Σλούκας στο Gazzetta: «Εχουμε κερδίσει τον μπασκετικό σεβασμό όλης της Ελλάδας και αυτό δεν είναι τυχαίο»
Το πρώτο ταξίδι σε Final 4 χρονολογείται πίσω στο 2009 (Βερολίνο), όταν ήταν 19 χρονών και απλά ήταν μέλος της «ερυθρόλευκης» αποστολής. Ακολούθησε η εμπειρία του Παρισιού (2010), χωρις κι εκεί να πατήσει παρκέ όταν ο Θεσσαλονικιός point-guard ήταν ακόμη εκτός 12άδας, για να φτάσουμε στην πρώτη του ουσιαστική συμμετοχή στο επικό για τον Ολυμπιακό, Final 4 της Κωνσταντινούπολης, στην οποία είχε και σημαντική συμβολή στην αξέχαστη και ιστορική ανατροπή του τελικού με την ΤΣΣΚΑ.
Ακολούθησε ο back-to-back τίτλος στο Λονδίνο (2013) απέναντι στην Ρεάλ, ο χαμένος τελικός της Μαδρίτης (2015) με την «βασίλισσα» και του Βερολίνου (2016) με την ΤΣΣΚΑ (εν τω μεταξύ είχε φορέσει την φανέλα της Φενερμπαχτσέ), για να φτάσουμε στο 2017, οπότε και ο Έλληνας διεθνής point-guard είχε σημαντική συνεισφορά στην κατάκτηση του τίτλου της Euroleague, που ήταν ο τρίτος στην καριέρας του.
O λόγος για τον Κώστα Σλούκα, που έκτοτε έπαιξε σε άλλα δύο Final 4 (2018 και 2019) χωρίς να ξαναπαίξει σε τελικό. Κάτι που είναι αποφασισμένος να πετύχει φέτος στο Βελιγράδι, στην 10η παρουσία του στο ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Λίγες μέρες πριν την αναχώρηση της αποστολής του Ολυμπιακού για την σερβική πρωτεύουσα, ο 31χρονος έμπειρος άσος της ομάδας (μ.ο. 11,9π., 4,9ασ. με 84,3% βολ. & 41,8% τριπ.), μιλάει στην κάμερα του gTV για όλα όσα σημάδεψαν την εφετινή σεζόν, σχολιάζει την αναμέτρηση της 19ης Μάη (19.00) με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Αναντόλου Εφές και υπόσχεται ότι αυτός και οι συμπαίκτες θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι για να πάνε την ομάδα τους όσο ψηλότερα γίνεται.
«Στην ήττα στη Βαρκελώνη στην παράταση, κατάλαβα πόσο καλοί είμαστε»
Κώστα, πως ακούγεται στ' αυτιά σου η λέξη “ρέκορντμαν” όσον αφορά στις συμμετοχές σε Final 4, από τους εν ενεργεία παίκτες;
«Ότι είναι κολακευτικό, σίγουρα είναι! Απλά επιλέγω να το αφήνω στην άκρη, γιατί πάντα αυτά που μένουν είναι τα καινούρια! Κανένας δεν θυμάται τι έχεις κάνει το παρελθόν... Όλοι θυμούνται το τώρα και το μέλλον, οπότε ό,τι ήταν το έχω αφήσει πίσω μου... Θα το θυμηθώ μόλις τελειώσω την καριέρα μου. Τότε θα τα θυμηθώ όλα μαζί...»
Από την άλλη πλευρά, η εμπειρία είναι πάντα πολύ χρήσιμη από την άποψη ότι ο Ολυμπιακός έχει μόλις τρεις παίκτες αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν “been there done that”, όπως είσαι εσύ με τον διψήφιο αριθμό συμμετοχών και ο Πρίντεζης με τον Παπανικολάου που μετρούν έξι. Όλοι οι υπόλοιποι θα ζήσουν την πρώτη φορά, επομένως εσείς οι πιο παλιοί θα έχετε πολλά tips να δώσετε...
«Σίγουρα όλο και κάποιες λεπτομέρειες θα συζητήσουμε όσον αφορά την προσέγγιση των αγώνων, την συγκέντρωση και την πνευματική προετοιμασία. Όλα τα παιδιά της ομάδας, όμως, έχουν τόσες φιλοδοξίες και τόσο επαγγελματική αντιμετώπιση, θέλουν να πετύχουμε και γενικά η “χημεία” μας είναι τόσο καλή, που ο καθένας προετοιμάζεται μόνος του για τον ημιτελικό, γνωρίζοντας ότι είναι ένα ματς χωρίς επόμενη μέρα, αλλά συνάμα και ιστορικό. Γιατί κανείς δεν μπορεί να σου προεξοφλήσει ότι θα ξαναβρεθείς στην ίδια θέση.»
Απέχουμε ουσιαστικά 80 λεπτά από την ολοκλήρωση του εφετινού μαραθωνίου της Euroleague. Αν σου ζητούσα να συνοψίσεις τα στοιχεία-κλειδιά αυτής της πορείας που σας έφερε μέχρι το Final 4, τι θα μου απαντούσες;
«Για μένα η πρώτη συνειδητοποίηση ότι έχουμε εξαιρετική αγωνιστική “χημεία” και πολύ καλό υλικό στην διάρκεια της προετοιμασίας. Έχω ξαναβρεθεί σε ποιοτικές ομάδες με πολύ ταλέντο, που όμως δεν διέθεταν αυτό που στον ομαδικό αθλητισμό ονομάζουμε “χημεία”, οπότε αυτό το στοιχείο ήταν πολύ σημαντικό, ανεξαρτήτως του budget. Εκεί που όλο αυτό που σου περιγράφω, ενδυναμώθηκε ήταν εκτός έδρας ματς με την Μπαρτσελόνα, την 3η αγωνιστική όπου χάσαμε στην παράταση. Εκεί κατάλαβα ότι η ομάδα πραγματικά πατάει γερά στα πόδια της και έχει δυνατότητες να πετύχει κάτι καλό, χωρίς όμως να πιστεύω ότι θα βγούμε δεύτεροι.»
Που σας έβλεπες τότε;
«Πίστευα ότι θα τερματίσουμε ψηλά στην βαθμολογία, κάπου οριακά μεταξύ 4ης και 6ης θέσης. Στην πορεία, όμως, παρουσιαστήκαμε πολύ δυνατοί στην έδρα μας, όπου χάσαμε μόνο ένα ματς, κάτι που έχει μεγάλη αξία σε μία κανονική περίοδο 34 αγώνων και όταν φτάσαμε στα playoffs με την Μονακό, κατάλαβα ότι έχουμε ένα πολύ ανθεκτικό “μέταλλο”. Και αυτό γιατί μετά το break που μας έκαναν οι αντίπαλοί μας στο 2ο ματς της σειράς, η ένταση στις προπονήσεις ήταν πολύ μεγάλη και όλοι οι συμπαίκτες μου παρουσίασαν μία εντυπωσιακή συγκέντρωση, που μας βοήθησε να φτάσουμε στην πρόκριση».
«Η Μονακό ήταν πιο δύσκολη ομάδα που μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε»
Πόσο μεγάλο ρόλο θεωρείς ότι έπαιξε, σε τεχνικό και τακτικό επίπεδο, το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός φέτος είχε ένα rotation 10-11 παικτών και ουσιαστικά δύο ισάξιους και αλληλοσυμπληρούμενους παίκτες σε κάθε θέση;
«Πολύ σημαντικό! Οι προσθήκες που έγιναν το καλοκαίρι από την συνεργασία διοίκησης-προπονητή ήταν πολύ αποτελεσματικές και μπορώ να πω ότι ψωνίσαμε από το πάνω ράφι. Παίκτες όπως ο Ντόρσεϊ, ο Φαλ και Ουόκαπ γνωρίζουν καλά την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και τι σημαίνουν τα playoffs, είναι ανταγωνιστικοί και αποδείχτηκε ότι ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν για να βοηθήσουν την ομάδα ώστε να πετύχει τους στόχους της.»
Ο τρόπος που εξελίχτηκε η σειρά με την Μονακό και το γεγονός ότι αναγκαστήκατε να πάτε στα όριά σας, θεωρείς ότι θα σας βοηθήσει και από πλευράς ρυθμού ενόψει της μάχης με την Αναντόλου Εφές, που δεν απέχει και πολύ;
«Σε πρώτη φάση, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι την δεδομένη στιγμή, η Μονακό ήταν η καλύτερη ή πιο δύσκολη που μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε. Πολύ πιο πάνω και από την Αρμάνι και από την Ρεάλ, κατά την άποψή μου. Το ότι μας έφτασε στα όριά μας, δείχνει το “μέταλλο” που έχουμε για να αποκλείσουμε έναν τόσο ικανό αντίπαλο, ότι έχουμε αρκετά καλές πιθανότητες να φτάσουμε στον τελικό και φυσικά ότι το μέγεθος της επιτυχίας μας. Δεν είναι λίγο πράγμα να βρίσκεσαι στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης».
«Ο καθρέφτης μας είναι το γήπεδο, εκεί αποδεικνύουμε ότι παλεύουμε όλα τα ματς»
Την Εφές την γνωρίζεις καλά, όχι μόνο λόγω της πενταετούς θητείας σου στην Τουρκία, αλλά γιατί τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι ίσως η πιο συνεπής ομάδα στην Euroleague. Έχει από το 2019 και μετά τον ίδιο κορμό, φτάνει για 3η συνεχή χρονιά σε Final 4 και πέρυσι κατέκτησε τον τίτλο. Από όλες τις απόψεις, δείχνει ένας πολύ υπολογίσιμος αντίπαλος...
«Το ότι είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και διαθέτει πολλούς ποιοτικούς και ταλαντούχους παίκτες, οι οποίοι παίζουν χρόνια μαζί και έχουν αποκτήσει υψηλού επιπέδου ομοιογένεια, τα λέει όλα. Φέτος είχε κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της και αυτό δείχνει ότι δεν είναι άτρωτη. Θέλω να πω ότι αν δεν αποκλείονταν οι ρωσικές ομάδες, ίσως να μην τερμάτιζε στην 5η θέση, αλλά στην 7η ή την 8η. Για μένα διαθέτει δύο από τους κορυφαίους guards που αγωνίζονται στην Ευρώπη και ένα πολύ καλό προπονητή, επομένως θεωρώ ότι αποτελεί έναν πολύ επικίνδυνο αντίπαλο. Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι έχουμε τις δυνατότητες, την “χημεία” και την απαιτούμενη σκληράδα για να την αποκλείσουμε και προετοιμαζόμαστε για μία μάχη δίχως αύριο!»
Ο Ολυμπιακός ιστορικά είναι μία ομάδα πολύ υπολογίσμη στα Final 4, από την άποψη ότι έχει παίξει 8 τελικούς σε 10 συμμετοχές έως τώρα. Το ότι το Βελιγράδι είναι κοντά στον Πειραιά και στην “Stark Arena” μπορεί να βρεθούν 7-8 χιλιάδες φίλαθλοι της ομάδας, δίνει ακόμη περισσότερη δυναμική στο εγχείρημα;
«Εμείς σκεφτόμαστε πολύ θετικά ούτως ή άλλως! Η χρονιά ξεκίνησε με στόχο τα playoffs και στην συνέχεια επικράτησε το... τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Τελικά τερματίσαμε στην καλύτερη θέση που έχουμε πάρει ποτέ, από τότε που λειτουργεί το ισχύον σύστημα διεξαγωγής, οπότε το μεγάλο μας κέρδος είναι ότι έχουμε φέρει πολύ κόσμο στο γήπεδο και έχουμε κερδίσει τον μπασκετικό σεβασμό όλης της Ελλάδας και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο καθρέφτης μας είναι το γήπεδο, εκεί δηλαδή που αποδεικνύουμε ότι παλεύουμε όλα τα ματς. Αυτό μας γεμίζει και με μεγαλύτερη ευθύνη ώστε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό, να διεκδικήσουμε τις πιθανότητές μας και να κάνουμε τον κόσμο περήφανο.»
