EuroLeague, Ολυμπιακός: Η επιμονή στην άμυνα, ο εξωπραγματικός Πίτερς και η σύγκριση

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας γνώριζε τι έχει να συναντήσει στη σεζόν. Τόσο με τους υπερφορτωμένους παίκτες ένεκα του MundoBasket, όσο και με τους τραυματισμούς. Ο Ολυμπιακός για μεγάλο χρονικό διάστημα έπαιζε με έναν γκαρντ και μοιραία έριξε τον αριθμό των κατοχών, παρόλο που ούτε πέρσι ήταν μια ομάδα που έτρεχε ακαταλόγιστα. Έτσι οι Πειραιώτες έπαιζαν με το χαμηλότερο pace στη λίγκα, μετρώντας 79.3 κατοχές, κάτι που μοιραία έφερε αρκετά κλειστά παιχνίδια. Και με αυτόν τον τρόπο, πολλές φορές οι λεπτομέρειες δεν είχαν χρώμα «ερυθρόλευκο».

Αυτό που κράτησε στο υψηλότερο επίπεδο και μάλιστα βελτίωσε ακόμα περισσότερο από πέρσι ο Ολυμπιακός, είχε να κάνει με την άμυνα. Σε αυτό το κομμάτι, μπορεί να υπερηφανεύεται πως πρόκειται για την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης. Με 93.5 δείκτη στο Defensive Rating (άμυνα ανά 100 κατοχές) καμία ομάδα δεν τον πλησίαζε τόσο. Μπαρτσελόνα, Βαλένθια και Παναθηναϊκός ακολουθούσαν, όμως η Ρεάλ και η επιθετική της «μηχανή» βρήκε τρόπο να τον πληγώσει στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού στο Βερολίνο. Και όταν έγινε η επιστροφή στις… εργοστασιακές ρυθμίσεις, το βουνό που έπρεπε να ανέβει ο Ολυμπιακός ήταν πολύ ψηλό και δύσβατο.

Η επίθεση από την άλλη πλευρά δεν ήταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή. Οι «ερυθρόλευκοι» βελτιώθηκαν πολύ με τις προσθήκες των Πετρούσεφ και Ράιτ, πήραν νέα στοιχεία στο παιχνίδι τους και μέτρησαν 99.3 στο Offensive Rating (επίθεση ανά 100 κατοχές) στη 10η θέση της EuroLeague. Με την ακραία επίδοση της άμυνάς τους, διατηρήθηκαν πίσω από τη Ρεάλ στο Net Rating με +5.8, δείχνοντας ξανά πως δε βρέθηκαν τυχαία στην τελική τετράδα.

Και για μία ομάδα που δεν έχει τον κλασικό baller στο ρόστερ της, τα νούμερά της στην επίθεση έπρεπε να έρθουν διαφορετικά. Ο Ολυμπιακός γνωρίζει πώς θα βγάλει τους παίκτες του στα αγαπημένα σημεία εκτέλεσης και τερμάτισε 6ος σε True Shooting% στην EuroLeague με 62.4%. Ένα ποσοστό που θα ήταν καταφανώς ανώτερο αν οι Πειραιώτες δεν είχαν το δεύτερο χειρότερο ποσοστό στις βολές στη λίγκα, με 73%.

Όπως έγινε φανερό από το ρόστερ και τον τρόπο που χτίστηκε ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι, η απουσία iso στην επίθεση γινόταν φανερή. Και αποτυπώθηκε πλήρως στο παρκέ, καθώς ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν πιστεύει σε αυτό το πλάνο. Οι «ερυθρόλευκοι» εκτελoύσαν μόνο 3 κατοχές ανά παιχνίδι με iso, κυρίως όταν δεν υπήρχε άλλη επιλογή και με παίκτες σαν τον Σακίλ ΜακΚίσικ.

• Κίναν Εβανς: Τα σενάρια που υπάρχουν ως προς τη συμφωνία του Αμερικανού με τον Ολυμπιακό

Ο κυριότερος τρόπος εκτέλεσης ερχόταν σε catch n’ shoot καταστάσεις, με τους Πίτερς και Κάνααν να έχουν μεγάλο μερίδιο. Οι αποφάσεις των γκαρντ που ερχόταν ύστερα από pick n’ roll ήταν το δεύτερο κομμάτι εκδήλωσης, αλλά με νούμερα που αποδεικνύουν ότι δεν αποτελούσαν και τη μεγαλύτερη απειλή, μιας και οι 0.91 πόντοι ανά κατοχή δεν αποτελούν δα και τρομακτική επίδοση. Σε μια ομάδα που δεν είχε και στόχο τόσο πολύ το pick n’ roll, μιας και μέχρι την έλευση του Ράιτ, οι ψηλοί της είχαν εντελώς διαφορετικά στοιχεία.

• Catch n’ shoot: 16.1 πόντοι/14 κατοχές
• Pick n’ roll (χειριστής): 9.9 πόντοι/10.9 κατοχές
• Transition: 9.4 πόντοι/7.4 κατοχές
• Catch n’ drive: 6.2 πόντοι/6.9 κατοχές
• Post: 5.7 πόντοι/6.6 κατοχές
• Κοψίματα: 7.4 πόντοι/6.3 κατοχές
• Πίσω από σκριν: 4.4 πόντοι/4 κατοχές
• Hand off: 2.9 πόντοι/3.6 κατοχές
• Iso: 2.3 πόντοι/3.1 κατοχές
• Pick n’ roll (ρόλερ): 3.7 πόντοι/3 κατοχές
• Επιθετικό ριμπάουντ: 4 πόντοι/3 κατοχές
• Pick n’ pop: 1.7 πόντοι/1.6 κατοχές

Αν κοιτάξουμε την πεντάδα που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη, τότε πρόκειται για τους starters του Ολυμπιακού. Γουόκαπ, Κάνααν, Παπανικολάου, Πίτερς και Φαλ συνυπήρξαν για 323 λεπτά με +18 στο +/-, αλλά δεν ήταν οι πιο αποδοτική. Η παραλλαγή με τον Γουίλιαμς Γκος αντί του Γουόκαπ, έχει πολύ μικρότερο χρόνο τα 40 λεπτά, αλλά +27 στο +/- και αποτέλεσε την καλύτερη επίδοση της ομάδας του Μπαρτζώκα.

Φυσικά η επίδραση των Κάνααν και Πίτερς είναι φανερή, με τον δεύτερο ειδικά να πραγματοποιεί μία φανταστική σεζόν, έστω και αν στα play off δε στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ο Πίτερς έχασε για λίγο την είσοδό του στο κλαμπ 50/40/90 λόγω των βολών (87.8%). Και είναι πραγματικά κρίμα διότι ολοκλήρωσε με 53.5% από το τρίποντο, πράγμα τρομερό ένεκα του όγκου των προσπαθειών του από την περίμετρο με 76/142. Το φινάλε της σεζόν τον βρήκε με το εντυπωσιακό 71% στο True Shooting%, σε μια χρονιά που εξαργύρωσε με το νέο του συμβόλαιο στον Ολυμπιακό.

Από την άλλη ο Κάνααν, η δεύτερη απειλή από το τρίποντο ξεκίνησε «καυτός» αλλά δε διατήρησε την απαιτούμενη σταθερότητα. Παρόλα αυτά έκλεισε με το πολύ δυνατό 42.5% από το τρίποντο. Οι δύο X-Factor της σεζόν έρχονται και αυτοί από Αμερική. Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος και ο Σακίλ ΜακΚίσικ έχασαν μέρος της σεζόν με τραυματισμούς, όμως δικαίωσαν την εμπιστοσύνη του Μπαρτζώκα. Ο πρώτος αποτέλεσε τον καλύτερο γκαρντ της ομάδας, με 9.1 πόντους και άλλους 8 που έφερναν οι ασίστ του, κάνοντας μεγάλο step up στο δεύτερο μισό.

Κάτι ανάλογο και από τον ΜακΚίσικ, που έκανε πράγματα πέραν του ρεπερτορίου του φέτος. Αφού δεν έδωσε μόνο το hustle στην άμυνα και το transition, αλλά παρουσιάστηκε έτοιμος στο να βάλει μεγάλα σουτ, κλείνοντας με 1.07 πόντους ανά κατοχή στα catch n’ shoot.

Τελευταίο αφήσαμε το κομμάτι της δημιουργίας. Ο Τόμας Γουόκαπ κουβάλησε φορτίο από το καλοκαίρι, παίζοντας συνεχόμενο μπάσκετ. Ανέλαβε πολύ μεγαλύτερες ευθύνες από ό,τι τις περασμένες δύο σεζον και εκτελεστικά δεν τα πήγε περίφημα. Παρέμεινε ωστόσο ο καλύτερος δημιουργός του Ολυμπιακού, με 5 ασίστ ανά ματς. Ο Γουίλιαμς Γκος ακολούθησε με 3.4 και οι Παπανικολάου, Φαλ με 2.7 και 2.4 αντίστοιχα συμπλήρωσαν το καρέ μιας επίθεσης που βασίζεται στη δημιουργία από όλους.
Με τον Φαλ άλλωστε να παίρνει πάντα αρκετό βάρος από το ποστ, όχι μόνο για να παίξει και να εκτελέσει αλλά και για να δημιουργήσει γωνίες, να πασάρει και να αποτελέσει ένα ακόμα point of emphasis στην επίθεση.

Πέραν από τους αριθμούς, ο αριθμός κρατούσε και έναν ακόμα βραχνά μαζί του σε όλη τη σεζόν. Τη σύγκριση με την εκπληκτική ομάδα της σεζόν 2022-23. Που έφτασε πιο κοντά στην πηγή από κάθε άλλη. Αυτή η σύγκριση δεν επέτρεψε σε αρκετά ζευγάρια μάτια να δουν πόσο δυνατός παρέμεινε ο Ολυμπιακός. Σίγουρα όχι καλύτερος επιθετικά, αλλά με διαφορετική δυναμική και αρετές, πάντα πιστός στα μεγάλα ραντεβού. Και πλέον έχει ακόμα έναν στόχο, μέχρι να ψάξει ξανά τη βελτίωση από το καλοκαίρι που μας έρχεται.