Οι Εβραίοι οδηγούνταν στα κρεματόρια και ένα κουαρτέτο εξαναγκάστηκε να παίξει μουσική: Η τραγική ιστορία πίσω από το πιο «ερωτικό» τραγούδι

Ήταν 27 Γενάρη του 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός, προελαύνοντας προς το Βερολίνο, απελευθέρωσε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς - Μπιρκενάου, αποκαλύπτοντας παράλληλα την τραγική αλήθεια για τις προγραμματισμένες, μαζικές και απάνθρωπες μεθόδους εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων από τους ναζί.

Περίπου 7.000 ετοιμοθάνατοι κρατούμενοι διασώθηκαν από τα σοβιετικά στρατεύματα, όταν άνοιξαν τις πύλες του Άουσβιτς, το μεγαλύτερο συγκρότημα εξόντωσης ανθρώπων, Εβραίων, κομμουνιστών και αντιστασιακών από την Πολωνία, τη Σοβιετική Ένωση, την Ελλάδα και πολλές άλλες χώρες.

Το κολαστήριο του Άουσβιτς αποτελούνταν από 3 στρατόπεδα συγκέντρωσης (Άουσβιτς Ι, Άουσβιτς ΙΙ - Μπιρκενάου και Άουσβιτς ΙΙΙ - Μόνοβιτς, που ήταν στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο εργοστάσιο της «BUNA - WERKE IG FARBEN»). Εκεί εξοντώθηκαν, με φρικτό τρόπο, πάνω από 3.000.000 κρατούμενοι - τα 2,5 εκατομμύρια με αέρια και 500 χιλιάδες πέθαναν από πείνα και διάφορες ασθένειες.

Τα ίδια τα «ευρήματα» που εκτίθενται μέσα στο Μουσείο Μνήμης του στρατοπέδου προκαλούν την οργή και τον αποτροπιασμό και καταδεικνύουν τα ασύλληπτα εγκλήματα των ναζι.

Για το Άουσβιτς και τα στρατόπεδα συγκέντρψωσης έχουν γραφτεί πολλά: Βιβλία, ταινίες, ντοκιμαντέρ, έρευνες, μαρτυρίες, ακόμη και τραγούδια. Ένα από τα πιο γνωστά «ερωτικά» τραγούδια είναι εμπνευσμένο από τη φρίκη του Ολοκαυτώματος και κρύβει μια τραγική ιστορία που ελάχιστοι γνωρίζουν Ο λόγος για το «Dance me to the end of Love», του Λέοναρντ Κοέν.

Το συγκεκριμένο κομμάτι κυκλοφόρησε το 1984 και από τότε θεωρείται ένας ύμνος στον έρωτα, στην αγάπη και τον ρομαντισμό. Ωστόσο, το «Dance me to the end of Love» δεν περιγράφει μια ιστορία αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων, αλλά μια ιστορία φρίκης που έζησαν οι κρατούμενοι στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ως μέλος της παγκόσμιας εβραϊκής κοινότητας, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και το Ολοκαύτωμα επηρέασαν βαθύτατα τον Κοέν. Διάβασε πολλές μαρτυρίες και παρακολούθησε δεκάδες ντοκιμαντέρ για τη μεταχείριση των Εβραίων από τους Ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όμως, ένα τρομακτικό σκηνικό έμεινε χαραγμένο στο μυαλό του και επιθυμούσε να το κάνει τραγούδι.

«Το Dance me to the end of Love προέκυψε από το άκουσμα και το διάβασμα για όσα συνέβαιναν στα στρατόπεδα του θανάτου. Το κομμάτι έχει να κάνει με κάτι που συνέβη δίπλα στα κρεματόρια. Εκεί, ένα κουαρτέτο εγχόρδων πιέστηκε να παίξει ενώ συνέβαινε όλη αυτή η φρίκη. Έπαιζαν μουσική και δίπλα τους καιγόντουσαν άνθρωποι... Έπαιζαν κλασική μουσική ενώ οι συγκρατούμενοι τους σκοτώνονταν και καίγονταν... Στη συνέχεια, ερχόταν και η σειρά για τους οργανοπαίχτες. Τελευταίος έμεινε ένας Εβραίος που έπαιζε βιολί. Λίγα λεπτά αργότερα θα συναντούσε το θάνατο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο», είχε πει ο Κοέν σε συνέντευξη που είχε δώσει για το 1000 Songs That Rock Your World.

Το τραγούδι ξεκινά με τον στίχο «Dance me to your beauty with a burning violin/ Χόρεψε με στην ομορφιά σου με ένα φλεγόμενο βιολί».

Πηγή: faroutmagazine