Κέντρικ Ναν: Ο MVP (vid)

• Ο παίκτης που δεν είχαν οι άλλοι
• Η απάντηση για κάθε άμυνα

Τάιμ άουτ σε αγώνα μπάσκετ. Όλα ξεκινούν από δω. Το πινακάκι γεμίζει με τρεμάμενες γραμμές, βέλη, κυκλάκια, 1,2,3,4,5. Ο αέρας γεμίζει με λέξεις-φράσεις όπως «φέικ σκριν». «Πικ εν ρολ». «Ποπ άουτ», «Χάι-Λόου». Τα βλέμματα και τα μυαλά γεμίζουν με πληροφορία. Η ψυχή γεμίζει με συναισθήματα και όλοι όσοι βρίσκονται στο παρκέ γεμίζουν από την πίεση του κοινού, του στόχου. Τα δευτερόλεπτα κυλούν. Η κόρνα ηχεί. Οι πεντάδες μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο και… «μπαμ!». Συστήματα, υποδείξεις, οδηγίες, όλα πάνε περίπατο. Ο παίκτης είχε ήδη αποφασίσει. Δώστε μου την μπάλα και κάντε στην άκρη. Και αυτό έγινε. Μια ντρίμπλα, δύο, τρεις, «σταυρωτές», προσποιήσεις, step back, σουτ, καλάθι. Όλα τελειώνουν και πριν σβηστούν του μαρκαδόρου τα σημάδια, οι γραμμές έχουν λιώσει, ξεθωριάσει και στην άσπρη επιφάνεια έχουν μείνει τρία γράμματα: M.V.P. Ο μεγάλος ήρωας της ιστορίας μας ξέρει ότι αυτός ο τίτλος του ανήκει. Θα στραβοκοιτάξει, για λίγο, ο ψηλός και ο άλλος γκαρντ και ο άλλος, ακόμα και ο προπονητής μπορεί να αντιδράσει. Για λίγο. Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί την αξιοσύνη του. Κανένας δεν μπορεί να του στερήσει τον τίτλο «αυτός που τα άλλαξε όλα!» Ο Κέντρικ Ναν ήρθε, είδε, κατάλαβε και κατέκτησε. Και ναι, αυτός είναι πολυτιμότερος παίκτης του μπασκετικού Παναθηναϊκού.

Ο παίκτης που δεν είχαν οι άλλοι

Οι ενστάσεις μας βρίσκουν με την ταχύτητα του φωτός. Δικαιολογημένα. Γιατί δεν είναι πολυτιμότερος ο Λεσόρ; Γιατί δεν είναι πολυτιμότερος ο Σλούκας; Γιατί δεν είναι πολυτιμότερος ο Γκραντ; Γιατί τέτοιο παίκτη είχε πολλά χρόνια να δει ο Παναθηναϊκός. Στη μετά Ομπράντοβιτς εποχή, μόνο ο Μάικ Τζέιμς είχε τα χαρακτηριστικά του. Υπάρχει, όμως, μια διαφορά: Ο παίκτης της Μονακό, τότε, ήταν απείθαρχος και δυσπροσάρμοστος και αυτό δεν μπορούσε να καλυφθεί με τις αγωνιστικές του αρετές. Ο Ναν, από την άλλη, κατάλαβε πολύ γρήγορα τι ήθελε η ομάδα απ’ αυτόν. Ήταν απλό (στη θεωρία). Ο Αταμάν στην ουσία του έλεγε τώρα, θέλω να μου πάρεις το παιχνίδι. Και στο μπάσκετ ένας τρόπος υπάρχει: να μπει η μπάλα στο καλάθι. Ε, σε αυτό δεν υπήρχε καλύτερος από τον 28χρονο γκαρντ.
Ο Λεσόρ έδινε τα πάντα κάτω από το καλάθι. Άμυνα, ριμπάουντ, επίθεση… Μπορούμε να πούμε, όμως, ότι οι αντίπαλοι τον φοβούνταν; Ο Σλούκας βγήκε μπροστά στα κρίσιμα, έβαλε μεγάλα σουτ, οργάνωσε το παιχνίδι. Μπορούμε να πούμε, όμως, ότι οι αντίπαλοι τον φοβούνταν; Ο Γκραντ ήταν ο ορισμός της συνέπειας. Εξαιρετικός αμυντικός, έδινε σκορ όταν έπρεπε. Μπορούμε να πούμε, όμως, ότι οι αντίπαλοι τον φοβούνταν; Μόνο τον Ναν φοβούνταν οι αντίπαλοι. Όταν έβρισκε ρυθμό ήταν ασταμάτητος. Είτε με ντράιβ είτε με σουτ από μέση απόσταση είτε με τρίποντο, είχε τον τρόπο να ακυρώνει τις άμυνες. Ακόμα κι όταν ήταν σε κακή μέρα, ήξεραν όλοι ότι μπορούσε ανά πάσα στιγμή να κάνει τη διαφορά. Οι Αμερικανοί το λένε “Game Changer”. Εμείς θα το πούμε «ο παίκτης που δεν είχαν οι άλλοι».

Η απάντηση για κάθε άμυνα

Ο Ναν, βέβαια, δεν θα έδινε αυτά που είδαμε αν δεν ήταν ο Εργκίν Αταμάν. Ο τούρκος προπονητής χειρίστηκε με τον καλύτερο τρόπο τον παίκτη. Του έδωσε τον χώρο που χρειάστηκε και τον κράτησε ήρεμο (είχε αποπεμφθεί από το κολέγιο του Ιλινόις λόγω διαπληκτισμού με γυναίκα). Του έδωσε να καταλάβει ότι αυτός και ο Σλούκας θα είναι η απάντηση για κάθε άμυνα. Από τη στιγμή που ήταν ψυχικά ήρεμος και έμεινε μακριά από τραυματισμούς, ήταν θέμα χρόνου να διαπρέψει. Οι αρετές του φάνηκαν πεντακάθαρα σε κάθε αγώνα. Σκορ από μέση και μακρινή απόσταση. Σουτ μετά από ντρίμπλα, αλλά και από σταθερή θέση. Απομόνωση και διείσδυση χωρίς να φοβάται τη σύγκρουση με τους ψηλούς. Απομόνωση και δημιουργία χώρου για σουτάρει μπροστά σε αμυντικό. Ο Ναν αξιοποίησε τη συνύπαρξη με έναν καθαρόαιμο δημιουργό. Στη άμυνα προσπαθούσε να παρέμβει στο passing game του αντιπάλου και έβγαλε αρκετά κλεψίματα. Οι αμυντικές του αδυναμίες, όσο γινόταν, κρύφτηκαν και ο Παναθηναϊκός πήρε το μέγιστο απ’ αυτόν. Ο Ναν ήταν ο καταλύτης στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας. Ήταν αυτός που ταίριαξε αρμονικά το συλλογικό με το ατομικό. Τώρα, πλέον, οι άμυνες τον ξέρουν καλά. Θα μπορέσουν να τον σταματήσουν; Για να δούμε.