Μίλαν, Μίλαν είσαι εδώ;

Στο σύντομο βιογραφικό του θα διαβάσετε για έναν παίκτη που ξεσηκώνει τον κόσμο με τις κλειστές του ντρίμπλες, την εκρηκτικότητά του, την ταχύτητά του και τα σλάλομ που κάνει όταν βρίσκει ανοικτές άμυνες. Το τελευταίο χαρακτηριστικό είναι εκείνο που έκανε τους οπαδούς της Σταντάρ Λιέγης να τον βαφτίσουν «Crazy Snake». Εκείνο που δεν θα διαβάσετε σε ένα σύντομο... cv είναι το πάθος του με το τραγούδι, τις... καταστροφές που έκανε στο σπίτι, το λόγο που απέρριψε τη Ρεάλ Μαδρίτης και την κατιούσα που πήρε η καριέρα του όταν τον πούλησαν με το ζόρι στην Ουκρανία. Στη Λίβερπουλ δεν κατόρθωσε να τη σώσει, όμως για την Ελλάδα είναι τα τελευταία καλοκαίρια ευσεβής πόθος.

Βουνό και... ποτάμι!

Στις 18 Απριλίου του 1981, ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς γεννήθηκε στα σύνορα με την Βοσνία. Στο χωριό Μπαγίνα Μπάστα, το οποίο διασχίζει ο ποταμός Ντρίνα και βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Τάρα. Ένα χωριό που έγινε διάσημο, όπως λέει ο πατέρας του, όταν ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς έκανε ντεμπούτο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Ο Σταμένκο Γιοβάνοβιτς ήταν δίπλα στον γιο του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του και ειδικά στα πρώτα χρόνια, όταν η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο δεν ήταν απαραίτητα και ευχάριστη για την οικογένεια. «Από μικρός κλωτσούσε ό,τι έβρισκε μπροστά του. Στο σπίτι, όπως και παντού, δεν μπορούσε να καθίσει σε ένα μέρος. Κινούταν συνεχώς, έτρεχε, έσπαγε! Είχε πολύ ενέργεια κι έπρεπε πάντα να ξεχωρίζει με αρνητικό ή θετικό τρόπο. Πάντα φαινόταν ότι θα γίνει καλός παίκτης. Αφού ακόμα και με μεγαλύτερους όταν έπαιζε, ξεχώριζε».

Η οικογένεια ήταν πάντα κάτι πολύ σημαντικό για τον Μίλαν Γιοβάνοβιτς. Όπως και για τους περισσότερους Σέρβους, που ένιωσαν τον πόλεμο στην εφηβεία τους. Από τα χρήματα που έχει κερδίσει, σπούδασε η μικρότερη αδελφή του Μιλίκα, ενώ σώθηκε το πατρικό του σπίτι. Στη διάρκεια του πολέμου, ο πατέρας του έχασε τη δουλειά του και ο Μίλαν ήταν εκείνος που ουσιαστικά μπάλωσε μετά από χρόνια τα κενά. «Χωρίς την οικονομική του βοήθεια δεν θα τα καταφέρναμε. Με τα δικά του λεφτά αναστηλώσαμε το σπίτι μας», παραδέχτηκε ο Σταμένκο, περήφανος για όσα είχε καταφέρει ο γιος του.

Η ποδοσφαιρική ιστορία αρχίζει να παίρνει μορφή το 1996, όταν ο Μίλαν θα γίνει αντιληπτός από τους σκάουτερ. Έπαιζε στην ομάδα του χωριού του, όταν τον ανακάλυψε η Βοϊβοντίνα κι ένας από τους πρώτους ανθρώπους που είχε δει το ταλέντο του, χρόνια αργότερα θα έλεγε: «Φαινόταν ότι θα γίνει σπουδαίος παίκτης. Κι ο ίδιος, ήταν σίγουρος για τον εαυτό του, για την ποιότητά του. Ξεκίνησε στην πρώτη ομάδα σε ηλικία 18 ετών και είχε πάντα τη φιλοδοξία να φτάσει ψηλά».

Μόνο που το πρώτο διάστημα, όταν ήταν ακόμα ανήλικος δεν ήταν εύκολο. Η απόσταση από το χωριό μέχρι το Νόβι Σαντ ήταν 4,5 ώρες και ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς έπρεπε καθημερινά να παίρνει το λεωφορείο για την προπόνηση. Κάτι που τον πρώτο καιρό έκανε... καθημερινά την μητέρα του να κλαίει!

Με το ζόρι παντρειά!

Μεγάλωσε υποστηρίζοντας την Παρτιζάν, όπως και ο πατέρας του. Όταν, όμως, ήρθε η πρόταση από τον αιώνιο αντίπαλο, ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς δεν είχε κανέναν ενδοιασμό. «Ήμουν 22 ετών και με ήθελε ο Ερυθρός Αστέρας. Κι εγώ ήθελα να πάω, αφού θα άνοιγαν αμέσως οι πόρτες της Εθνικής», είχε πει σε συνέντευξή του και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ήταν πάντα το μεγάλο του απωθημένο. Το όνειρό του, μαζί με την Μπάγερν Μονάχου, την οποία έχει χαρακτηρίσει ως την ιδανική ομάδα. Το ντεμπούτο με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας στις 2 Ιουνίου του 2007 το έχει χαρακτηρίσει ως το πιο σημαντικό ματς της καριέρας του. Μόνο που και ο ίδιος ξέρει πως το ντεμπούτο του είχε αργήσει, εξαιτίας όσων έγιναν το καλοκαίρι του 2002.

Η επιθυμία του να μεταγραφεί σε μια από τις δυο κορυφαίες ομάδες της Γιουγκοσλαβίας δεν έγινε πράξη. «Η ομάδα μου με πούλησε στην Σαχτιόρ, γιατί από εκεί πήραν τα τριπλάσια λεφτά. Κι εγώ έχασα τρία χρόνια». Σε δύο χρόνια παρουσίας στην ουκρανική ομάδα έπαιξε σε έξι ματς και πέτυχε μόλις ένα γκολ. Το όνομα ενός ποδοσφαιριστή που στα 20 του χρόνια θεωρούταν ως ένας από τους πλέον ανερχόμενους επιθετικούς, είχε εξαφανιστεί. Η μεταγραφή στην Λοτομοτίβ Μόσχας δεν άλλαξε και πολλά. Ή μάλλον τα έκανε χειρότερα! 3 συμμετοχές σε δύο χρόνια και κανένα γκολ, μέχρι που το καλοκαίρι του 2006 το Βέλγιο θα έρθει ως παράδεισος!

Οι εμφανίσεις του θα την πρώτη κιόλας σεζόν με την Σταντάρ θα φέρουν την πολυπόθητη κλήση στην Εθνική ομάδα και ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς θα χτίζει μια δεύτερη ευκαιρία. Μια δεύτερη καριέρα, χωρίς να σκέφτεται πότε θα έρθει η δικαίωση και πότε θα κάνει το ακόμα μεγαλύτερο βήμα. «Δεν θέλω να με ρωτάτε συνέχεια πότε θα φύγω. Αν το κάνω μια μέρα, θα είναι μόνο για έναν κορυφαίο σύλλογο», θα πει μετά την πρώτη ανανέωση του συμβολαίου του, η οποία έγινε μέσα σε 20 λεπτά! Από τον πρώτο χρόνο είχε δεθεί με την Σταντάρ και έκανε όνειρα... «Θέλω να γράψω ιστορία εδώ», είχε πει και το έκανε! Ψηφίστηκε κορυφαίος παίκτης της σεζόν 2007-08, της σεζόν που η ομάδα του κατέκτησε τον τίτλο έπειτα από 25 χρόνια!!

Οι εμφανίσεις του ήταν διαρκώς καλύτερες και η μετοχή του κόντρα στην οικονομική κρίση! Διαρκώς σε άνοδο... Τον Δεκέμβριο Μπάγερν και Ρεάλ Μαδρίτης ενδιαφέρθηκαν για την απόκτησή του και ο Γιοβάνοβιτς απέρριψε την πρόταση της «βασίλισσας». «Δεν πρόκειται να πάρω μεταγραφή για την μεταγραφή. Ήταν υποτιμητική πρόταση», θα πει, αφού οι Μαδριλένοι του πρότειναν συμβόλαιο 1+3 χρόνια, με την οψιόν να ισχύει μόνο αν ικανοποιούσε με την απόδοσή του.

Η Ρεάλ δεν ήταν η μόνη ομάδα που απέρριψε... Το ίδιο έκανε και με την Έβερτον με την αιτιολογία ότι δεν είναι μεγάλη ομάδα. Είχε πει ότι θα φύγει από την Σταντάρ μόνο για έναν κορυφαίο σύλλογο και κρατούσε την υπόσχεσή του. Άλλωστε, η κατάκτηση του πρωταθλήματος λίγους μήνες πριν την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου του 2009 ήταν ένα έξτρα κίνητρο. «Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου», όπως παραδέχτηκε.

Το άλμα και η επιστροφή!

Η επόμενη θα ερχόταν μερικούς μήνες μετά και παρά την κάκιστη πορεία της Σταντάρ που τερμάτισε στην όγδοη θέση του βελγικού πρωταθλήματος. Λίγο καιρό ετά, ο Ράφα Μπενίτεθ θα τον επέλεγε για τη Λίβερπουλ και το όνειρο για μια μεγάλη μεταγραφή θα γινόταν πραγματικότητα για τον Μίλαν Γιοβάνοβιτς. Και δεν ήταν το μόνο! Παράλληλα με τη μεταγραφή, θα έπαιζε με την Εθνική Σερβίας στο Μουντιάλ του 2010 και μάλιστα θα σκόραρε στο νικητήριο ματς απέναντι στην Γερμανία. Οι φήμες εκείνης της εποχής ήθελαν περισσότερες ομάδες να ερίζουν για να αποσπάσουν την υπογραφή του, μεταξύ αυτών και η Ίντερ στην οποία στο μεταξύ είχε μετακομίσει ο Μπενίτεθ. Ο Σέρβος έμεινε πιστός στο λόγο του και στις 8 Ιουλίου υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ.

«Είναι πολύ απλό. Η Λίβερπουλ είναι η πιο πετυχημένη ομάδα με σπουδαία ιστορία. Μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στον κόσμο, με σπουδαίες φιλοδοξίες για το μέλλον. Όταν μου έγινε η πρόταση από τη Λίβερπουλ, είχα αποφασίσει ότι θα είναι η ομάδα που θα υπογράψω». Ο Μίλαν επέστρεψε μετά το μουντιάλ, όμως αντί για διακοπές έκανε ατομικές προπονήσεις. «Θέλω να πάω στην προετοιμασία 100% έτοιμος και να μπορέσω να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες του αγγλικού πρωταθλήματος», έλεγε, όμως κάποιες δυσκολίες έμοιαζαν ανυπέρβλητες. Από τον Οκτώβριο άρχισε να γκρινιάζει για τις συμμετοχές του και σκεφτόταν να φύγει. «Πρέπει να προσαρμοστώ στο ποδόσφαιρο εδώ. Μου ζητάνε να αμύνομαι όλη την ώρα. Οι περισσότερες ομάδες παίζουν αμυντικά και μόνο τρεις-τέσσερις αρέσκονται στο ελκυστικό ποδόσφαιρο. Μου λείπει η Σταντάρ και η Λιέγη».

Δε θα του έλειπαν για πολύ καιρό. Τα πράγματα για τον Γιοβάνοβιτς έγιναν χειρότερα αφότου ανέλαβε ο Κένι Νταγκλίς τη Λίβερπουλ και από τις αρχές Ιανουαρίου με το ζόρι ήταν ακόμα και στην αποστολή. «Έριξα πολλά δάκρυα στην Αγγλία. Ένιωθα δυστυχισμένος κάθε μέρα», θα έλεγε καιρό μετά, την εποχή που θα συμβούλευε τον συμπαίκτη του στην Άντερλεχτ Ματίας Σουάρεζ να μην μετακομίσει στο Λίβερπουλ. «Το Λονδίνο είναι ωραίο μέρος για να ζεις, όμως σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή είναι καταθλιπτικά. Θα του δώσουν πολλά λεφτά, αλλά καλύτερα για εκείνον να πάει στην Ιταλία».

Τα λεφτά είχαν σταματήσει να είναι προτεραιότητα για τον Σέρβο μετά την αποτυχία στο Λίβερπουλ. Το καλοκαίρι επέστρεψε στο αγαπημένο του Βέλγιο, έστω κι αν ήταν για την Άντερλεχτ. «Η Σταντάρ είναι η ομάδα της καρδιάς μου, όμως αν με ρωτούσαν ποια είναι η μεγαλύτερη ομάδα στο Βέλγιο θα έλεγα η Άντερλεχτ. Είναι αντικειμενικό, έχει τη μεγαλύτερη ιστορία», απαντούσε στη σχετική ερώτηση και στις Βρυξέλλες – πέρα από την προσωπική του ευτυχία – έβρισκε και ποδοσφαιρικά τον εαυτό του. 12 γκολ και 13 ασίστ στην πρώτη του σεζόν, τον έκαναν να νιώθει δικαιωμένος που δεν σταμάτησε να πιστεύει στις δυνατότητές του.

«Όταν ήρθα στην Άντερλεχτ, ο σύλλογος μου πρότεινε τριετές συμβόλαιο. Στην ηλικία μου, το 99% των παικτών θα το αποδέχονταν. Εγώ δεν το έκανα. Και ξέρεις γιατί; Επειδή είμαι καλός παίκτης και το ξέρω. Και παρότι όλα συνιστούν ότι θα παραμείνω στην Άντερλεχτ, εγώ πίστευα ότι θα μπορούσα να κάνω ακόμα μια καλή μεταγραφή. Έχω κερδίσει πολλά λεφτά στη ζωή μου και πλέον δεν είναι αυτό το κίνητρό μου». Ένα χρόνο, 12 γκολ και 17 ασίστ αργότερα, ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς ίσως βρει το επόμενο κίνητρο που ψάχνει.

Ο... Μιλανκώστας!

Το ποδόσφαιρο αποτελεί το σπουδαιότερο ταλέντο του. Εκείνοι που τον έχουν ζήσει καλά, όμως, έχουν αποκαλύψει κι άλλες πτυχές του, έστω και λίγο... ντροπιαστικές! Ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς λατρεύει να τραγουδάει και συνηθίζει να το κάνει στα αποδυτήρια της ομάδας του ή στο δωμάτιό του, ειδικά τα ξημερώματα, αν δεν μπορεί να τον πάρει ο ύπνος. Είναι τόσο καλλίφωνος που κάποια στιγμή σκεφτόταν να παρατήσει το ποδόσφαιρο και να γίνει τραγουδιστής. Το έτερο ταλέντο του, μπορεί να δημιουργήσει ίντριγκα αν έρθει στην Ελλάδα, αφού ο Γιώργος Μητσικώστας θα αποκτήσει αντίπαλο στις μιμήσεις! Ο Γιοβάνοβιτς θεωρείται εξαιρετικός μίμος και στη χώρα μας έχει άπλετο υλικό για να το εξασκήσει.

Αν έρθει στη χώρα μας, σίγουρα θα τον ακολουθήσει και η οικογένειά του. Ο Μίλαν Γιοβάνοβιτς είναι παντρεμένος με την Νατάσα εδώ και εφτά χρόνια, ενώ είχαν προηγηθεί έξι χρόνια σχέσης. Η σύζυγός του ήταν στο πλευρό του, τόσο στην Ουκρανία, όσο και στην Ρωσία, ενώ μόνο από το Βέλγιο έλειψε για ένα μικρό διάστημα. Το χειρότερο και για τους δύο, όπως έχουν παραδεχτεί. Η απουσία της, βέβαια, οφειλόταν σε καλό γεγονός, αφού επέστρεψε σπίτι για να γεννήσει τον Ντούσαν, τώρα τεσσάρων ετών και μικρός αδελφός του Λάζαρου, που είναι έξι ετών. «Απ' τη στιγμή που θα είμαστε μαζί, δεν έχει σημασία που θα πάει», είχε πει η Νατάσα, ενώ ο Μίλαν είχε παραδεχτεί ότι η σύζυγός του τον επηρεάζει στις αποφάσεις του και ήταν εκείνη που επέμενε να επιστρέψουν στο Βέλγιο μετά την Αγγλία. «Στο Βέλγιο νιώθαμε μόνοι μας στον κόσμο. Εδώ έχουμε πάρα πολλούς φίλους», εξήγησε ο ίδιος.

Κολλητός του από την Σερβία είναι ο Μίλος Κράσιτς της Φενέρμπαχτσε, τον οποίο και θεωρεί από τους καλύτερους παίκτες της πατρίδας του, μαζί με τον Νεμάνια Βίντιτς. Είδωλό του ήταν ο Ντράγκαν Στοΐκοβιτς και ένας από τους ποδοσφαιριστές που τον άφησαν άφωνο μέσα στο γήπεδο, ο Κασάνο. Θεωρεί κορυφαίο προπονητή τον Φάμπιο Καπέλο και – είπαμε – όνειρό του είναι η Μπάγερν Μονάχου. Το Σάββατο θα είναι αφιερωμένο στην αγαπημένη του ομάδα. Μετά, ίσως να σκεφτεί και πάλι τον Ολυμπιακό.