Ημιμαραθώνιος Κρήτης: Γλακώντας στο Αρκαλοχώρι, με ρακές και μουσικές

Πήραμε, που λέτε, γλακώντας (τρέχοντας) το δρόμο για το Αρκαλοχώρι και δεν το μετανιώσαμε. Ο Ημιμαραθώνιος Κρήτης δικαιολογημένα έχει «κάψει» καρδιές κι αυτό που ζήσαμε στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου την Κυριακή (6/10), ξεπέρασε κατά πολύ όσα είχαμε διαβάσει και μας είχαν πει.

Ο 8ος Ημιμαραθώνιος της Κρήτης πέρασε στην ιστορία με ρεκόρ συμμετοχών, 5.500 δρομείς από 52 χώρες και με αγωνιστικά ρεκόρ.

Για παράδειγμα ο νικητής στους άνδρες ο Ζουχαΐρ Ταλμπί πριν από δύο μήνες εκπροσώπησε το Μαρόκο στον μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, έχοντας πάρει την πρόκριση, νικώντας στις αρχές του 2024 στον μαραθώνιο του Χιούστον με 2ώρ.06:39. Ήρθε στο Αρκαλοχώρι, έτρεξε τα 21,1 χλμ. σε 1ώρ.05:53, πετυχαίνοντας ρεκόρ διαδρομής.

Η διαδρομή, ναι, είχε τις δυσκολίες της, μια ζόρικη ανηφοριά που σου κόβει ανάσα και πόδια, κάπου στο 8ο χλμ., όμως τα αγωνιστικά τα αφήνουμε στην άκρη.

Μια κωμόπολη 3.500 κατοίκων, σε απόσταση 30 χλμ. από το Ηράκλειο, δείχνει τι θα πρέπει να αντιπροσωπεύει ένα δρομικό γεγονός.

Οι άνθρωποι του Αθλητικού Συλλόγου Υγείας Αρκαλοχωρίου «ΑΘΛΗ.Σ.Υ.», κάθε χρόνο βάζουν τον πήχη όλο και πιο ψηλά και κάθε χρόνο τον ξεπερνούν.

Ο τόπος τους μπορεί να χτυπήθηκε από τον Εγκέλαδο τον Σεπτέμβριο του 2021, παραμονές του προ τριετίας αγώνα, να προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές, όμως δεν πτοήθηκαν.

Το υπαίθριο θεατράκι στους πρόποδες των Λασιθιώτικων Ορέων, σημείο των εκδηλώσεων, «πλημμύρισε» από κόσμο, χαμόγελα, χορό, φαγητό και φυσικά τις ρακές, για την «καλύτερη αποκατάσταση και άρτια αποκατάσταση», όπως μας έλεγαν.

Η διαδρομή των 21,1 χλμ. να γεμίζει τα μάτια σου και την ψυχή σου, με τα αρώματα της κρητικής φύσης, να περνάς από λιοστάσια, από κοινότητες, με τον κόσμο να σε περιμένει στους δρόμους, στις αυλές, να σε ενθαρρύνει, να σου προσφέρει καρπούζι, σταφίδα.

Στα 600 περίπου μέτρα μετά την εκκίνηση το πρώτο δρώμενο να είναι ο καραγκιοζοπαίκτης, αμέσως μετά ο μοναχικός κιθαρίστας να παίζει τα μπλουζ, σε ένα άνοιγμα από ελιές να βλέπεις αγόρια και κορίτσια να παίζουν μουσικές της Κρήτης, τυμπανιστές, χορευτές, χάσαμε το μέτρημα.

Τα συνθήματα, εμψυχωτικά και περιπαικτικά, όπως αυτό στην κεντρική φωτό, δύο, τρία χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό: «Το τέλος είναι κοντά!». Ποιος στα αλήθεια κουζουλός το σκέφτηκε;

Και τερματίζοντας να μην ξέρεις τι να πρωτοδοκιμάσεις από τα καλούδια που προετοίμασαν ή έφτιαχναν μπροστά σου νοικοκυρές από Πολιτιστικούς Συλλόγους της περιοχής. Η ρακή να ρέει άφθονη, να θεωρείται ατόπημα να μην πιεις τέσσερις, πέντε, έξι κι εγώ δεν ξέρω πόσες.

Και το γλέντι να ανάβει για τα καλά, με ηχοχρώματα από το Λασίθι και την αναταλική Κρήτη. Ο Ημιμαραθώνιος Κρήτης, δεν ξέρουμε αν είναι ο καλύτερος αγώνας του κόσμου, όμως ναι, είναι ο πιο... αγαπησιάρικος.

*Κάτι άλλο που μας εντυπωσίασε, στην καρδιά της Κρήτης, έξω από το Αρκαλοχώρι υπάρχει ένα εργοτάξιο, ένα νέο αεροδρόμιο βρίσκεται υπό κατασκευή που θα αποτελέσει το πιο σύγχρονο και το δεύτερο μεγαλύτερο της χώρας και θα δυνατότητα εξυπηρέτησης ετήσιας κίνησης 15 εκατομμύρια επιβατών!