Ομάδα της χρονιάς: Οι 13 μάγκες της Εθνικής πόλο
Έξι μήνες πριν στο Tokyo Tatsumi International Swimming Center το όνειρο ενός ολόκληρου κόσμου γινόταν πραγματικότητα. Η εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης ανδρών έπαιζε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο απέναντι στην κάτοχο του τίτλου Σερβία. Οι διεθνείς παίκτες επέστρεψαν από το 7-4, στο 7-7 και από το 7-9 στο 9-9, τελικά οι παντοδύναμοι Σέρβοι έφθασαν στο νικηφόρο 13-10, αλλά κανείς δεν μπορεί να αψηφά πλέον τους υπερήφανους Έλληνες.
Οι Μανώλης Ζερδεβάς, Ντίνος Γενηδουνιάς, Δημήτρης Σκουμπάκης, Μάριος Καπότσης, Γιάννης Φουντούλης, Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Γιώργος Δερβίσης, Στέλιος Αργυρόπουλος, Κωνσταντίνος Μουρίκης, Χριστόδουλος Κολόμβος, Κωνσταντίνος Γκιουβέτσης, Άγγελος Βλαχόπουλος, και Κωνσταντίνος Γαλανίδης.
Αυτοί είναι οι 13 παίκτες που έφεραν στην ελληνική υδατοσφαίριση και στον ελληνικό αθλητισμό το ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο, το πρώτο σε επίπεδο ανδρών από ομαδικό άθλημα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Και αυτός ήταν ο λόγος που η Εθνική πόλο αναδείχθηκε ομάδα της χρονιάς, στα Gazzetta Awards by NIVEA MEN, στα βραβεία του μεγαλύτερου αθλητικού site που έχουν χρυσό χορηγό το NIVEA MEN και χορηγούς τη Garmin Greece και τη Νovibet.
Οι άνδρες στο δρόμο που είχαν δείξει οι γυναίκες στην Αθήνα τα 2004, όταν στο ανοικτό κολυμβητήριο του ΟΑΚΑ έφθαναν στο 2ο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων.
Αναμονή ενός αιώνα, το όνειρο γενεών και η «γλυκιά ανάμνηση»
Αυτή η εθνική ομάδα έκανε πράξη όσα προσπάθησαν, αλλά δεν μπόρεσαν γενεές και γενεές στην υδατοσφαίριση. Η 16η παρουσία της εθνικής ομάδας αποδείχθηκε και σημαδιακή. Εκατόν ένα χρόνια μετά την πρώτη παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920 στην Αμβέρσα, το πολυπόθητο μετάλλιο ήρθε.
Η ήττα από τη Ρωσία στο μικρό τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 έμενε σαν… βαρίδι, να στοιχειώνει εκείνη την τεράστια σε ποιότητα φουρνιά της ελληνικής υδατοσφαίρισης, έμενε σαν τα χαμένη μεγάλη ευκαιρία για το σπορ.
«Είχα την τύχη να βρεθώ δίπλα σε πολλούς σπουδαίους παίκτες και να μάθω πολλά» λέει στο Gazzetta ο Γιάννης Φουντούλης, που βρίσκεται στην εθνική ομάδα από το 2005. Ο 34χρονος παίκτης από τη Χίο, ο αρχηγός της εθνικής ομάδας στο Τόκιο.
«Ότι ήμουν αρχηγός δεν με έκανε να ξεχωρίζω από την υπόλοιπη ομάδα, τους συμπαίκτες μου. Λειτουργήσαμε σαν ομάδα κι αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Έχουν περάσει έξι μήνες, τον πρώτο καιρό σκεφτόμουν συνέχεια τις στιγμές που ζήσαμε στο Τόκιο. Όσο περνούν οι μήνες λιγότερο, γιατί μπορεί να γίνει παγίδα μένοντας σε μια επιτυχία. Ο αθλητισμός, όπως όλα, συνεχίζεται και μπροστά μας υπάρχουν νέες προκλήσεις και σε συλλογικό και σε εθνικό επίπεδο. Αν όμως θέλω να φέρω στο μυαλό μου μια γλυκιά, ευχάριστη ανάμνηση, σκέφτομαι το ασημένιο μετάλλιο» συνεχίζει ο Γιάννης Φουντούλης.
«Κάναμε πολλά καλά παιχνίδια, οι Ούγγροι δεν μας υπολόγιζαν»
Από τις 25 Ιουλίου, μέχρι και τον τελικό της 8ης Αυγούστου το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έδωσε οκτώ συνολικά αγώνες, έχοντας έξι νίκες, μια ισοπαλία, με την Ιταλία στον όμιλο και χάνοντας μόνο από τη Σερβία στο παιχνίδι για το χρυσό μετάλλιο.
«Κάναμε πολλά καλά παιχνίδια, δεν θα στεκόμουν σε κάποιο. Στον όμιλο νικήσαμε την Ουγγαρία, νικήσαμε τις ΗΠΑ με εννέα γκολ διαφορά, με την Ιταλία προηγηθήκαμε με τέσσερα γκολ, ανεξάρτητα αν στο τελευταίο οκτάλεπτο και με περίεργα σφυρίγματα των διαιτητών, μας ισοφάρισαν. Μετά ακολούθησε ο προημιτελικός με το Μαυροβούνιο, ο ημιτελικός με την Ουγγαρία. Το μόνο παιχνίδι που θα έλεγα πως δεν ήμασταν όπως θα έπρεπε, ήταν με την Ιαπωνία, όχι τόσο γιατί δεν παίξαμε καλά, αλλά κυρίως λόγω του ιδιαίτερου στιλ που παίζουν οι Ιάπωνες» τονίζει ο Φουντούλης.
Μέχρι το τέλος της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου ο Γιάννης Φουντούλης ήταν κάτοικος Βουδαπέστης, αγωνιζόμενος με τη Φερεντσβάρος, πριν επιστρέψει στον Ολυμπιακό.
Πριν από το Τόκιο η Ελλάδα σε επίπεδο Ολυμπιακών Αγώνων, είχε οκτώ ήττες κόντρα στους Μαγυάρους και μόλις μια ισοπαλία, 8-8, στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016. Στο Τόκιο η κατάρα «έσπασε» εις διπλούν. Νίκη 10-9 στην πρεμιέρα των ομίλων με τρία γκολ από τον Φουντούλη, νίκη 9-6 και στον ημιτελικό και τον Στέλιο Αργυρόπουλο να «τιμωρεί» τους Ούγγρους με τέσσερα γκολ.
«Πριν από το τουρνουά οι Ούγγροι δεν μας υπολόγιζαν, δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαμε να τους νικήσουμε, ιδιαίτερα στον αγώνα της πρεμιέρας. Όμως εμείς τους δώσαμε το μήνυμα και στα δύο παιχνίδια που δώσαμε δείξαμε την ποιότητά μας» επισημαίνει ο αρχηγός.
Με επτά σούπερ πρωτάκια
Η εθνική ομάδα ταξίδεψε στο Τόκιο έχοντας στη σύνθεσή της επτά πρωτάκια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι Ζερδεβάς, Σκουμπάκης, Καπότσης, Παπαναστασίου, Αργυρόπουλος, Γκιουβέτσης, Γαλανίδης έπαιρναν το «βάπτισμα του πυρός» στη διοργάνωση, το εθνικό συγκρότημα ανταποκρίθηκε και η επιτυχία απέκτησε μεγαλύτερη αξία.
«Αυτά τα παιδιά είναι παίκτες μεγάλης ποιότητας, ο Παπαναστασίου και ο Αργυρόπουλος αγωνίζονται στη Γιουγκ, τον Σκουμπάκη τον θέλουν ευρωπαϊκές ομάδες, ο Γκιουβέτσης ήρθε στην εθνική ανδρών έχοντας κατακτήσει χρυσά μετάλλια με τα εθνικά συγκροτήματα στις πιο μικρές ηλικίες» σημειώνει ο Γιάννης Φουντούλης.
Η δήλωση για... Όσκαρ
Τις ημέρες της πορείας προς το ασημένιο μετάλλιο, πίσω στην πατρίδα ο κόσμος βίωνε δραματικές στιγμές με τα πύρινα μέτωπα σε Αττική, Εύβοια και Ηλεία και τον Γιάννη Φουντούλη από τη «χώρα του ανατέλλλοντος Ηλίου», να διδάσκει ήθος και παιδεία.
«Μας θλίβει ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ευχόμαστε να μην κινδυνεύσει κανείς. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ζητάμε προκαταβολικά ένα “συγγνώμη” για τη χαρά και τον ενθουσιασμό μας. Με όλο τον σεβασμό, θα πανηγυρίσουμε αυτή την επιτυχία και θα σκεφτόμαστε όσα γίνονται πίσω στην Ελλάδα» είχε πει μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ, λίγα λεπτά μετά τη νίκη στον ημιτελικό επί της Ουγγαρίας, που σήμαινε μετάλλιο και πρόκριση στον τελικό.
Και αυτή η δήλωσε είχε γίνει πρώτο θέμα.
«Παρακολουθούσαμε συνέχεια τις εξελίξεις, ανησυχούσαμε. Όταν δεν είχαμε προπόνηση ή αγώνα διαβάζαμε συνεχώς για τις εξελίξεις μέσα από το διαδίκτυο. Η υγεία είναι πάνω από όλα και πίσω στην Ελλάδα βλέπαμε ζωές να κινδυνεύουν, περιουσίες να χάνονται. Από την άλλη εμείς ζούσαμε πρωτόγνωρες στιγμές στους Ολυμπιακούς Αγώνες, χρειαζόταν να έχουμε μια συγκρατημένη χαρά απέναντι στον κόσμο που δοκιμαζόταν», εξηγεί ο αρχηγός της εθνικής ομάδας.
«Στο Παρίσι για το χρυσό»
Ο διεθνής περιφερειακός έχασε τους Αγώνες του Πεκίνου το 2008, αλλά μετρά τρεις συμμετοχές σε Λονδίνο, Ρίο ντε Τζανέιρο και Τόκιο.
«Αν μου έλεγες πριν από το Τόκιο πως θα κέρδιζα μετάλλιο, θα σου έλεγα πως μετά θα σταματούσα από την εθνική ομάδα. Αλλά τώρα το μετάλλιο μού δίνει μεγαλύτερη πίστη και αυτοπεποίθηση να συνεχίσω, άλλωστε δυόμισι χρόνια απομένουν.
Μένοντας ανταγωνιστικός και ξέροντας πως μπορώ να προσφέρω και όχι να είμαι χαριστικά στην εθνική ομάδα, θέλω να είμαι και στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι το 2024 και εκεί να βρεθούμε ξανά στον τελικό και να διεκδικήσουμε το χρυσό μετάλλιο» καταλήγει ο Γιάννης Φουντούλης.
