Ολυμπιακός: Τα 20 χρόνια των Αγγελόπουλων και οι 51 λέξεις που άλλαξαν την ιστορία

Φίλοι του Ολυμπιακού και του μπάσκετ, Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος είχαν και την οικονομική επιφάνεια, αλλά και την καλώς εννοούμενη… τρέλα, να ασχοληθούν με την αγαπημένη τους ομάδα, στην προσπάθεια της επιστροφής από τα πέτρινα χρόνια. Βάζοντας μάλιστα χρήματα δίχως να έχουν στα χέρια τους τις μετοχές. Σίγουρα δε λειτούργησαν με το επενδυτικό ένστικτο αλλά με την καρδιά τους, κάνοντας συμφωνία κυρίων με τον Σωκράτη Κόκκαλη.

Δύο μέρες μετά την 27η Σεπτεμβρίου του 2004, μια μέρα σαν σήμερα δηλαδή, έρχεται και η πρώτη επίσημη εμπλοκή του Παναγιώτη Αγγελόπουλου ως Αντιπρόεδρος της ΚΑΕ, μαζί με τον Ανδρέα Κορασίδη. Ο Γιώργος δε μετείχε τότε, αλλά το θέμα ήταν εντελώς τυπικό. Μάλιστα από τα ρεπορτάζ της εποχής είχε ήδη γίνει γνωστή η πρόθεσή τους για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου που θα κάλυπταν εκείνη.

Και από οπαδοί, αυτοί που πανηγύριζαν τις επιτυχίες των ομάδων του Ιωαννίδη και του Ίβκοβιτς, έγιναν άμεσα οι αιμοδότες του Ολυμπιακού, ο οποίος από την 8η θέση του πρωταθλήματος, έφτιαξε άμεσα ομάδα για να φτάσει ένα βήμα από το Final Four, όταν το σουτ του Παπαμακάριου βρίσκει σίδερο στο Τελ Αβίβ. Ο ερχομός παικτών όπως του Τάιους Έντνι, αποτελούσε μεν μια προοικονομία, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει στη συνέχεια.

Που τους έφερε έως το κατόπι των New York Times. Τι είχε συμβεί; Οι Αμερικανοί έψαχναν να βρουν πού αποφάσισε να πάει ο Τζος Τσίλντρες το καλοκαίρι του 2008 και όταν ξετύλιξαν το κουβάρι. «Πιστεύω ότι θα υπάρξει μια μέρα που θα έρθει ένας σούπερ σταρ στην Ευρώπη, όχι για κάποια άλλη ομάδα, αλλά για τον Ολυμπιακό. Ίσως πολύ σύντομα, ίσως τότε να καταλάβετε ότι σας μιλάω σοβαρά» ήταν τα λόγια του Παναγιώτη τότε.

Τα παιχνίδια της μοίρας, όμως, έφεραν τις επιτυχίες στο λιμάνι από έναν διαφορετικό δρόμο. Ας δούμε όμως και πάλι το χρονολόγιο της ιστορίας. Χρειάστηκαν μόλις 51 λέξεις για να αλλάξουν οριστικά τον ρου της ιστορίας. «Μετά από συνάντηση που είχαν σήμερα ο πρόεδρος της Π.Α.Ε. και της Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός, κ. Σωκράτης Κόκκαλης, με τους κκ Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, ανακοινώνεται ότι ολοκληρώθηκε και τυπικά η διαδικασία για την μεταβίβαση του συνόλου των μετοχών της Κ.Α.Ε. Ολυμπιακός, με την υπογραφή των σχετικών συμφωνητικών μεταβίβασης των παραπάνω μετοχών».

Το σύνολο των μετοχών της ΚΑΕ Ολυμπιακός περνάει στα χέρια τους με κάθε επισημότητα στις 24 Ιουνίου του 2009. Όμως οι superteams δεν έχουν εγγύηση επιτυχίας και έτσι, ούτε ο ερχομός του Λίνας Κλέιζα φέρνει κάποιο μεγάλο τρόπαιο, μέχρι που ο ερχομός του Βασίλη Σπανούλη, με έναν χρόνο καθυστέρηση αλλάζει την ιστορία.

Οι «ερυθρόλευκοι» αφήνουν στην άκρη τα χρυσοποίκιλτα ρόστερ και το «my way» γίνεται όχι απλά ο δικός τους δρόμος, αλλά ένας οδηγός επιβίωσης για πολλές ομάδες στην Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός υπερνικά αντιπάλους, όχι με το μπάτζετ των δεκάδων εκατομμυρίων, αλλά με το χτίσιμο ομάδων από την αρχή. Συστήνει παίκτες στην Ευρώπη και γίνεται παράδειγμα προς μίμηση, με έξι παρουσίες σε Final Four από το 2009 έως το 2017 και κορωνίδα τις δύο back to back κατακτήσεις.

Δε χρειάζεται υποδείξεις κανείς, για να δει πως ο Ολυμπιακός του 2004 με αυτόν του 2024 απέχει παρασάγγας. Θα ήταν αφελές άλλωστε, μιας και οι τάσεις της εποχής κάνουν τα πάντα να μοιάζουν διαφορετικά. Πόσο διαφορετικός θα ήταν όμως, χωρίς τη συμβολή των αδερφών Αγγελόπουλων;

Οι Πειραιώτες κατέκτησαν μεγάλους τίτλους και τρόπαια πολύ πριν την εμφάνισή τους. Καθιερώθηκαν όμως με τέτοιον τρόπο στο ευρωπαϊκό μπασκετικό στερέωμα υπό την προεδρία τους, που δεν μπορούν να υπάρξουν ενστάσεις και αστερίσκοι, στο πόσο μεγάλωσε το brand name. Το franchise του Ολυμπιακού έχει εκτοξευτεί με γεωμετρική πρόοδο. Με το επόμενοι «στοίχημα» να λέγεται «Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας», αφού οι Πειραιώτες θέλουν να εκσυγχρονίσουν στον απόλυτο βαθμό το γήπεδό τους, μία πηγή εσόδων για κάθε υγιή οικονομικά ομάδα. Κάτι που μπορεί να συμβεί όπως το έχουν οι Αγγελόπουλοι στο μυαλό τους, μονάχα αν αυτό περάσει στα χέρια του Ολυμπιακού.

Σε ένα franchise να μεγαλώνει όσο η κορυφή αποτελεί στόχος. Άλλες φορές θα έρθει, άλλες όχι. Αλλά ο Ολυμπιακός βρίσκεται κάθε χρόνο εκεί, στην ελίτ, πορευόμενος με τον δικό του τρόπο. Με τον κόσμο του κάθε στιγμή στο πλευρό του, δημιουργώντας έναν προορισμό ελκυστικό ακόμα και για παίκτες σαν τον Εβάν Φουρνιέ. Ο Γάλλος θέλησε να πιάσει λιμάνι και οι Αγγελόπουλοι δεν μπορούσαν να αρνηθούν.

Ο δρόμος της υπέρβασης οδηγεί στο παλάτι της σοφίας. Αν το φετινό καλοκαίρι αποτελεί μια αναγνώριση λαθών, θα το καταγράψουν οι ιστορικοί του μέλλοντος. Άλλωστε οι Πρόεδροι των Πειραιωτών ατοπήματα της πολιτικής τους, τα διορθώνουν δίχως… κρότο, όπως έγινε τις ανανεώσεις των συμβολαίων μεσούσης της περιόδου.

Ο σύλλογος συμπληρώνει τα 100 χρόνια της ιστορίας του. Οι ίδιοι μια εικοσαετία ενασχόλησης με την αγαπημένη τους ομάδα. Η επένδυσή τους, στην ουσία, δεν είχε ποτέ τη λογική του «επιχειρείν» ως προς το προσωπικό τους κέρδος. Διαβάζοντας όμως τα σημάδια, μπορεί το 2024 να αποτελεί ορόσημο για τους ίδιους και την ομάδα, που έβαζε πάντα στη διόπτρα της την κορυφή, όμως φέτος αυτή αποτελεί αυτοσκοπό.

Πέρασαν κιόλας 12 χρόνια από τότε που ο Γιώργος Αγγελόπουλους δανείστηκε τους στίχους του Άλκη Αλκαίου. «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την χαραυγή. Τώρα ξημέρωσε. Μερικοί γελούσαν όταν λέγαμε για τους τίτλους. Μαζί ομάδα και διοίκηση πέτυχε τους στόχους της» είπε από μικροφώνου το μακρινό 2012, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η οποία ήρθε στον απόηχο της τεράστιας επιτυχίας της Κωνσταντινούπολης.

Ο Ολυμπιακός του 2024 δε βγαίνει από κάποιο σκοτάδι, θέλει όμως η επόμενη αυγή να τον φέρει ξανά στον δρόμο των επιτυχιών. Αυτών που αναζητά διαρκώς, όπως επιτάσσει το DNA του, ανανεώνοντας την αφετηρία του τον Σεπτέμβριο του 2024, μια μέρα σαν σήμερα.