Η βραδιά του Κάιρι Έρβινγκ!

Γενετική… κατάρα!

Υπάρχει το dna που κληροδοτείται από γενιά σε γενιά. Τα ιδιαίτερα γενετικά χαρακτηριστικά που μέσα από πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς και εξισώσεις περνάνε από τους γονείς στα παιδιά. Κι υπάρχει και το dna της μοίρας. Εκείνο που δεν υπολογίζεται, δεν αποκρυπτογραφείται, δεν προβλέπεται… Ο Κάιρι Έρβινγκ είχε dna να κληρονομήσει. Το μέγεθος του πατέρα του και το ταλέντο του στο μπάσκετ από τη μία πλευρά. Την καλλιτεχνική φλέβα της μητέρας του και την ευαισθησία της από την άλλη. Με την ίδια ευκολία που σκοράρει, μπορεί να παίξει βαρύτονο σαξόφωνο και λίγη ώρα μετά το trash talking του γηπέδου, μπορεί να γράφει στο ημερολόγιο που κρατάει καθημερινά.

Υπάρχει, όμως, και το ανυπολόγιστο. Ο Ντρέντεριγκ Έρβινγκ μεγάλωσε στο Μπρονξ μαζί με τα πέντε αδέλφια του σε ένα μικρό διαμέρισμα σε δημόσιες κατοικίες. Η μητέρα του γέννησε και τα έξι της παιδιά πριν καν κλείσει τα 20 της χρόνια και πολύ σύντομα θα έμενε να τα μεγαλώνει μόνη της. Ο πατέρας του Ντρεντ τούς παράτησε και η Λίλιαν έπρεπε να κάνει μια σειρά από δουλειές για να βεβαιωθεί ότι τα παιδιά της θα μεγαλώσουν σωστά σε μια γειτονιά που ο λάθος δρόμος ήταν ένα… στενό μακριά. «Στα νεανικά μου χρονιά τα είχα δει όλα», διηγείται ο πατέρας του Κάιρι που ένιωθε την πατρική φιγούρα μόνο κάθε Χριστούγεννα σε έναν φάκελο με 50 δολάρια! Το δίδαγμα που θα έπρεπε θα τον βοηθούσε να γίνει ο πατέρας που δεν είχε.

Ο Κάιρι ήταν το δεύτερο παιδί του Ντρεντ και της Ελίζαμπεθ που ήρθε στον κόσμο στις 23 Μαρτίου του 1992, 14 μήνες μετά την αδελφή του. Η δική του οικογένεια ήταν ενωμένη. Ο πατέρας του, είχε αποφοιτήσει από το κολέγιο και είχε βρει δουλειά στην Αυστραλία ως επαγγελματίας παίκτης του μπάσκετ. Ο γιος του γεννήθηκε στην Μελβούρνη και σε ηλικία δύο ετών η οικογένεια επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαταστάθηκε στο Νιού Τζέρσεϊ. Η μοίρα θα επέλεγε με μάλλον σκληρό και ξαφνικό τρόπο να αφήσει και τον Κάιρι ορφανό. Το 1998 η μητέρα του θα προσβληθεί από μια μόλυνση και πριν προλάβουν οι γιατροί να εντοπίσουν τον ιό και να τον πολεμήσουν, θα πεθάνει. Μόλις μετά από δύο μέρες νοσηλείας θα χάσει τη μάχη από την ασθένεια που μόνο μετά τη νεκροψία αποκαλύφθηκε. Σηπτικό σύνδρομο. «Ήταν μια υπέροχη και πανέξυπνη γυναίκα. Λάτρευε τα παιδιά της». Ο Ντρεντ θα βρεθεί να μεγαλώνει μόνος του τον Κάιρι και την Έιζια, οι οποίοι ζούσαν απλά με μια θολή εικόνα της μητέρας τους, αφού δεν είχαν καν προλάβει να έχουν αναμνήσεις.

«Δεν τη θυμάμαι καλά. Όμως ξέρω ότι είναι πάντα μαζί μου», θα πει ο Έρβινγκ, που θα μεγαλώσει με τον πατέρα του και τις τέσσερις θείες του να προσδίδουν ό,τι θα μπορούσαν από το μητρικό φίλτρο. Η παρουσία της Ελίζαμπεθ θα είναι πιο εμφανής στα ταλέντα που έδωσε στο γιο της. Είχε η ίδια μουσικό αυτί, όπως και ο Κάιρι, ο οποίος τραγουδάει πολύ καλά και στο κολέγιο – παρότι ήταν σούπερ σταρ της ομάδας μπάσκετ – έπαιξε και σε θεατρικό έργο! Εκείνο, όμως, που θα σημάδευε τη ζωή του ήταν το ταλέντο που πήρε από τον μπαμπά του.

Αθλητικό ημερολόγιο…

«Συνήθως τους έπαιρνα μαζί στα παιχνίδια. Ήταν ενός και δύο ετών και ήταν στο καροτσάκι τους στο τέρμα του πάγκου. Ήταν πάντα καλά παιδιά και φρόνιμα. Αν χρειάζονταν κάτι, έπαιρνα τάιμ άουτ για να τα προσέξω, όμως αυτό συνέβαινε σπάνια». Ο Κάιρι Έρβινγκ μεγάλωσε μέσα στο γήπεδο! Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού ξέχωρα από τον πατέρα του, νονός του ήταν ο Ροντ Στρίκλαντ; «Ο Ντρεντ ήταν καλύτερος απ’ ότι μπορεί ο καθένας να φαντάζεται. Και είναι εκπληκτικό πόσες ομοιότητες έχει το παιχνίδι τους».

Οι ομοιότητες μάλλον προέκυψαν από την πίσω αυλή… «Θυμάμαι την πρώτη φορά που φτιάξαμε το γήπεδο με τον μπαμπά μου. Παίζαμε μέχρι τις δέκα το βράδυ. Με το ζόρι βλέπαμε, όμως δεν σταματούσαμε. Δεν μπορούσα ποτέ να τον κερδίζω. Έκλαιγα… Έκλαιγα όλο το βράδυ επειδή έχανα. Μέχρι τα 16 μου δεν είχα καταφέρει να κερδίσω ποτέ». Όταν το κατάφερε, όμως, του… έδωσε και κατάλαβε! Δύο συνεχόμενα μονά δεν άφησε τον μπαμπά του να βάλει ούτε καλάθι και τα κέρδισε με 15-0 το καθένα. «Πίστευε ότι θα του έκανα κήρυγμα και θα τον μάλωνα. Το μόνο που του είπα ήταν ότι κέρδισε έναν 42χρονο με τον τρόπο που έπρεπε να τον κερδίσει. Δεν μου φέρθηκε ευγενικά επειδή ήμουν ο μπαμπάς του. Με διέλυσε. Τότε, σιγουρεύτηκα ότι ήταν έτοιμος να αλλάξει επίπεδο».

Τα επίπεδα για τον Κάιρι ήταν κυρίως θεωρητικά παρά πρακτικά. Το πρώτο ήταν όταν επισκέφτηκε ως παιδί ακόμα το «Continental Airlines», γήπεδο όπου έπαιζαν τότε οι Νετς και πάτησε το παρκέ… «Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου». Την ίδια μέρα όταν γύρισε σπίτι του, πήρε την αδελφή του από το χέρι και της έδειξε τη ντουλάπα του. Πίσω από τα ρούχα είχε γράψει με έναν μαρκαδόρο. «Θα παίξω στο ΝΒΑ. Το υπόσχομαι». Η δεύτερη πρόταση είχε τρεις υπογραμμίσεις και το μυστικό θα έμενε καλά κρυμμένο για σχεδόν δέκα χρόνια!

Το ταλέντο του δε θα άντεχε να μείνει κρυφό. Το πρώτο του γυμνάσιο έμοιαζε πολύ εύκολο σε αθλητικό επίπεδο για εκείνον. Είχε μέσο όρο 35 πόντους, δέκα ριμπάουντ και οκτώ ασίστ στις πρώτες δύο χρονιές, όμως ελάχιστο ενδιαφέρον από τα κολέγια. Αντιλήφθηκε νωρίς ότι πρέπει να αναμετρηθεί με τους καλύτερους για να βελτιωθεί και ο ίδιος. Εντάχθηκε στο «St. Patrick» του Κέβιν Μπόιλ και οι επιδόσεις του τα επόμενα δύο χρόνια έκαναν τα τηλέφωνα να σπάνε και το ταχυδρομικό κουτί έξω από το σπίτι του να γεμίζει επιστολές.

«Βελτιώθηκα πάρα πολύ όταν άλλαξα γυμνάσιο», παραδέχεται ο Κάιρι, ενώ ο πατέρας του που επίτηδες απείχε από τα περισσότερα παιχνίδια, ώστε να καταλάβει ο γιος του πως «σημασία έχει τι λέει ο προπονητής του και όχι εγώ», θα αντιλαμβανόταν τι ερχόταν… «Όταν άρχισε να κυριαρχεί στο παρκέ απέναντι στους καλύτερους της πολιτείας, κατάλαβα πόσο ξεχωριστός είναι». Τα κολέγια που του πρόσφεραν υποτροφία ξεπέρασαν τα 15 και παρότι υπήρχαν δυο-τρεις ακόμα δυνατές υποψηφιότητες, η επιλογή του ήταν η ασφαλής.

Duke of… NBA!

Στο κάλεσμα του «Coach Κ» λίγοι μπορούν να μείνουν αδιάφοροι. Ο Κάιρι Έρβινγκ θα ανακοίνωνε σε live μετάδοση του ESPN την απόφασή του να συνεχίσει στο Duke και όταν τον ρωτούσαν πόσα χρόνια προβλέπει να διαρκέσει η φοίτησή του εκεί, εκείνος έδειχνε προσγειωμένος. «Δεν ξέρω σίγουρα. Όμως, εδώ μ’ αρέσει». Το κολέγιο δεν πρόλαβε να δει πολλά από τον 18χρονο, τότε, γκαρντ. Μετά από οκτώ παιχνίδια στη σεζόν έπαθε ρήξη συνδέσμων στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού του. Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε 17,5 πόντους, 3,4 ριμπάουντ και 4,3 ασίστ μέσο όρο με ποσοστό 53% στα σουτ.

Ο Μάικ Σιζέφσκι, που αποκάλυπτε ότι ο παίκτης ξέσπασε σε κλάματα μόλις έμαθε το μέγεθος της ζημιάς, έπρεπε να βρει τρόπο να ζήσει η ομάδα χωρίς εκείνον. Το κατάφερε και στην… τρέλα του Μαρτίου, ο Έρβινγκ επέστρεφε για να αποδείξει τη δική του. «Αν δεν είχα παίξει στα τελικά του NCAA δε θα είχα αυτή τη διαδρομή. Επέστρεψα εγκαίρως πρώτον για να αποδείξω σε όλους ότι είμαι έτοιμος για το ΝΒΑ και δεύτερος επειδή ήθελα να σταματήσει όλη αυτή η φλυαρία για το αν ο τραυματισμός θα επηρεάσει το παιχνίδι μου και την καριέρα μου». Ο Κάιρι θα πετύχει 28 πόντους στον αγώνα με την Αριζόνα και παρότι το Duke θα ηττηθεί, η εμφάνισή του θα είναι αρκετά πειστική για να τον στείλει στην κορυφή.

Στις 23 Ιουνίου του 2011, μόλις ένα χρόνο μετά την απόφασή του να επιλέξει κολέγιο, κάποιος άλλος θα έκανε για εκείνον την επιλογή. «Είμαι μόλις 19 χρονών, αλλά νιώθω έτοιμος να παίξω στο ΝΒΑ και να κάνω τη διαφορά μόλις πάω εκεί. Αυτή είναι η απόφασή μου και δεν πρόκειται να την αλλάξω ή να μετανιώσω», είχε πει ο Έρβινγκ μερικές εβδομάδες πριν και η πρώτη θέση στο ντραφτ από το Κλίβελαντ ήταν δική του. «Όταν άκουσα το όνομά μου, νομίζω πως πέρασα δέκα λεπτά στην αγκαλιά του μπαμπά μου», θυμάται ο γκαρντ των Καβαλίερς που ταξίδευε σε μια πόλη πληγωμένη από την εγκατάλειψη του… βασιλιά της.

Ο Έρβινγκ δεν θα κατόρθωνε να γίνει Λεμπρόν Τζέιμς, όμως στην πρώτη του χρονιά αναδείχθηκε ρούκι της σεζόν και έθετε τον πήχη ψηλότερα! «Πάντα έλεγα ότι δε θέλω να είμαι εκείνος ο τύπος που θα λένε όλοι ότι βγήκε ρούκι της χρονιάς το 2012. Δε θέλω το 2017 να μιλάνε για την πρώτη μου σεζόν στο ΝΒΑ. Θέλω να προχωρήσω και να ανέβω τα σκαλιά που όλοι οι σπουδαίοι παίκτες του πρωταθλήματος έχουν ανέβει». Ο Κάιρι συνέχισε να κάνει αίσθηση στο κορυφαίο πρωτάθλημα, με τον Μπάιρον Σκοτ να παραδέχεται πως «το παιδί έχει λίγο απ’ όλα» και τους μέσους όρους του διαρκώς να ανεβαίνουν. Φέτος, έκανε ζέσταμα με τον τίτλο του πολυτιμότερου στο «All star game» και παρότι είναι ένα παιχνίδι επίδειξης, ήταν επίσης και εκπληκτικός ο συνδυασμός των 31 πόντων με τις 14 ασίστ!

Οι μετοχές του ολοένα και αυξάνονται, η σύμπραξή του με τον Λεμπρόν Τζέιμς από την επόμενη σεζόν είναι μια από τις πιο αναμενόμενες στο ΝΒΑ και ο ίδιος παραμένει ταπεινός, όπως του δίδαξε ο πατέρας του. Τα καλοκαίρια κάνει μαθήματα για να πάρει κάποια στιγμή το πτυχίο του από το Duke και ονειρεύεται – παράλληλα με τα πρωταθλήματα που έχει δηλώσει ότι θα πάρει δύο στην καριέρα του – να εξασφαλίσει τα πάντα για την οικογένειά του. «Θέλω να μην έχει πρόβλημα η μικρή μου αδελφή (σ.σ. ετεροθαλής αφού ο πατέρας του παντρεύτηκε ξανά πριν τέσσερα χρόνια), αλλά και ο μπαμπάς μου. Δούλεψε σκληρά και ακόμα δουλεύει για μένα και για τη μεγάλη μου αδελφή. Θέλω να βεβαιωθώ ότι θα ανταμειφτεί γι’ αυτό». Το μόνο που δεν μπορεί να εξασφαλίσει είναι τις αποφάσεις της μοίρας. Εκείνες που απρόσμενα και ξαφνικά του στέρησαν τη μητέρα του. Εκείνες που τον οδήγησαν εκεί που έπρεπε να πάει…