Ευρωπαϊκό κλειστού στίβου- Ανδρικόπουλος: Από τη σταθερότητα στο «ξέσπασμα» και το αργυρό μετάλλιο

• Η αρχή στο τριπλούν
• Το twist στην ιστορία
• Η μεγάλη στιγμή

Όταν μιλάμε για μεγάλες διοργανώσεις, οι εκπλήξεις είναι πάντα στο μενού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η έκπληξη ήταν κάτι περισσότερο από ευχάριστη αφού ένας αθλητής που εδώ και χρόνια προσπαθεί να κάνει το μεγάλο «μπαμ» και να κατακτήσει ένα μετάλλιο, τα κατάφερε. Ο Νικόλας Ανδρικόπουλος δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη, την άρπαξε από τα μαλλιά και έτσι κατέκτησε το πρώτο του μεγάλο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου.

Έπρεπε να περάσει από... 40 κύματα. Να μην πιάσει όρια, να βρεθεί έπειτα σε διοργανώσεις αλλά να μην πετύχει τον στόχο του, να μπει τελικό αλλά να μην του βγαίνουν τα άλματα. Έπρεπε να περάσει από όλα αυτά για να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη και να μπορέσει να διεκδικήσει μία θέση στο βάθρο των νικητών. Ένα μετάλλιο τόσο ευχάριστο, τόσο άξιο.

Ο πρωταθλητής του τριπλούν εδώ και χρόνια ονειρεύεται μία τέτοια στιγμή και τώρα ήρθε η ώρα να τη ζήσει. Ξεκινώντας από το μπάσκετ, που δεν του ταίριαζε και πολύ, μέχρι να ξεκινήσει στίβο και λίγο αργότερα τριπλούν για να μείνει εκεί για πάντα. Βρισκόταν πάντα στις διοργανώσεις, στις πρώτες θέσεις των πανελληνίων πρωταθλημάτων, στις διεθνείς διοργανώσεις. Στα 18 του είχε την ευκαιρία να φύγει με υποτροφία στις ΗΠΑ όμως αποφάσισε να μην το κάνει και δεν το έχει μετανιώσει ποτέ. Σπούδασε στο τμήμα Ψηφιακών μέσων του ΠΑΠΕΙ όμως ποτέ δεν άφησε τη μεγάλη του αγάπη: το τριπλούν.

Η αρχή στο τριπλούν

Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από μικρός. Δοκίμασε πρώτα το μπάσκετ αλλά δεν ήταν αυτό που ήθελε να κάνει οπότε όταν ήταν ακόμη στη Β’ Δημοτικού ξεκίνησε στίβο. Γράφτηκε στον σύλλογο της Παλλήνης «ΑΕΜ Αμεινίας ο Παλληνεύς», που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του στην Παλλήνη, και από τα πρώτα του βήματα τον καθοδήγησε ο προπονητής, Δημήτρης Δαμασκηνός.

Όπως συμβαίνει συνήθως, έκανε λίγο από όλα τα αγωνίσματα. Ήταν, όμως, αλτικός και γύρω στα 14 του αποφάσισαν να επικεντρωθούν στα άλματα και συγκεκριμένα στο τριπλούν. Και από τότε, ξεκίνησε η μεγάλη συζήτηση για το ταλέντο του.

Από τότε που ήταν ακόμη παίδας και αγωνιζόταν στις μικρές κατηγορίες, όλοι συζητούσαν πως έχει μεγάλη προοπτική. Μόλις δύο χρόνια αφού είχε ξεκινήσει τους επίσημους αγώνες του στο τριπλούν, «έσπασε» το πρώτο φράγμα του αγωνίσματος που είναι τα 16 μέτρα. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της Πάτρας, το 2016, και μόλις στα 19 του πήρε τον πρώτο τίτλο του στους άνδρες αφού με 16.02μ. βγήκε δεύτερος. Λίγο αργότερα κέρδισε Βαλκανικό και Πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ20.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nikolas Andrikopoulos (@andrikopoulos_nikolas)

Δύο χρόνια μετά βελτίωσε ξανά το ρεκόρ του με 16.47μ., στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Κ23, και πλέον όλοι γνώριζαν πως ο Ανδρικόπουλος είναι το νέο αίμα στο τριπλούν.

Το twist στην ιστορία

Το 2019 βρέθηκε για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Στη σουηδική πόλη Γκέβλε και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου Κ23 έκανε το ντεμπούτο στις μεγάλες διοργανώσεις όμως δεν κατάφερε να βγάλει μία επίδοση που να τον αντιπροσωπεύει και έμεινε εκτός τελικού.

Το 2020 πέρασε σχεδόν αθόρυβα και για εκείνον αλλά τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς έκανε μία μεγάλη αλλαγή. Μετά από περίπου 15 χρόνια συνεργασίας με τον έως τότε προπονητή του, Δημήτρη Δαμασκηνό, διέκοψαν και αποφάσισε να κυνηγήσει την εμπειρία. Ο προπονητής των επιτυχιών, Γιώργος Πομάσκι, τον πήρε στο γκρουπ του και ξεκίνησε μία διαφορετική πορεία.

Προπόνηση με πρωταθλητές Ευρώπης, όπως τον Μίλτο Τεντόγλου και τη Βούλα Παπαχρήστου που βρισκόταν τότε στο γκρουπ, αλλαγές στην τεχνική, διαφορετική προσέγγιση στην προπόνηση. Δεν ήταν εύκολο, το να αλλάξει κανείς τόσα πολλά μετά από 15 χρόνια. Χρειάστηκε χρόνος όμως η προσπάθεια σιγά σιγά απέδιδε.

Την επόμενη χρονιά κατάφερε να βρεθεί στο πρώτο του Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου, στο Τόρουν 2021 ενώ λίγο νωρίτερα είχε αναδειχθεί Βαλκανιονίκης στον κλειστό. Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, έσπασε ένα ακόμη φράγμα όταν αγωνίστηκε στο Βαλκανικό ανοιχτού, στη Σερβία. Με 16.73μ., που ήταν νέο ατομικό ρεκόρ και του έδωσε και ακόμη έναν τίτλο στα Βαλκανικά πρωταθλήματα, πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο στο αγώνισμα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Nikolas Andrikopoulos (@andrikopoulos_nikolas)

Η συνταγή του Πομάσκι ήταν καλή, όπως είναι πάντα. Ο Ανδρικόπουλος προσπαθούσε να εκτελεί ό,τι του ζητούσε και να προοδεύουν παρέα. Μαζί του, ο άλτης του τριπλούν έγραψε και την πρώτη του συμμετοχή σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου, στο Βελιγράδι, εκεί όπου ο Ανδρικόπουλος με 16.05μ. κατέλαβε τη 12η θέση.

Η θερινή περίοδος του 2022, όμως, τον βρήκε με νέο προπονητή. Συνέχισε με τον Δημήτρη Βασιλικό και η καθημερινή του προπόνηση γίνεται πια με τον επίσης πρωταθλητή του τριπλούν και χάλκινο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ23, Ανδρέα Πανταζή. Ήταν σταθερός, ποτέ δεν έκανε πολύ χαμηλές επιδόσεις και πάντα είχε άλματα πάνω από τα 16μ. Όμως αυτό δεν του αρκούσε και ήθελε να κάνει το ξέσπασμά του.

Η μεγάλη στιγμή

Μετά από την απογοήτευση που βίωσε το καλοκαίρι, όταν δεν κατάφερε να περάσει στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ανοιχτού στίβου στο Μόναχο, ξεκίνησε για τον κλειστό αποφασισμένος. Έψαχνε αγώνες, ήθελε να κάνει άλματα να του βγει αυτό που κυνηγούσε τόσο καιρό. Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ηττήθηκε από τον Δημήτρη Τσιάμη και ο θυμός του μάλλον του έδωσε αυτό που χρειαζόταν.

Στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου ήρθε με την 11η επίδοση ανάμεσα στους 18. Ένιωθε καλά, όμως, το έλεγε συνέχεια. Είχε αποφασίσει αυτή τη φορά να συγκεντρωθεί περισσότερο, να μη φύγει απογοητευμένος. Στον προκριματικό ισοφάρισε το ατομικό του ρεκόρ κλειστού, που ήταν 16.39μ., και μπήκε στον τελικό με αρκετή αυτοπεποίθηση. Τα άλματά του ήταν καλά, τα ένιωθε ακόμη καλύτερα και έβλεπε ξεκάθαρα πως έχει περιθώριο.

Στον τελικό ήρθε το «ξέσπασμα». Ρίσκαρε πολύ, έκανε άκυρα και όπως λένε στην «ορολογία» των αλτών (σ.σ. σαν αστείο μεταξύ των Ελλήνων αλτών) έμπαινε «όλα μέσα». Και στην πέμπτη προσπάθεια το έκανε. Το 16.58μ. δεν ήταν μόνο νέο ατομικό ρεκόρ και έβδομη επίδοση όλων των εποχών στην Ελλάδα (μαζί με τον Σταμάτη Λένη) αλλά ήταν και αρκετό για αν του δώσει τη δεύτερη θέση, πίσω μόνο από τον ίσως καλύτερη τριπλουνίστα αυτή τη στιγμή στον κόσμο, τον Πέδρο Πιτσάρδο. Μόνο στη σκέψη πως θα ανέβει στο βάθρο μαζί του, νιώθει περισσότερη περηφάνεια.

Γύρισε στο ξενοδοχείο και με λίγα κομμάτια πίτσα γιόρτασε το πρώτο του μεγάλο μετάλλιο σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση. «Ας είναι αρχή για κάτι καλύτερο», είπε.