Τσιτσιπάς, ATP Finals: Η δράση (αναμενόμενα) δε βρήκε... αντίδραση

• Το μπάκχαντ και πάλι στο σημάδι

«Ο πολεμιστής είναι δυνατός, όταν αναγκάζει τον εχθρό να του απαντήσει. Είναι αδύναμος, όταν αυτός απαντά στον εχθρό». Για τον Τσιτσιπά οι συνθήκες του αγώνα ήταν τέτοιες που τον έφερναν διαρκώς στην αντίδραση, παρά τη δράση. Και τη στιγμή που αθροίζει τα... όπλα του στο κορτ αντιλαμβάνεται πως ο Σίνερ έχει τον τρόπο να τον υποτάξει. Όπως έγινε τελικά σε αυτό το εμφατικό 2-0 του Ιταλού.

Δεδομένα η κουβέντα θα ξεκινούσε από διαφορετική βάση αν δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα στον αγκώνα, το οποίο και έκανε την εμφάνισή του από τη στιγμή που πάτησε στο Τορίνο, ως προίκα από το Παρίσι. Ίσως όχι ως προς την έκβαση, μιας και ο Σίνερ σε ένα παιχνίδι indoor ξεκινά παίζοντας με τα λευκά. Αλλά ένα τιμητικό 2-0 δε συνάδει με τη διαφορά των δύο...

Στην πρεμιέρα των φετινών Finals, δεν είχε απλώς τα λευκά, ξεκίνησε με τον βασιλιά του αντιπάλου ήδη σε απειλή. Το πρόβλημα του Τσιτσιπά του στερούσε αρκετή από τη δυναμική του σερβίς του, του σπουδαιότερου χτυπήματος στη σεζόν του. Δεν είναι μόνο οι άσοι, αλλά οι πόντοι που σου ανοίγουν τον δρόμο. Για τον Έλληνα τενίστα το 62% των περασμένων πρώτων στο σετ υπήρξε απαγορευτικό, αν και βελτιωμένο σε σχέση με το 57% που είχε στα μέσα του. Τα δεύτερα σερβίς του ως επί το πλείστον ήταν ρηχά και φτωχά σε ταχύτητα, αφού τα θεματάκια στο toss (το πέταγμα της μπάλας) μόνο τυχαία δεν ήταν.

Όσο μπλέκεις σε ράλι με τον Σίνερ, πολλώ δε μάλλον σε ένα indoor τουρνουά, τόσο πιο ευάλωτος θα δείχνεις. Από τη στιγμή που έδωσε και μερικά λάθη σε κρίσιμα σημεία το φόρχαντ, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Ο Στέφανος είχε τις στιγμές του, έδειξε σε σημεία ότι στο κλείσιμο της χρονιάς βρήκε ξανά τενις υψηλού επιπέδου, όμως χωρίς αν δεν παίξεις σταθερά στο 100% δεν αρκεί για να κερδίσεις τον Σίνερ στο Τορίνο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για εκείνον αλλά για όλους όσους σταθούν στην άλλη πλευρά του κορτ. Το 6-4, 6-4 φαντάζει με ταβάνι λαμβάνοντας υπόψιν τα δεδομένα και τους 10 πόντους που έχασε ο Ιταλός στο σερβίς του...

Το μπάκχαντ και πάλι στο σημάδι

Σβήνοντας αυτήν τη δράση, ο Τσιτσιπάς έπαιξε ένα παιχνίδι αναγκασμένος να ακολουθήσει και βρήκε απέναντί του έναν αντίπαλο με καθαρό μυαλό να εκτελέσει το πλάνο του στην εντέλεια και την Pala Alpitour απέναντι σε μια ατμόσφαιρα που θύμιζε αγώνα ποδοσφαίρου. Οι Ιταλοί έχουν... ψηθεί με τον Σίνερ και δεν έχουν άδικο, εδώ που τα λέμε.

Έχουν ψηθεί πολύ με Σινερ οι Ιταλοί. Και με το δίκιο τους... pic.twitter.com/4niNMi2Nda

— Dimitris Oikonomou (@doik77) November 12, 2023

Ο συμπατριώτης τους χρειάστηκε μερικά λεπτά να νιώσει το κορτ μέχρι να επιτεθεί. Και είχε φανερό στόχο για να το κάνει, το μπακχαντ του Τσιτσιπά. Το έχουμε αναφέρει ξανά, όταν νιώθει καλά θα τον καταλάβεις αφού παίζει στην ευθεία με το συγκεκριμένο χτύπημα, όπως συνέβη στα τουρνουά που προηγήθηκαν, με τελευταίο το Παρίσι.

Αυτήν τη φορά η ικανότητα δεν ήταν εκεί, αφού δεν είχε τις μπάλες που ήθελε για να το πράξει. Τα ράλι 2-3 χτυπημάτων ερχόταν ολοένα και λιγότερο και ο Σίνερ έβαλε στη διόπτρα του τη συγκεκριμένη γωνία. Από ένα τέτοιο λάθος ήρθε το πρώτο μπρέικ, εκεί παίχτηκαν και οι υπόλοιπες ευκαιρίες του Ιταλού. Εκεί έβαλε 60% των πρώτων σερβίς στο AD και 57% στο Deuce court. Μοτίβο που τον έχρισε νικητή.

Και από τη στιγμή που μάλιστα πήρε το πρώτο σετ, το κορτ μετατράπηκε σε μια... σκοτεινή μαύρη τρύπα για τον Τσιτσιπά, έτοιμη να τον καταπιεί, όπως και συνέβη. Έχει το δικαίωμα να φέρει αρκετά επιχειρήματα και να τα βάλει με την τύχη του. Σίγουρα θα ήθελε να στον απέναντι όμιλο, όμως η κλήρωση δεν του έκανε τη χάρη. Ακόμα πιο σίγουρα θα ήθελε να βρίσκεται στο 100%, δίχως αμφιβολίες για το σώμα του, ώστε να επιβεβαιώσει την άνοδο από τη Σανγκάη και έπειτα, με τους τρεις ημιτελικούς του.

Δε θα μάθουμε ποτέ τι θα ήταν ικανός να κάνει στο κλείσιμο, μιας και αυτή η ήττα σε συνάρτηση των παραπάνω φαντάζει καταδικαστική, αφού ο Ρούνε έχει τις δικές του πιθανότητες με βάση το τένις το οποίο παίζει και για τον Τζόκοβιτς δε χρειάζονται συστάσεις.

Αν αυτή αποτελέσει την 4η συνεχόμενη χρονιά στην οποία δε θα βγει από τον όμιλο, μετά τον τίτλο του το 2019, τότε σίγουρα θα μιλάμε για την πιο "What if" από όλες. Ενδεχομένως ο τρόπος να μοιάζει στενάχωρος με βάση τις προσδοκίες που έχτισε με το τένις του, όμως ο περασμένος μήνας αποτελεί οδηγό για το 2024 και αυτό είναι το σημαντικότερο από όλα...

ΥΓ: Το αντιλαμβάνεσαι με το που πατάς το πόδι σου στο Τορίνο αλλά και γυρνώντας την πόλη ότι κάτι σπουδαίο συμβαίνει εδώ. Το έχουν αγκαλιάσει οι ντόπιοι το ATP Finals και έχουν πίστη σε έναν τοπικό ήρωα, τον Γιανίκ Σίνερ. Και συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να τους δικαιώσει.

ΥΓ2: Έχει τρομερό ενδιαφέρον η προσαρμογή του Τζόκοβιτς σε αυτήν την πολύ γρήγορη επιφάνεια. Στις προπονήσεις του πάντως δείχνει σε καλύτερη κατάσταση από ο,τι στο Παρίσι, όπου και έφτασε στον τίτλο...