ΜακΚίσικ στο Gazzetta: «Ο Ντουράντ μου ευχήθηκε να κατακτήσουμε την Euroleague»
Ήρθε στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 2020, λίγο μετά την αντικατάσταση του υπηρεσιακού τεχνικού, Κεστούτις Κεμζούρα από τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ουσιαστικά, τότε, είχε αποτελέσει μία λύση ανάγκης για να καλυφθεί το κενό του Ουίλ Τσέρι (απεπέμφθη λόγω ενός επεισοδίου με τον Μπόλντουιν στην προπόνηση) σε μία σεζόν που τελείωσε στις 6 Μαρτίου, από την στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν συμμετείχε στην Basket League.
Παρ' όλα αυτά, οι πρώτες εξετάσεις που έδωσε (μ.ο. 13,7π., 2,0ρ., 1,7ασ. & 1,0κλ. με 52,9% διπ.) στα τρία πρώτα του παιχνίδια στην Euroleague, η αθλητικότητα που προσέδωσε στο παιχνίδι της ομάδας του και η εξαιρετική του απόδοση στο πρώτο του ντέρμπι «αιωνίων» αντιπάλων (22π. & 3ρ. με 10/18 σουτ στη νίκη με 81-78 επί του Παναθηναϊκού), ώθησε τους «ερυθρόλευκους» να τον διατηρήσουν στο ρόστερ τους και για την σεζόν 2020-21.
Κάπως έτσι, ο Σακίλ ΜακΚίσικ πήρε την ευκαιρία που έψαχνε σε όλη του την επαγγελαμτική καριέρα για να στεριώσει σε μία ομάδα περισσότερο από έναν χρόνο. Και παράλληλα να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης!
Τα νούμερά του κρατήθηκαν σε αξιοσέβαστο level και στην 2η χρονιά του στην κορυφαία διασυλλογική διοργανωση (μ.ο. μ.ο. 10,7π., 2,3ρ., 2,2ασ. & 1,5κλ.) και μάλιστα σε 33 αγώνες, αλλά η καθιέρωσή του στην συνείδηση των φιλάθλων ήρθε μέσα από την καθοριστική απόδοση που είχε σε πολλά από τα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και ειδικότερα στον τελικό του Κυπέλλου.
Στην εφετινή σεζόν, με το rotation των 10 παικτών, ο χρόνος συμμετοχής του έπεσε και η αριθμητική συνεισφορά του να συρρικνώθηκε, παρ' αυτά, όμως, ο απόφοιτος του Αριζόνα Στέιτ κατόρθωσε να διατηρήσει την χρησιμότητά του και να κάνει την διαφορά σε σημαντικά ματς, όπως το «διπλό» στο ΟΑΚΑ (18π. με 3/6 τριπ.), η εντός έδρας νίκη επί της Μπαρτσελόνα (20π. με 7/11 σουτ) και το καθοριστικό Game 5 με την Μονακό (18π. με 5/6 σουτ).
Λίγες ώρες πριν την αναχώρηση της «ερυθρόλευκης» αποστολής για το Βελιγράδι και εν αναμονή της πρώτης τους συμμετοχής σε Final 4, o πρώην παίκτης της Μπεσίκτας, της Γκαζιαντέπ και της Ουσάκ Σπορτίφ, μιλάει για στο Gazzetta για την μάχη του ημιτελικού με την γνώριμή του Εφές Αναντόλου, αποκαλύπτει τους διαλόγους που είχε με τον Κέβιν Ντουράντ κι επιλέγει να μετριάσει τον γενικότερο ενθουσιασμό που επικρατεί και να επικεντρωθεί στην ρούτινα των καθημερινών συνηθειών της ομάδας.
«Σουτάρω και κάνω από μέσα μου μία προσευχή για να μπουν»
H πρώτη σου συμμετοχή σε Final 4 της Euroleague, υποθέτουμε ότι συνιστά μία ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα σου...
«Eιναι σίγουρα η κορύφωση... Εδώ που φτάσαμε, φυσικά και όλοι θέλουμε να κατακτήσουμε τον τίτλο, αλλά μόνο και η μόνο η πρόκριση στο Final 4, μετά από προσπάθειες 2,5 χρόνων, δεν ξέρω για τα άλλα παιδιά, αλλά για μένα είναι τεράστια υπόθεση.»
Αν σου ζητήσω να μου αναφέρεις τις στιγμές-κλειδιά που έφεραν την ομάδα να βρίσκεται στο Final 4 και μέχρι στιγμής να έχει πραγματοποιήσει μία άκρως επιτυχημένη σεζόν στην Euroleague, τι θα μου απαντήσεις;
«Νομίζω ότι μετά από κάθε παιχνίδι, παίρναμε και ένα μάθημα. Είτε ήταν θετικό, είτε αρνητικό, είτε αδιάφορο. Εκτιμώ ότι όλοι στην ομάδα μάθαιναν κάτι μετά από κάθε νίκη και ήττα. Υπήρχαν παιχνίδια που είχα και δεν είχα πρωταγωνιστικό ρόλο και αυτό νομίζω ότι ίσχυε για τον καθέναν από μας και όλα αυτά μας έφεραν πιο κοντά.»
Βρίσκεσαι στον 3ο χρόνο σου στον Ολυμπιακό και είναι προφανές ότι είσαι εντελώς διαφορετικός παίκτης από εκείνον που ήσουν όταν ήρθες από την Τουρκία. Πως συνέβη αυτό;
«Σε όλη μου την επαγγελματική καριέρα στην Ευρώπη, ποτέ δεν είχα τόσο ποιοτικούς συμπαίκτες όσο οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ημουν πάντα το πρώτο ή το δεύτερο “βιολί” στην ομάδα και έπρεπε να κάνω τα πάντα. Εδώ, όμως και ειδικότερη στην εφετινή σεζόν, υπάρχουν τόσοι καλοί παίκτες από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, που ο αλληλοσεβασμός περισσεύει... Επομένως δεν βγαίνω ποτέ στο γήπεδο έχοντας στο μυαλό μου να σκοράρω 30 πόντους κάθε βράδυ. Όπως ο καθένας έχει τον ρόλο του, έτσι κι εγώ προσπαθώ να επιτελώ τον δικό μου και όλοι μαζί να πετύχουμε τον στόχο του Final 4, που ήταν το πρώτο ζητούμενο στην Euroleague.»
Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έχεις παρουσιάσει μία αξιοσημέιωτη ατομική βελτίωση και έχεις εξελιχθεί σε καλύτερο σουτέρ χωρίς πλέον να διστάζεις να παίρνεις και τα μακρινά σουτ. Φαίνεται ότι έχεις δουλέψει πολύ στο παιχνίδι σου...
«Κάθε καλοκαίρι προσπαθώ να κάνω όσο το δυνατόν περισσότερη ατομική προπόνηση μπορώ. Αλλά σε αυτό που λες, έχει παίξει μεγάλο ρόλο και η βελτίωση της αυτοπεποίθησής μου. Πολύ συχνά έρχομαι στο γήπεδο 45' ή μία ώρα νωρίτερα και σουτάρω με νεότερα παιδιά, τον Σωτήρη (σ.σ. Οικονομόπουλο) και τον Ζαϊντ (σ.σ.: Μουόσα) και αυτό στην διάρκεια της σεζόν με έκανε να νιώθω ολοένα και καλύτερα. Επίσης, όταν έχεις συμπαίκτες όπως ο Σλούκας και ο Σάσα (σ.σ.: Βεζένκοβ) που σουτάρουν χωρίς δισταγμό και αξιοποιούν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται, δεν μπορείς παρά να ακολουθήσεις κι εσύ. Κοινώς, κάποιες στιγμές νιώθω ότι αν δεν σουτάρω, θα επιστρέψω στον πάγκο... Οπότε παίρνω τα σουτ και κάνω από μέσα μου μία προσευχή για να μπουν...».
«Ο Παναθηναϊκός με βοηθάει να διατηρήσω την δουλειά μου στον Ολυμπιακό»
Πως νιώθεις που πλέον πλησιάζετε προς την τελική καμπή της σεζόν, έχοντας ήδη κατακτήσει το Κύπελλο, την πρωτιά στην κανονική περίοδο της Basket League και το εισιτήριο στο Final 4, ενώ ταυτόχρονα έχεις συμβόλαιο και για τη νέα σεζόν;
«Νομίζω ότι ο πήχης έχει ανέβει πάρα πολύ για τη νέα σεζόν. Αν κατακτήσουμε το πρωτάθλημα και την Euroleague, πως μπορούμε να ζητήσουμε κάτι περισσότερο για την επόμενη χρονιά; Δεν είναι εύκολο να κάνεις το 3/3 δύο φορές στην σειρά. Επομένως, μάλλον πρέπει να επικεντρωθούμε στην στιγμή και να εκτιμήσουμε τι έχουμε μπροστά μας.»
Στην ομάδα σας έχετε τρεις συμπαίκτες που έχουν βρεθεί σε πολλά Final 4 και έχουν κατακτήσει αρκετούς τίτλους και αναφέρομαι στον Σλούκα που συμπληρώνει 10 συμμετοχές και τους Παπανικολάου και Πρίντεζη που έχουν ήδη στο ενεργητικό τους πέντε και ετοιμάζονται για την 6η παρουσία τους. Έχετε ζητήσει κάποιες συμβουλές, κάποια tips για το Final 4;
«Δεν θα το 'λεγα και αυτό επειδή δεν θέλω να του δώσω μεγαλύτερη αξία απ' όση πρέπει να έχει. Αναγνωρίζω ότι είναι μία μεγάλη στιγμή, αλλά θέλω να παραμείνω ήρεμος, κάνοντας αυτά που έχουμε συνηθίσει να κάνουμε όλη την χρονιά.»
Έχετε παίξει ήδη δύο φορές με την Εφές, που δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι έχει την μεγαλύτερη συνέπεια τα τελευταία τρία χρόνια στην διοργάνωση, φτάνοντας για 3η σερί χρονιά στο Final 4. Πως βλέπεις την μάχη του ημιτελικού;
«Σαν μία μεγάλη ευκαιρία! Έχω παίξει αρκετές φορές εναντίον της στην Τουρκία και με ξέρουν καλά ως αντίπαλο, όπως κι εγώ το ίδιο και δεν θα έλεγα ότι είχα την καλύτερη δυνατή απόδοση όσες φορές την αντιμετώπισα με τον Ολυμπιακό στην Euroleague. Ρόδα είναι όμως και γυρίζει, οπότε ανυπομονώ για το τι θα γίνει στο Βελιγράδι.»
Κλείνοντας, έχεις εξελιχθεί σε έναν από τους πιο δημοφιλείς παίκτες του Ολυμπιακού επειδή έχεις παίξει πολλές φορές πολύ καλά εναντίον του Παναθηναϊκού. Πως το βιώνεις όλο αυτό; Να υποθέσω ότι συναντάς αρκετό κόσμο που σε σταματάει στον δρόμο και σου λέει διάφορα;
«(γελάει!!!)... Ακριβώς αυτό! Στο διάστημα που είμαι στην ομάδα, έχω παίξει με αρκετούς συμπαίκτες και ίσως να είμαι ο μοναδικός Αμερικανός που παραμένει στο ρόστερ για 3η σερί χρονιά. Ίσως να έχει να κάνει και με την καλή απόδοσή μου στα ντέρμπι. Ξέρω ποιο είναι το κλειδί για να διατηρήσω την δουλειά μου κάνω focus σε αυτά τα παιχνίδια. Δεν έχω τίποτε προσωπικό με τον Παναθηναϊκό, το κάνω για επαγγελματικούς λόγους.»
Πως σου φάνηκε ο Κέβιν Ντουράντ; Νομίζω ότι ήσουν από τους λίγους που τον συνάντησες μετά το Game 5 με την Μονακό...
«Εξαιρετικός τύπος! Με συνεχάρη για την απόδοσή μου και τη νίκη της ομάδας μου και με συμβούλεψε να συνεχίσω να παίζω το ίδιο δυνατά για να κατακτήσουμε τον τίτλο της Euroleague. Αναμφίβολα, η συζήτηση που είχαμε με γέμισε με θετική ενέργεια...»
