Ο Νίκος Ζήσης στο Gazzetta.gr

Είναι τέτοια η εκτίμηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς προς το πρόσωπό του, που χωρίς να έχει συμπληρώσει καλά-καλά 72 ώρες στην ομάδα, να ξέρει τα συστήματα και να έχει εξοικειωθεί πλήρως με τους συμπαίκτες του, τον χρησιμοποίησε ως point-guard για σχεδόν 29 λεπτά στο ντεμπούτο του κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας! Όσοι γνωρίζουν καλά τον “Ζοτς”, μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει αυτό... Η ουσία είναι ότι η πρόταση της Φενέρμπαχτσέ έφτασε στο σωστό timing στην διοίκηση της Ούνικς Καζάν. Οι Ρώσοι εκτίμησαν την προσφορά και τον επαγγελματισμό του Νίκου Ζήση κι έτσι – από τη στιγμή μάλιστα που “υποβιβάστηκαν” στο Eurocup – δεν στάθηκαν εμπόδιο στην ευκαιρία που του δόθηκε, να παίξει για έναν ακόμη μεγάλο σύλλογο, να διεκδικήσει το 2ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της καριέρας του (σε διασυλλογικό επίπεδο) και να παίξει υπό τις οδηγίες ενός εκ των κορυφαίων προπονητών στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Το gazzetta.gr συνομίλησε με τον 31χρονο Έλληνα διεθνή γκαρντ και λίγες ώρες πριν την μάχη της νέας του ομάδας με τον Ολυμπιακό, για την 3η αγωνιστική της Ευρωλίγκα, σας παρουσιάζει πως ο ίδιος βίωσε την ξαφνική αλλαγή περιβάλλοντος, για πρώτη φορά μεσούσης της περιόδου. Διαβάστε τι λέει ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας για την στάση της διοίκησης και του προπονητή της Ούνικς Καζάν, γιατί εκτιμά ότι δεν πέτυχε ο Αργύρης Πεδουλάκης στην ρωσική ομάδα και τι λέει για την αποψινή (20.00) μάχη με τους “ερυθρόλευκους” του κουμπάρου του Βασίλη Σπανούλη.

Πως προέκυψε η μετακίνηση σου σε άλλο σύλλογο, μεσούσης της περιόδου, για πρώτη φορά στην καριέρα σου;

«Αυτό είναι αλήθεια και ήταν κάτι που δεν περίμενα ούτε κι εγώ! Όλα έγιναν εντελώς ξαφνικά, αφού πληροφορήθηκα το ενδιαφέρον της Φενέρμπαχτσέ, την παραμονή των Χριστουγέννων και η μετεγγραφή ολοκληρώθηκε μέσα σε 4 μέρες, καθώς στις 29 Δεκεμβρίου έληγε η σχετική προθεσμία για να δηλωθεί ένας νέος παίκτης για το Top-16 της Ευρωλίγκα. Την επομένη αναχωρήσαμε για το Βόλγκογκραντ για τον αγώνα της Ούνικς στη VTB-League και είχα την ευκαιρία να κάνω μία πολύ ειλικρινή συζήτηση με τον coach Πασούτιν και να του εξηγήσω πόσο σημαντικό ήταν για μένα να ξαναπαίξω σε μία ομάδα που έχει βλέψεις για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου και να τεθώ υπό τις οδηγίες ενός τόσο σπουδαίου προπονητή, όπως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς...»

Και τελικά η Ούνικς Καζάν δεν στάθηκε εμπόδιο στην επιθυμία σου...

«Τους οφείλω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ γι' αυτό αλλά και για την άψογη συνεργασία που είχαμε στον ενάμιση χρόνο που ήμουν στην ομάδα... Θα μπορούσαν να μην συναινέσουν στην ολοκλήρωση της μετακίνησής μου στην Τουρκία, όταν ο genaral manager της Φενέρ, Μαουρίτσιο Γκεραρντίνι, επικοινώνησε μαζί τους και τους μετέφερε την επιθυμία τους να με εντάξουν στο ρόστερ τους.»

Τον Γκεραρντίνι τον ξαναβρίσκεις μετά από την κοινή θητεία σας στη Μπενετόν Τρεβίζο, ενώ με τον Ομπράντοβιτς, οι δρόμοι σας συναντιούνται για πρώτη φορά... Πως βρήκες τα πράγματα στην Κωνσταντινούπολη;

«Όλα είναι μια χαρά! Ο σύλλογος είναι πάρα πολύ οργανωμένος, το γήπεδο είναι καταπληκτικό και το κυριότερο είναι ότι απέχει τρία λεπτά από το διαμέρισμα στο οποίο μπήκα πριν από μία εβδομάδα! Αγωνιστικά, η ομάδα είναι “γεμάτη” σε όλες τις θέσεις και δουλεύει πολύ σκληρά, γιατί έχει πολύ υψηλούς στόχους. Για μένα ήταν μεγάλη ευλογία να μου δοθεί τέτοια ευκαιρία έστω και στα 32 μου χρόνια (σ.σ.: θα τα κλείσει τον Αύγουστο)!»

Αν και μέχρι πρότινος, δεν είχες ποτέ συνεργαστεί με τον “Ζοτς”, υποθέτουμε ότι είχες ακούσει παρά πολλά από τους συμπαίκτες σου στην Εθνική ομάδα για τα “χούγια” του, τα “θέλω” του, την φιλοσοφία του... Τι άποψη έχεις σχηματίσει στις πρώτες 15 μέρες που βρίσκεσαι υπό τις οδηγίες του;

«Τελευταία μίλησα πολύ με τον Κώστα τον Καϊμακόγλου, που τον είχε δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό, αλλά πράγματι ήξερα πολλά πράγματα για τον τρόπο που δουλεύει κι έτσι πήγα προετοιμασμένος. Κατ' αρχήν είμαι περήφανος που είμαι παίκτης του, γιατί ο άνθρωπος έχει γράψει ιστορία με τις επιτυχίες του στα 20 και πλέον χρόνια που μεσουρανεί στους πάγκους! Από 'κει και πέρα, είναι γνωστό ότι δίνει μεγάλη βάση στις μικρές λεπτομέρειες που κρίνουν ένα ματς, τροφοδοτεί τους παίκτες τους με πολλές πληροφορίες, απαιτεί την απόλυτη συγκέντρωση μέσα στο παρκέ και επιδιώκει το απλό και έξυπνο μπάσκετ.»

Όπως βλέπεις τη νέα σου ομάδα, έχετε τις δυνατότητες να γίνετε η πρώτη τουρκική ομάδα που φτάνει σε φάϊναλ-φορ μετά από το 2001;

«Θα σου μιλήσω εκ... πείρας, καθώς για πρώτη φορά στην καριέρα μου, είμαι ο “παππούς” της ομάδας (σ.σ.: γέλια)! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ρόστερ μας έχει μεγάλη ποιότητα και αν αποκτήσουμε την απαραίτητη ομοιογένεια και παίξουμε όπως θέλει ο coach, τότε μπορούμε να κερδίσουμε οποιαδήποτε αντίπαλο. Το κακό είναι ότι πλέον έχουμε μπροστά μας δύσκολους και συνεχόμενους αγώνες για την Ευρωλίγκα και το τουρκικό πρωτάθλημα – στο οποίο δεν υπάρχει εύκολο ματς ούτε για δείγμα – και δεν υπάρχει χρόνος για να δουλέψουμε όπως θέλουμε στην προπόνηση... Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλες οι μεγάλες ομάδες που είναι καταδικασμένες να πρωταγωνιστούν.»

Αυτή τη στιγμή στην Τουρκία, συγκατοικείτε στην κορυφή της βαθμολογίας με την Εφές Αναντολού και την Νταρουσάφακα (με ρεκόρ 11-4), ενώ στο Top-16 της Ευρωλίγκα είσαστε στο 1-1 και υποδέχεστε τον Ολυμπιακό, ψάχνοντας την πρώτη σας εντός έδρας νίκη...

«Όταν έχεις την ικανότητα να κερδίσεις μέσα έξω, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν παίζεις εντός ή εκτός έδρας, ωστόσο, αν θέλεις να φτάσεις στα πλέϊ-οφ και να διεκδικήσεις το πλεονέκτημα της έδρας, στο Top-16 πρέπει να κερδίζεις μέσα στο σπίτι σου. Πόσω μάλλον, όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία ομάδα που έχει τους ίδιους στόχους με μας... Τη δεδομένη χρονική μάλιστα, ο Ολυμπιακός δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερή του κατάσταση από το ξεκίνημα της σεζόν, παίζει πολύ αποτελεσματική άμυνα, έχει μεγάλο rotation και είναι πολύ συγκεντρωμένος στο πλάνο του...»

Θα αναβιώσει και η “κόντρα” σου με τον κουμπάρο σου τον Βασίλη Σπανούλη... Έχετε να παίξετε αντίπαλοι από τα πλέϊ-οφ του 2012, που έκριναν την πρόκριση στο φάϊναλ-φορ της Κωνσταντινούπολης...

«Είμαστε συνηθισμένοι τόσα χρόνια, που παίζουμε σε διαφορετικές ομάδες, απλά έτυχε τα δύο τελευταία χρόνια να παίξω σε ομάδες που αγωνίζονταν στο Eurocup και δεν συναντηθήκαμε στην Ευρωλίγκα. Είναι γνωστή η σχέση μας και δεν αλλάζει από την εκάστοτε αντιπαλότητα στην οποία μπορεί να βρεθούμε, αλλά όταν μπούμε μέσα στο γήπεδο, εννοείται ότι καθένας θα επιδιώξει τη νίκη της ομάδας του.»

Πριν σ' αφήσουμε, θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε γιατί η Ούνικς Καζάν απογοήτευσε με τις εμφανίσεις της και δεν κατάφερε να προκριθεί στο Top-16;

«Δυστυχώς, πετύχαμε το δύσκολο που ήταν η πρόκριση στην Ευρωλίγκα, μέσω του προκριματικού γύρου, όπου παίξαμε τρεις τελικούς, χωρίς καν να έχουμε γίνει ομάδα και δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε τον πιο βατό στόχο, που ήταν η καλή πορεία στον όμιλο και η πρόκριση στους “16”. Ο coach Πεδουλάκης και το επιτελείο του δούλεψαν σκληρά, αλλά νομίζω ότι σε μία εντελώς καινούρια ομάδα με υψηλούς και βραχυπρόθεσμους στόχους, όπως η Ούνικς, με 7 Ρώσους, 2 Έλληνες και 4 Αμερικανούς, δεν ταίριαζε η φιλοσοφία του σκεπτόμενου μπάσκετ. Το κλίμα χάλασε πάρα πολύ μετά τις δύο σερί εντός έδρας ήττες, που υποστήκαμε από τη Νίζνι για την VTB-League και την Ευρωλίγκα και από 'κει και πέρα, άρχισαν οι κλυδωνισμοί και έπεσε πολύ το ηθικό της ομάδας. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν έφταιγε το γεγονός ότι ο Αργύρης δεν μιλάει αγγλικά και δεν μπορούσε να συνεννοηθεί απευθείας με τους περισσότερους παίκτες της ομάδας, όπως γράφτηκε.»