Το άστρο του Ζιντάν είναι η ποδοσφαιρική του ποιότητα

Έχει την τύχη να βρίσκεται στη Ρεάλ Μαδρίτης, σε μια εξαιρετική περίοδο για τον σύλλογο της ισπανικής πρωτεύουσας.

Είχε την τόλμη, το θάρρος και το θράσος να πάρει τη θέση του Ράφα Μπενίτεθ όταν εκείνος απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία τον Ιανουάριο του 2016.

Ο «Ζιζού» έκανε το μεγάλο βήμα από την ομάδα Νέων των «μερένγκες» στο τμήμα Ανδρών, γνωρίζοντας πως θα είχε τεράστιες ευθύνες και πως το πρώτο του έργο ως πρώτος προπονητής θα ήταν από τα πιο δύσκολα που θα μπορούσε ν' αναλάβει οποιοσδήποτε κόουτς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Κι όμως, δεν τον φόβισε τίποτα απ' όλα αυτά.

Στα 44 του, ο Γάλλος θρύλος, ο άνθρωπος που σαν κι εκείνον είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού εκείνοι που να προκάλεσαν τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο άθλημα, έχει γίνει ένας απόλυτα επιτυχημένος προπονητής. Κι αυτό, ανεξάρτητα απ' ότι μπορεί να συμβεί στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, την 3η Ιουνίου στο Κάρντιφ. Αν το πάρει, θα... φουσκώσει ακόμα περισσότερο από υπερηφάνεια και τ' όνομά του από υστεροφημία, αν το χάσει, θα έχει κακό αποτέλεσμα στην προσπάθεια να κάνει τη Ρεάλ Μαδρίτης την πρώτη ομάδα που κατακτά back to back το τρόπαιο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.

Η κατάκτηση της φετινής La Liga που ήρθε και μαθηματικά την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος με το 2-0 στην έδρα της Μάλαγα, σήμανε ακόμα έναν τίτλο για τους Μαδριλένους, με τον Ζινεντίν Ζιντάν στο «τιμόνι». Αυτό που έχει καταφέρει ο νέος, στο χώρο, κόουτς, στο ανώτατο ποδοσφαιρικό επίπεδο, σε έναν σύλλογο που οι απαιτήσεις έχουν τέτοιο βάρος που θα μπορούσαν να λυγίσουν τον οποιονδήποτε, αγγίζει το ιδανικό, αν υπάρχει ιδανικό σε αυτή τη ζωή...

Παρουσιάστηκε ως νέος κόουτς της πρώτης ομάδας της Ρεάλ Μαδρίτης, τον Ιανουάριο (4/1) του 2016. Το πρώτο τρόπαιο ήρθε μόλις τέσσερις μήνες αφότου σήκωσε τα μανίκια του (28/5) κι έπιασε γερά το «τιμόνι» στα χέρια του για την καθοδήγηση του... καραβιού. Τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Ατλέτικο, ο δεύτερος μετά από εκείνον του 2014, αλλά αυτή τη φορά στο Μιλάνο. Στη Λισαβόνα ήταν βοηθός του Αντσελότι όταν οι Μαδριλένοι πήραν το 10ο ευρωπαϊκό, στην ιταλική πόλη ήταν εκείνος το απόλυτο αφεντικό στον πάγκο και χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να έρθει η 11η κούπα.

Ακολούθησε το Σούπερ Καπ Ευρώπης (9/8), τον περσινό Αύγουστο, όταν η «βασίλισσα», ως κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετώπισε τη Σεβίλλη στον ισπανικό «εμφύλιο».

Στα τέλη του περασμένου έτους (18/12), στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, ήρθε η... κορυφή του κόσμου κι όχι μονάχα της Ευρώπης, με τη Ρεάλ να επιστρέφει πίσω στην ιβηρική χερσόνησο με τον τίτλο.

Η 21η Μαΐου του 2017, επιβεβαίωσε τον νέο Πρωταθλητή Ισπανίας. Φόρεσε στον λαιμό του «Ζιζού» το χρυσό μετάλλιο που αναγράφει “1η θέση” και έκανε τη Ρεάλ να επιστρέψει στον θρόνο έπειτα από μια 5ετία. Έβγαλε ξανά το δρόμο στην πλατεία Cibeles, έκανε τον Ινιέστα να παραδεχθεί ότι η ομάδα της Μαδρίτης το άξιζε από τη στιγμή που δεν υπέπεσε σε μοιραία στραβοπατήματα και άντεξε στην πίεση, τονίζοντας μάλιστα πως όσο κι αν η Μπαρτσελόνα έκανε σωστά τη δική της δουλειά, δεν πρόλαβε το τρένο...

Ιανουάριος του 2016 με Μάιο του 2017. Μόλις 16 μήνες θητείας και δουλειάς. Τέσσερις τεράστιοι σε σημασία τίτλοι και περιμένει άλλος ένας. Μέσος όρος... ένα τρόπαιο κάθε τέσσερις μήνες. Δεν θα πάρουν το φετινό Κύπελλο αφού οι «μερένγκες» δεν κατάφεραν να το διεκδικήσουν, όμως έχουν ήδη πετύχει πολλά. Η όρεξη έχει... ανοίξει ξανά. Ο Ζιντάν, έχει ακόμα μεγαλύτερο βάρος στους ώμους, αλλά τώρα έχει μάθει τα δεκαπλάσια από αυτά που ήξερε όταν ξεκινούσε.

The bench wait for the final whistle to officially name Real Madrid 16/17 La Liga champions. #SR4 #HalaMadrid pic.twitter.com/6Ff6AYCirT

— Team Ramos (@TheKingSR4_) May 21, 2017

Ο εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών στον κόσμο, γίνεται ένας από τους καλύτερους προπονητές. Κι ας μιλάμε για τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ας μιλάμε για μια ομάδα που στο ρόστερ της έχει μεγάλες ποσότητες... ποιότητας, αν και εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχει το σκεπτικό της «συλλογής αστέρων», αλλά παικτών που πραγματικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Και επειδή σε τέτοιους... Μαραθώνιους υπάρχουν 38 παιχνίδια κι όχι ένα, αυτό ήταν που θέλησε να τονίσει ο 44χρονος τεχνικός αμέσως μετά την εξασφάλιση του φετινού τίτλου. Μπορεί στα clasico να μην ήρθε ούτε μια νίκη (1-1 στο Καμπ Νόου, ήττα 3-2 στο φινάλε ενός τρομερού ματς στο Μπερναμπέου), όμως ακόμα κι όταν στην τελική ευθεία προέκυψε τρομερό ενδιαφέρον στην κούρσα για την κορυφή λόγω της ελαχιστοποίησης της διαφοράς από τους «μπλαουγκράνα», η Ρεάλ κοιτούσε μονάχα τη λάμψη από το τρόπαιο, στην άκρη του τούνελ της La Liga.

Έπειτα από την αγωνιστική περίοδο 2002-2003, όταν και πανηγύρισε το πρωτάθλημα με τα... εξάταπα, ο Ζιντάν το έκανε και με το σακάκι του (το οποίο προφανώς θα θέλει... καθαριστήριο έπειτα από το λούσιμο με τις σαμπάνιες) το 2017.

Και μάλιστα, όταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο αναφέρει πως: «Δεν μου αρέσει να συγκρίνω ανθρώπους και προπονητές, οπότε δεν θα απαντήσω αν είναι ο καλύτερος και απλά θα πω ότι διαχειρίζεται άψογα το σύνολο...», σε μια σεζόν που ο Πορτογάλος δεδομένα έγινε ποδοσφαιρικά σοφότερος με τον τρόπο που του έγινε η διαφορετική διαχείριση, η χρησιμοποίηση στα παιχνίδια, η ανάγκη να βρίσκεται στα καλύτερά του κοντά στο φινάλε της σεζόν και το γεγονός πως η Ρεάλ παρέμεινε ισχυρή στο πρωτάθλημα φτάνοντας με άνεση στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και χωρώντας «δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη», οι εξηγήσεις δίνονται από μόνες τους για το έργο του κόουτς.

​