παγκόσμιο επίπεδο για την προώθηση της κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Το πάνελ εμβάθυνε επίσης στα ευρύτερα ζητήματα της επιστροφής και του επαναπατρισμού. Η Munira Mirza, πρώην διευθύντρια της μονάδας πολιτικής του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου, τόνισε ότι πολλά αντικείμενα του Βρετανικού Μουσείου είχαν αποκτηθεί νόμιμα εκείνη την εποχή. Τόνισε τη σημασία της διασφάλισης ότι τα επιστρεφόμενα αντικείμενα φροντίζονται κατάλληλα στις πατρίδες τους, αναφέροντας ως αμφιλεγόμενο παράδειγμα την επιστροφή χάλκινων αντικειμένων του Μπενίν στη Νιγηρία από τη γερμανική κυβέρνηση.

Η κληρονομιά της αποικιοκρατίας ήταν ένα σημαντικό θέμα της συζήτησης. Ο Olusoga επέκρινε τα μουσεία για τη χρήση ευφημισμών στους καταλόγους και τους πίνακες ερμηνείας τους, τονίζοντας την ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι αποικιοκρατικές διασυνδέσεις των βρετανικών ιδρυμάτων.

Η συζήτηση στο Βρετανικό Μουσείο ανέδειξε την πολύπλευρη φύση του ζητήματος των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Αν και υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα για την επιστροφή τους στην Ελλάδα, η συζήτηση υπογράμμισε επίσης ευρύτερα ζητήματα σχετικά με την πολιτιστική ιδιοκτησία, τον ρόλο των παγκόσμιων μουσείων και την κληρονομιά της αποικιοκρατίας.