Οι παίκτες που έχουν παίξει σε ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό

Είναι τόσες πολλές οι ιστορίες, που συνοδεύουν τις 33 μετακινήσεις ποδοσφαιριστών από ΠΑΟΚ σε Παναθηναϊκό και αντίστροφα. Μυθικά ονόματα. Ασλανίδης, Τερζανίδης, Αναστασιάδης, Χρ. Δημόπουλος, Γ.Χ. Γεωργιάδης, Φρατζέσκος, Μαραγκός, Κατσουράνης και άλλοι.

Υπάρχει και ο Σοφοκλής Αρβανίτης, ο πρώτος ποδοσφαιριστής που άφησε τον ΠΑΟΚ για να αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό πριν από την καθιέρωση της Α’ Εθνικής κατηγορίας. Ο Βορειοελλαδίτης αμυντικός φόρεσε την πράσινη φανέλα από το 1951 έως το 1955 και κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο με το «Τριφύλλι».

Αρκετοί έφυγαν και ξαναγύρισαν στις δύο ομάδες, κάποιοι υπήρξαν παίκτες και προπονητές στους δύο συλλόγους. Αυτή, πάντως, που ξεχωρίζει για πολλούς λόγους είναι του Δημήτρη Σαλπιγγίδη.

Εχει χυθεί πολύ μελάνι για τη μεταγραφή του από τον ΠΑΟΚ στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2006. Άλλο τόσο, ίσως και πιο πολύ, εξαιτίας της επιστροφής του στην Τούμπα τέσσερα χρόνια αργότερα. Ο «Σάλπι» άντεξε το βάρος και στο τέλος έκανε πάντα αυτό που ήθελε εκείνος…

Το 2006 αποφάσισε να φύγει από τον ΠΑΟΚ και να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό. Στο πίσω μέρος του μυαλού του υπήρχε και υπάρχει ακόμη και σήμερα η σκέψη, ότι με εκείνη την απόφαση έσωσε την αγαπημένη του ομάδα από την καταστροφή. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Αρκετά κοντά στην οπτική του διεθνή επιθετικού, αν σκεφτεί κανείς ότι η διοίκηση των «πράσινων» δαπάνησε κοντά στα 2 εκατομμύρια ευρώ και παραχώρησε δανεικούς (και πληρωμένους από αυτή…) τρεις ποδοσφαιριστές (Τόργκελε, Χαραλαμπίδης, Τσίγκας) στον ΠΑΟΚ.

Για κακή του τύχη ο Σαλπιγγίδης εκείνο το καλοκαίρι του 2006 πρωταγωνίστησε σε ουκ ολίγα επεισόδια, τα οποία είχαν φόντο τις διοικητικές εξελίξεις στον «Δικέφαλο». Η κατάθεση προσφυγή και η συγκέντρωση χρημάτων από τους φιλάθλους είχε ως στόχο την παραμονή ως τον Ιανουάριο του «Σάλπι» στον ΠΑΟΚ και κυρίως στο… πνίξιμο του Γιάννη Γούμενου, ο οποίος «καιγόταν» για χρήματα. Ακόμη και στην τραγελαφική, όπως εξελίχθηκε, υπόθεση της εμπλοκής του Γιάννη Καμπάνη στην ομάδα, πάλι αυτός πρωταγωνίστησε πηγαίνοντας στο κότερο του επιχειρηματία για να συζητήσει και να συμφωνήσει μαζί του την παραμονή του στον ΠΑΟΚ!

Η αλήθεια ήταν ότι όλα όσα έγιναν, και δεν ήταν λίγα, από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι και τα τέλη Αυγούστου έβαλαν τον Σαλπιγγίδη σε λάθος πορεία και κυρίως τον πανικοβάλαν, ειδικά όταν άκουσε από τον Γούμενο να του λέει πως αν δεν φύγει με μεταγραφή «οι συμπαίκτες σου θα ξαναδούν χρήματα τον ερχόμενο Μάιο…». Παρότι ο κόσμος «πολιορκούσε» την Τούμπα, ο τότε μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ παρέμενε ικανός στο «να πουλάει και να αγοράζει», χρηματιστής γαρ, τα πάντα! Πούλησε τελικά τον διεθνή επιθετικό στον Παναθηναϊκό, αφού νωρίτερα αδιαφόρησε στην προσφυγή που άφηνε ελεύθερο τον ποδοσφαιριστή και καλύφθηκε το μεγαλύτερο μέρος της από τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη κ. Θανάση Κατσαρή, ο οποίος έβαλε 260 χιλιάδες από τις 350 χιλιάδες ευρώ, που είχε λαμβάνειν ο Σαλπιγγίδης. Ακολούθησαν με πολύ μικρότερα ποσά και άλλοι παράγοντες της ομάδας, ενώ ακόμη και σήμερα δεν έχει απαντηθεί τι έγιναν τα χρήματα που μάζεψαν οπαδοί του ΠΑΟΚ για να τα παραδώσουν στον παίκτη. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ουδέποτε πήρε χρήματα από τον κόσμο, οι οπαδοί λένε ότι τα πήρε. Κάπου στη μέση είναι η αλήθεια…

Ο 25χρονος, τότε, διεθνής επιθετικός επιστρέφοντας στην Αθήνα από ένα ταξίδι με την Εθνική στην Αγγλία, μετά το φιλικό παιχνίδι εκείνον τον Αύγουστο, θα φύγει από την πίσω πόρτα για να μην συναντηθεί, όπως είπαν οι ίδιοι, με κάποιους οργανωμένους οπαδούς, που έχουν κατέβει σε… ειδική αποστολή στην πρωτεύουσα. Το ραγισμένο, κι από ένα μακρόσυρτο «Σςςςςςςς» προς τη Θύρα 4, γυαλί έσπασε οριστικά όταν ευστόχησε στην εκτέλεση πέναλτι στο πρώτο ντέρμπι με τη φανέλα του Παναθηναϊκού εναντίον του ΠΑΟΚ.

Οι στιγμές που πέρασε, στην επιστροφή του στην Τούμπα ως ποδοσφαιριστής τον Ιανουάριο του 2007, για τα προημιτελικά του κυπέλλου, ήταν πολύ δύσκολες. Στα κάγκελα υπήρχαν πανό με τη φωτογραφία του πάνω σε ευρώ, ο ίδιος ξεκίνησε στην ενδεκάδα, αλλά ήταν τόσο επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα, που έγινε αλλαγή από τον Μουνιόθ στο ημίχρονο.

Το χειμώνα του 2010 ο Ζήσης Βρύζας και ο Φερνάντο Σάντος κάνουν τις πρώτες συζητήσεις με τον Θόδωρο Ζαγοράκη για να φέρουν τον Σαλπιγγίδη πίσω στην Τούμπα. Ο πορτογάλος προπονητής, αν και δεν θα έμενε στην ομάδα, πίστευε πολύ στις ικανότητες του «Σάλπι». Οι πιέσεις των Βρύζα και Σάντος φέρνουν αποτέλεσμα και μαζί με τη δεδομένη επιθυμία του ποδοσφαιριστή, ο τότε πρόεδρος της ΠΑΕ υπογράφει το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας και κυρίως λειτουργεί ως «ασπίδα» στις πρώτες έντονες αντιδράσεις του κόσμου. Όχι, όλου του κόσμου, αλλά μιας μερίδας οπαδών, που είχε όμως την ικανότητα να ακούγεται πάντα περισσότερο απ’ όλους μέσα στο γήπεδο και ειδικά στην Τούμπα.

«Ξέρω ότι κάποιοι θα προτιμούσαν να ακούσουν από μένα μια “συγγνώμη”, λέξη που θεωρώ πολύ εύκολη να την πει κανείς, αλλά εξαιρετικά αδύναμη μπροστά στις ίδιες τις πράξεις. Δεν θέλω να μου χαριστεί τίποτε και θα με έκανε χαρούμενο ο κόσμος να με κρίνει από την παρουσία μου μέσα στο γήπεδο και από την αγωνιστική προσφορά μου στην ομάδα», έλεγε τότε, ενώ βρισκόταν με την αποστολή της εθνικής ομάδας στη Νότια Αφρική για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο Σαλπιγγίδης στα πέντε χρόνια που ακολούθησαν έκανε αυτό που ήθελε, αλλά ξέρει κι ο ίδιος, ότι πέρασε δύσκολες στιγμές. Αντεξε γιατί πάνω απ’ όλα το γούσταρε αυτό που έκανε, να παίζει φορώντας την ασπρόμαυρη φανέλα. Ασχετα αν έφτασε στο σημείο πολλά γκολ, μετά την επιστροφή του, να τα πανηγυρίζει μόνος του… Έχουν να λένε, όσοι ήταν το 2011 στο Δουβλίνο στο ματς με τη Ρόβερς, για τον πανηγυρισμό του μαζί με τους… προβολείς του γηπέδου. Ακόμη και το γκολ μέσα στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», στο ιστορικό 1-2 επί της Τότεναμ, δεν το χάρηκε όσο θα ήθελε. Έτρεξε στην άλλη πλευρά από εκεί που πανηγύριζαν σαν τρελοί οι 2.500 ΠΑΟΚτσήδες.

Υπάρχουν κι άλλες ιστορίες. Όπως η δεδομένη αγάπη του Ιβάν Σαββίδη προς το πρόσωπο του, και η εκτίμηση του Σαλπιγγίδη προς τον ιδιοκτήτη της ομάδας, που μεταφράστηκε σ’ ένα νέο συμβόλαιο το 2012 με μικρότερες απολαβές, αλλά μεγαλύτερο σε διάρκεια και το οποίο απενεργοποιήθηκε φέτος το καλοκαίρι από Αρνεσεν και Τούντορ.

Για να μην αδικούμε πάντως και τους υπόλοιπους 32 «κοινούς» παίκτες των δύο ομάδων, ας σας τους ξαναθυμίσουμε όλους:

Αρβανίτης, Μπέλλης, Ασλανίδης, Τερζανίδης, Αναστασιάδης, Χρ. Δημόπουλος, Καραγεωργίου, Θ. Δημόπουλος, Μαραγκός, Φρατζέσκος, Ολιβάρες, Γ.Χ. Γεωργιάδης, Π. Κωνσταντινίδης, Μάρκος, Βόκολος, Γ.Σ. Θεοδωρίδης, Σαλπιγγίδης, Κ. Χαραλαμπίδης, Τόργκελε, Τσίγκας, Χριστοδουλόπουλος, Μελίσσης, Χαλκιάς, Δάρλας, Μουν, Φερνάντες, Βιτόλο, Κατσουράνης, Τζιόλης, Σπυρόπουλος, Νίνης, Δημ. Παπαδόπουλος, Σίλνεντφελντ.