Ο δεκάλογος του Ζόραν!

1. Στο βιογραφικό του η ιστορία ξεκινάει μερικά χρόνια μετά τις 18 Ιουλίου του 1968, όταν και γεννήθηκε στο Βελιγράδι. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Παρτιζάν κι έπαιξε στη Βοϊβοντίνα, στη Ραντνίτσκι και στη Βαρεγκέμ, πριν φύγει για το εξωτερικό. Έπαιξε στη Γαλλία και τη Νις, στη Γερμανία και στη Χάνσα Ρόστοκ και τέσσερα χρόνια στην Κύπρο. Τρία χρόνια με την Ανόρθωση, όπου ακόμα τον μνημονεύουν ως ένα από τα καλύτερα δεξιά πόδια που πέρασαν από την ομάδα, αλλά κι ένα χρόνο στη Δόξα Κατωκοπιάς, όπου και έκλεισε την καριέρα του το 2003.

Ακολούθησε η προπονητική, κάτι που προφανώς είχε μπει από πριν στο μυαλό του, αφού άμεσα έβγαλε δίπλωμα και ένα χρόνο μετά ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Όμπιλιτς. Ακολούθησαν η BSK Borca, την οποία λίγο έλειψε να ανεβάσει στη μεγάλη κατηγορία, η Kolubara, η Srem, η Spartak Subotica, Vojvodina και πάλι η Σπάρτακ, ενώ από πέρυσι βρισκόταν στον πάγκο OFK Beograd.

2. Η Κύπρος ήταν υποψήφια να αποτελέσει και τον πρώτο του… διεθνή προορισμό ως προπονητής. Το 2010 είχε συμφωνήσει με τον Άρη Λεμεσού κι ενώ αναμενόταν να αφιχθεί στην πόλη και να αναλάβει τα καθήκοντά του, τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και ναυάγησε η πρόσληψή του.

3. Στο βιογραφικό επισημαίνεται, επίσης, ότι στα χρόνια που έμεινε στην BSK Borca δώδεκα παίκτες του συλλόγου κατόρθωσαν να πάρουν μεταγραφή, ενώ τη σεζόν 2009-10 με την Σπάρτακ έκανε το μεγάλο «μπαμ». Η ομάδα του κατόρθωσαν να πάρει την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα και να παίξει για πρώτη φορά στην ιστορία της στην Ευρώπη, έστω κι αν θα αποκλειόταν στα προκριματικά. Στο φινάλε της σεζόν, ο Ζόραν Μιλίνκοβιτς αναδείχθηκε κορυφαίος Σέρβος τεχνικός.

4. Ο ίδιος άνθρωπος ένα χρόνο μετά θα βρισκόταν στο επίκεντρο, αλλά για αρνητικό λόγο. Με τη Βοϊβοντίνα, στην οποία προσλήφθηκε το 2010, ο Ζόραν Μιλίνκοβιτς ισορρόπησε ανάμεσα στην απόλυτη επιτυχία και την παρεξήγηση. Διεκδικούσε το πρωτάθλημα μέχρι τα μισά της σεζόν, ενώ έφτασε και στον τελικό του κυπέλλου. Εκεί, λέγεται πως ήταν από τους υπεύθυνους της αποχώρησης των παικτών της Βοϊβοντίνα από το τερέν. Με το ματς στο 2-1 υπέρ της Παρτιζάν, ξεκίνησε η επανάσταση και το παιχνίδι έληξε πρόωρα και άδοξα. Ο Μιλίνκοβιτς τιμωρήθηκε με έξι μήνες αποκλεισμό από κάθε αθλητική δραστηριότητα για την απόφασή του να παρακινήσει τους παίκτες του να φύγουν από το γήπεδο.

«Δε θεωρώ ότι έκανα κάτι κακό, ώστε να απολογηθώ. Ξέρω ποιος σπρώχνει αυτή την ιστορία και για ποιο λόγο», έλεγε στα μίντια, αναφερόμενος και στην δήλωσή του νωρίτερα πως «δεν περιμέναμε να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα. Όλα είναι αποφασισμένα από πριν». «Έμεινε ανολοκλήρωτο και βγήκε διαφορετικό νόημα. Εγώ το μόνο που ήθελα να πω ήταν πως η ιεραρχία στο σερβικό ποδόσφαιρο είναι ξεκάθαρη και είναι αδύνατον να την αλλάξουν. Η Παρτιζάν και ο Ερυθρός Αστέρας θα έχουν πάντα τον πρώτο λόγο, όπως η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα στην Ισπανία. Ποτέ δε σκέφτηκα να προσβάλω το ποδόσφαιρό μας με αυτό τον τρόπο. Ποτέ!».

5. Παρεξηγημένος έφυγε και από τη Βοϊβοντίνα ή για να ακριβολογούμε παρεξηγήθηκε λίγο καιρό μετά, εξαιτίας μιας συνέντευξής του. «Ήταν πολύ όμορφα στην Βοϊβοντίνα. Αν έπαιρνα και τα λεφτά μου...», ήταν ο τίτλος του άρθρου, με τον Ζόραν Μιλίνκοβιτς να φέρεται να έχει δηλώσει: «Πήρα την απόφαση μέσα σε ένα βράδυ. Είχαν μαζευτεί πολλά μέσα μου επί μήνες. Η διοίκηση χρωστούσε λεφτά σε όλους. Στο τεχνικό τιμ, σε μένα στους παίκτες. Ήταν θέμα αξιοπρέπειας».

Η διοίκηση του συλλόγου απάντησε άμεσα με ανακοίνωση, στην οποία επισύναπτε (!!) το συμβόλαιό του. «Η αλήθεια είναι η μεγαλύτερη νίκη», ήταν ο τίτλος, ενώ τον κατηγορούσαν για τους παίκτες που έφερε και πόσο τους χρησιμοποίησε, για τις αμοιβές του, για το τεχνικό τιμ, ακόμα και για το γεγονός ότι είχε πάντα στη διάθεσή του σουίτα σε ξενοδοχείο πέντε αστέρων για τον ίδιο και τους φίλους του.

6. Η παραίτησή του από τον πάγκο της Σπάρτακ Ζλάτιμπορ ήταν ένα σοκ για τον σύλλογο, ο οποίος αφού προσπάθησε να μεταπείσει τον Μιλίνκοβιτς, στο φινάλε τον αποχαιρέτησε με μια πολύ θερμή ανακοίνωση. «Ο σύλλογος αποδέχεται την παραίτησή του με βαριά καρδιά, γιατί η FC Spartak Zlatibor Voda και ο Ζόραν Μιλίνκοβιτς διέπονται όχι μόνο με επαγγελματική σχέση και με αληθινή φιλία. Δε θα ξεχάσουμε ότι μαζί του ζήσαμε την πιο σπουδαία στιγμή στην ιστορία μας. Λέμε αντίο, αλλά μόνο προσωρινά γιατί οι πόρτες μας θα είναι πάντα ανοικτές για συνεργασία».

7. Ο Ζόραν Μιλίνκοβιτς μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ελληνικά. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά. Η συνεργασία του με τον Ζόραν Λόντσαρ δεν είναι κάτι νέο, αφού αμφότεροι ανήκουν στο ίδιο γραφείο μάνατζερ κι έχουν εργαστεί μαζί ξανά στο παρελθόν.

8. Με την πορεία του διαρκώς ανοδική, ήταν φυσιολογικό ότι θα ενδιαφερθούν οι κορυφαίοι σύλλογοι της χώρας. Η Παρτιζάν, της οποίας θεωρείται παιδί, στον προσέγγισε το 2011, όμως η περίπτωσή του δεν προχώρησε. «Διαβάζω διαρκώς το όνομά μου στα μίντια, όμως δε θέλω να σχολιάζω κάθε φορά γιατί συνήθως όσα λέω παρερμηνεύονται», είχε δηλώσει τότε, έστω κι αν έχει εκφράσει ότι όνειρό του είναι κάποτε να αναλάβει την ομάδα, όπως ήταν όνειρό του να παίξει σε αυτή. Πιθανότατα, αυτός ήταν και ο λόγος που δεν προχώρησε το ενδιαφέρον του Ερυθρού Αστέρα το προηγούμενο καλοκαίρι, αφού η διοίκηση φοβήθηκε τις αντιδράσεις του κόσμου.

9. Το 2011 το όνομά του είχε ακουστεί μέχρι και για τον πάγκο της Εθνικής Σερβίας. «Είναι τεράστια επιθυμία μου να δουλέψω στην Εθνική, αλλά όχι αυτή τη στιγμή. Πρέπει να αποδείξω πρώτα την αξία μου, να περάσω τις εξετάσεις και μετά, γιατί όχι;», έλεγε σχετικά με τη φημολογία, όμως η άρνησή του δεν τον εμπόδισε να ασκήσει δριμεία κριτική στον Σίνισα Μιχαήλοβιτς. «Κανείς δεν μπορεί να με πείσει ότι η Σερβία δεν μπορεί να είναι καλύτερη από αυτό που βλέπουμε στα προκριματικά. Το παραμύθι ότι χρειαζόμαστε χρόνο και ο χρόνος θα λειτουργήσει υπέρ μας, αποδείχθηκε ψεύτικο, αφού κανείς μας δεν είδε βελτίωση».

10. «Αγαπάω το ποδόσφαιρο, αγαπάω να δουλεύω με νεαρούς παίκτες και απολαμβάνω το πιο όμορφο παιχνίδι που υπάρχει». Μια φιλοσοφία που χρειάζεται στον Άρη.