Κάιλ Γκάι: Από το αμερικανικό football στο ΟΑΚΑ για τον Παναθηναϊκό (vids)

Η πρώτη επαφή του Κάιλ Γκάι με τον αθλητισμό ήταν το αμερικανικό football και όχι το μπάσκετ, αφού ο πατέρας του ήταν προπονητής στο συγκεκριμένο άθλημα. «Το πρώτο μου σπορ ήταν το αμερικανικό football. Ο πατέρας μου ήταν προπονητής και εγώ έκανα προπόνηση για πολύ καιρό. Όμως το σώμα μου αναπτυσσόταν παραπάνω από τα υπόλοιπα παιδιά και έτσι ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ. Ήθελα να δω πόσο μακριά μπορώ να πάω στο μπάσκετ, πού θα μπορέσω να φτάσω. Είμαι τόσο νέος, υπάρχει ενδιαφέρον για μένα και θα πρέπει να δουλέψω σκληρά για να κερδίσω την ευκαιρία», ήταν τα λόγια του μικρού Κάιλ.

Άρχισε να δείχνει το ταλέντο του στο Lawrence Central High School και με τις εμφανίσεις του κέρδισε τον τίτλο του Mr. Indiana Basketball Award του 2016, κάτι που έφερε στην πόρτα του αρκετά πανεπιστήμια. Τυχερό ήταν το Βιρτζίνια που του έδωσε τον χώρο και τον χρόνο να δείξει το ταλέντο του και εκείνος έμελλε να μείνει για πάντα στην ιστορία του κολεγίου με όσα έκανε το στο Final Four του 2019, όπου χάρισε στην ομάδα του τον τίτλο. Αλλά είχε ακόμα πολλά σκαλιά να ανέβει, πολύ πιο απαιτητικά από εκείνα του κολεγίου. Η πρώτη ύλη υπήρχε, όπως και το ταλέντο, αλλά το ΝΒΑ ήταν ένας άλλος κόσμος, πιο σκληρός, πιο περίεργος, πιο δύσκολος.

Πρωτάθλημα με το Βιρτζίνια, 6 πόντοι σε 8 δευτερόλεπτα!

Ο Κάιλ Γκάι άρχισε να βγαίνει από το... σκοτάδι την άνοιξη του 2019, τότε που έπαιξε με το Βιρτζίνια στο Final Four του NCAA. Το Όμπορν αποδείχτηκε δύσκολο εμπόδιο στα ημιτελικά αφού ήταν μπροστά στο σκορ με 10 πόντους ενώ απέμεναν 5 λεπτά για το φινάλε. Τότε, λοιπόν, ο Γκάι έκανε πράξη τα λόγια του προπονητή του από το high school. «Οι σκληροί συνεχίζουν στα δύσκολα. Οι δύσκολες στιγμές δεν κρατάνε για πάντα, οι σκληροί όμως το κάνουν».

Και ξαφνικά εκεί όπου το Βιρτζίνια ήταν πίσω με τέσσερις πόντους, 8 δευτερόλεπτα πριν το τέλος, ο Γκάι εμφανίζεται. Τρίποντο από τη γωνιά και μειώνει σε 61-60. Το Όμπορν βάζει μια βολή και ο Γκάι παίρνει ξανά την ευθύνη, κερδίζοντας φάουλ στην προσπάθεια του για τρεις, 0.6 για τη λήξη. Πάει στη γραμμή των βολών και κάνει 3/3, χαρίζοντας την πρόκριση στην ομάδα του. Σε εκείνο το ματς σταμάτησε στους 15 πόντους, ενώ και στον τελικό κόντρα στο Τέξας Τεκ πήρε την ομάδα στις πλάτες του, σκοράροντας 24 πόντους και πανυγυρίζοντας τον τίτλο στην παράταση.

Ο τίτλος του NCAA και η δημοσιότητα που πήρε έστρεψαν τα φώτα του ΝΒΑ πάνω του. Ένας παίκτης με μέλλον που σουτάρει εξαιρετικά (42.5% στα τρίποντα στο NCAA) και διαθέτει υψηλό μπασκετικό I.Q αποτελούσε δελεαστικό πακέτο. Αλλά το να σταθείς στο ΝΒΑ, δεν είναι τόσο εύκολο, θέλει αρκετά πράγματα, σκληρή δουλειά, βελτιώση, υπομονή και την ικανότητα να αντέχεις. Και στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη, ο Γκάι δεν τα κατάφερε. Την πρώτη του σεζόν στο Σακραμέντο, το 2019-20, έπαιξε μόλις 3 ματς, ενώ στη δεύτερη πήγε στα 31 με μόλις 7.6 λεπτά συμμετοχής ανά ματς και 2.8 πόντους. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε στο Μαϊάμι, εκεί όπου πάτησε παρκέ σε 19 ματς με 3.9 πόντους ανά παιχνίδι. Κάτι του έλειπε, από το κερδίσει μια σημαντική θέση από το rotation κάποιας ομάδας. Και αυτό τον πλήγωνε, γιατί θεωρούσε ότι άξιζε παραπάνω.

«Δεν ήταν απογοήτευση, αλλά δεν μου άρεσε γιατί πίστευα ότι αξίζω παραπάνω ευκαιρίες. Αισθάνθηκα κουρασμένος και πληγωμένος, αλλά στο τέλος, αγαπούσα το μπάσκετ. Ήξερα ότι είναι απλά business. Ποτέ δεν είχα ρόλο βασικού, πάντα ήμουν παγκίτης στο rotation, αλλά μου άρεσε αυτό ο ρόλος του underdog και έτσι έκανα προπόνηση στους Χιτ, έχοντας αυτό στο μυαλό μου. Άλλωστε εκεί υπήρχαν αρκετοί παίκτες που δεν έγιναν draft. Έμαθα πολλά από συμπαίκτες και προπονητές. Δεν αλλάζω αυτά που έζησα», είχε πει. Όμως οι τρεις σεζόν με λίγες συμμετοχές στο ΝΒΑ και συνεχώς να ανεβοκατεβαίνει στη G-League, δεν ήταν αυτό που περίμενε στα πρώτα του χρόνια στο επαγγελματικό μπάσκετ και είχε έρθει ο καιρός για αλλαγή.

Τότε, λοιπόν εμφανίστηκε η προοπτική της Ευρώπης. Η Μπανταλόνα έμοιαζε με... αχαρτογράφητα νερά για εκείνον ωστόσο εξελίχθηκε σε έναν εκ των ηγετών της, που της έδωσε το δικαίωμα να ονειρεύεται έπειτα από εκείνη τη ματσάρα στο Game 1 των προημιτελικών με τη Ρεάλ Μαδρίτης. «Σίγουρα ένας από τους λόγους για τους οποίους επέλεξα τη Μπανταλόνα ήταν οι οπαδοί, η κοινωνία, η παράδοση που έχει. Όλα μου θυμίζουν το σπίτι μου. Η ατμόσφαιρα στην πόλη είναι όμορφη. Γύρω από σπίτι μου, βλέπω ανθρώπους να παίζουν μπάσκετ συνέχεια. Είμαστε μια πολύ καλή ομάδα με ισορροπία νέων και έμπειρων παικτών. Είναι όλοι πολύ κοντά και αυτό το δείχνει και η χημεία μας στο παρκέ», ήταν τα λόγια του Γκάι για την ισπανική ομάδα, με τη φανέλα της οποίας συστήθηκε στο ευρωπαϊκό κοινό.

Ο Αμερικανός γκαρντ ήταν συγκλονιστικός στα play-offs, αρχής γενομένης από την προημιτελική σειρά με την Μπασκόνια. Ο Γκάι διέλυσε τους Βάσκους στο Game 1 με 36 πόντους και 9/16 τρίποντα για να κάνει το όνομα του να συζητιέται σε όλη την Ευρώπη. Στη δεύτερη νίκη της Μπανταλόνα ήταν πιο ήρεμος, αλλά και πάλι ο κορυφαίος της ομάδας του με 22 πόντους και 4/8 τρίποντα. Η Ρεάλ ήταν πιο δύσκολο εμπόδιο στα ημιτελικά, προερχόμενη και από την κατάκτηση της Euroleague κόντρα στον Ολυμπιακό. Αλλά ο Κάιλ Γκάι έδειξε πως δεν... χαμπαριάζει, δεν καταλαβαίνει τίποτα. Αποτέλεσε τον τιμωρό των Μαδριλένων στο Game 1 της Μαδρίτης, όπου τελείωσε με 30 πόντους, 8/13 τρίποντα και 5 ασίστ. Εν τέλει η «Βασίλισσα» πέρασε στους τελικούς με 3-1 νίκες όμως ο Αμερικανός πρόλαβε να δείξει τα διαπιστευτήριά του.

Έπειτα, λοιπόν από μια εξαιρετική σεζόν σε Ισπανία και EuroCup με την Μπανταλόνα, ο Κάιλ Γκάι είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Να γίνει ο... Τζέισι Κάρολ του Παναθηναϊκού.