Εκλογές ΕΟΚ: Μία μάχη που κρίθηκε απ' τα αποδυτήρια!

• Τι δείχνει το αποτέλεσμα
• Τα σημεία-κλειδιά που αύξησαν την αποδοχή του Λιόλιου
• Τι πλήρωσε ο Φασούλας
• Ο Μπουρούσης δεν πρόλαβε να σώσει την παρτίδα

Ας αρχίσουμε με τα βασικά και αδιαμφισβήτητα, που έχουν να κάνουν με μία βασική εκλογική αρχή. Όταν ο νικητής των εκλογών (76,77%) εξασφαλίζει υπερτριπλάσια διαφορά από τον ηττημένο (22,19%) και στο νέο Δ.Σ. έχει μία πλειοψηφία της τάξεως του 82,6% (οι 19 από τους 23 συμβούλους πρόσκεινται στην παράταξή του), δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι δεν πρόκειται για νίκη ή για πειστική επικράτηση, αλλά για σαρωτικό θρίαμβο του Πατρινού παράγοντα και της πρότασής του.

Αν σε όλα τα παραπάνω, δε, συνυπολογίσουμε ότι ένας από τους δύο μεγάλους πόλους του ελληνικού μπάσκετ ήταν «στα κάγκελα» απέναντί του και συμφωνήσουμε ότι πάντα, μετά από 3 χρόνια διοίκησης, το πρόσωπο του προέδρου της ομοσπονδίας συγκεντρώνει ένα φυσιολογικό ποσοστό φθοράς, ο Βαγγέλης Λιόλιος βγαίνει σφόδρα ενισχυμένος από τις αρχαιρεσίες στην ΕΟΚ και είναι πλέον ο «πωλών τοις μετρητοίς» του αθλήματος.

Τι δείχνει το αποτέλεσμα

Τα νούμερα μερικές φορές αποτυπώνουν αδυσώπητα την πραγματικότητα. Εν προκειμένω, λοιπόν, όταν με τόσο μαζική συμμετοχή (775 σωματεία από τα 793 που είχαν δικαίωμα ψήφου) και αύξηση της τάξεως του 27% σε σχέση με το 2021, ο επανεκλεγείς πρόεδρος βελτιώνει κατά σχεδόν 50% (τον ψήφισαν 260 επιπλέον σωματεία) το προηγούμενο ποσοστό του (54,9%) και βγάζει περισσότερους συμβούλους από τις προηγούμενες εκλογές, τότε νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συζητήσουμε περισσότερο για το πόσο καθολική ήταν η επικράτησή του.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο ότι διατρανώνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του αθλήματος, ισχυροποιεί ακόμη περισσότερο τον πρώην ιδιοκτήτη του Προμηθέα και του δίνει τεράστια ώθηση να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε πριν από 5 χρόνια. Όχι δηλαδή παραμονές των προηγούμενων αρχαιρεσιών, αλλά από το 2019 όταν και αποφάσισε να δουλέψει σκληρά για να προετοιμάσει το έδαφος για να εκλεγεί.

Τα σημεία-κλειδιά που αύξησαν την αποδοχή του Λιόλιου

Γιατί το «μυστικό» του εκλογικού θριάμβου του Βαγγέλη Λιόλιου δεν συνίσταται μόνο στο μπασκετικό όραμα, την πλήρη αφοσίωση στα καθήκοντά του και την τεχνοκρατική προσέγγιση που προσέδωσε στην λειτουργία της ΕΟΚ, στην διάρκεια της πρώτης τριετίας του! Αλλά και στο γεγονός ότι ποτέ δεν επαναπαύτηκε από την αποδοχή που είχε...

Απεναντίας, δεν αποστασιοποιήθηκε ποτέ από τα προβλήματα, ούτε έκοψε την συστηματική επικοινωνία με τα σωματεία και μαζί με τον μηχανισμό του, εργαζόταν καθημερινά κι ακατάπαυστα για να έρθει αυτή η πανίσχυρη ψήφος εμπιστοσύνης.

Αν οι δύο τελευταίες εκλογικές διαδικασίες μας δίδαξαν κάτι, αυτό είναι ότι ο Λιόλιος αποδείχτηκε «επαγγελματίας» στην οργάνωση και την διεξαγωγή εκλογικού αγώνα και δικαίως, εδώ και λίγες ώρες δρέπει τις δάφνες του.

Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες του, το μπάσκετ άφησε πίσω τις βαριές ανάσες, ξανάρχισε να αναπνέει κανονικά και σε αρκετούς τομείς έκανε βήματα μπροστά, υλοποιώντας επιτέλους τα αυτονόητα. Εκείνα που στα τελευταία χρόνια της διοίκησης Βασιλακόπουλου, έμοιαζαν με υπερβάσεις και είχαν αφεθεί στο έλεος του Θεού...

Η επιστροφή στο format του Final 8 στο Κύπελλο με κόσμο στα γήπεδα και εκτός Αθηνών (Ηράκλειο), η αναδιοργάνωση της Εθνικής ομάδας σε όλα τα επίπεδα, η ανάληψη του προολυμπιακού τουρνουά, η αγωνιστική επαναφορά της στην «ελίτ» του διεθνούς μπασκετικού στερεώματος (5η θέση στο Eurobasket του 2022, επιστροφή στους στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την 8η θέση στο Παρίσι και νο13 στην παγκόσμια κατάταξη της FIBA) και φυσικά η αναζωογόνηση του αναπτυξιακού προγράμματος που βρισκόταν σε καθεστώς χειμερίας νάρκης, είναι μερικά από τα συν.

Σίγουρα η διαιτησία παραμένει πρόβλημα, όπως ήταν και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά αυτό αποτυπώνεται και από την ολοένα αυξανόμενη απουσία των Ελλήνων διαιτητών από τις μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις εθνικού και διασυλλογικού επιπέδου.

Τι πλήρωσε ο Φασούλας

Μπορεί η «αράχνη του ελληνικού μπάσκετ» να δήλωσε ότι ο συνδυασμός «Πρώτα το Μπάσκετ» ηθελημένα δεν άσκησε αντιπολίτευση στην διάρκεια της πρώτης θητείας της παράταξης του Βαγγέλη Λιόλιου, χαρακτηρίζοντας ως πολιτική απόφαση τον «χώρο» και τον χρόνο που έδωσε στην προηγούμενη διοίκηση να υλοποιήσει τις εξαγγελίες της και να πράξει ανάλογα.

Ο Παναγιώτης Φασούλας, μάλιστα, υπογράμμισε ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ο συνδυασμός του είχε ξεκινήσει έναν άτυπο προεκλογικό αγώνα, ο οποίος περιελάμβανε 16 συναντήσεις με σωματεία σε όλο το φάσμα της μπασκετικής επικράτειας, αναρτήσεις και ανακοινώσεις και κατηγόρησε την διοίκηση Λιόλιου για την επικοινωνιακή της απουσία.

Η σαρωτική ήττα που υπέστη, όμως (πήρε 13 λιγότερες ψήφους από το 2021, την ώρα που στην διαδικασία συμμετείχαν 165 περισσότερα σωματεία απ' ότι στις προηγούμενες εκλογές) κατέρριψε ολοσχερώς το παραπάνω αφήγημα.

Και ο βασικότερος λόγος της αποστροφής με την οποία το εκλογικό σώμα αντιμετώπισε την υποψηφιότητά του, ήταν – κατά τα λεγόμενα των εκπροσώπων του – η απουσία του από τα διοικητικά συμβούλια και από την διαδικασία της αντιπολίτευσης, η οποία εκλήφθη ως έλλειψη σεβασμού απέναντι στα 172 σωματεία που τον τίμησαν με την ψήφο τους.

Εξ' ού και το «μαύρισμά» της πρότασής του. Γιατί δεν έχασε απλά, ούτε συνετρίβη απλά... Αλλά τα σωματεία επέλεξαν να μην τον βάλουν καν στο νέο συμβούλιο. Ίσως επειδή δεν είχε μπει στον κόπο να δώσει το παρών στα προηγούμενα... Σκληρή ήττα, άλλα ταυτόχρονα και ηχηρό μήνυμα... Το ότι ο Περικλής Δορκοφίκης (211), η κόρη του «δράκου», Κέλλυ Γιαννάκη (199) και ο Αρειανός παράγοντας, Γιώργος Αντωνιάδης (178) πήραν περισσότερες ψήφους και ο ανεξάρτητος Μπάνε Πρέλεβιτς (και οι τέσσερις δεν εξελέγησαν), τους ίδιους με τον «Πάνυ», λέει πολλά...

Ο Μπουρούσης δεν πρόλαβε να σώσει την παρτίδα

Μπορεί η προσχώρηση του Καρδιτσιώτη πρώην αρχηγού της Εθνικής ομάδας στον συνδυασμό «Πρώτα το Μπάσκετ», να προσέδωσε στην υποψηφιότητα Φασούλα μία επιπλέον δυναμική (γιατί ο «Μπούρου» για περίπου έναν μήνα εργάστηκε πολύ σκληρά και ταξίδεψε σε σχεδόν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας για να συνομιλήσει με τα σωματεία), ωστόσο, όταν η αντίπαλη παράταξη είχε ήδη εδραιώσει μία ισχυρή δεξαμενή ψήφων και δούλευε καθημερινά για να την διατηρήσει και να την αυξήσει, καταλαβαίνετε ότι το μισό καλοκαίρι δεν έφτανε ούτε για δείγμα για να αντιπαρατεθεί με μία δουλειά ετών!

Ο Γιάννης Μπουρούσης θα ήταν άδικο αν δεν εξασφάλιζε μία θέση στο νέο Δ.Σ. (κατάφερε να εκλεγεί με τέσσερις ψήφους διαφορά, τυπικά ως τελευταίος και 17ος, αλλά ουσιαστικά 13ος), μετά από τόσο μεγάλο αγώνα που έκανε. Απλά άργησε πάρα πολύ να ασχοληθεί και η ενασχόλησή του βοήθησε τον Φασούλα να πλησιάσει τουλάχιστον στο εκλόγιμο 25%, σπάζοντας με περίπου 50 σωματεία την γραμμή-μπετόν που είχε καταφέρει να περάσει ο Λιόλιος. Οι 303 ψήφοι που πήρε του δίνουν σαφή εντολή να ασχοληθεί με τα κοινά του μπάσκετ και μέσα από την συμμετοχή να εδραιώσει το προφίλ του.

Υγ.: Σε ατομικό επίπεδο, μεγάλο κερδισμένος των εκλογών ο Τάσος Δελημπαλταδάκης, που ως ανεξάρτητος, εξελέγη 3ος σε σταυρούς (387), σχεδόν διπλασιάζοντας τις ψήφους που πήρε το 2021 (πρώτος, όπως και το 2021, βγήκε ο υπεύθυνος των Εθνικών ομάδων, Δήμος Ντικούδης). Προσωπικά, δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη γιατί με τρεις και πλέον άκρως ενεργές δεκαετίες στον χώρο (από πολλά πόστα), είναι από τους λίγους που αφουγκράζεται με συνέπεια τα προβλήματα των σωματείων και του αθλήματος γενικότερα.