Σιγά μην γλύτωνε το πόλο

Τα γεγονότα των ημερών με οδήγησαν ενστικτωδώς στις φράσεις του Γκυστάβ Φλωμπέρ αποτυπωμένες στο αριστούργημα του με τίτλο «Αισθηματική Αγωγή»

Ο Γάλλος συγγραφέας αναφέρεται στην «αιώνια μιζέρια των πάντων» και συμπληρώνει: «τούτη η άπνοια των αιώνων , ναρκωτική και πένθιμη σαν μυρωδιά μούμιας, γίνεται αισθητή ακόμη και στις απλοϊκές φύσεις».

Η αιώνια μιζέρια των πάντων που στη χώρα μας έχει για κορώνα στο κεφάλι της την υποκρισία.

Με αυτήν άρχει με αυτήν βασιλεύει.

Υποκρισία σε όλους τους τομείς και σε όλα τα μέτωπα.

Στην κοινωνία , στην πολιτική στον αθλητισμό.

Η αγάπη μας η αφοσίωση και η αναγνώριση των προσπαθειών σε όλους αυτούς που κατάφεραν να ξεφύγουν από την «αιώνια μιζέρια των πάντων» διαρκεί το πολύ μια εβδομάδα. Η αποθέωση της υποκρισίας!

Μια εβδομάδα κράτησε το χειροκρότημα για τους γιατρούς ήρωες στο Σύστημα Υγείας την μαύρη περίοδο του κορονοϊού , το ίδιο για τους υγειονομικούς , για το προσωπικό του ΕΚΑΒ, για τους ντελιβεράδες, για όσους κλάδους δοκιμάστηκαν βάναυσα την περίοδο της πανδημίας, μια εβδομάδα θα κρατήσει το πολύ για τους Πυροσβέστες πρωταγωνιστές στην άνιση μάχη με τις φλόγες , για τους πιλότους των Καναντέρ, για τους εθελοντές , μια εβδομάδα για τον Μπούσκο , τον Τεντόγλου , για την Εθνική Υδατοσφαίρισης που τόλμησε να εκφράσει την χαρά της μέσα στα αποκαίδια για τον άθλο που πέτυχε!

Ότι ίσχυσε στο παρελθόν μακρινό ή κοντινό, για τον Πετρούνια, για την Κορακάκη, για την Στεφανίδου θα ισχύσει και για τους υπόλοιπους!

Με τις παραδόσεις δεν είναι να παίζεις!

Η Εθνική Πόλο λίγα 24ωρα μετά τον θρίαμβο πληγώνεται από τις κινήσεις και τις επιλογές των θεσμικών παραγόντων του αθλήματος, της ίδιας της Ομοσπονδίας που όφειλε να στηρίξει αυτή την ανεπανάληπτη επιτυχία.

Κινήσεις μικροπολιτικού και κουτοπόνηρου χαρακτήρα λίγες ώρες μετά την αποθέωση.

Η ΚΟΕ αναγνωρίζοντας την συμβολή του προπονητικού επιτελείου στην κατάκτηση του μεταλλίου προβαίνει, τάχα μου, σε μια κίνηση καλής θέλησης προτείνοντας στον Ομοσπονδιακό Προπονητή Θόδωρο Βλάχο γενναία αύξηση των αποδοχών του με την βασική προϋπόθεση βέβαια την αποκλειστική απασχόληση του με την Εθνική Ομάδα.

Παραβλέπει, φυσικά με περισσή υποκρισία, το γεγονός ότι από την στιγμή που μια Ομοσπονδία είναι σε θέση να αυξήσει τις απολαβές του Ομοσπονδιακού προπονητή, το ίδιο είναι σε θέση να αντιπροτείνει ο σύλλογος , επί του παρόντος ο Ολυμπιακός στον Θοδωρή Βλάχο και μάλιστα με μεγαλύτερη άνεση και ευκολία.

Και είναι λογικό να το πράξει στον προπονητή με τον οποίο η ομάδα έχει κερδίσει τα πάντα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Από την άλλη παραβλέπει το πιο ουσιαστικό. Ότι η θέση του Ομοσπονδιακού προπονητή και μάλιστα ενός επιτυχημένου κόουτς , είναι αδύνατον να μπαίνει σε διαδικασία πλειοδοσίας από μεριάς Ομοσπονδίας.

Είναι αδιανόητο να βάζεις διλλήματα επαγγελματικού χαρακτήρα , επαγγελματικής επιβίωσης στον προπονητή ακόμα σε ολόκληρο προπονητικό επιτελείο.

Ο Θοδωρής Βλάχος πολύ σοφά επιφυλάχθηκε να απαντήσει.

Αλλά καλό είναι να μας απαντήσει η ίδια η ΚΟΕ γιατί εμμένει στην στάση της. Γιατί υπήρξε προεκλογική της δέσμευση;

Από την στιγμή που η προεκλογική της ρητορική για προπονητή αποκλειστικής απασχόλησης στην Εθνική, στην παρούσα συγκυρία αποδείχθηκε παντελώς άστοχη , γιατί επιθυμεί με τόση ζέση να αλλάξει το επιτυχημένο μοντέλο;

Δηλαδή αυτή είναι η προτεραιότητα της ΚΟΕ; Δεν υπάρχουν κακώς κείμενα στον χώρο τα οποία χρίζουν άμεσης παρέμβασης; Το πρόβλημα είναι το μοντέλο αποκλειστικού ή μη προπονητή στην Εθνική Ανδρών και μάλιστα τίθεται επί τάπητος μετά από κατάκτηση αργυρού μεταλλίου σε Ολυμπιακούς Αγώνες;

Αν πάλι η ΚΟΕ διαπιστώνει σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της υπόγειες διαδρομές και σχέσεις εξάρτησης σε αυτό το μοντέλο , τότε καθήκον της –γι’ αυτό εκλέχθηκε- είναι λύσει το κουβάρι και όχι να μπλέξει στον Γόρδιο Δεσμό τους Ομοσπονδιακούς.

Μετά υπάρχει ανάλογο μοντέλο στο προπονητικό επιτελείο και στην Εθνική Γυναικών που κι αυτό έχει οδηγήσει σε τίτλους και διακρίσεις! Είναι κι αυτό στις προτεραιότητες της ΚΟΕ να αλλάξει!

Ότι έχει να επιδείξει πρωτιές αλλάζει; Υπάρχει κάποιος υπεύθυνος να απαντήσει;

Έχει δει την βαθμολογία η ΚΟΕ; Η Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες φιγουράρει στην δεύτερη θέση έχοντας βάλει από κάτω, Ουγγαρία, Ισπανία, Ιταλία, Μαυροβούνιο!

Μιλάμε για Κολοσσούς του αθλήματος.

Μόνο εμείς μπορούσαμε να είμαστε μια χώρα που θα είχαμε σοβαρό εσωτερικό πρόβλημα και αστοχία χειρισμών σε ένα άθλημα μετά την κατάκτηση ενός μεταλλίου.

Συγχαρητήρια! Εκεί που σταματά η λογική , ξεκινά η μικροπολιτική και η επεξεργασία συμφερόντων!

Εκεί τερματίζει η αξιοκρατία , προεκλογικό επίσης σλόγκαν της σημερινής διοίκησης , ξεκινά η πολιτική των ημετέρων!

Γιατί αν θέλουμε να λέμε τα πράματα με το όνομα τους η καρέκλα του Θοδωρή Βλάχου έτριζε πριονισμένη πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ήταν τέτοια η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του Ομοσπονδιακού προπονητή , που τώρα τρέχουμε να ανανεώσουμε την συνεργασία μαζί του και μάλιστα σε αποκλειστικό βαθμό , που πριν το τουρνουά διαρρέαμε στους κύκλους μας ότι οτιδήποτε άλλο εκτός από μετάλλιο στους αγώνες θα κρινόταν ως αποτυχία!

Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες λες και έχουμε συλλογή!

Από την άλλη βολιδοσκοπούσαμε τις προθέσεις του Ομοσπονδιακού προπονητή του Μαυροβουνίου Βλάντιρ Γκοίγκοβιτς και όταν φάγαμε πόρτα προσπαθήσαμε να τα βρούμε με τον προπονητή της Ιταλικής Brescia , με τον Αλεσάντρο Μπόβο , ως παίκτης χρυσός Ολυμπιονίκης στην Βαρκελώνη το ’92 και κάτοχος του χάλκινου στην Ατλάντα το 96.

Κινήσεις που φυσικά γνώριζε το προπονητικό επιτελείο , όπως και οι παίκτες της Εθνικής

Εμπιστοσύνη κατά τ’ άλλα!!!

Δεν γνωρίζω πότε θα έχουμε την χαρά να πανηγυρίσουμε μια ακόμη κατάκτηση μεταλλίου στο πόλο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ενδεχομένως να το ζήσουν οι επόμενες γενιές.

Αυτό που γνωρίζω όμως με σιγουριά είναι ότι το χρυσό μετάλλιο της υποκρισίας θα φιγουράρει για πάντα στο στήθος των υπευθύνων και πως στην αιώνια μιζέρια των πάντων η Ελλάδα θα είναι καταδικασμένη να δυστυχεί ακόμα και σε στιγμές ευτυχίας!