Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Ειρήνη υμίν
Στην Ελλάδα πρώτα θα δούμε τον Ήλιο να βγαίνει από τη Δύση και μετά τελικούς πρωταθλήματος που να μη διεκδικούν τον τίτλο ο Ολυμπιακός μαζί με τον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι λογικό λόγω των επενδύσεων των δύο διοικήσεων, αλλά κακά τα ψέμματα υπάρχει και τεράστια διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των άλλων ομάδων και των δύο, αλλά και είναι και τέτοια η νοοτροπία των ανθρώπων του χώρου που δεν επιτρέπουν κάτι διαφορετικό.
Ακόμη κι αν υπάρξει η ιδανική «συναστρία» οι Έλληνες διαιτητές δεν θα αφήσουν το (κάθε) Περιστέρι να νικήσει δύο φορές τον Ολυμπιακό και τον «κάθε» Άρη να νικήσει δύο φορές τον Παναθηναϊκό. Οχι γιατί τα «παίρνουν», αλλά γιατί φοβούνται πως θα γίνει κάτι το τρομακτικό αν σε παιχνίδι που σφυρίζουν χάσει ένας από τους δύο μεγάλους. Δε χωράει «Μάλαγα» στο ελληνικό μπάσκετ.
Το χαμηλό επίπεδο της ελληνικής (και όχι μόνο) διαιτησίας το έχω θίξει πολλές φορές και δεν έχει νόημα επανάληψης. Στα δικά μου μάτια δεν είναι περισσότεροι από πέντε οι ικανοί Έλληνες διαιτητές για να σφυρίξουν σε τελικούς πρωταθλήματος.
Έρχονται τελικοί και ένταση
Πάμε και στους τελικούς που έρχονται. Η ένταση θα είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας κυνηγιέται μέχρι κι από «παπαράτσι» προκειμένου να διοχετευτεί στα social media ένα του ξέσπασμα ή ένα μπινελίκι του (αυτό είναι εύκολο γιατί ρίχνει και πολλά). Ο κόσμος των δύο ομάδων αμφισβητεί τους Έλληνες διαιτητές (τι να πουν κι οι φίλοι των άλλων ομάδων όταν παίζουν κόντρα στους «αιώνιους») και ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού στην προσπάθειά του να ρίξει τους τόνους με καλόπιστες αναρτήσεις για «καλή επιτυχία στα play offs και να νικήσει ο καλύτερος», πετάει και 2-3 υπονοούμενα. Ο Ολυμπιακός δεν είναι τόσο αγριεμένος γιατί αφενός έχει χαμηλωμένο το κεφάλι από την εξέλιξη του Final Four και αφετέρου δεν ταιριάζει με τη φιλοσοφία των ιδιοκτητών του.
Σίγουρα όμως ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε αρκετά μεγάλη εσωτερική ένταση. Διαφορετικού τύπου ένταση, αλλά... ένταση. Η απογοήτευση της ομάδας όχι τόσο για την απώλεια της φετινής Euroleague, αλλά για την κατάκτησή της από τον Παναθηναϊκό με MVP έναν πρώην «ερυθρόλευκο» παίκτη, έχει δημιουργήσει πίεση. Την βρίσκω απόλυτα λογική διότι τα αποτελέσματα της μίας ομάδας επηρεάζουν άμεσα την ψυχολογία της άλλης.
Προσθέστε και την ξαφνική απουσία του Μουσταφά Φαλ. Γιατί αν οι Πειραιώτες κυριαρχούσαν σε κάποιο σημείο του παρκέ ήταν στη θέση «5» λόγω της παρουσίας του Γάλλου και του Μιλουτίνοφ.
Η καλύτερη απάντηση στην πίεση ποια είναι; Η ηρεμία φυσικά. Οι «ερυθρόλευκοι» αν θέλουν να διεκδικήσουν το πρωτάθλημα θα πρέπει να ηρεμήσουν. Από τον Μπαρτζώκα μέχρι τον τελευταίο παίκτη και από τον τελευταίο παίκτη μέχρι τον Μπαρτζώκα.
Το πλεονέκτημα έδρας μού είναι κάπως αδιάφορο αν δεν φτάσει η σειρά σε Game 5, όταν και θα αποκτήσει πραγματική ουσία. Προσωπικά θεωρώ τεράστιο πρόβλημα την απώλεια του Φαλ η απουσία του οποίου αφαιρεί πιθανότητες από τον Ολυμπιακό.
Επίσης δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και την αξία του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα καταπληκτικό Final Four αγωνιστικά και πλέον έχει τεράστια αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του. Βέβαια σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε δει ομάδες στο παρελθόν να μην διαχειρίζονται σωστά τα συναισθήματα ευφορίας από την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου και να παρουσιάζονται διαφορετικές προς το χειρότερο. Να δούμε τι θα συμβεί με τους «πράσινους».
Ο ρόλος των Γουόκαπ, Πίτερς στους τελικούς και το συγκεκριμένο rotation
Ο Μπαρτζώκας με τον τραυματισμό του Φαλ υποχρεώνεται να περιορίσει κι άλλο το rotation. Ο Πετρούσεφ θα πάει στο «5» και ελάχιστα έως καθόλου στο «4» που είναι η φυσική του θέση. Ο Παπανικολάου με τον Πίτερς θα παίζουν 33+ λεπτά σε κάθε αγώνα. Και τις θέσεις της περιφέρειας όταν ο «Παπ» θα παίζει τεσσάρι θα μοιράζονται τρεις εκ των Γουόκαπ, Γκος, ΜακΚίσικ, Κάνααν, Λαρεντζάκη και λίγο Λούντζης. Θεωρώ πως ο Μήτρου Λονγκ έχασε τις ευκαιρίες για να έχει ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής στα παιχνίδια που ακολουθούν κι ο Λούντζης βρίσκεται πιο μπροστά.
Αγωνιστικά μιλώντας τώρα. Για να κατακτήσει ο Ολυμπιακός το φετινό πρωτάθλημα χρειάζεται να έχει σε πολύ καλή κατάσταση τουλάχιστον τρεις παίκτες σε κάθε παιχνίδι. Και κανέναν κακό.
Στο δικό μου μυαλό σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι Γουόκαπ και Πίτερς. Ο Γουόκαπ επιθετικά και ο Πίτερς αμυντικά.
Ο διεθνής point guard βρίσκεται σε κακή κατάσταση εδώ και καιρό σε όσα αφορούν την εκτελεστική του παραγωγικότητα. Κανείς δεν είπε πως είναι σκόρερ, κανείς δεν έχει την απαίτηση να βάζει 12+ πόντους. Ωστόσο επειδή η αντίπαλη άμυνα σχεδόν τον υποτιμά αντιμετωπίζοντας με προκλητικά βαθύ under, πρέπει να σουτάρει καλά. Ο Γουόκαπ έχει την προσωπικότητα να πάρει τα σουτ. Δεν θα φοβηθεί. Το θέμα είναι όμως να τα βάλει ώστε να υποχρεώσει τον προσωπικό του αντίπαλο να ασχοληθεί πιο έντονα με το μαρκάρισμά του. Αν ο Γουόκαπ βάλει 1-2 σουτ τότε θα βρει χώρο και για να δημιουργήσει περισσότερο για τους συμπαίκτες του μιας και είναι ο καλύτερος πασέρ των «ερυθρόλευκων».
Τώρα σχετικά με τον Πίτερς. Ο Παναθηναϊκός δεδομένα θα σημαδεύει τα αργά του πόδια στο 70% των κατοχών που θα βρίσκεται στο παρκέ ο Αμερικανός φόργουορντ. Ο Αταμάν το έχει κάνει ήδη πολλές φορές και θα το επαναλάβει γιατί έχει κερδίσει πράγματα από αυτό.
Ο Σλούκας ή άλλος χειριστής θα στήσει πολλά pick 'n' roll με τον Μήτογλου (με το τεσσάρι δηλαδή) προκειμένου να πάρει στην αλλαγή τον Πίτερς και να τον... χτυπήσει. Ο «ερυθρόλευκος» φόργουορντ θα πρέπει να ανταποκριθεί προκειμένου να βοηθήσει περισσότερο την ομάδα του.
Γενικά οι «πράσινοι» έχουν καλύτερο ρυθμό, παίζουν καλύτερο μπάσκετ και έχουν περισσότερους παίκτες σε καλή αγωνιστική κατάσταση. Σε σχέση με τα προηγούμενα ντέρμπι ο Αταμάν έχει κερδίσει επιπλέον τους Παπαπέτρου και Ερνανγκόμεθ. Βέβαια όταν έρθει η ώρα του τζάμπολ αυτά ίσως δεν παίξουν και τόσο σημαντικό ρόλο. Είναι σίγουρα φαβορί πάντως.
ΥΓ: Το χειρότερο που μπορούν να κάνουν στον Ολυμπιακό πέραν της έλλειψης ηρεμίας είναι να μπολιαστεί στο μυαλό τους ως άλλοθι η απουσία του Φαλ. Εννοείται και είναι σημαντική, εννοείται και αποτελεί δικαιολογία, αλλά αν τρυπώσει στο μυαλό τους θα χάσουν τον τίτλο πριν καν ξεκινήσουν οι τελικοί.
ΥΓ 2: Η ένταση Μπαρτζώκα – Παπανικολάου συνέβη στο πρώτο ημίχρονο. Στο δεύτερο ημίχρονο coach και αρχηγός αντάλλαξαν τουλάχιστον 6-7 φορές high five, απλά δεν το έπιασε η κάμερα του ανθρώπου που τράβηξε το πρώτο βίντεο. Ίσως είχε ξεμείνει από μπαταρία το κινητό του. Συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες και θα συμβαίνουν σε όλες τις ομάδες ανάλογα περιστατικά. Το θέμα είναι η «οπτική» που επιλέγει ο καθένας και η έκταση που παίρνουν.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.