Γιουλ: Ένας ασυμβίβαστος αρτίστας μίας ανυπέρβλητης γενιάς (vids)
Ο... αθεόφοβος Σέρχιο Γιουλ το είχε πει. Στην πιο πρόσφατη συνέντευξή του στο Gazzetta. Η μπάλα στα χέρια του. 3... 2... 1... Ένα τελευταίο «μανταρίνι» σε έναν τελικό. Το είπε και το έκανε. Και έλαβε την ανταμοιβή του σε ένα χρυσό κουτί. Με μία κατακόκκινη κορδέλα απέξω.
Δεν είναι λίγο για έναν αθλητή, όπως ο Γιουλ, να αλλάζει από τη μία ημέρα στην άλλη η ζωή του. Να διαφοροποιεί τον τρόπο που παίζει μπάσκετ μέσα σε μία στιγμή. Και να παίρνει ακόμα τίτλους στην ηλικία των 35 ετών.
Μεγαλωμένος ως μέλος μιας ευλογημένης γενιάς. Σχεδόν μισητός στους ανθρώπους που ζουν πέρα από τα σύνορα της Ισπανίας, εξαιτίας της κυριαρχίας της Εθνικής τους ομάδας σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο στερέωμα για πολλά χρόνια.
Ο Σέρχιο Γιουλ έχει την ικανότητα να κρίνει έναν τελικό. Ακόμη και στα 35 του. Ακόμη και με το μοναδικό του καλάθι. Το έκανε απέναντι στον Ολυμπιακό, στον τελικό του EuroLeague Final Four 2023 στο Κάουνας.
Με την λιθουανική πόλη να αποκτά τη δική της σημειολογία στα κεφάλαια της αφήγησης της ζωής ενός εξαιρετικού αρτίστα. Μεγαλωμένου σε μία ανυπέρβλητη γενιά.
Ο Σέρχιο Γιουλ, μαζί με τον Ρούντι Φερνάντεθ, μοιάζουν ως τα τοτέμ της Ρεάλ Μαδρίτης. Δύο μορφές που ακόμη και αν βρίσκονται εκεί, στην άκρη του πάγκου, έχουν την ικανότητα να εμπνέουν τους υπόλοιπους.
Στη σειρά απέναντι στην Παρτίζαν, εκεί που ξεκίνησαν όλα για τη Ρεάλ Μαδρίτης, ο Γιουλ αγωνίστηκε σε τέσσερα ματς. Έχασε το κρίσιμο, το Game 5 στη Μαδρίτη.
Πρόλαβε να σημειώσει 17 πόντους σε σχεδόν 45 λεπτά συμμετοχής (4.2 μέσο όρο). Και όμως η συμβολή του, ακόμη και αν δεν το ήθελε, ήταν κομβική.
Το φάουλ που επέλεξε να κάνει στον Κέβιν Πάντερ, στα τελευταία λεπτά ενός χαμένου αγώνα, έφερε τα πάνω-κάτω στη σειρά. Η κλωτσοπατινάδα που ακολούθησε είχε τον ίδιο ως «ηθικό αυτουργό», αλλά δεν πρόλαβε (και ίσως δεν ήθελε) να σηκώσει ούτε το μικρό του δακτυλάκι σε κανέναν από τους παίκτες της Παρτίζαν.
Αρκούσε πως... κόλλησε το πρόσωπό του στον Πάντερ. Στην «εξίσωση» μπήκε ο Ζερσόν Γιαμπουσέλε, ο Πάντερ, ο Ματίας Λεσόρ και τα υπόλοιπα γράφτηκαν σε έναν αραχνιασμένο και κατάμαυρο βιβλίο. Ποινές, αποβολές και διαφοροποίηση των δεδομένων μιας σειράς που έμοιαζε να έχει τη Ρεάλ στο ρόλο του καταδικασμένου.
Μόνο που η ανατροπή στο σενάριο, εκείνο που ξεκίνησε με τον Γιουλ να κάνει ένα φάουλ και μετά να αντιδράσει, όπως θα έκανε κάθε παίκτης.
Πάμε και στο Final Four. Μπορεί κάποιος να γίνει ήρωας με μόλις 7 πόντους σε δύο αγώνες; Ο Σέρχιο Γιουλ θα σας βροντοφωνάξει «si» και θα χρειαστεί να κάνετε μικρή υπομονή για την επόμενη ερώτηση. Ο Γιουλ πρέπει να σηκώσει μία κούπα, η οποία στο κάτω μέρος θα φέρει το δικό του όνομα.
Στον τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό επιχείρησε τρεις προσπάθειες. Μόλις μία βρήκε στόχο και ήταν αρκετά για να θυμίσει ποιος ήταν ο Γιουλ.
Μία σειρά και ένας τελικός με το όνομά του
Το φιλαράκι μου ο Ρούντι...
Στο τέλος του καλοκαιριού, στην πόλη του Βερολίνου, η Ισπανία έστηνε έναν νέο τόπο θριάμβου. Νικήτρια του EuroBasket 2023. Και ας χρειάστηκε να... μισθώσει τον Λορέντζο Μπράουν. Και ας χρειάστηκε να αγωνιστεί σε κάθε ένα από τα ματς της υπό αμφισβήτηση. Ακόμη και από τους ίδιους τους Ισπανούς.
Εκείνη η γενιά που σάρωσε τα πάντα στο διάβα της, αντέχει ακόμη. Ο Σέρχιο Γιουλ θα μπορούσε να αποτελεί μέρος της ομάδας. Ένας τραυματισμός του στέρησε τη συμμετοχή.
Αλλά ο Ρούντι Φερνάντεθ δεν τον ξέχασε. Στην απονομή του τροπαίου του EuroBasket ο Ρούντι φορούσε μία φανέλα του Γιουλ. Ανάποδα για να φαίνεται το όνομα και ο αριθμός «23». Επτά μήνες αργότερα, ο καθένας φορούσε τη δική του φανέλα.
Μαζί έπιασαν την κούπα της EuroLeague. Η κίνηση προς τον ουρανό του γηπέδου ήταν σχεδόν κοινή. Μα ο Ρούντι την άφησε. Ή αν θέλετε, ο Γιουλ την άρπαξε. Για να την πάρει μόνος του. Να το γιορτάσει. Και να φωνάξει - για μία ακόμη φορά - ότι είναι εδώ. Πως μπορεί να μην είναι ο ίδιος, αλλά όταν η μπάλα είναι στα χέρια του, όλα μπορούν να γίνουν.
Ο Σέρχιο Γιουλ δεν είναι δα και... άγιος. Δεν χρειάζεται να είναι. Για να επιβιώσει στον κόσμο των επαγγελματιών και των... ψηλών, θα πρέπει να ασκεί πολλές τέχνες, άσχετες με το μπάσκετ.
Το τελευταίο είναι το ατού του. Για τα άλλα, λειτουργεί ανάλογα με την περίσταση. Τον Δεκέμβριο του 2021, μετά από την ήττα στο clasico από την Μπαρτσελόνα (93-80) απάντησε στις προκλήσεις της κερκίδας των Καταλανών, υψώνοντας το μεσαίο του δάκτυλο. Ζήτησε συγγνώμη για την επιλογή του.
Ο χρόνος κυλάει. Το επεισόδιο με τον Κέβιν Πάντερ στο Game 2 ανάμεσα στη Ρεάλ και την Παρτίζαν έχει ξεκινήσει από ένα δικό του φάουλ στον Αμερικανό γκαρντ. Οι Ισπανοί υποστηρίζουν ότι ο Πάντερ δεν έχει σταματήσει να του μιλάει τα προηγούμενα τρία λεπτά. Πιθανότατα θα κόμπαζε για τη νέα νίκη της σερβικής ομάδας. Και ο Γιουλ... απάντησε, σε μία κίνηση που έμελλε να αλλάξει όλη τη σειρά.
Μικρό fast forward στον τελικό της Κυριακής, την 21η ημέρα του Μάη. Ο Γιουλ έχει μόλις ευστοχήσει στο σουτ που έμελλε να στέψει τη Ρεάλ πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ένα χρόνο νωρίτερα ο Γιουλ έβλεπε το τρόπαιο να ξεγλιστράει από τα χέρια της «Βασίλισσας» και να πηγαίνει σε αυτά των παικτών της Αναντολού Εφές. Για μία λάθος απόφαση.
Ο πανηγυρισμός του δεν αφορά τους αντιπάλους του. Σε καμία περίπτωση. Αφορά τον ίδιο. Η κίνηση να δείξει ότι έχει... cojones έχει γίνει και από άλλους. Ακόμη και από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο πρόσφατο EuroBasket.
Ένα υψωμένο δάκτυλο και μία χούφτα... καρύδια!
Η λύτρωση του 2021 και η εκδίκηση του 2023
Το 2021 ο Σέρχιο Γιουλ τρόπον τινά λυτρώθηκε. Ξέπλυνε τις «αμαρτίες» που τον βάραιναν, χωρίς να τις έχει ζητήσει. Στο ίδιο γήπεδο - στην Τενερίφη - όπου τραυματίστηκε σοβαρά και είδε την καριέρα του να αλλάζει κατεύθυνση, κατακτούσε το Κύπελλο Ισπανίας. Απέναντι στην «αιώνια» αντίπαλο, την Μπαρτσελόνα.
Το φινάλε του αγώνα τον βρήκε βουρκωμένο. Μόλις είχε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς είχε γίνει. Και πως ένας σκοτεινός κύκλος είχε κλείσει.
Σε εκείνο τον τελικό μέτρησε 24 πόντους, θυμίζοντας κάτι από τον MVP της EuroLeague το 2017. Ακόμη και τώρα ο ίδιος ξέρει ότι ο... κανόνας, έχει μετατραπεί σε εξαίρεση.
Οι καλές του βραδιές θα είναι λίγες και μετρημένες. Μα και καθοριστικές για τη Ρεάλ.
Πέρσι στο Βελιγράδι ένα δικό το δίποντο έκανε το 58-57. Οι Μαδριλένοι δεν κατάφεραν να πάρουν το ματς. Ο Γιουλ είχε 9 πόντους. Εντελώς... άχρηστους, με την κούπα χαμένη.
Ένα χρόνο αργότερα, οι πόντοι του μειώθηκαν κατά επτά. Οι δύο πόντοι του ήταν αρκετοί για την 11η κούπα της Ρεάλ. Την τρίτη δική του. Και η ιστορία (του) συνεχίζεται.