Με τη γαλανόλευκη τυλιγμένος στον γκρεμό: Η μαύρη μέρα που εισέβαλαν στην Αθήνα οι Ναζί (pics & vids)

Gazzetta team
Με τη γαλανόλευκη τυλιγμένος στον γκρεμό: Η μαύρη μέρα που εισέβαλαν στην Αθήνα οι Ναζί (pics & vids)
Εφιαλτικές μνήμες ξυπνά η 27η Απριλίου, καθώς μπούκαραν στην Αθήνα τα ναζιστικά καθάρματα του Χίτλερ. Ο ήρωας Κωνσταντίνος Κουκίδης και οι τελευταίες λέξεις της Πηνελόπης Δέλτα.

Ξημερώματα 27ης Απριλίου του ’41. Τα Βρετανικά στρατεύματα διασχίζουν το κέντρο της Αθήνας και πορεύονται το Φάληρο. Οι Έλληνες στρατιώτες, κουρελήδες, βρώμικοι, πεινασμένοι και άφραγκοι τριγυρνάνε στη Βόρεια Ελλάδα ψάχνοντας τρόπους να γυρίσουν στον τόπο τους. Οι Θερμοπύλες είχαν πέσει… Κυριολεκτικά. Η εγκατάλειψη της γραμμής άμυνας των Θερμοπυλών από τα στρατεύματα του ΒΕΣ είχε ανοίξει διάπλατα τον δρόμο στο Γ΄ Ράιχ για να εισβάλει και την Αθήνα, μετά την κατάληψη της Θεσσαλονίκης στις 9 Απριλίου.

«Βλέπαμε τους Εγγλέζους να φεύγουν. Μας έλεγαν “Μια μάχη ήταν, τη χάσαμε, αλλά εσείς πρέπει να συνεχίσετε και θα σας δώσουμε την Κύπρο”. Έλεγαν στους στρατιώτες τους να μας λένε αυτό το πράγμα», είχε πει ο Μανώλης Γλέζος. Τους Ιταλούς τους είχαμε πάρει αμπάριζα, αυτοί οι μπάσταρδοι όμως ήταν άλλο πράμα. Ήταν υπερδύναμη.

«Η Αθήνα ήταν νεκρή πόλη, δεν υπήρχε παράθυρο ανοικτό, άνθρωπος στο δρόμο» είχε πει η Ελένη Φραγκιά: «Τα παραθυρόφυλλα ήταν κλειστά. Ακούσαμε μέσα από τα παράθυρα τη μπότα, το τανκ και τη μοτοσικλέτα του κατακτητή».

 

Η απόλυτη ηρεμία σε μια άδεια Αθήνα, το πρωινό της 27ης Απριλίου σείστηκε από τον εκκωφαντικό θόρυβο των μηχανών. Ένα δίκυκλο προπορευόμενο, ακολουθούσαν φορτηγά των Ναζί και μετά τα άχαστα θωρηκτά που είχαν, τα θηριώδη τανκς. Οι Αθηναίοι κοιτούσαν μέσα από τις γρίλιες των κλειστών παραθύρων τους, την είσοδο των Ναζί στην Αθήνα. Σε λίγο θα κατέβαινε η γαλανόλευκη σημαία από την Ακρόπολη και θα κυμάτιζε ο αγκυλωτός σταυρός του Χίτλερ.

«Όταν ξημέρωσε, γύρω στις 8:00, ένας θόρυβος μηχανής ακούστηκε από τον δρόμο. Μια γκρίζα στρατιωτική μοτοσικλέτα που έφερε διπλωμένη πίσω από το κάθισμα του οδηγού μια κόκκινη σημαία με εμφανή τη μαύρη σβάστικα, πέρασε με ταχύτητα από την περιοχή της πλατείας Ομονοίας προς το Σύνταγμα. Ξαφνικά όλοι αισθανθήκαμε έναν κόμπο να πνίγει τον λαιμό μας. Είχαμε πλέον κατοχή…», έλεγε σε μαρτυρία του ο Ανδρέας Σταματόπουλος.

Η Ελλάδα είχε παραδοθεί… Η Ελλάδα βρισκόταν υπό τη ναζιστική μπότα. Ο στρατηγός Γεώργιος Τσολάκογλου στα απομνημονεύματα του δήλωνε: «Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος: Ή ν’ αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τάς παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν’ αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως… «Τολμήσας» δεν υπελόγισα ευθύνας… Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν».

Η Πηνελόπη Δέλτα έγραφε για εκείνη τη μαύρη μέρα: «Κυριακή 27 Απριλίου. Οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα. Καημένη Ελλάδα. Η ώρα 10 π.μ.». Ήπιε ένα μπουκαλάκι με δηλητήριο και αυτοκτόνησε.

Τα ναζιστικά στρατεύματα οδηγήθηκαν στα προπύλαια και στη συνέχεια στην Ακρόπολη. Τους έκαιγε να βγάλουν φωτογραφίες στον Ιερό Βράχο και να υψώσουν τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό. Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης, ο Έλληνας φρουρός της σημαίας στην Ακρόπολη, δεν μπορούσε να το αντέξει. Δεν μπορούσε να το επιτρέψει. Τυλίχθηκε με τη σημαία και ρίχτηκε στο κενό από ύψος 200 μέτρων. Η προπαγάνδα του Γκέμπελς ανάγκασε τον ελληνικό Τύπο να γράψει πως έπαιε καρδιακή προσβολή από τη συγκίνηση, αλλά η βρετανική εφημερίδα Daily Mail επιβεβαίωσε το γεγονός με τον τίτλο: «A Greek carries his flag to the death». Ένας Έλληνας κουβαλά τη σημαία μέχρι θανάτου.

Την επόμενη μέρα στους Αμπελοκήπους, στο καφενείο «Παρθενών», Αλεξάνδρας και Κηφισίας, υπογράφτηκε η παράδοση της ελληνικής πρωτεύουσας στους Γερμανούς...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ