Παναθηναϊκός, Λεσόρ: Ο πειρατής της Καραϊβικής και το... Πράσινο Μαργαριτάρι

«Αν περιμένεις για ευκαιρία, τότε αυτή είναι η στιγμή». Το έλεγε ο Τζακ Σπάροου στην «κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού». Ο πειρατής της Καραϊβικής αν είχε μπασκετική μορφή, τότε θα τον ενσάρκωνε ο Ματίας Λεσόρ. Με χέρια γεμάτα μύες, ώστε να μη χρειάζεται το γάντζο του, αλλά με κόμη από δεκάδες κοτσιδάκια που παραπέμπουν στον Τζόνι Ντεπ. Γέννημα θρέμα άλλωστε, ο ψηλός από τη Μαρτινίκη, μία έκταση μεταξύ Καραϊβικής και Ατλαντικού που εγκολπώνει σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοίκους.

Η ευκαιρία του Λεσόρ ήταν αυτήν στην Παρτίζαν. Στη χώρα που μεγάλωσε μπασκετικά, φορώντας τα «ερυθρόλευκα» του Ερυθρού Αστέρα. Μία ξέφρενη σεζόν το 2017 με τη Ναντέρ του δίνει… διαβατήριο για την EuroLeague, με την κόκκινη πλευρά του Βελιγραδίου να βρίσκει στα χέρια της ένα διαμάντι ακατέργαστο ακόμα.

Ο «εκρηκτικός» σέντερ πιστοποίησε κάθε του προσόν στα παρκέ της Ευρώπης. Σε 30 παιχνίδια με τον Ερυθρό μετράει 8.5 πόντους και 5.7 ριμπάουντ, για να ρίξει πάνω του τα βλέμματα της Ευρώπης. Η νομαδική του περιπλάνηση τον έφερε να φλερτάρει ακόμα και με τον Ολυμπιακό, αλλά η υπογραφή μπήκε σε συμβόλαιο με τη Μάλαγα και η Ισπανία έγινε η τρίτη πινέζα που έβαζε τότε στον μπασκετικό του χάρτη. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η Αθήνα έρχεται να γίνει η έκτη, αφού πέραν της Γαλλίας, της Σερβίας και της Ισπανίας, πέρασε από το Μόναχο και το Τελ Αβίβ για να έρθει στον Παναθηναϊκό.Το δικό του πειρατικό καράβι δε γνωρίζει σύνορα.

Η ευκαιρία στα χέρια του Ομπράντοβιτς δεν πήγε χαμένη. Το Βελιγράδι αποτελεί τη δική του… άγκυρα. Εκεί δε δένει, αλλά εκτοξεύει τις μετοχές του, όπως έκανε με τη σεζόν που τον έφερε στην καλύτερη πεντάδα της EuroLeague και προσέθεσε μηδενικά στο νέο του συμβόλαιο με τους «πρασίνους».

Τα ντέρμπι μεταξύ Παρί Σεν Ζερμέν και Μαρσέιγ

Οι μεγαλύτεροι έρωτες έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Έτσι συνέβη και με τον Λεσόρ. Η διαμάχη στο σπίτι με τα αδέρφια του δεν είχε να κάνει με το μπάσκετ αλλά με το ποδόσφαιρο. Το μεγαλύτερο ντέρμπι στη Γαλλία μεταξύ της Παρί και της Μαρσέιγ ήταν ικανό να σπείρει τη διχόνοια μεταξύ αυτού και των δύο μεγαλύτερων αδερφών του, Γκάρι και Γκρεγκ.

Στα ανέμελα παιδικά τους χρόνια κλωτσάνε μία μπάλα μπροστά στο αέναο γαλάζιο της θάλασσας της Καραϊβικής. Κολλημένος με το ποδόσφαιρο ως ο μικρότερος αδερφός, ακολουθεί τα χνάρια αυτών που θέλει να μοιάσει. Μιμούμενος πιστά τους δύο μεγαλύτερους, κάνει τα πρώτα του βήματα στη Μαρτινίκη ως επίδοξος ποδοσφαιριστής, όπως οι περισσότεροι.

Τελικά η μεγάλη του αγάπη αποδείχθηκε το μπάσκετ, ένα μέσο για συντηρεί την οικογένειά του «Θέλω οι γονείς μου να είναι άνετα οικονομικά. Όλη η οικογένειά μου. Θέλω να τους ανταμείψω για όσα έχουν κάνει για μένα. Τα είδωλά μου είναι ο ΛεΜπρόν Τζέιμς και ο Καρμέλο Άντονι» ισχυρίζεται ο ίδιος, που δηλώνει και φαν των Κλίπερς. Το βήμα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήρθε ποτέ, παρότι οι Σίξερς διατηρούν τα δικαιώματά του από το 2017, όταν και τον επέλεξαν στο νούμερο 50 του Draft.

Παρότι τα ταξίδια και οι νέοι προορισμοί μετατράπηκαν σε δεύτερη φύση του, τη στιγμή που επιλέχθηκε ένιωσε όλα τα συναισθήματά του να κοντράρονται. Χαρά και λύπη, φόβος και ενθουσιασμός. Έτσι το περιέγραψε ο ίδιος. Αυτήν τη θάλασσα δεν την κατέκτησε ποτέ.

Λατρεύει να ζει στα... άκρα

Όλα του τα συναισθήματα σε υπερθετικό βαθμό. Ο Λεσόρ δεν κρύβει ποτέ όταν χαίρεται, όταν λυπάται, όταν εκνευρίζεται ή όταν θέλει να τα… σπάσει όλα. Στον μέγιστο βαθμό η χαρά, στον μέγιστο η λύπη. Στην Παρτίζαν αυτό έγινε πασιφανές. Το δέσιμο με τους «ασπρόμαυρους» της εξέδρας ήρθε αβίαστα.

Ο Γάλλος έπαιρνε στα χέρια το μεγάφωνο και έδινε το έναυσμα για μέθη, αναγκάζοντας μία κερκίδα να ζει στα… κόκκινα, τα χρώματα που απεχθάνεται να βλέπει. Αγκαλιά στις χαρές, μαζί με τον καλό του φίλο, Κέβιν Πάντερ. Μπροστάρης και στα δύσκολα, δεν άντεχε να τον βλέπει περικυκλωμένο από τους Ισπανούς στη Μαδρίτη, μπαίνοντας στη «μάχη» της υπεράσπισής του, με τρόπο εν μέρει άκομψο, κατακριτέο αλλά και ένα ποτάμι από συναισθήματα έτοιμο να διαλύσει κάθε φράγμα.

Οι εικόνες στη Σερβία του ήταν ξένες, αλλά οι φίλοι της Παρτίζαν του έδιναν όπως τόνισε δύναμη. Η ηρεμία της θάλασσάς χρειάζεται ένα βότσαλο για να διαταραχθεί. Ο Λεσόρ βρήκε πολλά περισσότερα στο Βελιγράδι και θέλει να τα ξαναπετύχει στο διάβα του, ως μέλος του Παναθηναϊκού. Ο ενθουσιασμός του ΟΑΚΑ για εκείνον αποτελεί πια τον τόπο έκφρασης και ο ερχομός του Αταμάν του δίνει έξτρα κίνητρο για να παραμείνει ο… ιπτάμενος πειρατής της EuroLeague στα 27 του. Μερικοί θησαυροί δεν είναι ασήμι και χρυσός.

Ο Λεσόρ με το συμβόλαιό του εξασφάλισε και τα δύο, για να γίνει από τον Οκτώβριο ο κάπτεν του «πράσινου» μαργαριταριού.

@Photo credits: INTIME, eurokinissi