Χεζόνια στο Gazzetta: «Μακάρι να ζούσε ο Ντράζεν και να του έπρηζα τα αρ@@α»

• «Ο Ντράζεν ήταν ο αρχηγός των αρχηγών»
• «Ρωτούσα συνέχεια τον Άτσο Πέτροβιτς και τον Κούκοτς για τον Ντράζεν»

Σίγουρα η γενιά του Μάριο Χεζόνια δεν πρόλαβε ούτε να ζήσει, ούτε να απολαύσει, αλλά ούτε και να καταλάβει από πρώτο χέρι «τι εστί Ντράζεν Πέτροβιτς» για την Κροατία και κατ' επέκταση για το ευρωπαϊκό (και όχι μόνο) μπάσκετμπολ.

Είναι σαν τους 95άρηδες και τους 97άρηδες στην Ελλάδα με τον Νίκο Γκάλη. Ούτε και εκείνοι τον είδαν να παίζει από κοντά, ωστόσο όλοι γνωρίζουν την συνεισφορά του για την εκτόξευση του ελληνικού μπάσκετ. Έτσι και ο φόργουρντ του Παναθηναϊκού με τον μεγάλο Κροάτη. Ουδέποτε τον είδε να αγωνίζεται, αλλά μέσα από τις ιστορίες των «παλιών», των γονιών του, ακόμα και του αδερφού του Ντράζεν, του Άτσο Πέτροβιτς, τον οποίο είχε προπονητή στην εθνική ομάδα της Κροατίας, είναι σαν να τον γνωρίζει καλά.

Έχει δει παιχνίδια του στο youtube. Είδε τον τρόπο που αγωνιζόταν. Το πόσο σπουδαίος ήταν! «Ήταν ο αρχηγός των αρχηγών» λέει ο «Super Mario» στο Gazzetta για τον μεγάλο Ντράζεν Πέτροβιτς, ενώ όταν του υπενθυμίσαμε το ενδεχόμενο να αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό τη σεζόν 1993-94, όταν ήταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του, είπε: «Το φαντάζεσαι; Να ήταν στον Παναθηναϊκό στο prime του; Θα είχε κυριαρχήσει!»

Όσο για το τι θα ήθελε να του πει εάν ζούσε σήμερα; «Θα τον άρπαζα όποτε μπορούσα και θα τον ενοχλούσα με ερωτήσεις! Θα του έπρηζα τα αρ...α για το μπάσκετ! Θα ήθελα να προπονούμαι όλη την ώρα μαζί του!»

«Ο Ντράζεν ήταν ο αρχηγός των αρχηγών»

Αρχικά ο φόργουορντ του Παναθηναϊκού στάθηκε στο πόσο επηρέασε τον ίδιο ο Ντράζεν Πέτροβιτς: «Ο Ντράζεν ήταν ένας από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών. Τι να πεις για εκείνον... Ήταν ο αρχηγός των αρχηγών! Υπήρχαν πολλοί καλοί και ταλαντούχοι παίκτες, αλλά απ' όσο γνωρίζω, από τις ιστορίες που έχω ακούσει, από τα όσα μου έχει πει ο αδερφός του, είχε όλα τα χαρακτηριστικά ενός πραγματικού ηγέτη. Ήταν μοναδικός. Έχει μείνει στις καρδιές πολλών ανθρώπων, ειδικά στην γενιά των γονιών μου ή όλων όσων των είδαν να παίζει. Για μένα αποτελεί μεγάλη έμπνευση, παρά το γεγονός ότι δεν τον πρόλαβα. Όμως απ' όσα έχω δει στο youtube, ήταν τεράστιος παίκτης.»

Το impact του αδικοχαμένου Κροάτη ήταν τεράστιο και αυτό είναι κάτι που γνωρίζει πολύ καλά ο Χεζόνια: «Μην ξεχνάνε ότι ήταν από τους πρώτους Ευρωπαίους που έπαιξαν στο ΝΒΑ ενώ στην Ευρώπη είχε κερδίσει σχεδόν τα πάντα με την Σιμπένκα, την Τσιμπόνα και τη Ρεάλ. Η Κροατία φτιάχνει τώρα νέους παίκτες, αλλά τότε υπήρχε επίσης και η Γιουγκοπλάστικα Σπλιτ. Ομάδες που κυριαρχούσαν. Και ήταν μέλος αυτών των ομάδων. Ήταν αρχηγός. Ηγέτης. Ήταν τεράστιος για την Κροατία. Τώρα για παράδειγμα περιμένουν από τον Παναθηναϊκό να κερδίζει τα πάντα. Και αυτό διότι έτσι γίνεται με τις μεγάλες ομάδες. Τότε συνέβαινε το αντίστοιχο με τον Ντράζεν. Κουβαλούσε μια χώρα. Ήταν πηγή έμπνευσης για όλη την Κροατία. Η μεγαλύτερη αθλητική φιγούρα στην ιστορία».

Έχοντας ακούσει τόσα πολλά για τον Ντράζεν, δεν θα μπορούσε να μην μπει στον πειρασμό για να δει παιχνίδια του, ειδικά την εποχή που βρισκόταν στο ΝΒΑ: «Σίγουρα το μπάσκετ έχει αλλάξει και έχει εκμοντερνιστεί. Έχω δει πολλά παιχνίδια του Ντράζεν μετά το trade που έγινε και πήγε από το Πόρτλαντ στους Νετς. Πραγματικά ήταν τρελά τα όσα έκανε. Έδειχνε με τον τρόπο με τον οποίο έπαιζε ότι δούλευε πολύ. Το πώς έβγαινε από τα σκριν, το πώς σούταρε μετά από ντρίπλα, η ευστοχία του, η οξυδέρκειά του. Είχε μοναδικό ταλέντο, αλλά παράλληλα ήταν και αποτέλεσμα των επαναλήψεων. Δουλειά, δουλειά και δουλειά.»

Και συνέχισε: «O Ντράζεν ήταν ο κλασσικός Ευρωπαίος σούτινγκ γκαρντ, αλλά από... διαφορετικό επίπεδο. Πολύ πιο υψηλό. Ο τρόπος που έπαιρνε τη μπάλα μετά από pindown (σ.σ. σκριν μακριά από τη μπάλα για να ελευθερωθεί ο σουτέρ) και εκτελούσε ήταν μοναδικός. Ελεύθερος σκοπευτής! Επίσης διέθετε και ένα μοναδικό ταλέντο, το οποίο τον βοήθησε ώστε να κάνει το μεγάλο βήμα και να βρεθεί από την Ευρώπη στο ΝΒΑ.»

«Ρωτούσα συνέχεια τον Άτσο Πέτροβιτς και τον Κούκοτς για τον Ντράζεν»

Κάνοντας την σύγκριση του τότε και του σήμερα, ο Χεζόνια υποστήριξε ότι ναι μεν θα μπορούσε κάλλιστα να παίξει και τη σημερινή εποχή, αλλά έβαλε στο τραπέζι και έναν σημαντικό παράγοντα. Αυτόν της αθλητικότητας: «Δεν πιστεύω ότι θα ήταν κυριαρχικός στο τωρινό ΝΒΑ με δεδομένη την αθλητικότητα και την ταχύτητα που υπάρχει, αλλά... ας είμαστε ειλικρινείς.

Όταν μιλάμε για τον Ντράζεν, τον Κούκοτς, τον Τζόρνταν, Μπάρκλεϊ, και όλους αυτούς τους παικταράδες, για κάποιον λόγο ήταν οι καλύτεροι της εποχής τους. Σίγουρα θα μπορούσαν να παίξουν και σήμερα και θα ήταν χαζό να πούμε το αντίθετο. Δεν ξέρω ωστόσο το πόσο καλοί θα ήταν. Μιλάμε για μερικούς από τους καλύτερους όλων των εποχών. Απλά το μπάσκετ είναι τελείως διαφορετικό τώρα. Σουτάρουν για πλάκα από τα 9-10 μέτρα. Είναι σούπερ αθλητικοί. Τρέχουν πάνω-κάτω χωρίς να κουράζονται.»

Όσο για τις ιστορίες που έχει ακούσει; «Όταν ήμασταν στο προολυμπιακό με την εθνική Κροατίας και προπονητής ήταν ο Άτσο, ο αδερφός του Ντράζεν, συνέχεια τον ρωτούσα. Και αυτόν και τον Τόνι (σ.σ. Κούκοτς) που ήταν επίσης μαζί μας. Και μου έλεγαν ότι ήταν διαφορετικός από τους άλλους. Απίστευτα δουλευταράς. Με φοβερή αντίληψη του παιχνιδιού. Με απίστευτη αφοσίωση στο παιχνίδι και στην προπόνηση. Πεινασμένος για να γίνει σπουδαίος.»

«Ο Ντράζεν θα ήταν ένας μεγάλος δάσκαλος για μένα...»

Μέσω και του πατέρα του, ο Μάριο Χεζόνια αποτύπωσε μέσα του και τη νοοτροπία του Ντράζεν. Το πώς σκεφτόταν. Το πώς ενεργούσε. Το πώς ήθελε να γίνει σπουδαίος: «Όταν είσαι σουπερσταρ μπορείς να κάνεις πράγματα και να έχεις πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να κάνει και να έχει κάποιος άλλος. Ο πατέρας μου, μου έχει πει το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου. Όταν ήμουν στις μικρές κατηγορίες και πηγαίναμε να παίξουμε στη Ζαντάρ ή στο Σπλιτ, ερχόταν έβλεπε το παιχνίδι αλλά δεν με γύριζε εκείνος σπίτι. Πάντα μου έλεγε «πήγες με την ομάδα, θα γυρίσεις με την ομάδα». Προς σεβασμό στον Ντράζεν: 'Κερδίζετε μαζί, χάνετε μαζί. Ζείτε μαζί, πεθαίνετε μαζί. Ότιδήποτε και αν γίνεται πρέπει να είσαι μαζί με την ομάδα. Δεν χωρίζεσαι μαζί της μέχρι να επιστρέψεις στο σπίτι'. Ως παιδί ζητάς πολλά και θες να μαθαίνεις περισσότερα. Όλα αυτά που μου είχε μεταφέρει από τον Ντράζεν, αποτυπώθηκαν μέσα μου. Στο πώς θα ηγούμαι, στο πώς θα αγωνίζομαι, στο πώς θα βλέπω το μπάσκετ.»

Όταν του αναφέραμε το ενδεχόμενο να βρεθεί στον Παναθηναϊκό λίγες ημέρες μετά το μοιραίο ατύχημα και να έπαιζε μαζί με τον Νίκο Γκάλη, είπε: «Δεν ήξερα την ιστορία ότι θα υπέγραφε στον Παναθηναϊκό. Μου την είπαν εδώ που ήρθα! Στο μυαλό μου τον είχα πάντα ως παίκτη ΝΒΑ. Θα ήταν υπέροχο αν είχε συμβεί. Θα ήταν τρελό αν είχε συμβεί. Θα ερχόταν στο prime του. Φαντάζεσαι να είχε ερθει; Επαιζε τόσο καλά στο ΝΒΑ και θα ήταν στον Παναθηναϊκό; Θα είχε κυριαρχήσει σε ολόκληρη τη Ευρώπη, αλλά δεν δυστυχώς δεν συνέβη.»

Κλείνοντας, ανέφερε τα όσα θα του έλεγε εάν ο Ντράζεν ήταν ακόμα και σήμερα ανάμεσά μας. Εάν η μοίρα είχε αποφασίσει διαφορετικά... «Θα τον άρπαζα όποτε μπορούσα και θα τον ενοχλούσα με ερωτήσεις. Θα ήθελα να προπονούμαι όλη την ώρα μαζί του! Ενοχλώ όμως τον αδερφό του που ήταν προπονητής μου. Φαντάσου λοιπόν πόσο πολύ θα ενοχλούσα τον Ντράζεν αν ζούσε. Θα του έπρηζα τα αρ...α για το μπάσκετ. Ήταν κάποιος με τον οποίο θα ήθελες να περνάς όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα μαζί του. Θα ήταν ένας εξαιρετικός δάσκαλος για μένα.»