Παπαπέτρου: «'Ηθελα να μείνω εδώ που με αγαπούν και τους αγαπώ»

-Αρχικά θα σε γυρίσω πίσω και πιο συγκεκριμένα στις αρχές της προηγούμενης σεζόν, όταν μπαίνατε στην αφετηρία της αγωνιστικής χρονιάς. Τι περιμένατε τότε από τη στιγμή που θα ήταν κλειστά τα γήπεδα και πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα στην πορεία; Και μιλάω ως προς τη σεζόν, όχι ως προς τα αποτελέσματα...

«Τότε έλεγα ότι θα ήταν μια πολύ δύσκολη και ιδιαίτερη σεζόν. Προσπαθήσαμε να βγάλουμε ένα πνεύμα οικογένειας. Να δείξουμε μια μαχητικότητα και να δείξουμε ότι ήμασταν όλοι μαζί μια γροθιά κατά τη διάρκεια της σεζόν. Υπήρχαν αντιξοότητες, αλλαγές προπονητή, γενικά υπήρξαν πολλά πάνω-κάτω κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Όμως καθαρά από θέμα εικόνας και το πώς αντιπροσωπεύσαμε τον Παναθηναϊκό, νομίζω ότι κάναμε καλή δουλειά. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος».

-Κατακτήσατε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο που ήταν και ο πρωταρχικός σας στόχος, αλλά στην Euroleague τερματίσατε στην 16η θέση. Το πρόσημο για εσένα είναι θετικό ή αρνητικό; Δηλαδή θα χαρακτήριζες τη χρονιά πετυχημένη ή αποτυχημένη;

«Το θετικό και το αρνητικό είναι τα δύο άκρα. Υπάρχει και κάτι ενδιάμεσο. Ποτέ δεν είσαι 100% ικανοποιημένος εκτός και αν τα κάνεις όλα τέλεια και τα κερδίσεις όλα. Και στην τελική δεν ξέρω αν γίνεται κιόλας. Προσωπικά είμαι ευχαριστημένος από το πώς κύλησε η σεζόν. Ο Παναθηναϊκός στην πιο δύσκολη καμπή, στην πιο δύσκολη σεζόν μετά την αποχώρηση του κυρίου Γιαννακόπουλου, τυπικά χωρίς κάποιον μεγαλομέτοχο να βάζει χρήματα που όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικά είναι, στάθηκε στο ύψος του. Παρέμεινε πρωταθλητής και Κυπελλούχος Ελλάδος και έδειξε μια υγιής εικόνα. Επέστρεψαν άνθρωποι στον σύλλογο ενώ συνέχισαν κάποιοι άλλοι που αγαπάνε την ομάδα. Προσφέρουν ανιδιοτελώς. Και αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη και η μεγαλύτερη επιτυχία».

-Θεωρείς ότι κάποια αποτελέσματα στο ΟΑΚΑ θα ήταν διαφορετικά εάν υπήρχε κόσμος; Με τα εάν και τα εφόσον δεν γράφεται η ιστορία, αλλά η 16η θέση ίσως και να ήταν πλασματική;

«Σίγουρα εάν υπήρχε κόσμος θα μπορούσε να μας δώσει μεγάλη ώθηση. Είναι τελείως διαφορετική η κατάσταση αν έχουμε τον κόσμο μαζί μας σ' ένα γεμάτο ΟΑΚΑ. Πρόκειται για κατι τελείως το διαφορετικό. Η έδρα μας είναι από τις πιο δύσκολες που μπορεί να παίξει μια ομάδα και είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να βοηθήσει ώστε να κάνουμε κάποιες περισσότερες νίκες».

-Προπονητής δεν είσαι αλλά πέρυσι έγινε πολύ λόγος ότι έλειπε ένας κλασσικός, δημιουργικός point guard ώστε να υπήρχε καλύτερη λειτουργία στο παρκέ. Συμμερίζεσαι αυτήν την άποψη;

«Πέρυσι όσον αφορά το πώς χτίστηκε η ομάδα και το πώς εξελίχθηκαν οι καταστάσεις ήταν λίγο της τελευταίας στιγμής. Χωρίς να χρησιμοποιώ δικαιολογίες, όπως είπα ήταν μια ιδιαίτερη κατάσταση, μια ιδιαίτερη στιγμή. Η ομάδα και οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σε αυτήν έπρεπε να πάρουν γρήγορα αποφάσεις για παίκτες, χωρίς να γνωρίζουν ποιο θα είναι το ακριβές budget. Μερικοί παίκτες είχαν συμβόλαιο και ήταν δύσκολο να βρουν αυτό που ήθελαν. Υπήρχαν και ατυχίες. Ο Πιερ Τζάκσον ξεκίνησε τη σεζον, αλλά το συμβόλαιό του διακόπηκε κοινή συναινέση. Μετά έπρεπε να βρεις κάποιον μέσα στη σεζόν. Αν ο Τζάκσον έπαιζε το μπάσκετ που είχε παίξει στη Μακάμπι ίσως να ήμασταν πολύ καλύτερα. Συνέβησαν μερικές συγκυρίες με αποτέλεσμα να φτάσει η ομάδα στο σημείο να της λείπει ένα πλέι μέικερ».

-Υπήρχαν κάποια παιχνίδια που σας πόνεσαν περισσότερο; Και τα οποία ενδεχομένως να τα σκεφτόσουν για καιρό;

«Ναι, υπάρχουν μερικά παιχνίδια τα οποία είναι λίγο κομβικά. Και ίσως αν δεν κερδίσεις αυτό το ματς, θέλεις μεγαλύτερες νίκες για να τα αναπληρώσεις. Στην αρχη της σεζόν θυμάμαι που χάσαμε στην παράταση στην Βαρκελώνη. Αν είχαμε κερδίσει εκείνο το παιχνίδι ίσως να μας έδινε ένα καλό μαξιλαράκι για την αρχή και ένα καλό ψυχολογικό αβαντάζ. Χωρίς να προσπαθήσω να υποτιμήσω κανέναν αντίπαλο, αλλά στην αρχή της σεζόν χρειάζεσαι νίκες και για ψυχολογικούς λόγους».

-Πώς βίωσες τη χρονιά ως αρχηγός του Παναθηναϊκού; Που είχες τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα αποδυτήρια, μετά φυσικά από τον προπονητή;

«Νιώθω πολύ καλά. Προετοιμάζομαι καθημερινά για να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση. Νιώθω ότι στην ζωή μου τα πράγματα έχουν έρθει με μια φυσική εξέλιξη. Έχω κάνει μια πορεία και έχω καταλάβει πώς είναι να έχεις την ευθύνη. Απολαμβάνω αυτήν την θέση. Είμαι σ' έναν σύλλογο ο οποίος με αγαπάει και τον αγαπάω. Με τους ανθρώπους έχω άψογη συνεργασία, από τον πρώτο έως και τον τελευταίο στη διοίκηση, το σταφ, τους προπονητές και απολαμβάνω να κάνω αυτό που αγαπάω σε αυτό το επίπεδο».

-Μιας και είπα προπονητής: Ξεκινήσατε στο πρώτο μισό της σεζόν με τον Γιώργο Βόβορα και στο δεύτερο μισό με τον Όντεντ Κάτας. Υπήρχαν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ τους και πώς ήταν η περίοδος των δύο προπονητών;

«Σε μία αποχώρηση προπονητή, ποτέ δεν φταίει μόνο ο προπονητής. Όσον αφορά τον coach Βόβορα θεωρώ ότι πρόκειται για προπονητή πολύ υψηλού επιπέδου. Καταλαβαίνει το άθλημα πάρα πολύ καλά. Απλά ήταν η συγκυρία και εντός εισαγωγικών κάποιος πρέπει να βγει το 'μαύρο πρόβατο', ο φταίχτης. Έτσι έγινε με τον Γιώργο Βόβορα και ήταν πολύ στενάχωρο για όλους. Ειδικά για εμάς που έχουμε συνεργαστεί μαζί του και περισσότερα χρόνια. Και οι δύο προπονητές είναι εξαιρετικοί, καθένας με το δικό του στυλ. Ο coach Κάτας έχει ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που θέλει να παίξεις, ένα μοτίβο κατά κάποιον τρόπο. Ο coach Βόβορας είναι ένας προπονητής ο οποίος διαβάζει περισσότερο το παιχνίδι και το αναλύει πιο πολύ. Θα παίξει πολύ στις αδυναμίες του αντιπάλου και θα προσαρμόσει έτσι το παιχνίδι. Και οι δύο ωστόσο έδωσαν από κάτι στην ομάδα. Στην τελική επιτυχία κατακτώντας το πρωτάθλημα και το Κύπελλο, ναι μεν ήταν ο coach Κάτας, αλλά έχει μερίδιο και ο coach Βόβορας».

-Σε μια συνέντευξη που είχαμε κάνει πριν απο έναν χρόνο, είχαμε πει ότι ενδεχομένως να έκανες την breakout season της καριέρας σου. Και πράγματι βάσει αριθμών, την έκανες. Εσύ είσαι ικανοποιημένος εσύ από τον εαυτό σου και την απόδοσή σου στο παρκέ; Ως προς το ατομικό επίπεδο...

«Δεν προσπαθώ ποτέ να αξιολογήσω ατομικά τον εαυτό μου. Δεν τον αξιολογώ ατομικά βάσει του αποτελέσματος. Τον αξιολογώ βάσει του πώς δουλεύω και το πώς προετοιμάζομαι ώστε να είμαι έτοιμος να κάνω αυτό που πρέπει και μπορώ. Σε αυτά τα δεδομένα, ναι. Κάνω αυτό που πρέπει να κάνω. Ίσως θα μπορούσα και παραπάνω αλλά είμαι ικανοποιημένος από τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω αυτό που μου δίνεται και προσπαθώ για το μάξιμουμ. Ήταν μια χρονιά στην οποία έκανα μερικά βήματα μπροστά. Και αυτό είναι που μου δίνει κίνητρο και δύναμη για να συνεχίζω. Να υπάρχει αυτή η συνεχής εξέλιξη. Και θέλω σε 3-4 χρόνια να βλέπω τον εαυτό μου καλύτερο απ' ότι είμαι τώρα, να έχω την ανάλογη βελτίωση και εξέλιξη. Και αυτό είναι που μου δίνει κίνητρο».

-Ειδικά από το δεύτερο μισό της σεζόν και μετά, εκτός του ότι έκανες τα πάντα στο παρκέ ήσουν πάρα πολύ εύστοχος είτε σε mid range σουτ, είτε ακόμα και στα τρίποντα. Είχες δουλέψει περισσότερο στο σουτ; Είχες εστιάσει σε αυτόν τον τομέα;

«Υπάρχουν πάρα πολλές ώρες δουλειάς. Το καλοκαίρι προφανώς και προπονούμαι. Δεν κάνω διακοπές για μεγάλο χρονικό διάστημα, παρά μόνο μια εβδομάδα. Πέρυσι με βοήθησε πολύ η καραντίνα γιατί είχα πάρα πολύ χρόνο να κάνω προπόνηση και να εξελίξω το παιχνίδι μου από τη στιγμή που άνοιξαν τα γήπεδα και μετά. Όπως και πριν στο κομμάτι της ενδυνάμωσης. Όταν ξεκινάει η σεζόν προσπαθείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι ώστε να φτάσει το παιχνίδι σου σ' ένα καλύτερο επίπεδο. Το δίποντο μετά από ντρίπλα ήταν κάτι που δεν είχα τόσο πολύ στο παιχνίδι μου και κατάλαβα ότι είναι κάτι που πρέπει να μπει προκειμένου να διευκολύνει τον τρόπο παιχνιδιού μου. Όπως και το τρίποντο μετά από ντρίπλα. Είναι όλα διαφορετικά σουτ. Και εστίασα την προσοχή μου σε κάποια κομμάτια τα οποία θα μπορούσαν να μπουν απευθείας μέσα στο παιχνίδι και να είναι χρήσιμα. Αυτό έγινε σε μεγάλο βαθμό, αλλά σίγουρα δεν είναι πουθενά κοντά στο τέλειο, αλλά προσπαθώ κάθε μέρα να βελτιώνω αυτό το κομμάτι ώστε να με βοηθάει να είμαι αποδοτικός».

-Τι άλλο να περιμένουμε να δούμε από εσένα από εδώ και στο εξής; Γιατί όπως πολύ καλά θα γνωρίζεις και οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγάλες από εσένα. Και αυτό διότι εσυ τους έδωσες το δικαίωμα να περιμένουν περισσότερα βάσει της απόδοσής σου...

«Εννοείται. Έτσι είναι και το λογικό. Για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό να είμαι ολοκληρωμένος σε όλα τα κομμάτια. Να μπορώ να προσφέρω το ίδιο στην άμυνα, στα ριμπάουντ, στη δημιουργία, στην εκτέλεση. Είναι πολλά μικρά κομμάτια σ' ένα πολυσύνθετο άθλημα όπως είναι το μπάσκετ, οπότε η εξέλιξη και η βελτίωση δεν σταματάει. Δεν νιώθω σε τίποτα ότι το κάνω τέλεια και ίσως να μην υπάρχει και το 'τέλεια'. Οπότε αυτό που μπορώ να πω τη δεδομένη χρονική στιγμή, ότι αυτό που είναι καλό να μπορέσω να το κάνω καλύτερο και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Γιατί αυτό είναι και το στοιχείο που χαρακτηρίζει το παιχνίδι μου όλα αυτά τα χρόνια. Να είμαι αποδοτικός και σε άμυνα και σε επίθεση».

-Οπότε να περιμένουμε καλύτερο Παπαπέτρου τη νέα σεζόν...

«Δεν ξέρω αν είναι προσδοκία την οποία θέλω να ανεβάσω. Σίγουρα όχι. Όμως αυτό που θέλω να δω από τον εαυτό μου είναι ότι αν πέρυσι μπόρεσα να βοηθήσω μία φορά την ομάδα μου, φέτος να την βοηθήσω δύο φορές. Σε όποιο κομμάτι και αν είναι αυτό».

-Στον τελικό Κύπελλο όπου ήσουν MVP είπες στον Ιαν να σηκώσετε μαζι το Κύπελλο. Μετά τον τελευταίο τελικο με το Λαύριο, είδαμε ότι το καταχάρηκες. Το είχες κάνει εικόνα κάποια στιγμή στη ζωή σου; Να είσαι ο αρχηγός και να πάρεις εσύ ένα τρόπαιο, πολλώ δε μάλλον του πρωταθλητή;

«Όχι, όχι. Ποτέ δεν το είχα κάνει ως εικόνα. Δεν περιμένεις ότι θα εξελιχθούν έτσι κάποια πράγματα. Πριν από 5-6 χρόνια δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα ήμουν εδώ και θα είμαι αρχηγός της ομάδας και ότι θα σηκώνω Κύπελλα. Σαν παιδί και εγώ ονειρευόμουν ότι θα πάρω τρόπαια και ότι θα παίξω στο υψηλότερο επίπεδο. Όμως αυτό ήταν κάτι που ξεπερνούσε τη σκέψη μου. Και από το πώς εξελίχθηκε η σεζόν στο να φτάσουμε στην κατάκτηση αυτών των δύο τροπαίων, ήταν κάτι το πολύ γλυκό. Υπήρχε μεγάλη ταλαιπωρία και κούραση λόγω των συνθηκών. Τουλάχιστον η ομάδα έφτασε στο να κατακτήσει αυτά τα δύο τρόπαια και να μείνουν στην τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού».

-Πέρυσι στις αρχές του καλοκαιριού ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφασίζει να αποχωρήσει από την ομάδα και να λειτουργήσει ο Παναθηναϊκός με έσοδα-έξοδα. Αρχικά, εκείνη την ώρα που έγινε γνωστό το θέμα με αποτέλεσμα να υπάρξουν αποχωρήσεις οπως του Καλάθη και του Τόμας, σκέφτηκες να φύγεις;

«Όταν γίνεται κάτι τέτοιο, είναι σαν τον σεισμό. Στην αρχή πανικοβάλλεσαι. Δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά. Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σου είναι 'δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη ημέρα' και ότι υπάρχει αβεβαιότητα. Οπότε και στο δικό μου το μυαλό υπήρχε αυτή η αβεβαιότητα. Εκ των υστέρων προσπαθώ να σκεφτώ λογικά και είναι κάτι που κάνω πάντα ως άνθρωπος. Να δώσω μια δεύτερη και τρίτη και τέταρτη σκέψη στα πράγματα. Οπότε ήθελα να σκεφτώ λογικά και να δω τι είναι καλό πρώτα απ' όλα για τον Ιωάννη. Από εκεί και πέρα ήθελα να δω τι έλεγε και το συναίσθημά μου. Δεν είναι μόνο η λογική και δεν είναι μόνο το συναίσθημα. Είναι και τα δύο. Οπότε ναι. Υπήρχε η αβεβαιότητα γιατί δεν ήξερα σε ποιο σημείο θα βρεθεί η ομάδα. Όμως από τη στιγμή που ήταν εδώ ο Φράγκι, ο Διαμαντίδης, ο Νίκος Παππάς, ο κύριος Τριαντόπουλος και όλοι οι άνθρωποι που αποτελούν αυτό το team, για μένα έγινε πολύ πιο εύκολο να παραμείνω εδώ. Ήταν μια απόφαση που είχε να κάνει με την λογική και το συναίσθημα»

-Οπότε η παρουσία αυτών των ανθρώπων αποτέλεσε και το μεγάλο εχέγγυο για εσένα, ασχέτως τι έγινε με τον κύριο Γιαννακόπουλο...

«Ήταν η ελπίδα ότι κάτι συνεχίζει να υπάρχει. Ήταν η ελπίδα ότι ένα παιδί 26 χρονών θα μπορέσει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα στην ομάδα που θέλει να βρίσκεται...»

-Αυτό ήθελα να πω και με πρόλαβες. Ναι μεν έχεις παίξει πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό, αλλα νιώθεις να αγαπάς τον Παναθηναϊκό, ενδεχομένως και λόγω της σύνδεσης που υπάρχει με τον πατέρα σου;

«Δεν είμαι άνθρωπος που ισοπεδώνει το οτιδήποτε ή προσπαθεί να πει το κάτι παραπάνω για να εκμαιεύσει την αγάπη του κόσμου. Νομίζω ότι τα χρόνια που έζησα στον Ολυμπιακό, μου έδωσαν πάρα πολλά ως άνθρωπο. Ο Ολυμπιακός μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι στην EuroLeague και να παίξω σε αυτό το επίπεδο, είχα εξαιρετικούς συμπαίκτες, καταφέραμε πολλά πράγματα, πήραμε πρωταθλήματα, παίξαμε σε Final 4 και είμαι ευγνώμων γι' αυτά. Όμως από ένα σημείο και μετά άλλαξε η ζωή μου και η καριέρα μου και ήρθα στον Παναθηναϊκό. Αυτό που έχω αντικρίσει στον Παναθηναϊκό, η αγάπη του κόσμου, το πώς με δέχτηκε ο κύριος Γιαννακόπουλος τότε και κατ' επέκταση όλοι οι άνθρωποι που είναι γύρω από την ομάδα, σίγουρα μ' έκαναν να νιώσω πολύ οικεία και να νιώσω σαν οικογένεια. Δεν έχει να κάνει συγκριτικά με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη στιγμή νιώθω ότι εδώ είναι το σπίτι μου, αγαπάω την ομάδα και με αγαπάει η ομάδα. Και αυτό είναι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Το ότι είχε παίξει ο πατέρας μου στον Παναθηναϊκό δεν συνέβαλλε κάπου. Σίγουρα είναι ο μπαμπάς μου , αλλά είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος. Όμως σ' όλη μου την καριέρα πήρα τις δικές μου αποφάσεις και με αυτές τις αποφάσεις έζησα. Το να έρθω εδώ, ήταν μια συνειδητή απόφαση. Ήθελα να έρθω στον Παναθηναϊκό, πίστευα ότι μπορώ να προσφέρω πράγματα στην ομάδα και η ομάδα πίστεψε σε εμένα. Και φτάσαμε σε αυτό το σημείο...»

-Μιας και ειπες και εσύ πριν για τον Φράγκι και τον Διαμαντιδη. Τι έχεις κρατήσει από εκεινους; Υπάρχει κατι που σου εχουν πει μαζι ή καθένας ξεχωριστά και το κρατάς ως φυλακτό; Ως συμβουλή;

«Σίγουρα, ναι. Για μένα είναι πολύ σημαντικό, εντός εισαγωγικών, να 'χρησιμοποιώ' αυτούς τους ανθρώπους και να μαθαίνω από αυτούς από τη στιγμή που τους έχουμε εδώ διαθέσιμους. Ο Φράγκι είναι ένας πάρα πολύ επικοινωνιακός άνθρωπος. Έχουμε μιλήσει πολλές φορές, με έχει βοηθήσει σε πάρα πολλά πράγματα, δύσκολα και εύκολα, για το πώς διαχειρίζεσαι καταστάσεις. Ο Διαμαντίδης θα πει πιο λίγα πράγματα αλλά πάρα πολύ στοχευμένα και σωστά. Ίσως γιατί είναι και έτσι σαν παιδί. Συνεσταλμένος. Όμως είναι ευλογία να βρίσκονται και οι δύο τόσο κοντά στον αγωνιστικό χώρο, τόσο κοντά στους παίκτες και να είναι τόσο προσβάσιμοι. Ποτέ σαν αθλητής δεν σταματάς να μαθαίνεις. Οπότε δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να ακους και να προσπαθείς να πάρεις πληροφορίες από ανθρώπους που έχουν τόσα πολλά χρόνια εμπειρίας».

-Κατά τη διάρκεια της σεζόν, είχες ρωτηθεί για το μέλλον σου από τη στιγμή που έληγε το συμβόλαιό σου και είχες πει ότι θέλεις να μείνεις, βάζοντας τον αστερίσκο του «πώς θα ειναι η ομάδα». Παρόλα αυτά έφυγε ο Ντίνος αρχικά. Μετά έφυγε ο Μάριο. Εσύ έμεινες. Τι ήταν αυτό που σ' έκανε να συνεχίσεις στον Παναθηναϊκό;

«Για μένα ήταν δύσκολη η αποχώρηση του Ντίνου. Είναι φίλος και εξαιρετικός παίκτης. Έλληνας στο απόγειο της καριέρας του. Βέβαια πήρε μια επαγγελματική απόφαση και τη σέβομαι πρώτος απ' όλους γιατί και εγώ έχω πάρει ανάλογες αποφάσεις. Στέκομαι στον Ντίνο, όχι γιατί ο Μάριο δεν ήταν εξίσου σημαντικός, αλλά είχε ένα πράγμα παραπάνω που είναι Έλληνας. Και αυτό είναι σημαντικό. Από εκεί και πέρα η αποχώρηση του Μάριο ήρθε μετά από εμένα. Όταν υπέγραψα πίστευα ότι θα μείνει και ο Μάριο. Μετά από εμένα ανακοινώθηκε ότι δεν θα μείνει. Μάλιστα σε συζητήσεις που είχα μαζί του πριν υπογράψω, πίστευα ότι ίσως να έχουμε θετική εξέλιξη. Σαν άνθρωπος προσπαθώ να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων. Δεν θα έλεγα ότι έφυγαν ο Μήτογλου και ο Χεζόνια, αλλά ότι έμεινε ο Νέντο. Έμεινε ο Γιώργος. Με τον Παπαγιάννη είμαστε μαζί τέσσερα χρόνια, έχω δει την εξέλιξη του και ξερω ότι μπορεί να βοηθήσει. Και πάντα ευελπιστώ και κοιτάζω το καλύτερο. Για μένα δεν είχε νόημα, τη δεδομένη στιγμη, να αφήσω κάτι που βοηθάω να χτίσω μαζί με την ομάδα και τον Παναθηναϊκό για να βρεθώ σε κάτι έτοιμο και χτισμένο. Για μένα ήταν η πρόκληση να βοηθήσω την ομάδα να χτίσει κάτι καλό, πιστεύοντας ότι μπορεί να το κάνει. Εάν δεν πίστευα ότι μπορεί να κάνει βήματα μπροστά και να είναι καλύτερη και έβλεπα ότι υπάρχει κάτι εντελώς ερείπιο και γκεμισμένο, εννοείται ότι δεν θα ήθελα να βρίσκομαι εδώ. Η θετική πλευρά του πράγματος και η αισιοδοξία μου, σε συνδυασμό με όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ και με κάνουν να νιώθω ασφάλεια, έκαναν την απόφασή μου πιο εύκολη».

-Έγινε πολύ λόγος για τη συνύπαρξή σου με τον Μάριο Χεζόνια. Τελικά χωρούσατε μαζί από τη στιγμή που παίζατε την ίδια θέση;

«Προφανώς και χωρούσαμε! Ναι! Είμαι της άποψης ότι όλοι οι καλοί χωράνε. Όσο περισσότεροι καλοί παίκτες μπορεί να είναι σε μια ομάδα, είναι θετικό. Ίσως να υπάρχει θέμα χημείας αλλά αυτό το θέμα της χημείας που λέμε, δεν γίνεται ποτέ από την πρώτη μέρα. Αν και ήρθε στη μέση της σεζόν ο Μάριο, πιστεύω ότι μπορέσαμε και λειτουργήσαμε μαζί σε υψηλό επίπεδο. Κερδίσαμε πράγματα μαζί, είχαμε καλή σχέση εκτός γηπέδου την οποία έχουμε ακόμα και τώρα. Βέβαια αυτό δεν παίζει μεγάλο ρόλο στο τι γίνεται μέσα στο γήπεδο, αλλά όλοι οι καλοί χωράνε. Μετά είναι δική μου δουλειά, όπως και του Χεζόνια και του κάθε Χεζόνια να βρούμε τον τρόπο που να μπορούμε να λειτουργήσουμε. Όμως όσο πιο μεγάλη είναι η ικανότητα, τόσο πιο εύκολο γίνεται το παιχνίδι. Αυτό μου έχει διδάξει η καριέρα μου μέχρι σήμερα».

-Πότε το αποφάσισες και ειπες «μένω;»

«Είχαμε αρκετές συζητήσεις με τους ανθρώπους της ομάδας. Δεν είναι μυστικό, αλλά το πιο σημαντικό για εμένα ήταν το ΝΒΑ. Είναι ένα όνειρο, το οποίο ξεπερνάει εμένα ως Ιωάννη. Είναι ένα παιδικό όνειρο, το οποίο ξεπερνάει τον εγωισμό μου, την ομάδα, το συναίσθημα... Είναι κάτι εντελώς το διαφορετικό. Για εμένα θα ήταν όνειρο ζωής να μπορέσω να βρεθώ εκεί με καλές συνθήκες. Όχι απλά να βρίσκομαι και να λέω ότι είμαι εδώ και το έκανα. Σε συνεργασία και σε κουβέντα με τους ανθρώπους της ομάδας, υπήρξε απόλυτη κατανόηση. Τους εξήγησα ότι προτεραιότητά μου είναι να μείνω στον Παναθηναϊκό. Ήθελα να μείνω εδώ. Μίλησα με τον coach, είχαμε εξαιρετική κουβέντα και ήθελα να μείνω στον Παναθηναϊκό, όμως επειδή είμαι 27 χρονών, επειδή ακόμα δεν είμαι στο τελείωμα της καριέρας μου, αλλά στην αρχή προς μέση, στο peak, ήθελα να υπάρχει μια κατανόηση στο κομμάτι του ΝΒΑ. Είναι μια διαφορετική σελίδα απ' όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Όσον αφορά την υπόλοιπη Ευρώπη νομίζω έδειξα την κατανόησή μου και έδειξα το πόσο πιστός είμαι, αν είναι αυτή σωστή λέξη, στον Παναθηναϊκό. Έδειξα το πόσο πολύ ήθελα να μείνω. Ξαναλέω το κομμάτι του ΝΒΑ είναι κάτι το διαφορετικό και ίσως γι' αυτό να έγινε λίγο παραπάνω σίριαλ απ' ότι ήταν. Για μένα ήταν πιο απλοποιημένο στο μυαλό μου. Ήθελα να μείνω εδώ όσον αφορά την Ευρώπη, εκτός και αν υπήρχε κάτι πολύ ξεχωριστό στην Αμερική».

-Σε ποιον το είπες πρώτα; Δηλαδή ποιος ήταν ο πρώτος που πήρες τηλέφωνο για να του το πεις;

«Κανένας. Οι γονείς μου το έμαθαν από το Ιντερνετ, ο αδερφός μου από το Ίντερνετ, η κοπέλα μου από το Ίντερνετ, οι συμπαίκτες μου από το Ίντερνετ... Δεν πήρα κανέναν. Όταν υπέγραψα οι δικοί μου άνθρωποι δεν περίμεναν κάποια ανακοίνωση. Γνώριζαν ότι θα υπογράψω. Απλά ήταν πολύ σημαντικό για εμένα να είμαι με ανθρώπους που νιώθω ότι με αγαπάνε. Κι όταν κάνω εγώ ένα βήμα πίσω, πρέπει και ο άλλος να μπορέσει με ισοφαρίσει ή να κάνει και αυτός ένα βήμα πίσω. Και εγώ έκανα. Και ο Παναθηναϊκός έκανε. Και ήταν χαρά μου να βρίσκομαι εδώ...»
-Δεν πέρασε καθόλου από το μυαλό σου, έστω και ως σκέψη η λέξη «φεύγω;»
«Όχι, σίγουρα περνάει. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πουλήσω οπαδιλίκι ώστε να πω ότι μόνο ο Παναθηναϊκός είναι στο μυαλό μου. Σίγουρα περνούν διάφορες σκέψεις. Και όπως είπα περνούν και δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Και όταν καθόμουν να σκεφτώ τι θέλω να κάνω ως Ιωάννης, η απόφαση γινόταν πιο εύκολη. Ήθελα να μείνω στον Παναθηναϊκό».

-Είπες ότι δεν σκόπευες να πας σε άλλη ομάδα της Ευρώπης. Παρόλα αυτά υπήρχε ενδιαφέρον; Προσέγγιση; Γιατί ακούστηκαν ομάδες όπως η Εφές και η Ρεάλ για παράδειγμα...

«Ναι υπήρχαν προσεγγίσεις και ομάδες που ήθελαν να πάω. Όμως όπως είπα το πιο σημαντικό για εμένα ήταν τι κάνει εμένα χαρούμενο και τι με γεμίζει πιο πολύ ως άνθρωπο. Και βάσει αυτών πήρα την απόφασή μου».

-Είπες ότι μίλησες με τον coach Πρίφτη. Τι σου είπε; Τι κράτησες; Τι σου έκανε εντύπωση;

«Ο coach έχει μια πολύ καλή πορεία έως τώρα. Είναι ένας αναγνωρισμένος και σοβαρός άνθρωπος. Έχει ευθύτητα ενώ είναι και πολύ προσβάσιμος. Καμιά φορά όταν είσαι πολύ σοβαρός είσαι και κάπως απόμακρος. Για μένα ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Να βλέπω να έχει τα ηνία της ομάδας ένας τέτοιος άνθρωπος. Με έκανε να νιώσω ασφάλεια και ήταν η αρχή στην θετική εξέλιξη προκειμένου να παραμείνω. Ήταν ένα καλό πρώτο βήμα και πιστεύω ότι θα υπάρχει μια άψογη συνεργασία, όχι μόνο μ' εμένα αλλά και με την ομάδα. Θεωρώ ότι συνολικά είμαστε έτοιμοι να κάνουμε και άλλα βήματα μπροστά».

-Μέχρι να μείνεις τι μηνύματα λάμβανες από τον κόσμο; Τόσο κατά τη διάρκεια της χρονιάς όσο και στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να ανακοινώσεις την τελική σου απόφαση...Θυμάσαι κάποιο χαρακτηριστικό;

«Ακούγεται λίγο κλισέ, αλλά δεν μπαίνω στην διαδικασία να διαβάσω ούτε θετικά, αλλά ούτε και αρνητικά σχόλια. Και αυτό διότι δεν θέλω να αφήνω εξωτερικούς παράγοντες να με επηρεάζουν. Σίγουρα βλέπεις κάποια πράγματα, αλλά βλέπεις και πράγματα τα οποία δεν θέλεις δεις. Ευχαριστώ τον κόσμο για την αγάπη που μου δείχνει. Για παράδειγμα είδα και ανθρώπους οι οποίοι μου είπαν 'είμαι Παναθηναϊκός αλλά θέλω να είσαι χαρούμενος και να είσαι καλά. Σαν άνθρωπος μου έχεις δώσει χαρές, σ' έχω αγαπήσει, σ' έχω δει να παίζεις, έχω ταυτιστεί μαζί σου, θέλω να είσαι εσύ χαρούμενος'. Είδα και τέτοια μηνύματα τα οποία με συγκινούν και στους καιρούς που ζούμε σίγουρα υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από το μπάσκετ. Υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο που σκέφτομαι και εγώ. Θέλω να ευχαριστήσω και πάλι τον κόσμο για την αγάπη που μου δείχνει τόσον καιρό. Δεν ήθελα να ταλαιπωρήσω κανέναν, δεν ήθελα να το κάνω πιο δύσκολο απ' ότι ήταν, αλλά τέλος καλό, όλα καλά».

-Είναι πλέον δεδομένο σε όλους μας ότι θέλεις κάποια στιγμή να δοκιμάσεις στο ΝΒΑ. Και είναι και λογικό. Γι' αυτό και συμφωνήσατε για τον όρο του NBA out τόσο για αυτό το καλοκαίρι όσο και για το επόμενο του 2022. Σε αυτό το διάστημα, μέχρι να οριστικοποιηθεί η παραμονή σου, μιλούσες με ομάδες του ΝΒΑ; Γιατί βγήκαν στην δημοσιότητα οι Σαν Αντόνιο Σπερς, οι Σακραμέντο Κινγκς, οι Ατλάντα Χοκς... Υπήρξαν αυτές οι ομάδες;

«Ναι, ναι. Υπήρχαν επαφές. Όμως όπως σου είπα όταν θα πάρω μια απόφαση θέλω να με γεμίζει απόλυτα. Να το θέλω 100%. Υπήρχαν ομάδες που συζητήσαμε, αλλά δεν ήταν η στιγμή για να γίνει. Δεν ήταν το κατάλληλο timing. Δεν ήταν κάτι που θα με έκανε χαρούμενο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν θέλω να πάω και να πω 'ωραία ήρθα'. Θέλω να πάω και να υπάρχει μια κατάσταση, η οποία να θεωρώ εγώ ότι είναι ιδανική για μενα. Αν δεν υπάρχει το ιδανικό έστω να είναι κάτι πολύ κοντα στο ιδανικό και να το θέλω στο 100%. Αυτά δεν συνηγόρησαν και γι' αυτό δεν προχώρησε κάτι».

-Μιας και είπαμε το ΝΒΑ, να ανοίξω μια παρένθεση για τον Καλαϊτζάκη ο οποίος θα βρεθεί στους Μιλγουόκι Μπακς. Εσύ που έζησες τον Γιώργο μέσα από τις προπονήσεις, θεωρείς ότι θα τα καταφέρει;

«Είναι μια πολύ θετική εξέλιξη για τον ίδιο. Πολλά πράγματα με το ΝΒΑ και την Ευρώπη, έχουν να κάνουν με τον τρόπο παιχνιδιού. Βλέποντας αυτό, ο Καλαϊτζάκης μπορεί να πετύχει στο ΝΒΑ. Ίσως λίγο πιο πολύ και από την Ευρώπη τη δεδομένη χρονική στιγμή. Στην Ευρώπη όταν είσαι μικρός στην ηλικία, είναι δύσκολο να μπεις και να παίξεις. Είναι οι χώροι κλειστοί, πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να σουτάρεις σε υψηλό επίπεδο, ειδικά αν είσαι γκαρντ μετά από ντρίπλα. Είναι οι χώροι πιο κλειστοί, οι διαιτητες, το σύστημα, είναι διαφορετικά. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή τη στιγμή το παιχνίδι του Καλαϊτζάκη ταιριάζει περισσότερο στην Αμερική. Τον παρακολουθώ όσο μπορώ, τον είδα στο Summer League, είμαστε φίλοι και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτόν. Έχει μπει σ' έναν πολύ καλό οργανισμό, θα είναι δίπλα στον Γιάννη και στον Θανάση που είναι εξαιρετικά παιδιά και θα τον βοηθήσουν να αντεπεξέλθει και να δείξει το ταλέντο του».

-Επιστρέφοντας σ' εσένα, υπήρχε το deadline για το NBA out έως τις 18 Αυγούστου τα μεσάνυχτα. Εμείς περιμέναμε έως και την τελευταία στιγμή τις εξελίξεις. Εσύ είχες πει νωρίτερα στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού ότι μένεις ή περίμεναν όλοι μέχρι την εκπνοή του όρου;

«Υπήρχε μια επικοινωνία με την ομάδα. Γιατί όπως είπα υπάρχει μια αμεσότητα με τον σύλλογο. Δεν προσπαθώ να βάλω τον μάνατζέρ μου ή κάποιον ενδιάμεσο να μιλήσει για μένα. Υπάρχει αυτή η σχέση και μιλάμε απευθείας. Και η ομάδα γνώριζε ότι κατά πάσα πιθανότητα μένω. Με τα δεδομένα που είχαμε γνωρίζαμε ότι θα μείνω εκτός απρόοπτου. Όμως επειδή υπάρχουν ανατροπές και πράγματα τα οποία γίνονται την τελευταία στιγμή, σίγουρα έως και τις 18 του μήνα δεν ήμουν και εγώ σίγουρος ότι θα υπάρξει κάτι ώστε να πω ότι 'α, αυτή είναι μια καλή περίπτωση'. Εν τέλει δεν υπήρχε, οπότε το μεγάλο ποσοστό που έλεγε ότι θα μείνω, επιβεβαιώθηκε».

-Είπαμε Σαν Αντόνιο Σπερς, Ατλάντα Χοκς, Σακραμέντο Κινγκς. Υπήρξαν και άλλες ομάδες;

«Ναι, υπήρχαν και άλλες ομάδες, αλλά δεν ευδοκίμησε κάτι. Όμως εντάξει. Όλα αυτά τώρα ανήκουν στο παρελθόν. Είμαι εδώ, είμαι παίκτης του Παναθηναϊκού και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό».

-Πάμε λοιπόν τώρα στη νέα χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας. Ο Παναθηναϊκός έκανε συγκεκριμένες κινήσεις. Έμεινες εσύ, έμειναν οι Νέντοβιτς, Μποχωρίδης, Κασελάκης, Σαντ-Ρος, Παπαγιάννης από πέρυσι και προστέθηκαν παίκτες όπως ο Μέικον, ο Πέρι, ο Ουάιτ, ο Φλόιντ, ο Έβανς, ο Καββαδάς. Με μια πρώτη ματιά πώς κρίνεις τις κινήσεις και το ρόστερ, με το ενδεχόμενο να αποκτηθεί ένας ακόμα γκαρντ να είναι ανοικτό...

«Η ομάδα έχει κάνει ένα πιο ορθολογικό χτίσιμο. Τα παιδιά που έχω γνωρίσει μέχρι σήμερα τους θεωρώ πολύ καλούς χαρακτήρες, έτοιμοι να δουλέψουν, έτοιμοι να κάνουν το κάτι παραπάνω και είναι οι περισσότεροι στο απόγειο της καριέρας τους. Και έχουν πάρα πολλά να δείξουν ακόμα. Αυτό είναι μερικές φορές και δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να σου βγει, μπορεί και να μην σου βγει ένας τέτοιος παίκτης. Όμως είναι στοίχημα προς την σωστή κατεύθυνση. Αυτά τα παιδιά έχουν έρθει με μια δίψα να προσφέρουν και να κάνουν παραπάνω πράγματα από αυτά που έχουν κάνει έως σήμερα. Είναι ένα καλό και γεμάτο ρόστερ. Διαθέτει εμπειρία, αλλά έχει και παιδιά που δεν έχουν παίξει στην Euroleague και θέλουν να αποδείξουν πράγματα. Ένα σωστά δομημενο ρόστερ. Από εκεί και πέρα μένει να μπούμε και να κάνουμε την δουλειά μας γιατί το μπάτζετ πάει στην άκρη. Το χτίσιμο πάει στην άκρη και μένουν οι παίκτες, ο προπονητής για να κάνουμε την καλύτερη δουλειά».

-Πέρυσι παίζατε σε μια παγωμένη ατμόσφαιρα η οποία ενδεχομένως να σας στέρησε και κάποιες νίκες. Φέτος θα υπάρχει ένα ποσοστό φιλάθλων, περίπου 8.000 σε κάθε ματς. Τι έχεις να πει στον κόσμο που θα έρθει πάλι στο ΟΑΚΑ;

«Μιλάμε για την απόλυτη χαρά να ξαναδούμε τον κόσμο στο γήπεδο. Ήμουν τυχερός και άτυχος. Έχω ζήσει αντίπαλος αυτήν την ατμόσφαιρα, την έχω ζήσει σαν παίκτης του Παναθηναϊκού και μετά πήγαμε στο μηδέν. Στο εντελώς άδειο γήπεδο. Πραγματικά να ευχηθώ να γυρίσει ο κόσμος στο 100% της πληρότητας του γηπέδου, αλλά ακόμα και αυτοί οι 8.000 που αναλογούν στο ποσοστό της αρχής, θα κάνουν τεράστια διαφορά σε εμάς και πραγματικά θα ομορφύνουν το άθλημα. Σε όσους πήραν διαρκείας, σε όσους σκέφτονται να πάρουν διαρκείας, σε όλους όσους θέλουν να στηρίξουν την προσπάθειά μας, αυτό που έχω να πω είναι ότι η ομάδα θα προσπαθήσει να δείξει τον καλύτερό της εαυτό και μια πολύ καλή εικόνα. Είμαι αισιόδοξος και η χαρά μας θα είναι να δούμε τον κόσμο στο γήπεδο στον βαθμό που επιτρέπεται».

-Από τις λίγες προπονήσεις που έχετε κάνει και πριν καν δώσετε ακόμα φιλικά, ποια ειναι η φιλοσοφία του coach Πρίφτη και πώς θέλει να παίζει η ομάδα;

«Αυτό που χαρακτηρίζει τον coach Πρίφτη είναι ότι έχει πολύ λεπτομέρεια στο παιχνίδι του, αλλά ταυτόχρονα και ελευθερία. 'Ενας προπονητής με την δική του φιλοσοφία. Λεπτομέρεια και ευθύνη σε οτιδήποτε και αν γίνεται, το οποίο κατα τη δική μου άποψη, έτσι είναι το υψηλό επίπεδο. Θα είναι ένα πολύ ελκυστικό μπάσκετ, θα γυρνάει η μπάλα, ο coach εφιστά την προσοχή πολύ στο στοιχείο της πάσας, στο στοιχείο της μαχητικότητας, στην άμυνα, αλλά ταυτόχρονα έχει και μια ευφυΐα την οποία προσπαθεί να εμφυσήσει στην ομάδα. Να μην είναι μόνο η μαχητικότητα, αλλά να είναι σε συνδυασμό με την μπασκετική εξυπνάδα...»

-Ουσιαστικά να περιμένουμε έναν Παναθηναϊκό με εντελώς διαφορετικό προφίλ με αυτό που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια...

«Ναι. Πιστεύω ότι θα υπάρχει διαφορά σε αυτό το κομμάτι όπως επίσης και στον τρόπο προσέγγισης. Από εκεί και πέρα το πόσο καλά θα γίνει αυτό, έχει να κάνει και μ' εμάς».

-Πέρυσι τερματίσατε 16οι στην EuroLeague. Σας πεισμώνει αυτό ενόψει της νέας σεζόν ως προς το πώς θα μπείτε στη νέα διοργάνωση; Αν και η αλήθεια είναι ότι όλες οι ομάδες της EuroLeague έχουν κάνει εξαιρετικές κινήσεις, ακόμα και αυτές που ήταν στις χαμηλές θέσεις...

«Εννοείται ότι μας πεισμώνει! Όταν βγαίνεις 16ος και έρχεται το καλοκαίρι, κάθεσαι και σκέφτεσαι τι πήγε στραβά. Είναι μια μνήμη η οποία σε πληγώνει. Όπως δεν διαγράφεται ένα τρόπαιο που κατακτάς, έτσι δεν διαγράφεται και η 16η θέση. Είναι κάτι το οποίο μένει. Δεν θεωρώ ότι είναι ντροπή. Απλά ήταν μια ιδιαίτερη σεζόν και μια δύσκολη σεζόν. Δεν υπάρχει σύλλογος που να μην έχει αποτύχει και να μην έχει πέσει χαμηλά. Θυμάμαι την Μπαρτσελόνα επί σειρά ετών εκτός playoffs και η Μπαρτσελόνα πέρυσι ήταν στο τελικό της Euroleague. Εμείς είχαμε μια κακή βαθμολογική θέση η οποία μας πεισμώνει και μας κάνει να θέλουμε να βελτιωθούμε και να είμαστε καλύτεροι από πέρυσι. Βέβαια όταν είσαι 16ος είναι πολύ δύσκολο να πεις ότι του χρόνου θα βγεις πρώτος. Είναι πολύ δύσκολο να το πεις, να γίνει πραγματικότητα και να το θέσεις ως στόχο. Όμως τίποτα δεν είναι αδύνατον να γίνει. Όμως θες να είσαι πολύ καλύτερος. Τι είναι καλύτερο; Είτε είσαι 16ος, 15ος, 14ος, 13ος είσαι εκτός playoffs. Οπότε το πρωτάθλημα χωρίζει τις ομάδες που θα μπουν στα playoffs και τις ομάδες που δεν θα μπουν. Όσον αφορά το γόητρο είναι διαφορετικό να είσαι 9ος και διαφορετικό 16ος. Όμως και οι δύο δεν θα μπουν στα playoffs. Και οι δύο δεν συνεχίζουν. Το πιο σημαντικό είναι να κοιτάζει η ομάδα τα playoffs και να διψάει να παλεύει ώστε να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Θα είναι πολύ δύσκολο, οι ομάδες έχουν ανέβει επίπεδο, θα είναι μια πολύ ανταγωνιστική Euroleague, αλλά δεν μπορώ να καθίσω εδώ και να λέω ότι στόχος είναι να βελτιωθούμε και στόχος είναι να βγούμε 14οι από 16οι. Προφανώς όχι. Ο στόχος και αυτό που θέλει να κάνει η ομάδα, είναι βήμα μπροστά...»

-Στην Basket League φέτος αναμένεται να βρεθεί και ο μεγάλος αντίπαλος, ο Ολυμπιακός. Πώς περιμένετε το πρωτάθλημα;

«Σίγουρα γίνεται πιο ανταγωνιστικό. Η παρουσία του Ολυμπιακού είναι ευλογία για το πρωτάθλημα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το καταλάβει τόσο ο κόσμος του Παναθηναϊκού, όσο και ο κόσμος του Ολυμπιακού. Είναι καλό. Γιατί; Επειδή είναι πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα, είναι καλύτερο το θέαμα για τους φιλάθλους, ανεβαίνει το προϊόν και γίνεται πολύ καλύτερο. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει τον δικό του σχεδιασμό και θεωρώ ότι έχει χτίσει μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα. Θα είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό, όπως επίσης με το Λαύριο, τον Προμηθέα, το Περιστέρι, ομάδες που έχουν κάνει βήματα μπροστά. Και αυτή είναι μια πολύ καλή εξέλιξη. Η αξία του αντιπάλου, δίνει και μεγαλύτερη αξία στον νικητή».

-Κλείνοντας Ιωάννη, του χρόνου, τέτοια εποχή, αν καθίσουμε και κάνουμε την απολογιστική συνέντευξη της σεζόν 2021-22, με τι θα είσαι ικανοποιημένος και με τι όχι;

«Είναι μια δύσκολη ερώτηση. Θέλω να αφήσω στην άκρη όσον αφορά τα οσα θα πετύχουμε σε θέμα τροπαίων. Αν και κάθε χρόνο οι εγχώριοι τίτλοι είναι πολύ σημαντικοί για τον σύλλογο και τον κόσμο του. Όπως είπα θέλω να κάνουμε βήματα μπροστά. Βρίσκομαι στον 4ο χρόνο μου στην ομάδα. Όταν ήρθα βρισκόταν σε ένα επίπεδο, στη συνέχεια αποχώρησε ο κύριος Γιαννακόπουλος και βρέθηκε σ' ένα άλλο επίπεδο. Κακά τα ψέματα, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και με τους εαυτούς μας, αλλά και με τον κόσμο. Όμως νιώθω ότι κάναμε μερικά βήματα μπροστά και αυτό θέλω να συνεχίσουμε να κάνουμε. Να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε. Και μακάρι μαζί με αυτό να έρθουν και τα τρόπαια γιατί είναι και το πιο σημαντικό για αυτές τις ομάδες. Αυτά μένουν. Τα τρόπαια. Εννοείται ότι θέλουμε τους εγχώριους τίτλους γιατί στο τέλος της σεζόν σε καθιστά πετυχημένο καθώς κλείνεις τη σεζόν με τίτλο. Οπότε για να νιώσω ολοκλήρωση και χαρά θα ήθελα να έχουμε καλύτερη πορεία στην Ευρώπη. Κάτι που δεν είχαμε και στερηθήκαμε πέρυσι...»