Αξέχαστες σκηνές: Ο κόσμος όλος ένα τανγκό! (vid)
Το τανγκό θέλει δύο. Δύο σώματα και δύο ψυχές που «καίγονται». Θέλει και κίνηση, που σαν αέρας συνοδεύει τις νότες-στάλες της μουσικής. Η σκηνή που θυμόμαστε σήμερα είναι η επιβεβαίωση της κυριαρχίας του ανείπωτου! Δύο άνθρωποι να χορεύουν και ο κόσμος να γίνεται τόσο δα μικρός. Δύο άνθρωποι να γίνονται η μία και μοναδική στιγμή της ζωής τους! Κι αν ο ένας δεν βλέπει, είναι η λάμψη της ζωής, των νιάτων, που τον οδηγεί και τον ενδυναμώνει. Όλα ξεκινούν από τη μυρωδιά, αυτή την πανίσχυρη αίσθηση. Η δροσιά του κύματος, η καθαρότητά του υγρού χώματος, η γλύκα, ανόθευτη, των καρπών της φύσης και το σφρίγος του σώματος της κοπέλας. Και έρχεται η άχρονη γλώσσα, που πάνω σε ήχους και πλήκτρα πατά, και δίνει την ώθηση για να γίνει η μικρή πίστα κάτι μεγαλύτερο. Τα όρια, για λίγο, θα χαθούν. Η υπέρβαση θα γίνει κανόνας και στα μάτια θα λάμψουν όλου του κόσμου οι Κυριακές. Η σκηνή του τανγκό από το «Άρωμα Γυναίκας» είναι αξέχαστη. Πώς να ξεχάσεις αυτό που η καρδιά ζητά και σε λίγα λεπτά αποτυπώνεται μπροστά στην κάμερα; Εδώ, μουσική και σώματα, πρόσωπα, θριαμβεύουν.
Η δροσιά των νιάτων και η δύναμη του Φρανκ Σλέηντ
O σκηνοθέτης της ταινίας, ο Μάρτιν Μπρεστ, σε αυτή τη σκηνή συμπυκνώνει τη δύναμη του κεντρικού χαρακτήρα, του συνταγματάρχη εν αποστρατεία Φρανκ Σλέηντ, τυφλός και αλκοολικός, και τη συνοδεύει με αυτήν που εκπέμπει η αθωότητα και η δροσιά των νιάτων. Ο συνταγματάρχης έχει βγει με τον συνοδό του, τον Τσαρλι Σιμς, για πρωινό γεύμα σε εστιατόριο που προσφέρει και μουσική. Συναντούν μια νεαρή κοπέλα που περιμένει το αγόρι της. Της ζητούν αν μπορούν να καθίσουν μαζί της, για να της κάνουν παρέα. Αυτή δέχεται και μετά από λίγα λεπτά έρχεται η πρόσκληση για τανγκό. Ο συνταγματάρχης παίρνει δύναμη από τη φρεσκάδα της κοπέλας, την ομορφιά της και θέλει να την κρατήσει όσο περισσότερο γίνεται. Το τανγκό είναι ένας ερωτικός, παθιασμένος, αισθαντικός χορός που ευφραίνει την ψυχή και εξάπτει τη φαντασία. Το πρόβλημα όρασης του ενός δεν μπορεί να χαλάσει τη στιγμή. Ο Τσαρλι ενημερώνει για τις διαστάσεις της πίστας και από κει και πέρα ο κόσμος ανήκει στον Φρανκ Σλέηντ. Ξέρει ότι ο χορός θα διαρκέσει για λίγα λεπτά. Ξέρει ότι σε λίγο θα επιστρέψει στη δύσκολη και άχαρη ζωή του. Ξέρει, όμως, ότι θα έχει πάρει για πάντα μαζί του το άρωμα μιας νεαρής, γοητευτικής, γυναίκας.
Η ορμή και η χάρη του ανθρώπου
Η σκηνή μεγεθύνει, και σωστά, τα χαρακτηριστικά του ήρωα που υποδύεται ο Αλ Πατσίνο. Η όραση μπορεί να λείπει, αλλά οι υπόλοιπες αισθήσεις είναι εκεί. Με αυτές παίζει και ο μεγάλος ηθοποιός. Σε αυτές έχει «βυθιστεί» και μέσα απ’ αυτές έχει αναδείξει την απώλεια της όρασης. Ο Πατσίνο είναι ηθοποιός με τεράστια εσωτερική ένταση και ξέρει να τη διοχετεύει. Ο τρόπος που αξιοποιεί το σώμα και κυρίως το πρόσωπο τον καθιστούν μοναδικό. Ο ρόλος του στην ταινία είναι αβανταδόρικος και την ίδια στιγμή επικίνδυνος. Τι εννοούμε; Αν έμενε μόνο στο πρόβλημα όραση του χαρακτήρα του, τότε θα αποτύγχανε. Είναι ο ταραγμένος εσωτερικός κόσμος του συνταγματάρχη που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον κι αυτόν φέρνει στην επιφάνεια με το παίξιμό του. Στη σκηνή του τανγκό παρουσιάζει την ευγένεια και την κομψότητά του ρόλου που ενσαρκώνει. Την ώρα που χορεύει με την κοπέλα ο θεατής αφήνεται στη δύναμη και στη γοητεία της ερμηνείας και της μουσικής. Και όλη η σκηνή έχει την έκφραση του τανγκό. Ήρεμα ξεκινά, σταδιακά ανεβαίνει και στο τέλος ξέσπασμα και γαλήνη. Η απλότητα, η ορμή και η χάρη του ανθρώπου σε λίγα λεπτά. Εντυπωσιακό!
