Ο Ζοτς εναντίον του νέου... Ζοτς! (pics)

Μερικές φορές η φαντασία μέχρι την πραγματικότητα πιστεύουμε ότι απέχει πολύ περισσότερο απ' όσο μπορούμε να φανταστούμε.

Μέχρι που έρχεται μια στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τελικά οι εξελίξεις μπορούν εύκολα να σε ξεπεράσουν και να σε φέρουν μπροστά στην πιο όμορφη πρόκληση.

Όταν το 2009 στο Βερολίνο πανηγύριζαν μαζί, ο Ομπράντοβιτς με το κοστούμι του και ο Σάρας με φορώντας φανέλα και έχοντας μόλις πετύχει 10 πόντους κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, την κατάκτηση της Euroleague, ίσως κανείς τους να μην είχε φανταστεί πως θα τα έφερνε η μοίρα και μόλις 8 χρόνια μετά θα βρισκόντουσαν αντίπαλοι στο Final 4 να παλεύουν για να περάσουν την ομάδα τους στο τελικό της διοργάνωσης.

Το πρώτο ζευγάρι των ημιτελικών του Βελιγραδίου έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον και είναι σίγουρο ότι θα μονοπωλήσει τα «φωτά της δημοσίοτητας».

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς προκρίθηκε με την Φενέρμπαχτσε για 4η συνεχόμενη φορά στο Final 4, περνώντας το εμπόδιο της Μπασκόνια και θα βρει απέναντι του την μίνι φετινή έκπληξη της διοργάνωσης, την Ζαλγκίρις Κάουνας, το δημιούργημα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που κέρδισε εμφατικά τον Ολυμπιακό και πάει στους καλύτερους... τέσσερις, μετά από 19 χρόνια.

Ο Ζοτς θα βρει απέναντι του τον... νέο Ζοτς και η «μάχη» τους σίγουρα θα αποτελέσει μια στιγμή μπασκετικής ιστορίας, που θα γραφτεί για πάντα στα κατάστιχα.

Η αλήθεια είναι ότι η άκρη του πάγκου θα «κλέψει» κάποια από την λάμψη των παικτών, αλλά αυτό ήταν κάτι δεδομένο.

Η Euroleague Greece καταγράφει τα δεδομένα της... κόντρας του πιο έμπειρου προπονητή της διοργάνωσης, με εκείνον που είναι ο πιο ταλαντούχος και ελπιδοφόρος, ενώ ξεκινάει τώρα την μακρά του καριέρα.

ΣΑΡΑΣ: ΣΠΑΝΙΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΜΕ... ΥΠΟΨΙΑ ΖΕΛΙΚΟ

Ήταν Γενάρης του 2016 όταν η Ζαλγκίρις ανακοίνωσε ότι ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους γίνεται πρώτος προπονητής της ομάδας και ξεκίνησε μια νέα εποχή για την Λιθουανική ομάδα.

Όλα, ναι μεν, έγιναν βήμα βήμα, αλλά αυτά τα βήματα μάλλον πήγαν πιο γρήγορα απ΄ όσο είχε φανταστεί ακόμα και ο ίδιος ο Σαρούνας.

Όταν το 2014 πήρε την απόφαση να αρχίσει την προπονητική του καριέρα, δύσκολο να είχε φανταστεί ότι 4 χρόνια μετά θα βρίσκεται σε Final 4 με... κοστούμι.

Ακόμα ένα κατόρθωμα μεταξύ των πολλών που έχει προλάβει να κάνει στην καριέρα του στον αθλητισμό. Ο Σάρας πήρε την τύχη της ομάδα πάνω του, δούλεψε σκληρά και δικαιώνεται καθολικά.

Τα δάκρυα του, μερικά δευτερόλεπτα μετά το άκουσμα της κόρνας, αποδεικνύουν ότι όσα και να κατακτήσεις στον αθλητισμό, πάντα τα συναισθήματα που σου γεννώνται είναι νέα και μπορούν να σε παρασύρουν στον στροβιλισμό τους.

Ο Γιασικεβίτσιους μπορεί να έγραψε ιστορία ως παίκτης, αλλά δουλεύει το ίδιο σκληρά για να γίνει σπουδαίος προπονητής και αυτό είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Άλλωστε πολλοί το προσπάθησαν, ελάχιστοι το έχουν πετύχει.

Κοινά στοιχεία με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς σίγουρα υπάρχουν, κυρίως στις αντιδράσεις τους, αλλά αγωνιστικά η Ζαλγκίρις έχει χαρακτήρα και μπορεί να πάρει μόνο θετικό πρόσημο.

Από την... αφάνεια, ο Σάρας πήρε την ομάδα, έκανε το πρώτο βηματάκι του στην Ευρώπη, στηρίχθηκε με απόλυτη πίστη και μόλις βρήκε γερό έδαφος, πάτησε γερά και με ένα άλμα έφτασε στην κορυφή.

Τα σχόλια για το πόσο έχει επηρεαστεί από έναν «δάσκαλο» που είχε στην καριέρα του πάντα θα υπάρχουν, αλλά για να φτάσεις στην κορυφή δεν γίνεται να το κάνει με τα... κοστούμια άλλου. Οφείλεις να βάλεις τα δικά σου, να βγάλεις στο παρκέ τις ιδέες σου, να πορευτείς με αυτές και στο τέλος να πάρεις είτε τα εύσημα, είτε τις ευθύνες.

Ο Γιασικεβίτσιους τα έκανε όλα αυτά, κράτησε και... ολίγον από αντιδράσεις Ζοτς και πλέον έχει φτιάξει έναν συνδυασμό που «σκοτώνει».

Σε 20 ημέρες θα βρεθεί στο Final 4, θα ζήσει όλη την εμπειρία από άλλο πόστο, θα βρει εναντίον του τον άνθρωπο που τον έχει εμπνεύσει πιο πολύ από οποιονδήποτε στην σύντομη πορεία του και θα προσπαθήσει να πάει το... θαύμα του ένα βήμα παραπέρα.

Η Ζαλγκίρις είναι το δικό του, προσωπικό... θαύμα και οφείλει να το χαρεί και να το ζήσει μέχρι τέλους.

ΖΟΤΣ: ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ... ΕΦΤΙΑΞΕΣ

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, από την άλλη, σίγουρα δεν χρειάζεται συστάσεις. Η ιστορία μιλάει και αυτά που έχει καταφέρει... φωνάζουν.

Για ακόμα μια φορά θα βρεθεί στο Final 4 και να πάρει ακόμα μια κούπα. Οδηγεί τους πρωταθλητές Ευρώπης στην υπεράσπιση του τίτλου τους και δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον τελικό στόχο. Ακόμα μια κούπα.

«Παλιά του τέχνη κόσκινο» του Ζοτς, που για 4η συνεχόμενη φορά θα βρεθεί με την Φενέρ στις 4 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και θα διεκδικήσει την 10η Euroleague της καριέρας του.

Το κατόρθωμα του είναι ένα από τα μεγαλύτερα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και ο «Βασιλιάς» του θεσμού δεν θα αφήσει εύκολα τα σκήπτρα του.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του έχει την ευκαιρία να κάνει το back to back σε κούπες, έχοντας πάντως ξεχωριστό ενδιαφέρον και μια νέα ιστορία να χτίζεται γύρω από τον χρυσοποίκιλτο μύθο του.

Μερικά μέτρα πιο' κει θα κάθεται ένα... δικό του παιδί, με μια ομάδα που αυτή την στιγμή δείχνει πανέτοιμη να κερδίσει όποιον αντίπαλο βρεθεί απέναντι της.

Η ποιότητα της Φενέρ και η εμπειρία του Ομπράντοβιτς σε ειδικές καταστάσεις δεν αμφισβητείται από κανέναν και θα είναι πολύ δύσκολο για τον 42χρονο κόουτς των Λιθουανών να περάσει την πρωταθλήτρια Ευρώπης, αλλά η συνύπαρξη τους δίνει νέο ενδιαφέρον στον ημιτελικό τους.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αντιδράσεις στους δύο πάγκους θα έχουν ξεχωριστές κάμερες πάνω τους και η «μάχη» τους αναμένεται μοναδική.

ΖΟΤΣ VS SARAS: ΟΛΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ

Ο Σάρας έχει παραδεχθεί ότι ο Ζοτς έχει τα περισσότερα συστήματα που έχει... δει και σίγουρα ότι έχει δουλέψει μαζί του, του έχει αφήσει επιρροές.

Είναι λογικό να υπάρχουν ομοιότητες, να υπάρχουν κάποιες κοινές ιδέες, αλλά χωρίς ταλέντο δεν προχώρησε κανείς. Από την άλλη οι αντιδράσεις στην άκρη του πάγκου, προς παίκτες και διαιτητές είναι κάτι διαφορετικό.

Σίγουρα ο Γιασικεβίτσιους έχει «πάρει» πράγματα από έναν προπονητή που τον σημάδεψε, οι δυο τους δημιουργούν έναν εκρηκτικό δίδυμο και οι συγκρίσεις ποτέ δεν λείπουν.

Αγωνιστικά πάντως είναι λίγο άδικες οι συγκρίσεις, τουλάχιστον για τον Σάρας. Ο Ζοτς είναι... άφταστος αυτή την στιγμή, είναι ο κορυφαίος προπονητής στην Ευρώπη και η ομάδα του είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης που υπερασπίζεται τον τίτλο της.

Από την άλλη η Ζαλγίρις είναι η φετινή... σταχτοπούτα του θεσμού. Ο μαεστρικός τρόπος, η προετοιμασία και οι επιλογές του Σαρούνας καθιστούν την φετινή επιτυχία, μετά από 19 χρόνια, απίστευτη και πλέον είναι δεδομένο ότι βάζει τον δικό του χαρακτήρα και τα δικά του χαρακτηριστικά σε μια πολύ πετυχημένη ομάδα.

Ολόκληρη η Ευρώπη στρέφει την προσοχή της στην γιορτή της Euroleague και το ζευγάρι του πρώτου ημιτελικού κορυφώνει ένα πολύ όμορφο παραμύθι.