Δημήτρης Κολοβός: «Ο κόσμος του Εθνικού είχε ανάγκη αυτή τη χαρά»

Ο Εθνικός γιορτάζει και από σήμερα ο κόσμος του βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία την επόμενη ημέρα. Η ομάδα υδατοσφαίρισης γυναικών του ιστορικού πειραϊκού σωματείου έφερε στο σύλλογο τον ευρωπαϊκό τίτλο του Len Trophy, όπως και πριν από 12 χρόνια.

Πρωτεργάτης αυτής της επιτυχίας ο Δημήτρης Κολοβός, ο άνθρωπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε πίσω από το Ναυτικό Νοσοκομείο στη μαρίνα Ζέας, ο Πειραιώτης που ηγείται διοικητικά της γυναικείου οικοδομήματος υδατοσφαίρισης του Εθνικού εδώ και πέντε χρόνια.

Ο τίτλος του Len Trophy αποτελεί τους πρώτους καρπούς της θητείας του, αλλά όπως δηλώνει στο Gazzetta το όνειρό του δεν περιορίζεται σε έναν, δύο τίτλους. «Το όραμα είναι ο Εθνικός να αποκτήσει το δικό του σπίτι και αυτό θα γίνει» δηλώνει ο Δημήτρης Κολοβός, που συνδέει την επιτυχία και με την αναγέννηση του ποδοσφαιρικού τμήματος, καθώς όπως τονίζει «αυτό θα γεννήσει νέους Εθνικούς».

Παράλληλα ζητά ίση μεταχείριση εντός των συνόρων και στο ερώτημα αν ο δικός του Εθνικός μπορεί να πάρει τα σκήπτρα από τον συμπολίτη Ολυμπιακό. «Αυτό που θέλω είναι η ίση μεταχείριση, το 50-50, να μου δώσουν την ευκαιρία να το διεκδικήσω, τίποτα άλλο» τονίζει χαρακτηριστικά.

Από πότε ασχολείστε με τα κοινά του Εθνικού;
«Από το 2009, όταν ήμουν αντιπρόεδρος στο ποδοσφαιρικό τμήμα, είμαι αυτός που θεωρητικά δημιούργησε το τμήμα παλαίμαχων του Εθνικού στο ποδόσφαιρο».

Πώς προέκυψε το πάντρεμα με την ομάδα πόλο των γυναικών;

«Το 2018 δέχθηκα πρόταση από τους αδελφούς Μιχαλόπουλου να αναλάβω την ομάδα, την αποδέχθηκα και προχωρήσαμε. Από την αρχή ήθελα να δημιουργήσω κάτι, γιατί έχω μάθει να είμαι τελειομανής, όταν βάζω στόχο θέλω να τον φτάνω μέχρι το τέλος».

Πώς ήταν αυτή η πορεία μέχρι σήμερα;
«Υπήρξαν πολλές δυσκολίες και παραμένουν, με την έννοια ότι σε αυτό που θέλω να δημιουργήσω θα πρέπει να συνηγορούν όλοι. Το όλοι έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Τον πρώτο χρόνο έκανα το αγροτικό μου, γι αυτό είχα θέσει σαν χρονικά ορίζοντα τα πέντε χρόνια για να κατακτήσουμε έναν τίτλο. Πρώτα από όλα ήθελα να μάθω τεχνικά το άθλημα, για να έχω άποψη και να κρίνω αν με αδικεί κάποιος ή όχι. Δεν σημαίνει πως το έχω μάθει εκατό τοις εκατό, χρειάζονται χρόνια και μεγάλη εμπειρία για κάτι τέτοιο.

Αυτό όμως που προσπάθησα είναι να δω τι γίνεται γενικώς και με τις άλλες ομάδες, θέλοντας να δημιουργήσω μια ομάδα που θα είναι μοντέλο. Από την πρώτη στιγμή δούλεψα πολύ αυτό το κομμάτι, στα πέντε χρόνια μόνο τυχερός μπορώ να νιώθω. Στην αρχή της 5ης χρονιάς έβαλα ψηλά τον πήχη, με την έννοια ή όλα ή τίποτα».

Τι σημαίνει το «όλα ή τίποτα»;

«Όταν άρχισε η φετινή σεζόν και έχοντας δαπανήσει πολλά χρήματα, ως στόχος τέθηκε ο τελικός του πρωταθλήματος, έπρεπε να μπω σε μια διαδικασία να σκεφτώ το κάτι παραπάνω. Επειδή θα ήταν η πέμπτη χρονιά και είχα υποσχεθεί στον κόσμο της ομάδας ότι ο Εθνικός θα πάρει κάτι μαζί μου, ήθελα η ομάδα να κατακτήσει έναν τίτλο, είτε εγχώριο, είτε το ευρωπαϊκό τρόπαιο, όπως ήρθε. |
Δεν απείχαμε πάρα πολύ από τις υπόλοιπες ομάδες, έπρεπε να πάρουμε παίκτριες από το πάνω ράφι, και να φέρω παίκτριες που θα σου δώσουν το κάτι παραπάνω. Σε αυτό το πλαίσιο αποκτήθηκαν οι αδελφές Χαραλαμπίδου, η Άσλεϊ Τζόνσον, η Πάρκες, οι αδελφές Μπενέκου, η Κοντονή, ήρθαν παιδιά που σε ανέβαζαν ένα επίπεδο παραπάνω»

Ποιο είναι το κίνητρο για έναν παράγοντα να επενδύει χρήματα σε ένα άθλημα όπως το γουότερ πόλο;

«Έσοδα δεν υπάρχουν. Ακόμα και τα έσοδα των ακαδημιών δεν τα επικαρπώνομαι εγώ. Αρκεί να σας πω ότι θέλαμε να είμαστε κάτι ξεχωριστό στις ακαδημίες. Οι γονείς σε άλλους συλλόγους πληρώνουν το μαγιό, το σκουφάκι. Εγώ ήθελα ό,τι φοράει το γυναικείο πόλο του Εθνικού, από τη βασική παίκτρια μέχρι το μωρό να είναι από εμένα, απλά ο γονέας δίνει τη μηνιαία συνδρομή.

Δεν είμαι παράγοντας, δεν θέλω να φέρω κάποιον τίτλο, απλά είμαι Εθνικός. Το μόνο που θέλω είναι με την αγάπη και την τρέλα που έχω για την ομάδα μου, να τη φθάσω εκεί που τις αξίζει. Ο Εθνικός είναι ο “Αυτοκράτορας” στην ελληνική υδατοσφαίριση, κάπου το χάσαμε αυτό τον δρόμο, θέλησα λίγο να κερδίσει ξανά λίγη από τη χαμένη του αίγλη».

Ποιο είναι το μεγάλο σας όραμα για τον Εθνικό;

«Στόχος μας ήταν στην πενταετία ο Εθνικός να κερδίσει έναν τίτλο, το όραμα είναι ο Εθνικός να αποκτήσει το δικό του σπίτι και αυτό θα γίνει.

Φέτος στην ευρωπαϊκή μας πορεία πήγαμε στην Πορτογαλία, στην τρίτη φάση παίξαμε με τη Σαμπαντέλ στην Ισπανία και τώρα με την Ντουναουιβάρος στην Ουγγαρία.

Στα κολυμβητήρια που επισκέφθηκα, ένιωσα πως είμαι πολύ μικρός για να μπορέσω να ανταγωνιστώ αυτές τις ομάδες, σε σχέση με αυτό που χρησιμοποιούμε. Όταν πας στο Σαμπαντέλ και συναντάς μια εγκατάσταση με επτά πισίνες, ένα κλαμπ με 27.000 μέλη, αναρωτιέσαι “πώς μπορώ εγώ να τις συναγωνιστώ;”.

Όλα, όμως, γίνονται, αρκεί να έχεις ένα όραμα. Αυτό που λείπει στον Εθνικό, όχι μόνο στο πόλο και στην κολύμβηση, αλλά γενικώς, είναι το δικό του σπίτι, το δικό του γήπεδο και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ».

Από τη στήριξη του κόσμου στην ομάδα πόλο είστε ευχαριστημένος;

«Ο Εθνικός, δυστυχώς, αυτή τη στιγμή απέχει από τη λέξη επιτυχία. Με την έννοια πως το ποδοσφαιρικό μας τμήμα, από το οποίο γεννούνται Εθνικοί, βρίσκεται σε μια κατηγορία κατώτερη που θα σε βοηθήσει να εκφράσεις κάτι, να δημιουργήσεις νέους φιλάθλους, που θα υποστηρίξουν και τα άλλα τμήματα. Για αυτό η χαρά που δώσαμε χθες στον κόσμο, που γέμισε το κολυμβητήριο, για εμένα ήταν ό,τι το καλύτερο. Στον κόσμο είναι αφιερωμένο το ευρωπαϊκό κύπελλο, ο κόσμος του Εθνικού είχε ανάγκη αυτή τη χαρά».

Το ευρωπαϊκό τρόπαιο ήρθε, ο Εθνικός μπορεί τώρα να χτυπήσει τον Ολυμπιακό στις εγχώριες διοργανώσεις;

«Δεν εξαρτάται μόνο από την ομάδα του Εθνικού αυτό, εξαρτάται τι θέλουν και οι άλλοι, αυτοί που είναι πάνω από εμάς. Το έχω πει και στο παρελθόν, δεν είναι τι θέλει ο Κολοβός, μακάρι να υπήρχε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, μακάρι να μπουν στο άθλημα και άλλοι με το ίδιο όραμα και τις ίδιες φιλοδοξίες με τις δικές μου. Εννοείται πως ο Ολυμπιακός είναι ένα τεράστιο κλαμπ, αυτό δεν αμφισβητείται, στην ερώτηση αν ο Εθνικός μπορεί να τον ξεπεράσει, όταν αυτή τη στιγμή τις καλύτερες παίκτριες τις παίρνει ο Ολυμπιακός, δεν μπορείς να τον ανταγωνιστείς.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση μπορείς να παίξεις σε ίσους όρους μαζί τους. Ποτέ δεν ζήτησα την εύνοια αυτών που διοικούν, αυτό που ζητώ είναι η ίση μεταχείριση, το 50-50, να μου δώσουν την ευκαιρία να το διεκδικήσω, τίποτα άλλο».

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια.

«Πρέπει πρώτα να τελειώσει η φετινή χρονιά, ακόμα έχουμε δύο στόχους. Μιλώντας με τον τεχνικό διευθυντή τον Γιώργο Μορφέση και το τεχνικό επιτελείο, είπαμε να είμαστε στην τελική φάση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, το πετύχαμε, να είμαστε στον τελικό του Κυπέλλου και στον τελικό του πρωταθλήματος. Να δούμε πώς θα ολοκληρωθεί η σεζόν, μετά θα κάνουμε ταμείο».