Ολυμπιακός: Τα γούρια του Σπανούλη (pics)

Ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να αποχωρήσει από τα παρκέ και πλέον ζει τις πρώτες του μέρες ως «πολίτης». Το μεγαλύτερο ποσοστό των εμπλεκομένων στον αθλητισμό έχουν αγαπημένες συνήθειες, άλλοι περισσότερες, άλλοι λιγότερες.

Η αλήθεια είναι πως ο Σπανούλης συμπεριφερόταν αρκετές φορές σε «ψυχαναγκαστικό» βαθμό στην προσπάθειά του να μείνει πιστός στα γούρια που είχε. Μαζί με τις ικανότητες και την ηγετικότητα που απέσυρε από τα παρκέ, απέσυρε και αυτά τα γούρια οπότε ήρθε κι η ώρα των αποκαλύψεων.

Το Gazzetta σας παρουσιάζει τις σημαντικότερες από τις πολλές, συνήθειες που είχε ο «V Span». Κι όταν αναφέρουμε «πολλές» εννοούμε χωρίς ίχνος υπερβολής περισσότερα από 20 γούρια κατά τη διάρκεια αγώνων, προπονήσεων και ταξιδιών.

Η θέση του στις βολές συμπαίκτη του

Όταν κάποιος συμπαίκτης του εκτελούσε βολές ο Σπανούλης πήγαινε περίπου 2 μέτρα μετά το κέντρο και στην δεξιά πλευρά του παρκέ και στεκόταν ακούνητος. Το θέμα είναι πως έβρισκε πάντα το ίδιο συγκεκριμένο κομμάτι του παρκέ (αυτά τα ορθογώνια παραλληλόγραμμα) και τοποθετούσε με θρησκευτική ευλάβεια τα πέλματά του.

Πατούσε γραμμή κέντρου στην προθέρμανση

Ο εμβληματικός αρχηγός των «ερυθρόλευκων» ήταν αυτός που ξεκινούσε με δεξιό lay up πάντα την προθέρμανση της ομάδας. Το σημαντικό γούρι του όμως κατά τη διάρκεια του ζεστάματος ήταν άλλο.

Μετά το lay up (πάντα με ταμπλό το πρώτο) που έκανε πήγαινε στην απέναντι πλευρά όπως προέβλεπε η άσκηση αλλά έφτανε μέχρι το κέντρο. Εκεί πατούσε με ευλάβεια το δεξιό του πόδι την γραμμή του κέντρου και επέστρεφε στη σειρά του.

Τα παπούτσια στα αποδυτήρια

Τα αποδυτήρια αποτελούν άβατο για κάθε ομάδα. Στον Ολυμπιακό κάθε παίκτης έχει το ντουλαπάκι του φυσικά.

Ο Λαρισαίος γκαρντ είχε εμμονή με τον τρόπο που άφηνε τα παπούτσια του ή τις σαγιονάρες του μπροστά στην καρέκλα του. Έπρεπε οπωσδήποτε το δεξιό παπούτσι να είναι στην δεξιά πλευρά και το αριστερό στην αριστερή. Το ακόμη χειρότερο είναι πως πάντα η μύτη του αριστερού παπουτσιού βρισκόταν εκεί που τελείωνε του δεξιό. Δεν τα έβαζε ποτέ δίπλα δίπλα σε ίση θέση.

Δεν έφευγε από την προπόνηση αν δεν αστοχούσε κάποιος

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεπερνιούνται τα όρια της λογικής, αλλά για αυτό λέγονται και γούρια. Μετά από κάθε προπόνηση της ομάδας αρκετοί παίκτες έμεναν στο παρκέ και σούταραν ή ακολουθούσαν μία προπονητική ρουτίνα.

Συνήθως ο Σπανούλης αποχωρούσε ενώ έμεναν δύο συμπαίκτες του μέσα, αλλά σταματούσε πάντα στη φυσούνα. Εκεί σταματούσε και περίμενε να αστοχήσει ένας εκ των δύο για να φύγει και να πάει στα αποδυτήρια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις για να τον πειράξουν οι δύο που είχαν μείνει σούταραν κάτω από την μπασκέτα αναγκάζοντας τον Σπανούλη να περιμένει κανά τρίλεπτο (μπορεί και περισσότερο).

Ίδια θέση σε πάγκο και λεωφορείο

Ο Σπανούλης όταν δεν βρισκόταν στο παρκέ είχε επίσης τις συνήθειές του. Πάντα καθόταν στην πρώτη καρέκλα του πάγκου από τη σειρά που ξεκινούσαν οι θέσεις των παικτών (μετά το προπονητικό team).

Επίσης στο λεωφορείο η θέση του ήταν συγκεκριμένη. Καθόταν μόνιμα δύο θέσεις πίσω από την «πίσω» πόρτα του πούλμαν στην αντίθεση σειρά από αυτή του οδηγού.

Δεν άνοιγε μπουκάλι νερό εκτός έδρας

Στις εκτός έδρας αναμετρήσεις ο Σπανούλης καθόταν στην καρέκλα του. Μετά από λίγο ο Δημήτρης Πασχόπουλος, φροντιστής των «ερυθρόλευκων» επί σειρά πολλών ετών του έδινε την εμφάνιση και του άφηνε μπροστά από το δεξιό του πόδι ένα μπουκάλι νερό με το νούμερο 7.

Ο Σπανούλης το έπαιρνε, το στριφογύριζε ώστε ο αριθμός 7 στο καπάκι να διαβάζεται σωστά και το άφηνε στην ίδια θέση. Το μπουκάλι δεν το άνοιγε ποτέ και παρέμενε πάντα κλειστό μέχρι που αναχωρούσε ο Ολυμπιακός από το γήπεδο.

Έβγαινε πάντα πρώτος από τα αποδυτήρια πριν τα ματς

Αρχικά να αναφέρουμε πως ο Σπανούλης δεν έβγαινε ποτέ για το χαλάρωμα πριν την προθέρμανση. Περίμενε στα αποδυτήρια ακολουθώντας κι εκεί την ρουτίνα του (ας κρατήσουμε και κάτι κρυφό).

Μετά τις οδηγίες του προπονητή ήταν ο πρώτος που έβγαινε από τα αποδυτήρια. Απαγορευόταν να βγει άλλος. Σε ορισμένες περιπτώσεις που κάποιο ρούκι δε γνώριζε αμέσως του φώναζαν οι υπόλοιποι να μείνει μέσα μέχρι να βγει αυτός.

Ο Σπανούλης έδινε το πρώτο high five στον Πασχόπουλο, το δεύτερο στον Μπαφέ και μετά στους υπόλοιπους. Στο καθιερωμένο «ζντο» πριν βγει η ομάδα στο παρκέ έλεγε πάντα μία συγκεκριμένη φράση (κι αυτός το κρατάμε κρυφό).

Πετσέτα πάντα δεξιά κι η 5η καρέκλα

Ο Σπανούλης είχε ρουτίνα και στην προθέρμανση. Η παρουσίαση των ομάδων ξεκινά πάντα 6 λεπτά πριν το τζάμπολ. Εκείνος παρατηρούσε το χρόνο κι ένα λεπτό πριν την παρουσίαση πήγαινε στην πέμπτη καρέκλα και καθόταν.

Αν κάποιος προπονητής είχε ξεχαστεί κι είχε αφήσει το πινακάκι του εκεί, το μετακινούσε. Αυτομάτως ο Πασχόπουλος χωρίς να του πει κάτι άφηνε μία πετσέτα στην δεξιά του καρέκλα (την έκτη δηλαδή). Δεν του την έδινε στο χέρι, αλλά την άφηνε εκεί και μετά την έπαιρνε ο Σπανούλης.

Μέχρι να σηκωθεί από την καρέκλα ακουμπούσε τους αγκώνες του στα γόνατα και προσπαθούσε α συγκεντρωθεί με μπλεγμένους τους καρπούς των χεριών του.