Ο... ποιητής ΝτεΜάρκους Νέλσον!

Ακόμα μία… αμερικανιά!

Είναι από εκείνες τις ανατροπές στη ζωή που κάνουν τις καλύτερες ιστορίες. Μια από εκείνες τις ιστορίες που λατρεύουν να διηγούνται οι Αμερικάνοι. Το 2008 ο ΝτεΜάρκους Νέλσον και οι συμπαίκτες του έγραφαν ιστορία, αφού το Duke έμενε χωρίς επιλογή στο ντραφτ για πρώτη φορά μετά το 1997. «Κάθε παιδί που παίζει μπάσκετ, ονειρεύεται τη στιγμή που θα ακούσει το όνομά του και θα ξέρει ότι κατάφερε να μπει στο ΝΒΑ. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι μου έπαιρναν το όνειρο. Και υπήρχαν τύποι που επιλέχτηκαν τους οποίους είχα διαλύσει στις προπονήσεις το καλοκαίρι». Η απογοήτευση και ο θυμός δεν κράτησαν πολύ.

«Είχαμε ένα πάρτι στεναχώριας στο σπίτι μετά το ντραφτ, αλλά κράτησε μόνο πέντε λεπτά», θα διηγηθεί ο πατέρας του Ρον, που ως πάστορας στη Βαφτιστική εκκλησία, ξέρει καλά από πίστη. «Ο γιος μου είναι σκληρός. Στη ζωή έχεις δύο επιλογές. Μπορείς να μείνεις κάτω ή να σηκωθείς. Σηκώθηκε και το κατάφερε με τον δύσκολο τρόπο». Η λοταρία του ντραφτ το 2008, στο οποίο πρώτη επιλογή ήταν ο Ντέρικ Ρόουζ, έγινε το βράδυ της 26ης Ιουνίου. Τέσσερις μήνες μετά πολλοί χρειάστηκαν να ανατρέξουν στις σημειώσεις τους.

Ο ΝτεΜάρκους είχε κάνει μια επιλογή στο μεσοδιάστημα. Δε θα προσπαθούσε σε κάθε ομάδα του ΝΒΑ. Θα προσπαθούσε μόνο σε εκείνη που από μικρός ήθελε να παίξει. Χτύπησε την πόρτα των «πολεμιστών», ενδεικτικό ίσως της ψυχοσύνθεσής του εκείνη την εποχή. «Λατρεύω αυτή την ομάδα. Από μικρός είχα πρότυπο τον Κρις Μάλιν, τον Τιμ Χάρνταγουεϊ και τον Μιτς Ρίτσμοντ. Και συνέχιζα να τους υποστηρίζω και όταν ο Λατρέλ Σπρίουελ ήταν το αστέρι. Είχα αποφασίσει πως μόνο εδώ θα δοκιμάσω κι όχι μόνο λόγω αγάπης. Πίστευα ότι μου ταιριάζει το παιχνίδι τους».

Παραμονές της πρεμιέρας του πρωταθλήματος, το όνομα του ΝτεΜάρκους γίνεται το παράδειγμα επιμονής και αποφασιστικότητας. «Φαντάζομαι ότι ο περισσότερος κόσμος έχει σοκαριστεί που ο γιος μου θα ξεκινήσει στο παιχνίδι», έλεγε με ειλικρίνεια ο Ρον, ενώ ένας άλλος Νέλσον, ο Ντον, προπονητής των Warriors εκείνη την εποχή, εξήρε το συνονόματο παίκτη του. «Τον αγαπάω! Είναι ένας παίκτης με αμυντικούς προσανατολισμούς, κάτι που πάντα είναι θετικό σε μια ομάδα. Έχει ακόμα πολύ δουλειά να κάνει στην επίθεση, όμως έχει τρόπο να φτάνει στο καλάθι και να δημιουργεί καταστάσεις».

Ο Ντον Νέλσον θα έδινε την ευκαιρία στον ΝτεΜάρκους, παρότι μέχρι και… μεθυσμένο τον αποκαλούσαν για την απόφασή του να τον ξεκινήσει στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος απέναντι στους Χόρνετς. «Δε θα έλεγα ότι εξεπλάγην, γιατί πάντα έχω υψηλούς στόχους. Είναι ευλογία για μένα να έχω μια τέτοια ευκαιρία και πάντα ήξερα ότι αν μου δινόταν θα έδειχνα σε όλους ποιος είμαι». Ο νέος άσος του Παναθηναϊκού θα έπαιζε για 13 λεπτά, με το ρεκόρ συμμετοχής του στο ΝΒΑ να έρχεται στις 3 Νοεμβρίου με 26 λεπτά απέναντι στο Μέμφις. Ο ΝτεΜάρκους έμεινε, τελικά, μερικούς μήνες στο ΝΒΑ πριν τον Ιανουάριο του 2009 τον αποχαιρετήσουν οι Γουόριορς. Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου θα υπέγραφε με τους Μπουλς για να φύγει τον Ιούλιο χωρίς συμμετοχή. Ο Νέλσον αναγκαζόταν να δει και πάλι το παιδικό του όνειρο να φεύγει μακριά. Δεν ήταν, όμως, κι εκείνος ο ίδιος που ήταν παιδί!

Το θαύμα της Καλιφόρνιας!

Φανταστείτε έναν παίκτη που έχει 35 πόντους, δώδεκα ριμπάουντ και εννέα ασίστ… Τώρα φανταστείτε τον να το κάνει σε κάθε παιχνίδι κι έχετε την προοπτική του ΝτεΜάρκους Νέλσον στο γυμνάσιο. Στο Βαλέχο ή Βαγιέχο της Καλιφόρνια η οικογένεια του Ρον και της Ντενίς είχε τις ποικιλομορφίες της. Πάστορας ο πατέρας, κομμώτρια η μητέρα, ο μεγάλος αδελφός Νταρνέλ, η μεγάλη αδελφή Κέσια και τα δύο πιτσιρίκια που τρελαίνονταν για μπάσκετ. Ο ΝτεΜάρκους ήταν ο πρώτος, ο Ντάριους ακολούθησε τα βήματά του. Φαινόταν, μάλιστα, ότι θα τον ξεπερνούσε, όμως τα χάλασε το κολέγιο.

Ο ΝτεΜάρκους Ντε Χουάν Νέλσον γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1985 και οι επιδόσεις του στο γυμνάσιο μάζευαν κόσμο απ’ όλα τα κολέγια. Αναδείχθηκε τρεις φορές παίκτης της πολιτείας, πρώτος σκόρερ στην ιστορία των γυμνασίων στην Καλιφόρνια με 3,462 πόντους, ενώ ήταν μέσα στην πρώτη δεκάδα και στα ριμπάουντ και στις ασίστ. Λογικό, λοιπόν, να προσελκύσει μέχρι και τον σπουδαίο Μάικ Κριζέφσκι. «Ο coach K μου είπε πως ποτέ στη ζωή του δεν είχε αντιδράσει όπως όταν είδε τον ΝτεΜάρκους. Πήγε σπίτι του και είχε στη γυναίκα του πως επιτέλους βρήκε έναν παίκτη που ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά».

Η διήγηση του Ρον Νέλσον πιθανόν να στερείται αντικειμενικότητας, όμως τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα. Ο διάσημος προπονητής πρόσφερε υποτροφία στον Νέλσον από τη δεύτερη χρονιά του στο γυμνάσιο και εικάζεται πως είναι ο νεαρότερος παίκτης μπάσκετ που συμφώνησε ποτέ με το Duke. «Για να πω την αλήθεια, δεν ήμουν και ιδιαίτερα οπαδός του συγκεκριμένου κολεγίου. Προτιμούσα να πάω στην Αριζόνα κι εκεί πίστευα ότι θα καταλήξω τελικά», έλεγε εκείνη την εποχή με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο ΝτεΜάρκους, που μαγεύτηκε από το πρόγραμμα του Duke.

«Δεν υπάρχει συναίσθημα όπως αυτό που ένιωσα όταν περπατούσα εκεί. Είναι ο ηλεκτρισμός που νιώθεις κάποιες φορές στη ζωή σου. Πλέον, είμαι σίγουρος για την επιλογή που έκανα». Ο Νέλσον άδραξε την ευκαιρία που του δόθηκε στο κολέγιο. Αποφοίτησε με έπαινο σε κάθε χρονιά φοίτησης, με πτυχίο στην ανθρωπολογία των λαών (σ.σ. ελεύθερη μετάφραση του cultural anthropology) και με την ανάμνηση του αφρικανικού τυμπάνου ως το πιο ενδιαφέρον μάθημα που παρακολούθησε. Παράλληλα, έγραφε ποιήματα, το οποίο και εξυμνεί ως κρυφό του ταλέντο. Δεν μπόρεσε να αδράξει με την ίδια επιτυχία και τη μπασκετική ευκαιρία. Οι ανυπολόγιστοι παράγοντες του στοίχησαν, αλλά παράλληλα τον… έστρωσαν κιόλας.

Σπασμένο… ταλέντο!

«Ο coach Κριζέφσκι είναι ανταγωνιστικός, θέλει πάντα να κερδίζει. Σπρώχνει τους παίκτες στα όριά τους, τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Τους μετατρέπει από 18χρονα παιδιά σε άντρες». Η δική του μετατροπή θα είχε κι άλλους παράγοντες. Ο ΝτεΜάρκους Νέλσον, που πέρα από τους αγαπημένους του παίκτες των Warriors, θαύμαζε και τον Μάικλ Τζόρνταν έπρεπε νωρίς να κάνει στροφή στην καριέρα του. Στην πρώτη του σεζόν ακολούθησε τις συστάσεις που ακούγονταν για εκείνον. Δεινός σκόρερ και αποτελεσματικός σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού βρήκε κατά μέσο όρο 19,2 λεπτά συμμετοχής στο rotation του Κριζέφσκι. Μέχρι που ο Ρίτσαρντ Χέντριξ βρέθηκε στο δρόμο του.

«Παίζαμε ένα φιλικό με την Αλαμπάμα και σηκώθηκα να τον κόψω. Πήγε να καρφώσει και θέλω να σας πω ότι η τάπα μου ήταν καθαρή». Στην προσγείωση ο ΝτεΜάρκους έβαλε το χέρι του για να μην χτυπήσει. Συνέχισε να παίζει στο φιλικό, έκανε και προπόνηση την επόμενη μέρα, μέχρι που ο πόνος έγινε αφόρητος. Η ακτινογραφία έδειξε σπάσιμο και πριν το ξεκίνημα της δεύτερης χρονιάς του στο κολέγιο, η κατάρα των τραυματισμών θα ξεκινούσε να τον κυνηγάει. Θα ακολουθούσε μια ρήξη τένοντα στον αντίχειρα του δεξιού του χεριού και ένα κάταγμα στον αστράγαλο… Οι τραυματισμοί δεν μείωσαν τη συμμετοχή στο Duke. Άλλαξαν, όμως, εντελώς τον αγωνιστικό του προσανατολισμό.

«Ο προπονητής μου είδε σε μένα την ικανότητά μου να γίνω αμυντικός παίκτης. Μου είπε πως αν μπορώ αυτό να το κάνω καλά, τότε όλοι θα με θέλουν. Πως κάθε ομάδα θέλει έναν τέτοιο παίκτη», δήλωνε ο Νέλσον που είχε και τη βοήθεια των 210 εκατοστών που είναι το άνοιγμα των χεριών για την άμυνα. «Σε κάθε επίπεδο πρέπει να αποδεικνύεις τον εαυτό σου. Προσωπικά θεωρώ πως θα έρθει και πάλι το σκοράρισμα. Όμως, πλέον μια ομάδα ξέρει ότι αν θα τη βοηθήσω σίγουρα κάπου, είναι στην άμυνα».

Οι τραυματισμοί του στέρησαν μια θέση στην Εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών για τους Παναμερικανικούς αγώνες του 2007, όμως τον έκαναν πιο δυνατό. «Χωρίς αμφιβολία πέρασα δύσκολα. Είχα τον ένα τραυματισμό πίσω από τον άλλο να με πηγαίνουν πίσω. Το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρεις πότε θα μπεις στο γήπεδο για να συνεχίσεις να γίνεται καλύτερος. Ξεκινάει ένα συναισθηματικό τρενάκι του λούνα-παρκ και δεν ξέρεις πότε θα σταματήσει. Προσπαθούσα να βρω τρόπους να γίνω καλύτερος. Έβλεπα συνέχεια βίντεο και σε αυτό επικεντρωνόμουν. Αφού δεν μπορούσα να μπω στο γήπεδο για να προπονηθώ, θα προπονηθώ ψυχικά».

Δεν είναι έκπληξη ότι ο ΝτεΜάρκους Νέλσον επέστρεψε. Αποφοίτησε από το Duke ως ένας από τους μόλις έξι παίκτες στην ιστορία του κολεγίου που έχουν περισσότερους από 1.300 πόντους, 600 ριμπάουντ, 200 ασίστ και 125 κλεψίματα. Στην τελευταία του χρονιά είχε 14,5 πόντους, 5,8 ριμπάουντ και 2,9 ασίστ, ενώ ήταν και αρχηγός της ομάδας. Δεν ήταν αρκετό για το ντραφτ. Ήταν, όμως, αρκετό για να του χαρίσει μια καριέρα στην Ευρώπη και μια ωραία ιστορία. Έστω κι αν κράτησε λίγο.