Ο θρίαμβος του Αλμέιδα επί του Τερίμ και το τελευταίο match ball του Ολιζαντέμπε

• Ανέτοιμος τακτικά, σωματικά, πνευματικά
• Το «ματ» του Αλμέιδα και οι αντοχές του Παναθηναϊκού
• Η ΑΕΚ πρέπει να το «καθαρίσει» στην Τούμπα για να μην μπλέξει σε σενάρια

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, αναλαμβάνοντας μια διαλυμένη ομάδα, πήγε στη Νέα Φιλαδέλφεια και νίκησε προπονητικά τον Αλμέιδα. Ηττήθηκε η ομάδα του λόγω της αστοχίας των παικτών του και της έλλειψης ποιότητας στους κεντρικούς αμυντικούς - πλην Κάρμο -, η οποία μπορεί να αφήσει τελικά τον Ολυμπιακό ακόμα και εκτός Ευρώπης στο χειρότερο για τους Ερυθρόλευκους σενάριο.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε παρουσιάσει στην OPAP Arena έναν ΠΑΟΚ τόσο συσπειρωμένο και πνευματικά δυνατό που όχι μόνο άλλαξε την εικόνα της ομάδας του στο δεύτερο ημίχρονο, όχι μόνο έβαλε την ΑΕΚ στην περιοχή της παίζοντας μονότερμα για 20 λεπτά στην OPAP Arena, αλλά θα μπορούσε ακόμα και να πάρει το παιχνίδι μετά το 2-2.

Ανέτοιμος τακτικά, σωματικά, πνευματικά

Ο Φατίχ Τερίμ παρουσίασε σε ματς που κρινόταν κατά 90% το πρωτάθλημα για τον νικητή μια ομάδα η οποία θα μπορούσε να χάνει 3-0 στο ημίχρονο, μια ομάδα που θα μπορούσε να φύγει συνολικά με πέντε γκολ στην πλάτη, ένα σύνολο που έφυγε από την OPAP Arena με μία αξιόλογη φάση (γυριστή κεφαλιά Ιωαννίδη) και θα έχει να θυμάται το πέναλτι που δεν καταλογίστηκε υπέρ της στην άγαρμπη κλωτσιά του Αραούχο χαμηλά στο πόδι του Κώτσιρα. Μια ομάδα απροετοίμαστη τακτικά, σωματικά, πνευματικά, δηλαδή σε όλα τα επίπεδα!

Εχει χάσει πολλά match ball ο Παναθηναϊκός από το 2000 έως σήμερα και για διαφορετικούς λόγους. Άλλο να χάνεις πρωτάθλημα από τον Ευθυμιάδη, άλλο να αυτοκτονείς με δυο σερί ισοπαλίες μετά από νίκη επί του Ολυμπιακού, άλλο το περυσινό σερί στα play offs, άλλο το εφετινό. Το τελευταίο κερδισμένο match ball του Παναθηναϊκού ήταν εκείνο το διπλό του Μανωλάκη Ολιζαντέμπε στην Τούμπα και στον Κορυδαλλό, τη χρονιά που ο «Θεός ήταν μαύρος» όπως είχε πει ο Γιάννης Γκούμας. Και ειδικά αυτό το χθεσινό χαμένο πονάει αφάνταστα ολόκληρο τον οργανισμό. Οχι μόνο διότι πιθανότατα αφήνει τους Πράσινους για 14ο σερί χρόνο χωρίς τίτλο. Αλλά κυρίως διότι επρόκειτο - αν τελικά χαθεί αυτός ο τίτλος όπως διαφαίνεται - περί τεράστιας ευκαιρίας, λόγω των μεγάλων απωλειών της Ενωσης, της κατάρρευσης του ΠΑΟΚ στα play offs και της κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει ο Ολυμπιακός με αμέτρητες αλλαγές παικτών και προπονητών.

Μπάλα είναι, όλα μπορούν να συμβούν, αλλά ο συνδυασμός πρωτοφανούς «αυτοκτονίας» αυτής της ΑΕΚ (να πάρει 0 έως 1 βαθμό στην Τούμπα και στο Φάληρο) και αψεγάδιαστης πορείας του Τριφυλλιού με τρία σερί τρίποντα επί Αρη, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακού, μοιάζει απίθανος.

Το «ματ» του Αλμέιδα και οι αντοχές του Παναθηναϊκού

«Θα τους ταράξουμε στο τρέξιμο»: εξαντλείται σ’ αυτή την απλοϊκή προσέγγιση το πλάνο του Αλμέιδα για το πρώτο ημίχρονο; Όχι βέβαια! Ο προπονητής της ΑΕΚ γνωρίζοντας ότι η μεγαλύτερη έκπληξη που θα μπορούσε να του ετοιμάσει ο Τερίμ θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της Ενωσης (σχήμα με Σπόραρ – Ιωαννίδη) ετοίμασε την ομάδα του προσαρμοσμένη στο δίδυμο Μπακασέτα – Ιωαννίδη. Ποιον άλλο να φοβηθεί; Ο Μπερνάρ απουσίαζε. Πώς να ξεμυτίσει ο Χουάνκαρ με αντίπαλο τον Ελίασον; Εχει τις μισές αντοχές του Κώτσιρα, του οποίου τα ανεβάσματα και μάλιστα με αντίπαλο τον Πινέδα, ήταν κατ’ ουσίαν η μοναδική πηγή κινδύνου για την ΑΕΚ όσο το ματς ακόμα «παιζόταν». Διότι ο Κώτσιρας δεν είναι ο… Γιούρκας, αλλά έχει την ψυχή, τον τσαμπουκά, το φιλότιμο και κυρίως τις αθλητικές ικανότητες, να το παίξει στα ίσια αυτό το ματς. Ποιοι άλλοι από τον Παναθηναϊκό τα είχαν αυτά τα στοιχεία σε παιχνίδι τέτοιου δυναμισμού και ρυθμού; Ο Φώτης, ο Αράο, ο Παλάσιος, ο Τσέριν, τελεία.

Η υπεραριθμία της ΑΕΚ στη μεσαία γραμμή (με Αραούχο, Πινέδα να στηρίζουν Σιμάνσκι – Γιόνσον), η «μαύρη τρύπα» του Μπακασέτα ανασταλτικά, η μάχη «Λιοντάρια Vs Χριστιανοί» του εκρηκτικού μπαλαδόρου Ελίασον με τον αργοκίνητο Χουάνκαρ και η εκπληκτική παρουσία του «τεθωρακισμένου» Πόνσε με αντιπάλους Ακαϊντίν – Γεντβάι έγειραν την πλάστιγγα εύκολα υπέρ της Ενωσης, δεδομένης και της αδυναμίας των Παλάσιος – Λημνιού να τρέξουν στο χώρο και στις πλάτες Χατζισαφί – Λημνιού.

Το μοναδικό χρονικό διάστημα στο οποίο ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα και να διεκδικήσει κάτι περισσότερο ήταν το 46’ – 60’, όταν η είσοδος του Σπόραρ πρόσφερε χώρους στον Ιωαννίδη και η είσοδος του Βιλένα (προτού αντικατασταθεί ο Μπακασέτας) επέφερε ισορροπία στη μεσαία γραμμή. Δεν το βρήκε το γκολ για το 2-1, έβγαλε τελείως παράλογα και τον Μπακασέτα στο 64’ (όταν ο Παναθηναϊκός είχε ισορροπήσει) για να βάλει τον Βέρμπιτς (!!!), τελείωσε το ματς με 3-0 και λίγα ήταν.

Η ΑΕΚ πρέπει να το «καθαρίσει» στην Τούμπα για να μην μπλέξει σε σενάρια

Τι πρέπει να κάνει η ΑΕΚ πλέον; Να μην θεωρήσει ότι τελείωσε το πρωτάθλημα! Δεν είναι τόσο δύσκολο να φέρει ισοπαλία στην Τούμπα και εν συνεχεία να ηττηθεί στο Φάληρο. Το (πιο) δύσκολο είναι να βρεθεί ταυτόχρονα ένας (από τους τρεις) «τέλειος» που δεν θα χάσει βαθμό έως το τέλος. Η ΑΕΚ – δεν θα είναι καθόλου εύκολο, αλλά – πρέπει να πάει στην Τούμπα για να τελειώσει το πρωτάθλημα πριν από το Πάσχα! Κι αν δεν τα καταφέρει, να πάει εν συνεχεία στο «Γ. Καραϊσκάκης» σαν να παίζει τελικό πρωταθλήματος!

Τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός; Τώρα δεν έχει έρθει ακόμα η στιγμή του απολογισμού. Τώρα πρέπει να πάρει το ματς με τον Αρη. Και εν συνεχεία να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό ανεξάρτητα από το τι θα κάνει η Ενωση, για να μην… καταντήσει στο τέλος να παίζει τελικό Κυπέλλου για «όλα ή τίποτα», δηλαδή για Κύπελλο + Ευρώπη ή ήττα +καναπές, όπως θα ισχύει δεδομένα για τον αντίπαλό του.

Το ταμείο θα γίνει μετά τον τελικό. Όχι μόνο για τον Τερίμ, αλλά και για τους παίκτες. Για τις πραγματικές δυνατότητές τους και για το πόσοι εξ’ αυτών μπορούν να ανταποκριθούν στο επίπεδο μιας ομάδας η οποία πλέον δεν έχει κάθε χρόνο ως στόχο την οικονομική εξυγίανση, αλλά το πρωτάθλημα και την αξιοπρεπή παρουσία στην Ευρώπη. Δεν είναι τόσο πολλοί όσο νομίζουν οι περισσότεροι.

Υ.Γ. Θα μπορούσε ακόμα και χθες να μιλήσει για τη διαιτησία ο Λουτσέσκου διότι στο πρώτο ημίχρονο (όντως!) ο Κατσικογιάννης είχε αρκετά «εκνευριστικά» σφυρίγματα υπέρ της Λαμίας. Δεν το έκανε, όπως στο 2-1 από τα «δεύτερα» του Ολυμπιακού, όταν προσπάθησε να δημιουργήσει - όπως και συνολικά ο οργανισμός του ΠΑΟΚ - πλασματική εικόνα για τη δίκαιη και πεντακάθαρη διαιτητικά ήττα. Ευχάριστη kinder έκπληξη που δεν το έκανε, μακάρι να συνεχίσει έτσι και να θυμηθεί το μύθο με τον λύκο και τα πρόβατα, διατυπώνοντας τις ενστάσεις του μόνο όταν πραγματικά αδικείται ο ΠΑΟΚ.