Άγγελος Βλαχόπουλος στο Gazzetta: «Θα με σημαδεύει αν δεν πάρω το Champions League»

• «Ο Μιλάνοβιτς με αγαπούσε, αλλά μου “έβαζε” και πολύ χέρι»
• «Στον αγώνα με την Κροατία στο ευρωπαϊκό είδαμε πολλά αίσχη»
• «Πρόεδρε, συγγνώμη, αλλά πες μου εσύ τι θα έκανες;»

Ο Άγγελος Βλαχόπουλος αισίως μπήκε στον 7ο χρόνο που αγωνίζεται εκτός συνόρων, με τον διεθνή περιφερειακό για δεύτερη σεζόν να φορά το σκουφάκι της Νόβι Μπέογκραντ.

Πρώτα η Βουλιαγμένη, μετά ο Ολυμπιακός και από το καλοκαίρι του 2016 να αρχίζει το ευρωπαϊκό ταξίδι για τον 31χρονο παίκτη, Ποζίλιπο Νάπολι, Έγκερ, επιστροφή από την Ουγγαρία στην Ιταλία για την Μπρέσια και τώρα η Νόβι Μπέογκραντ.

Με τη σερβική ομάδα την προηγούμενη σεζόν είχε την τύχη αρχικά να συνεργαστεί με τον Βλαντιμίρ Βουγιασίνοβιτς (νυν τεχνικό της Βουλιαγμένης) και μετά με τον Ίγκορ Μιλάνοβιτς, που τώρα βρίσκεται στο τιμόνι του Ολυμπιακού.

Ο Άγγελος Βλαχόπουλος με την ομάδα του Βελιγραδίου, στέφθηκε πρωταθλητής Σερβίας και Αδριατικής Λίγκας και τον Ιούνιο έφθασε ποτέ όσο άλλοτε μέχρι τώρα, στην κατάκτηση του Champions League, ενός στόχου που δεν βγάζει από το μυαλό του.

Στο Final 8 που φιλοξένησε η Νόβι Μπέογκραντ, η σερβική ομάδα βρέθηκε 12 δευτερόλεπτα μακριά από τον τίτλο, πριν ο Ούγγρος, Γκέργκο Ζάλανκι ισοφαρίσει 13-13 για την Προ Ρέκο, με την ιταλική ομάδα να διατηρεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης στα πέναλτι.

Μια ημέρα πριν στον ημιτελικό ο Έλληνας παίκτης «σκότωνε» την πρώην του ομάδα στην Μπρέσια, πετυχαίνοντας πέντε γκολ και το πλέον καθοριστικό πέντε δευτερόλεπτα πριν από το τέλος, διαμορφώνοντας το 14-13.

Στα 31 χρόνια του ο Άγγελος Βλαχόπουλος βρίσκεται στην πιο ώριμη φάση της αθλητικής του καριέρας, είναι ένας all around παίκτης, που αγωνίζεται σε όλες τις θέσεις της περιφέρειας, το παιχνίδι του είναι μεστό, είναι ο οργανωτής, το μυαλό της Νόβι Μπέογκραντ και της εθνικής ομάδας με την οποία στη Βουδαπέστη κατέκτησε το δεύτερο χάλκινο μετάλλιο της καριέρας του σε παγκόσμιο πρωτάθλημα.

«Όταν συμφώνησα με τη Νόβι, ο Βουγιασίνοβιτς μου είχε πει “κοίτα έχω εδώ όλους τους δυνατούς, θέλω το μυαλό και θέλω όλες οι επιθέσεις να ξεκινούν από εσένα» δηλώνει στο Gazzetta.

Παράλληλα, ο Έλληνας διεθνής έκανε έναν απολογισμό για το 2022, αναφέρθηκε στην εξάμηνη σχεδόν συνεργασία του με τον Ίγκορ Μιλάνοβιτς, για τον φετινό Ολυμπιακό, για τη σχεδόν βέβαιη περσινή του επιστροφή στους «ερυθρόλευκους» που χάλασε ελέω Νόβι Μπέογκραντ, αλλά φυσικά και για την εθνική ομάδα, που μέσα στο 2023 έχει το καλοκαίρι το παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Φουκουόκα και τον Οκτώβριο το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Σπλιτ.

«Ο Μιλάνοβιτς με αγαπούσε, αλλά μου “έβαζε” και πολύ χέρι»

*Πώς ήταν το 2022 για τον Άγγελο;
«Πιστεύω πως η χρονιά κύλησε καλά, παρότι βρέθηκα σε ένα νέο περιβάλλον, αυτό της Νόβι Μπέογκραντ, πιο δύσκολο θα πω από ό,τι αυτό στην Ιταλία ή στην Ουγγαρία, γιατί ήταν πάρα πολύ καλοί παίκτες, πέντε, έξι ολυμπιονίκες και μέχρι να βρεις τα πατήματά σου, τον ρόλο σου, να βρει ο καθένας τον χώρο του ήταν λίγο περίεργο».

*Και με τεχνικό τον Βλάντιμιρ Βουγιασίνοβιτς στην αρχή.
«Ναι, για τον Βλάντο προσωπικά ήμουν επιλογή του, με ήθελε πάρα πολύ. Γνώριζε ποια είναι τα ατού μου και γι αυτό με χρησιμοποιούσε ανάλογα. Όταν βρίσκεσαι σε μια τέτοια ομάδα, είναι δύσκολο στην αρχή να σε ανεχτούν όλοι.

Δηλαδή, με τον Βλάντο έπαιζα τριάμισι οκτάλεπτα και πάνω και κάποιος όταν έπαιζε δύο ή τρία λεπτά σε σύγκριση με εμένα που έπαιζα τόσο πολύ, έβλεπα πως υπήρχε μια δυσαρέσκεια προς τον προπονητή, όχι προς εμένα. Αλλά τον Βουγιασίνοβιτς δεν τον επηρέαζε καθόλου».

*Με την αλλαγή προπονητή και τον ερχομό του Μιλάνοβιτς τι έγινε;

«Και με τον Ίγκορ ήταν κάτι αντίστοιχο, είχα αρκετό χρόνο συμμετοχής, ξέρω πως με αγαπούσε πάρα πολύ, αλλά μου “έβαζε” και πολύ χέρι στην προπόνηση για τη μικρότερη λεπτομέρεια που μπορείς να φανταστείς, στον αγώνα ήταν πολύ ήρεμος. Έχει μια δυναμική που στη βγάζει με την ηρεμία του, το ύφος του». «Ο Θεός δεν ήθελε να μας τη δώσει»

*Φθάσατε τόσο κοντά με τη Νόβι Μπέογκραντ να κατακτήσετε το Τσάμπιονς Λιγκ στον τελικό με την Προ Ρέκο.

«Φθάσαμε μια άμυνα μακριά από το τρόπαιο. Εγώ είπα πως με όλα αυτά που έγιναν μέσα στη σεζόν, ο Θεός δεν ήθελε να μας τη δώσει, η Προ Ρέκο μάς ισοφάρισε στα 12 δευτερόλεπτα σε παίκτη λιγότερο. Ήταν μια περίεργη χρονιά, αλλάξαμε προπονητές, με τον πρόεδρο είχε δημιουργηθεί ένα θέμα».

*Όμως η Νόβι Μπέογκραντ έχει μια νέα ευκαιρία φέτος, με το Final 8 να γίνεται ξανά στην έδρα σας

«Βλέπω πολλές καλές ομάδες και μέχρι τώρα και εμείς δεν έχουμε πιάσει υψηλά στάνταρ στην απόδοσή μας, οπότε κρατάω μικρό καλάθι»

*Σιγά-σιγά όμως ξεχωρίζουν οι ομάδες στους δύο ομίλους για την πρόκριση στην τελική φάση

«Ναι, οι τρεις πρώτες τουλάχιστον θέσεις, Ολυμπιακός, Ρέκο, Μπαρτσελονέτα στον ένα όμιλο και στο δικό μας εμείς, η Μπρέσια, η Φερεντσβάρος, ναι ξεχωρίζουν οι καλές ομάδες, απλά τώρα βασικά στοιχεία μπορείς να δεις, δηλαδή βλέπεις πως ο Ολυμπιακός σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλός στην άμυνα, βλέπεις η Ρέκο πως έχει φοβερό ρυθμό, η Μπαρτσελονέτα το ίδιο. Τον Ολυμπιακό τον βοηθά πάρα πολύ και ο Μπίγιατς, είναι πολύ σημαντική θέση του τερματοφύλακα, για τον Ολυμπιακό το πιστεύω, θα είναι πάρα πολύ καλός».

*Τον Δημήτρη Σκουμπάκη πώς τον βλέπεις ως νέο μέλος της Νόβι Μπέογκραντ;

«Έχει εγκλιματιστεί αρκετά, βοηθά σίγουρα πολύ ότι είμαι εγώ εκεί, κάνουμε πολλά πράγματα μαζί, είμαστε με τις κοπέλες μας, συν ότι έχουμε και τους άλλου ξένους και είμαστε μαζί».

*Η Βουλιαγμένη είναι πρωτάρα στους ομίλους του Tσλάμπιονς Λικγ, πώς κρίνεις τη μέχρι τώρα πορεία της;

«Καλή, την έχει βελτιώσει πολύ ο Βουγιασίνοβιτς, κυρίως στη νοοτροπία, βλέπεις έχει φύγει αυτό το looser που είχε η Βουλιαγμένη, μπόρεσε να προκριθεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Έχει καλούς παίκτες, όλοι οι νέοι οι μικροί είναι πολύ καλοί, ο Καλογερόπουλος, ο Χαλυβόπουλος, ο Κουρούβανης, έχει τον Νικολαϊδη στα δύο μέτρα, συν τον Καπότση που είναι σταθερός φέτος.

Τώρα παίζουν ένα κρίσιμο παιχνίδι με τη Γιάντραν Σπλιτ, αυτό θα είναι το τεστ. Το μειονέκτημα για τη Βουλιαγμένη είναι πως δεν έχει έδρα, δηλαδή αν έπαιζαν στον Λαιμό θα ήταν διαφορετικά, κυρίως στο θέμα της ψυχολογίας».

«Όπως εγώ δεν μπορώ να σουτάρω σαν τον Μάντιτς, έτσι και αυτός δεν μπορεί να καταλάβει το παιχνίδι σαν εμένα»

*Εχει αλλάξει πλέον ο ρόλος σου, πλέον όσο περνούν τα χρόνια έχεις γίνει περισσότερο εγκεφαλικός παίκτης;

«Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να χάσω το επιθετικό κομμάτι, δηλαδή του σκόρερ, πάντα έπαιρνα μετρημένες προσπάθειες. Οι ομάδες γνωρίζουν ότι είμαι καλός και επιθετικά, οπότε δεν μου δίνουν και χώρο, οπότε δεν θέλω να εκβιάζω προσπάθειες, ειδικά σε μια ομάδα που υπάρχουν ο Μάντιτς, ο Γρανάδος, ο Ράσοβιτς, ο Γιάκσιτς.

Όταν συμφώνησα με τη Νόβι Μπέογκραντ, ο Βουγιασίνοβιτς μου είχε πει “κοίτα έχω εδώ όλους τους δυνατούς, θέλω το μυαλό και θέλω όλες οι επιθέσεις να ξεκινούν από εσένα.” Και έτσι πιστεύω πως μου δόθηκε αυτός ο ρόλος στη συγκεκριμένη ομάδα.

Πλέον και ο Γκόσιτς αυτό τον ρόλο μου έχει δώσει. Ο Ίγκορ πέρυσι με θεωρούσε το συνδετικό κρίκο ανάμεσα στην άμυνα και στην επίθεση.

Ο ρόλος μου στην εθνική ομάδα είναι και πιο επιθετικός, ναι μεν είναι οργανωτικός, αλλά παίρνω περισσότερες προσπάθειες και επιθετικά.

Το νιώθω και εγώ πως διαβάζω πολύ καλά το παιχνίδι, μπορεί να λέμε για τον Μάντιτς ή τον Γρανάδος ότι είναι παικταράδες, αλλά όπως εγώ δεν μπορώ να σουτάρω σαν τον Μάντιτς, έτσι και αυτός δεν μπορεί να καταλάβει το παιχνίδι σαν εμένα».

*Νιώθεις πως βρίσκεσαι στην καλύτερη φάση της καριέρας σου;

«Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια, μετά τον κορονοϊό, όταν έφυγα από την Έγκερ και πήγα στην Μπρέσια, αυτά τα δύο, δυόμιση χρόνια είναι τα καλύτερα, έχω την εμπειρία, τη φυσική κατάσταση και νιώθω καλά».

«Στον αγώνα με την Κροατία στο ευρωπαϊκό είδαμε πολλά αίσχη»

Η εθνική ομάδα κατέκτησε ξανά ένα μετάλλιο, πώς θα χαρακτήριζες την πορεία της;

«Στο παγκόσμιο που ήμασταν όλοι, παίξαμε πολύ καλά, νομίζω μπορούσαμε να πάρουμε το χρυσό αν ήμασταν λίγο πιο τυχεροί, αν δεν είχαμε τις απουσίες με τους τραυματισμούς του Ζερδεβά και του Παπαναστασίου. Ναι μεν στο τελευταίο παιχνίδι με την Κροατία για το χάλκινο μετάλλιο, ο Τζωρτζάτος ήταν πολύ καλός, αλλά με τον Μάνο θα ήταν διαφορετική η κατάσταση, θα μπορούσαμε να φθάσουμε μέχρι και στο χρυσό».

*Όμως η εθνική ομάδα ανέβηκε ξανά στο βάθρο ενός παγκοσμίου πρωταθλήματος

«Επειδή ήμουν και το 2015 στο χάλκινο μετάλλιο στο Καζάν, θυμάμαι στο πώς πανηγυρίζαμε και τι κάναμε τότε, σε σχέση με τα συναισθήματα με το μετάλλιο τώρα, τότε το θεωρούσαμε κάτι το φοβερό, φανταστικό, ενώ τώρα σκεφτόμασταν πώς χάσαμε τον ημιτελικό με την Ιταλία, μπορούσαμε να πάμε πιο πάνω».

*Τον Σεπτέμβριο ακολούθησε το ευρωπαϊκό στο Σπλιτ, η εθνική ομάδα παραμένει χωρίς μετάλλιο στη διοργάνωση.

«Στο Σπλιτ πήγαμε χωρίς τον Γιάννη Φουντούλη, με τους Κροάτες (σ.σ. ο αγώνας που έληξε 5-5 και έκρινε την 1η θέση στον όμιλο), είδαμε μεγάλα αίσχη, δεν είναι μόνο το γκολ που μου ακύρωσαν, είναι το γκολ που έβαλαν για να ισοφαρίσουν από θέση οφ σάιντ, οι διαιτητές έκαναν πολλά λάθη και ήταν όλα υπέρ της Κροατίας και φυσικά με αυτό το ματς έστειλαν εμάς σε προημιτελικό με την Ισπανία και την Κροατία με τη Γεωργία. Δηλαδή θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στα ημιτελικά».

*Η εθνική ομάδα, όμως, δείχνει πια μια συνέχεια και συνέπεια

«Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε συνέχεια εκεί, γιατί έτσι χτίζεις νοοτροπία».

«Πρόεδρε, συγγνώμη, αλλά πες μου εσύ τι θα έκανες;»

*Θα γυρίσεις πίσω για να παίξεις πόλο;

«Θα ήθελα να γυρίσω, έχω μπει στον έβδομο χρόνο που αγωνίζομαι στο εξωτερικό, βρέθηκα μια ανάσα να γυρίσω στον Ολυμπιακό πέρυσι το καλοκαίρι πριν τελικά κλείσω στη Νόβι Μπέογκραντ, προφορικά είχαμε συμφωνήσει και απλά με πήραν από το Βελιγράδι και όταν μου έκαναν την οικονομική προσφορά, τηλεφώνησα στον κύριο Κουντούρη και του είπα “Πρόεδρε, συγγνώμη, αλλά πες μου εσύ τι θα έκανες;”, τον ευχαριστώ για την κατανόηση.

Βγαίνοντας έξω ανεβαίνεις επίπεδο, ανοίγουν οι ορίζοντές σου, βλέπουμε τον Αργυρόπουλο τώρα στη Φερεντσβάρος, τον Κάκαρη στη Γιουγκ, σε δύο χρόνια θα βγάζει μάτια».

*Τι θα ήθελες για το 2023, αν ήταν να επιλέξεις;

«Ένα μετάλλιο με την εθνική ομάδα και το Τσάμπιονς Λιγκ με την ομάδα μου. Δεν μου έκατσε τώρα με τη Νόβι Μπέογκραντ, ούτε με την Μπρέσια, ούτε με τον Ολυμπιακό στον χαμένο τελικό του 2016, ακόμα και με την Έγκερ που βγήκαμε έκτοι, δεν ήμασταν τόσο μακριά, απλά τότε στον αγώνα με την Μπαρτσελονέτα ήμασταν κακοί.

Θα με σημαδεύει αν δεν το πάρω, θα το έχω όλη την ώρα στο μυαλό μου αν δεν τον κατακτήσω. Mε την εθνική θέλω ένα μετάλλιο είτε στο ευρωπαϊκό, είτε στο παγκόσμιο, αλλά καλύτερα στο παγκόσμιο για να πάρουμε και την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες».