Ο Καρέρα και το προσωπικό του στοίχημα: η Α.Ε.Κ.!

Ο Μάσιμο Καρέρα ήρθε στην Ελλάδα πριν από περίπου ένα μήνα προκειμένου να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ.

Πλέον οι πληροφορίες για τον Ιταλό προπονητή είναι πολλές. Ποιος είναι, γιατί αγαπάει το 4-2-3-1, γιατί έχει το παρατσούκλι «La bandera» (σ.σ.: η σημαία), πώς κατάφερε να οδηγήσει την Σπαρτάκ Μόσχας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, πώς αγαπήθηκε από τους φιλάθλους της, γιατί θεωρείται το «παιδί» του Αντόνιο Κόντε και πολλά άλλα.

Πώς ξεκίνησε η προπονητική του καριέρα

Ο Μάσιμο Καρέρα ξεκίνησε την καριέρα του ως προπονητής τη σεζόν 2009-2010, από τα τμήματα υποδομής της Γιουβέντους, στην οποία είχε αγωνιστεί και ως παίκτης.

Το 2011 ο πρώην συμπαίκτης του Αντόνιο Κόντε, ως τεχνικός της Γιουβέντους πλέον και με βοηθό τον Άντζελο Αλέσιο, αποφάσισε να προσθέσει στο προπονητικό του τιμ τον Μάσιμο Καρέρα.

Μάλιστα ο νυν τεχνικός της Ένωσης- αν και τρίτος στην ιεραρχία του τεχνικού τιμ- έγινε το «δεξί χέρι» του Κόντε, με τους δυο τους να έχουν και μια στενή φιλία, ενώ ο νέος προπονητής της AEK έμαθε πολλά στο πλευρό του, κάτι που συνηθίζει να υπενθυμίζει όταν του δίνεται η ευκαιρία.

Η πρώτη μεγάλη πρόκληση

Το 2012 ο Μάσιμο Καρέρα αντικατέστησε προσωρινά τον Κόντε στον πάγκο της Γιουβέντους, αφού εκείνος και ο βοηθός του (Αλέσιο) είχαν τιμωρηθεί για στημένους αγώνες.

Στο πρώτο του επίσημο παιχνίδι ως προπονητής πήρε και τίτλο: κατέκτησε το Σούπερ Καπ κόντρα στη Νάπολι με 4-2. Μάλιστα του έχει αναγνωριστεί σημαντική συμβολή στην κατάκτηση του τίτλου το 2013 κι αυτό διότι η ομάδα έμεινε αήττητη σε δέκα ματς με απολογισμό 7 νίκες και 3 ισοπαλίες.

Όταν ο Τζον Έλκαν «υπερασπίστηκε» τον Μάσιμο Καρέρα

Ο Τσέχος προπονητής Ζντένεκ Ζέμαν ήταν για χρόνια «πολέμιος» της Γιουβέντους και γνωστός και ως «ο προπονητής που έχανε ωραία», αφού οι ομάδες του έπαιζαν απολαυστικό ποδόσφαιρο αλλά δεν έπαιρναν αποτελέσματα.

Μετά τη νίκη της Γιουβέντους κόντρα στη Νάπολι και την κατάκτηση του Σουπερ Καπ, ο Τσέχος ως προπονητής τότε στη Ρόμα, αναφέρθηκε στην διαιτησία αλλά και στον τρόπο παιχνιδιού της «Γηραιάς Κυρίας» «εξαναγκάζοντας» τον Τζον Έλκαν να του απαντήσει και να «υπερασπιστεί» τον Καρέρα.

«Ο Καρέρα με έναν μόνο αγώνα έχει περισσότερους τίτλους από τον Ζέμαν και αυτό είναι η καλύτερη απάντηση», ανέφερε.

Ήταν ένα γεγονός – είδηση που δεν γινόταν να περάσει στα ψιλά από τα ιταλικά ΜΜΕ αφού ο Τζον Έλκαν είναι ένας εκ των μεγαλομετόχων της Γιουβέντους και δεν συνηθίζει να τοποθετείται για την ομάδα! Όταν το κάνει δε, μιλάει σπάνια για το αγωνιστικό κομμάτι.

«Ο Κόντε είναι ο δάσκαλός μου»

Το 2014 ο Αντόνιο Κόντε ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Ιταλίας και πήρε μαζί του τον Καρέρα δίνοντάς του το κομμάτι της προπόνησης των αμυντικών της ομάδας και μάλλον ο τεχνικός της ΑΕΚ τα κατάφερε περίφημα, με βάση την πορεία στο Euro του 2016.

Ο Καρέρα μετά την συνύπαρξη του με τον Κόντε, τόσο στην Γιουβέντους όσο και στην Εθνική Ιταλίας, δεν παραλείπει σε κάθε ευκαιρία να αναφέρει πόσα έμαθε στο πλευρό του πρώην συμπαίκτη του στην Γιούβε αποκαλώντας τον «δάσκαλο».

«Έμαθα τόσα πολλά από τον Αντόνιο. Πώς να προπονήσω την ομάδα, πώς να μιλήσω στους παίκτες, αλλά και πώς να την οργανώσω τακτικά. Του χρωστάω πολλά, είναι ο δάσκαλός μου», είχε πει στο πρόσφατο παρελθόν για τον νυν τεχνικό της Ίντερ!

Η Σπαρτάκ Μόσχας και η λατρεία των φιλάθλων

Ο Μάσιμο Καρέρα δεν ακολούθησε τον Κόντε στην Τσέλσι. Προτίμησε να πάει στην Σπαρτάκ Μόσχας ως τεχνικός συνεργάτης και βοηθός του Ντμίτρι Αλενίτσεφ.

Ωστόσο μετά την απομάκρυνση του τελευταίου, ανέλαβε -κατ' αρχήν- υπηρεσιακός τεχνικός.

Ο Ιταλός κατάφερε επί των ημερών του να οδηγήσει την Σπαρτάκ Μόσχας στην κατάκτηση του πρωταθλήματος έπειτα από 16 χρόνια, ενώ παράλληλα έγινε ο δεύτερος Ιταλός προπονητής που το έκανε μετά τον Λουτσιάνο Σπαλέτι που το είχε καταφέρει με την (πανίσχυρη οικονομικά) Ζενίτ.

Αν και τα περισσότερα παιχνίδια η ομάδα του τα κέρδιζε με το «φτωχό» 1-0, εντούτοις αγαπήθηκε πολύ από τους φιλάθλους οι οποίοι έφτιαχναν εντυπωσιακά κορεό με το πρόσωπό του.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης πως αν και δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο, η Σπαρτάκ έκανε πρωταθλητισμό και στην δεύτερη σεζόν του Καρέρα έχοντας κατώτερο ρόστερ από τους αντιπάλους της, τερματίζοντας μεν τρίτη, αλλά με 4 βαθμούς διαφορά από την πρωτοπόρο Λοκομοτίβ Μόσχας.

Το κεφάλαιο ΑΕΚ

Ο Μάσιμο Καρέρα είναι πλέον προπονητής της ΑΕΚ και καλείται να διαχειριστεί αρκετά πράγματα, σε μια ομάδα που έως τώρα υστερεί στο αγωνιστικό κομμάτι και της έχει στοιχίσει, ωστόσο, πρόκειται για ένα club που ετοιμάζεται να μπει στο νέο της γήπεδο και αυτό δημιουργεί ακόμα περισσότερες απαιτήσεις.

Το «κύτταρο» του νικητή

Ο Μάσιμο Καρέρα, είτε σαν παίκτης σε μια τόσο μεγάλη ομάδα όπως η Γιουβέντους είτε σαν προπονητής, σίγουρα έχει μέσα του το «κύτταρο» του νικητή, τον αγωνιστικό «εγωισμό».

Αυτό είναι κάτι που στην παρούσα φάση –πέρα από τις ελλείψεις στο ρόστερ- δεν έχει η ΑΕΚ.

Ο Καρέρα ήταν ξεκάθαρος στις πρώτες του δηλώσεις: «θέλω μια ομάδα μαχητική, να ιδρώνει τη φανέλα, να βγαίνει από το γήπεδο και να τα έχει δώσει όλα».

Όμως αυτό που ίσως δείχνει ότι ο Καρέρα έχει κατανοήσει απόλυτα τι πρέπει να κάνει, να κρύβεται στην φράση του: «Ήρθα για να κερδίζω, θέλω μια ΑΕΚ... χαμαιλέοντα».

Χωρίς να ορίζει ακριβώς τα συστήματα και τον τρόπο παιχνιδιού, χωρίς να προδικάζει και να υπόσχεται τίποτα. Είναι ξεκάθαρος σε αυτό που θέλει: μια ομάδα να προσαρμόζεται σε κάθε συνθήκη.

Μπορεί αυτές οι δηλώσεις να είναι… κλασσικές και κοινότυπες για έναν νέο προπονητή, ωστόσο από έναν άνθρωπο που έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του Αντόνιο Κόντε και έχει θητεύσει σε Γιουβέντους και Εθνική Ιταλίας, ίσως να μπορούν να γίνουν πράξη.

Άλλωστε δεν είχε καμία ήττα σε δέκα ματς σαν προσωρινός προπονητής στην Γιουβέντους και έκανε δυο καλές χρονιές στην Σπαρτάκ.

Δεν είναι τυχαίο πως αν και έχει αλλάξει αρκετές ομάδες σαν παίκτης, το «La bandera» τον ακολουθούσε πάντα, αφού από αρκετούς θεωρήθηκε παίκτης-σύμβολο.

Η ΑΕΚ προσωπικό του στοίχημα

Στην ΑΕΚ καλείται να κάνει πολλά και ίσως να αποτελεί το δικό του προσωπικό στοίχημα, αφού είναι η πρώτη ομάδα που δεν χρειάστηκε να είναι προσωρινός αντικαταστάτης ή να περάσει ένα διάστημα σαν υπηρεσιακός τεχνικός , αλλά προσελήφθη αμέσως ως πρώτος προπονητής.

Να αποδείξει δηλαδή πως μπορεί να την οδηγήσει σε αγωνιστική υγεία και στη συνέχεια σε κατάκτηση τίτλων, ενάντια σε δυσοίωνες ατάκες τύπου «είχε καιρό να προπονήσει», «έχει προπονήσει μόνο μια ομάδα ουσιαστικά», «δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο στην Σπαρτάκ», «δεν έχει αρκετή εμπειρία», κλπ.

Παράλληλα, είναι η τρίτη φορά που καλείται να ξεκινήσει σε μια ομάδα η οποία διανύει δύσκολη αγωνιστική περίοδο, αφού την Γιουβέντους αναγκάστηκε να την προπονήσει λόγω τιμωρίας του Κόντε και στην Σπαρτάκ ανέλαβε τα ηνία αρχικά ως υπηρεσιακός.

Η πορεία του μέχρι σήμερα δείχνει πως ξέρει ότι πρέπει να «μιλάει» κυρίως αγωνιστικά, να δουλεύει πολύ και να έχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια (σ’αυτό στηρίζεται πολύ μαθαίνοντάς το από τον Κόντε).

Εν ολίγοις, ίσως το προσωπικό του «στοίχημα» είναι το πώς η «πρόκληση» ΑΕΚ θα τον βοηθήσει να διατηρήσει το… «La bandera» και σαν τεχνικός, εκτός δηλαδή από παίκτης-σύμβολο να γίνει και προπονητής-σύμβολο, πείθοντας και τον τελευταίο δύσπιστο.