To «Γελαστό Παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη που έγινε συνώνυμο της αντίστασης δεν ήταν Έλληνας: Η ιστορία πίσω από το τραγούδι

Επιμέλεια: Newsroom
To «Γελαστό Παιδί» του Μίκη Θεοδωράκη που έγινε συνώνυμο της αντίστασης δεν ήταν Έλληνας: Η ιστορία πίσω από το τραγούδι
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι πίσω από το “Γελαστό Παιδί”, το θρυλικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, κρύβεται μια πραγματική ιστορία που καμία σχέση δεν έχει με την ελληνική πολιτική.

Το «Γελαστό παιδί» θα μείνει στην ιστορία ως ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη. Ένα θρυλικό, ένα ιστορικό τραγούδι, που πάντα, μέσα στις δεκαετίες, βρίσκει τον τρόπο να γίνεται επίκαιρο, και να ξανατραγουδιέται μαζικά από τον κόσμο.

Το «Γελαστό παιδί» λοιπόν δεν ήταν ελληνόπουλο, αλλά ένας επαναστάτης από την Ιρλανδία. Ήταν ο Michael Collins, ένας απ΄τους σημαντικότερους ηγέτες του ιρλανδικού απελευθερωτικού κινήματος.

 

Πρόκειται, σύμφωνα με τη Μηχανή του Χρόνου, για ένα μελοποιημένο ποίημα του Ιρλανδού ποιητή Brendan Beham, το οποίο μεταφράστηκε από το Βασίλη Ρώτα και μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη τον Οκτώβριο του 1961 για τις ανάγκες του έργου «Ένας Όμηρος».

Τα τέσσερα τραγούδια του δίσκου όμως λογοκρίθηκαν, οι στίχοι απορρίφθηκαν και ο Μίκης Θεοδωράκης τα κατέγραψε αρχικά με τη δική του φωνή παίζοντας ο ίδιος τη μουσική στο πιάνο. Επίσημα το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1966 με ερμηνεύτρια τη Ντόρα Γιαννακοπούλου, αλλά ευρύτατα γνωστό έγινε με την ερμηνεία της Μαρίας Φαραντούρη. Λόγω δικτατορίας όμως κυκλοφόρησε επτά χρόνια μετά.

O Ιρλανδός έγραψε το ποίημα για τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Βρετανών και το αδικοχαμένο «Γελαστό Παιδί» ήταν ένα αθώο θύμα του εμφυλίου.

Η καταδίκη σε θάνατο και η δημιουργία του IRA

Η Ιρλανδία μετά από 700 χρόνια κατοχής κέρδισε την αυτονομία της και οι Βρετανοί κράτησαν το 1/6 του εδάφους, που ήταν όμως και το πιο πλούσιο. Έτσι, ο αγώνας συνεχίστηκε οδηγώντας σε έναν αιματηρό εμφύλιο. Το γελαστό παιδί του ποιήματος ήταν ο Michael Collins, η ψυχή του ιρλανδικού αντάρτικου πόλης.

11

Το «Γελαστό παιδί» πολέμησε δίπλα στον αρχηγό της εξέγερσης, Πάτρικ Πηρς στη διάρκεια της κατάληψης του Ταχυδρομείου του Δουβλίνου. Η εξέγερση απέτυχε.

Ωστόσο, ήταν η αρχή για το απελευθερωτικό κίνημα. Ο Κόλινς καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά παρέμεινε ένα χρόνο σε φυλακές ασφαλείας. Όταν απελευθερώθηκε έγινε διοικητικό μέλος του Σιν Φέιν και διοικητής της οργάνωσης «Οι εθελοντές του Βαλέρα», που εξελίχθηκε στη συνέχεια στον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό IRA. Εκλέχτηκε βουλευτής στις εκλογές του 1918, αλλά αρνήθηκε τη θέση.

Μόλις δημιουργήθηκε το πρώτο Ιρλανδικό Κοινοβούλιο με πρόεδρο τον Βαλέρα όλοι οι βουλευτές συνελήφθησαν. Ο Κόλινς γλύτωσε και αμέσως οργάνωσε την απελευθέρωση του Βαλέρα και των άλλων βουλευτών.Η πράξη του αυτή εκτίναξε την πολιτική του καριέρα και έγινε Πρόεδρος της IRB και Διευθυντής Πληροφοριών του IRA.

Από τη συνθήκη ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας στον αιματηρό εμφύλιο.

Μετά την αγγλοϊρλανδική συνθήκη με την οποία η Ιρλανδία απέκτησε την ανεξαρτησία της, ο IRA διχάστηκε σ’ αυτούς που ήταν υπέρ της συνθήκης και σ’ αυτούς που ήταν κατά. Οι πρώτοι ήταν με τον Εθνικό Στρατό και οι δεύτεροι με τους Ατάκτους υπό τον Ντε Βαλέρα. Ο ηγέτης του στρατιωτικού σκέλους του απελευθερωτικού κινήματος Michael Collins, προσπάθησε να μη χυθεί αίμα, αλλά έπεσε νεκρός στην εμφύλια σύγκρουση στις 22 Αυγούστου 1922.

«Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί», λέει στην αρχή το τραγούδι.

Πηγή φωτογραφίας: wikipedia