Ολυμπιακός: Ο ηγέτης Σλούκας, ο αρχηγός Παπανικολάου και το ταξίδι στον χρόνο
Η τελευταία παράσταση του Γιώργου Πρίντεζη στην EuroLeague είχε αποθέωση και ένα κλίμα φορτισμένο, πλούσιο σε συναισθήματα στο Βελιγράδι. Ο Συριανός φόργουορντ ένιωθε γεμάτος από το μπάσκετ αλλά και σίγουρος πως η αγαπημένη του ομάδα θα μείνει σε πολύ καλά χέρια, όπως ακριβώς του την άφησε ο έτερος «θρύλος», Βασίλης Σπανούλης.
Ο ορισμός του «passing the torch» όπως λένε οι Αμερικάνοι. Η παράδοση της σκυτάλης μόλις το πλήρωμα του χρόνου έχει φτάσει, σε κάτι νέο πιο φρέσκο. Σλούκας και Παπανικολάου ήταν μέλη της ομάδας ως μειράκια στο Final-4 του Παρισιού το 2010, ντυμένοι με τα «ερυθρόλευκα». Πλέον είναι ό,τι έχει απομείνει από την χρονιά του back to back στο Λονδίνο. Ένα ανεξάντλητο ταξίδι στον χρόνο που ψάχνει την τελική σφραγίδα του διαβατηρίου. Αυτήν της αιωνιότητας.
Δεκατρία χρόνια μετά το Παρίσι, αυτοί δείχνουν τον δρόμο, σε μία ομάδα που χτίστηκε την τελευταία τριετία και αφού δέχτηκε «μαχαιριά» στην πρώτη της απόπειρα για δόξα, αναζητά πλέον τη λύτρωση. Την απαλλαγή από τα φαντάσματα μιας έξτρα άμυνας ή ενός σουτ που βάζει τέλος στους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν, όπως αυτό του Μίτσιτς.
Με τον Σλούκα ηγέτη και απόλυτο πρωταγωνιστή της σειράς και τον Παπανικολάου αρχηγό και glue guy του Ολυμπιακού εντός και εκτός παρκέ. Στο ΣΕΦ δεν υπήρχε χώρος για λάθος, αφού το Game 5 πρόκειται για μια ζαριά. Με την απαιτούμενη δυσκολία, καθώς όπως είπε ο Μπαρτζώκας τίποτα δεν αποκτάται εύκολα στη ζωή, οι δυο τους διέβησαν ξανά το κατώφλι των επιτυχιών, συμπληρώνοντας το κουτάκι με τον πρώτο μεγάλο στόχο. Το Κάουνας!
Η σειρά statement του Κώστα Σλούκα
Το κοντέρ έγραψε 22 πόντους, 6 ασίστ, 3 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο και απόλυτη ασφάλεια όταν η μπάλα βρέθηκε στα δικά του χέρια. Στη σειρά μέτρησε 14.6 πόντους με 18/26 δίποντα, 8/17 τρίποντα εκ των οποίων ένα νικηφόρο που άλλαξε τα δεδομένα στο Game 3, 4 ασίστ και 1.8 ριμπάουντ μέσο όρο. Νούμερα συμπυκνωμένα σε 23 λεπτά απόλυτης μαεστρίας από τον Κώστα Σλούκα, τον άνθρωπο των αποφάσεων.
Με τη Μονακό την περσινή σεζόν ήταν εξίσου εντυπωσιακός και ένας από τους βασικούς λόγους που τα βιβλία της ιστορίας θα γράψουν διαδοχικές παρουσίες στην τελική τετράδα. Φέτος όμως ήρθε να βάλει κάτι παραπάνω στο σενάριο, κάτι που θα θυμούνται οι παλιοί και θα διηγούνται στους νεότερους.
Οι μεγάλες εμφανίσεις επισκιάζονται από το μέγεθος της επιτυχίας στο πέρασμα των χρόνων. Η δύναμη της εικόνας δε σβήνει ποτέ! Ο Σλούκας σηκώθηκε με λιγότερα από 4'' και «πάγωσε» το κολαστήριο της Κωνσταντινούπολης ένα βράδυ του Μαΐου. Η εικόνα του να ευστοχεί μπροστά στον Χέις-Ντέιβις πιθανότατα να κοσμεί αρκετά δωμάτια από φέτος.
Για να συμβεί αυτό έπρεπε να της δώσει μια διαφορετική υπόσταση, αυτήν της επιτυχίας. Το πρώτο και σημαντικότερο βήμα έπρεπε να το κάνει στο ΣΕΦ. Σε μία σειρά statement από τον ίδιο, πως στα 33 του παραμένει ένας από τους κορυφαίους decision makers της Ευρώπης. Περνώντας κοντούς και ψηλούς σα να μην τους βλέπει μπροστά του. Οι 22 του πόντοι στο Game 5 ήταν ο ένας σημαντικότερος από τον άλλον και η τελική πινελιά είχε ήδη μπει στο φετινό έργο τέχνης. Ο πρώτος μεγάλος στόχος τσεκαρίστηκε. Κάουνας!
Το πρώτο σουτ πάντοτε λέει την αλήθεια
Τρία, τέσσερα, έξι, τέσσερα. Αυτοί είναι οι αριθμοί παραγωγικότητας του Κώστα Παπανικολάου στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της σειράς με τη Φενέρμπαχτσε, συνοδευόμενοι από 1/12 τρίποντα. Ο αρχηγός ήταν εκεί αλλά μπλοκαρισμένος, μάζευε τα ριμπάουντ αλλά έχανε μερικές μικρές «μάχες» στην άμυνα. Μέχρι που τις κέρδισε, αφού πρώτα υπέταξε την ίωση που τον ταλαιπώρησε δύο μέρες πριν τον «τελικό».
Στις μπασκετικές σέχτες υπάρχει μια κρυφή θεώρηση που προέρχεται από κάτι το οποίο είναι ορατό με το γυμνό μάτι. Όταν ο Παπανικολάου είναι καλά, ο Ολυμπιακός δύσκολα χάνει. Η αρχή γίνεται από τη γωνία, μπροστά από τον πάγκο των «ερυθρολεύκων». Ο αρχηγός σηκώνεται για τρεις και σημαδεύει κέντρο. Ήταν η στιγμή που όλοι αντιλήφθηκαν την κρισιμότητα του τι συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους.
Ο Παπ ολοκληρώνει με 14 πόντους έχοντας 5/5 δίποντα και μοναδικό εύστοχο τρίποντο εκείνο, το πρώτο που έδειξε τον δρόμο, δίπλα στα 11 ριμπάουντ που κατέβασε. Θα μπορούσε να έχει και ένα... τύποις επιθετικό, όταν έπεισε τον Μπαρτζώκα να κάνει challenge για μία κατοχή προς το φινάλε της τρίτης περιόδου.
Έχει μάθε άλλωστε την προσφορά του να μην τη βλέπει αποτυπωμένη. Οι άμυνες στο close out, οι βοήθειες, τα χέρια που έβαλε στην μπάλα δεν μπορούν να καταγραφούν πουθενά, παρά μόνο σε ένα στοιχείο. Στο κουτάκι που πρασίνισε, τον υπέρτατο στόχο, το Κάουνας.
Το Κάουνας
Και τώρα Λιθουανία, Κάουνας, Zalgirio Arena. Η λύτρωση που αναζητά αυτή η παρέα είχε καιρό τη δική της πινέζα στον χάρτη. Στη συμβολή των δύο μεγαλύτερων ποταμών της χώρας, ο Ολυμπιακός θα ψάξει την κορωνίδα στο δημιούργημά του, για να υπογράψει με μελάνι ανεξίτηλο τα βιβλία της ιστορίας.
Μακριά από τη λεπτή κλωστή που χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία. Σε 1+1 βραδιά παίζονται οι κόποι μιας ολόκληρης σεζόν. Το ταξίδι όμως δεν μπορεί να σβήσει. Ο Ολυμπιακός έπιασε το μέγιστο της απόδοσης, πέτυχε να είναι πρώτος στον μαραθώνιο και να φτάσει εκεί που κρίνονται όλα. Σταθερός διεκδικητής στη σκηνή των καλύτερων, ό,τι και να συμβεί. Όταν βρίσκεσαι εκεί, κάποια στιγμή θα το καταφέρεις.
Αν η κατάληξη είναι αυτή που ονειρεύεται ο οργανισμός, τότε το επιστέγασμα στη φετινή πορεία θα πασπαλιστεί από αρκετή χρυσόσκονη και την απαιτούμενη δόση σαμπάνιας. Και τότε, ανήμερα της ονομαστικής τους εορτής, οι Σλούκας και Παπανικολάου θα μπορούν να κοιτάξουν τον Πρίντεζη που φοράει πολιτικά στην εξέδρα και να γνέψουν συγκαταβατικά...
@Photo credits: eurokinissi
