Ο Βλαχοδήμος είναι ζήτημα εθνικού συμφέροντος, όχι του Σκίμπε

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης στο ΟΑΚΑ δεν σου χρειάζονταν ειδικές γνώσεις για να αντιληφθείς ότι την εστία της Μπενφίκα υπερασπιζόταν ένας τερματοφύλακας της ποιότητας του Champions League, ο οποίος με τις επεμβάσεις του αποφάσισε τον νικητή σε έναν αγώνα της κορυφαίας διοργάνωσης. Δεν σου χρειαζόταν ούτε να περιμένεις τα πρωτοσέλιδα των πορτογαλικών αθλητικών εφημερίδων της επόμενης ημέρας για να διαπιστώσεις ότι αυτός ο τερματοφύλακας, που είναι φρέσκος στους “Αετούς” έχει ήδη κερδίσει την πορτογαλική κοινωνία του ποδοσφαίρου και τους οπαδούς της Μπενφίκα. Το καταλάβαινες από την συμπεριφορά ποδοσφαιριστών και μελών του τεχνικού επιτελείου στη λήξη του ματς, όπως και από το χειροκρότημα που αυτός εισέπραξε όταν πήγε και στάθηκε μπροστά στα δύο μπαλκόνια των κερκίδων που φιλοξενούσαν σε δύο διαφορετικά σημεία στο ΟΑΚΑ τους φίλους της Μπενφίκα. Αυτός ο τερματοφύλακας τους έχει ψήσει ότι είναι υψηλού επιπέδου.

Αυτός ο τερματοφύλακας, που είναι 24 ετών και συνεπώς έχει μπροστά του μια 10ετία ποδοσφαίρου της ακμής, είναι Ελληνας γεννημένος στην Στουτγκάρδη. Και το γερμανικό ποδόσφαιρο του έχει κάνει του ελληνικού ποδοσφαίρου την χάρη να τον αναθρέψει, να τον μεγαλώσει σωστά, να του δώσει ένα σωρό σοβαρές παραστάσεις σε επίπεδο εθνικής, να του δώσει καμιά 50αριά συμμετοχές σε όλες τις εθνικές μέχρι την U21, να τον βάλει βασικό σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα των κάτω των 17 ετών, να τον βάλει να κάνει πρωταθλητισμό σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Και αντί να ευχαριστεί, το ελληνικό ποδόσφαιρο, την τύχη του που αυτό το παιδί στα 24 του έχει δηλώσει δημοσίως δύο – τρεις φορές την προτίμηση στο ελληνικό εθνόσημο και να σπεύσει να το κατοχυρώσει, απαιτώντας από τον Ομοσπονδιακό προπονητή να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να τον καλέσει και να τον χρησιμοποιήσει σε έναν επίσημο αγώνα ακόμη και αν δεν τον αντιλαμβάνεται σήμερα ως τον καλύτερο ή καταλληλότερο Ελληνα τερματοφύλακα για την Εθνική, κάθεται και τον κοιτάζει να μένει “άστεγος” και συνεπώς εκτεθειμένος στις γερμανικές ορέξεις.

Δεν έχω ιδέα αν πράγματι ο Λεβ έστειλε ή όχι κάποιον συνεργάτη του για να δει τον Βλαχοδήμο στο ματς της Μπενφίκα με την ΑΕΚ. Δεν έχω ιδέα αν σκέφτεται ή όχι ο Λεβ να προσκαλέσει και να κατοχυρώσει υπέρ της Γερμανίας έναν τερματοφύλακα που σήμερα παρουσιάζεται ως ποδοσφαιριστής υπό παρακολούθηση από ένα σωρό μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Είτε το σκέφτεται η Γερμανία να τον κατοχυρώσει είτε όχι, η στάση της σημερινής διοίκησης της ΕΠΟ στο θέμα αυτό ξεπερνά τα όρια της επιπολαιότητας.

Δεν θα κάναμε την ίδια συζήτηση αν ο Βλαχοδήμος είχε μείνει σιωπηλός πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, δηλαδή αν δεν είχε εκδηλώσει δημοσίως την επιθυμία του να φορέσει την φανέλα της Ελλάδας, αν δεν είχε δηλώσει ότι είναι όνειρο για αυτόν να αγωνιστεί με την Εθνική Ελλάδας. Σήμερα λοιπόν, που ξέρουμε ότι τουλάχιστον μέχρι πριν από μερικούς μήνες ο Βλαχοδήμος φώναζε δυνατά την προτίμησή του, η στάση της Ομοσπονδίας δείχνει παραπάνω από επιπόλαιη. Η αδιαφορία της είναι βλαπτική για την Εθνική και την προοπτική της.

Ο Μίκαελ Σκίμπε δεν έχει κάνει ποτέ δημόσια αναφορά στο θέμα. Δεν έχει νόημα λοιπόν να επιχειρήσει κανείς να χτίσει συλλογισμούς πάνω σε εικασίες. Ακόμη όμως και αν ο Γερμανός προπονητής κρίνει ότι δεν είναι έτοιμος για την Εθνική ο Βλαχοδήμος, η Ομοσπονδία θα έπρεπε να του έχει επιβάλει να κάνει το αυτονόητο, να φροντίσει για την κατοχύρωσή του από την Εθνική με μια συμμετοχή. Ο Σκίμπε σήμερα είναι, αύριο μπορεί να μην είναι, και μοιάζει μάλλον δύσκολο να ξεπεράσει σε μακροβιότητα τον Ρεχάγκελ και να παραμείνει στον ελληνικό πάγκο για παραπάνω από μια 10ετία. Ο Βλαχοδήμος όμως θα παίζει ποδόσφαιρο για μια 10ετία. Και η κατοχύρωση ενός ποδοσφαιριστή με αυτό το βιογραφικό και αυτές τις αποδόσεις είναι ποδοσφαιρικό ζήτημα εθνικού συμφέροντος· δεν είναι μια απλή επιλογή προπονητή. Πώς γίνεται να μη νοιάζεται για αυτό η ΕΠΟ;