H απάντηση στο γιατί είναι ατυχής η σύγκριση Ντόρσεϊ-Κάνααν

• Περί Κάνααν και Ντόρσεϊ
• Η στατιστική σύγκριση

Η δεύτερη «διαβολοβδομάδα» της σεζόν ολοκληρώθηκε για τον Ολυμπιακό με συνολικό ρεκόρ 3-1 (με τρία ματς εκτός και ένα εντός έδρας) και ο απολογισμός των πρώτων 10 αγωνιστικών Euroleague βρίσκει την ομάδα στην 2η θέση της βαθμολογίας (με ρεκόρ 7-3), έχοντας τις περισσότερες νίκες (4) μακριά από το γήπεδό της (μαζί με την πρωτοπόρο Φενέρ) και με πολλούς αντίπαλους προπονητές να έχουν εκφραστεί με κολακευτικά σχόλια για το μπάσκετ που παίζει.

Η νίκη επί της Άλμπα (86-76) ήταν απ' αυτές που έπρεπε πάση θυσία να προστεθούν στο σακούλι με τα θετικά αποτελέσματα και όλοι στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο ήξεραν ότι το συγκεκριμένο ματς ανήκε στην κατηγορία των άκρως «πονηρών» κι επικίνδυνων αναμετρήσεων.

Όχι μόνο επειδή οι Πειραιώτες προέρχονταν από την μάχη που είχαν δώσει μέχρι τέλους με την Μακάμπι, 48 ώρες νωρίτερα και από το ταξίδι της επιστροφής αμεσως μετά το ματς, αλλά και γιατί η γερμανική ομάδα είχε αποδείξει ότι αποτελεί έναν δυσκατάβλητο αντίπαλο.

Το ξεκίνημά της στην διοργάνωση ήταν εντυπωσιακό με εύκολες εντός έδρας νίκες επί της Παρτίζαν (+16) και του Παναθηναϊκού (+29), ένα ηχηρό «διπλό» στο Μιλάνο επί της Αρμάνι στην παράταση και με μέση παραγωγικότητα που ξεπερνούσε τους 90 πόντους (μ.ο. 91,3π.).

Παρ' ότι η συνέχεια δεν ήταν η ανάλογη και λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι μετά την ήττα στο ΣΕΦ, μετράει πλέον 7 σερί ήττες, η αγωνιστική της αξία μπορεί να εκτιμηθεί από το γεγονός ότι με την συμπλήρωση 10 αγώνων, παραμένει πρώτη στις ασίστ (μ.ο. 22,0) και στα ριμπάουντ (μ.ο. 37,2) μεταξύ των 18 ομάδων της διοργάνωσης.

Τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με την αθλητικότητα και το μέγεθος των παικτών της και τον ταχύτατο τρόπο παιχνιδιού που επιδιώκει σε κάθε κατοχή (μετά το αμυντικό ριμπάουντ) να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο και να «συλλάβει» την εκάστοτε αντίπαλη άμυνα απροετοίμαστη, συνιστούν την αντιμετώπισή της εξαιρετικά δύσκολη.

Ας μη λησμονήσουμε ότι μετά το αρχικό 3/3, η ομάδα του Ίσραελ Γκονζάλες είχε πολύ δύσκολο πρόγραμμα, δίνοντας τρία συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια στην Πόλη (με Εφές), την Βαλένθια και το Κάουνας και μαζί με τις δύο σέρβικές, είναι η μόνη που έχει παίξει έξι φορές μακριά από το γήπεδό της.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί ισοφάρισαν σε 61-61 στο 31' και πλησίασαν σε 70-68 στο 35', ενώ μόλις στο 36ο λεπτό, οι νταμπλούχοι κατάφεραν να ξεπεράσουν το +7, που μέχρι το τελευταίο 5λεπτο του αγώνα, ήταν η μεγαλύτερη διαφορά στο ματς.

Ας όψεται το επιθετικό κρεσέντο του Κώστα Παπανικολάου (19π., 9ρ. & 3ασ. με 3/5 τριπ.), που στην 4η περίοδο πέτυχε τους 9 από τους 16 πόντους του και έβαλε ένα «φανταχτερό κερασάκι» στην τούρτα της νίκης, η οποία είχε την υπογραφή των Βεζένκοβ (24π., 6ρ., 2ασ. & 4κλ.), Σλούκα (12π.,4ρ. & 11ασ.) και Μπολομπόι (12π., 3ρ. με 5/5 σουτ)! Με... ολίγη και από την «χαμηλή » του Λιούκ Σίκμα (7π., 3ρ., 3ασ. & 5λ.), ο οποίος μέχρι χθες ήταν πρώτος πασέρ της EL με μ.ο. 7,0 τελικές πάσες (τον προσπέρασε ο Σλούκας με μ.ο. 6,9ασ.).

Στο διήμερο με Μακάμπι και Άλμπα, ο “Παπ” είχε την ευκαιρία να βρει για τα καλά τον αγωνιστικό ρυθμό που έψαχνε και του είχε στερήσει η απουσία του από 3 αγώνες τον Οκτώβριο, ολοκληρώνοντας την εβδομάδα με μ.ο. 16,0 πόντους, 5,5 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 70% στα δίποντα και 60% στα τρίποντα.

Περί Κάνααν και Ντόρσεϊ

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός της καλύτερης αξιολόγησης (104,9 βαθμούς) και της μεγαλύτερης ευστοχίας στις βολές (85,2%), της 2ης θέσης στα κλεψίματα (μ.ο. 8,6) και τις ασίστ (μ.ο. 21,5) και της 3ης θέσης στην παραγωγικότητα (μ.ο. 85,3π.) και στα δίποντα (58,4%), πραγματοποιεί ένα πολύ καλό ξεκίνημα στην διοργάνωση, γεγονός που αποτυπώνεται τόσο στην βαθμολογική του θέση όσο και μέσα από την συνολική απόδοση του.

Επειδή κάθε επιτυχημένο πρόγραμμα «πρέπει» να έχει κι ένα «αγκάθι», που ολοένα και μεγαλώνει, τα χαμηλά νούμερα του Αϊζάια Κάνααν (μ.ο. 4,9π., 1,0ρ., 0,7ασ.) έχουν προκαλέσει μία ακατάσχετη παραφιλολογία με το επιχείρημα ότι ο πρώην παίκτης της Ούνικς αποδεικνύεται ανεπαρκής αντικαταστάτης του Τάϊλερ Ντόρσεϊ.

Πριν παραθέσουμε τα νούμερα που αποδεικνύουν ότι ο εφετινός Ολυμπιακός είναι δομημένος με τρόπο, ώστε να επιχειρεί περισσότερες προσπάθειες από τους παίκτες που παίζουν στο “3” και στο “4” σε σχέση με εκείνους που καλύπτουν την θέση “2” (κάτι που συνέβαινε σε μεγάλο βαθμό πέρυσι), να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε πόσο διαφορετικοί είναι οι δυο προαναφερθέντες παίκτες.

Ο Κάνααν είναι ένας combo-guard που έχει μάθει να είναι επιθετικός και δημιουργικός (για τον εαυτό του) με την μπάλα στα χέρια και ο οποίος έχει κυρίως εκτελεστική αγωνιστική συμπεριφορά σε κορμί playmaker. Το χαμηλό του ύψος για την θέση “2” στην οποία χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον Γιώργο Μπαρτζώκα, δημιουργεί πολλά αμυντικά missmatch και αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τον οποίο δεν μένει πολλή ώρα στο παρκέ και παίζει κατά μ.ο. 13,6 λεπτά ανά παιχνίδι.

Ο Ντόρσεϊ είναι μίνιμουμ 10-12 πόντους ψηλότερος και η παρουσία του στο παρκέ δεν προκαλούσε αμυντικές ανισορροπίες, χωρίς βέβαια να είναι και ο σπουδαίος αμυντικός. Ο ρόλος του στην περυσινή ομάδα (μ.ο. 12,8π., 2,3ρ. & 2,0ασ.), δε, ήταν πολύ πιο σημαντικός και αυτό φαίνεται από τα 24,2 λεπτά που βρισκόταν στον αγωνιστικό χώρο.

Η στατιστική σύγκριση

Μία προσεκτική ανάλυση των πόντων και των προσπαθειών που χαρακτήριζαν το παιχνίδι του περυσινού Ολυμπιακού από την θέση “2” (Σλούκας, Ντόρσεϊ, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ), δείχνει ότι οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 35,9 πόντους με 28,3 προσπάθειες ανά παιχνίδι στην EL. Με τον Ντόρσεϊ να έχει μ.ο. 12,8 πόντους και 9,8 προσπάθειες.

Φέτος τα αντίστοιχα ομαδικά νούμερα με τον Κάνααν (παίζει 10,5 λεπτά λιγότερο) στην θέση του Ντόρσεϊ, είναι κατά 2,5 πόντους και 2,3 προσπάθειες χαμηλότερα.

Αν στις δυο παραπάνω συνθήκες προσθέσουμε τον ρόλο που είχε πέρυσι και φέτος ο Σάσα Βαζένκοφ, όπως αυτός αποτυπώνεται από τους πόντους που σκοράρει και τις προσπάθειες που παίρνει, θα δούμε ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έχει συνδυάσει τον μικρότερο χρόνο που δίνει στον Κάνααν με τις περισσότερες προσπάθειες που παίρνει φέτος ο 26χρονος Βούλγαρος forward των Πειραιωτών.

Αν προσθέσουμε την αντίστοιχη περυσινή συγκομιδή του Βεζένκοβ (μ.ο. 13,7 πόντοι με 9,3 προσπάθειες) στον περυσινό απολογισμό από την θέση “2”, το νούμερο φτάνει στους 49,6 πόντους με 37,6 σουτ.

Η ίδια δουλειά με τους εφετινούς παίκτες και με τα αυξημένα αντίστοιχα νούμερα του Σάσα (μ.ο. 20,1 πόντους με 12,6 προσπάθειες), μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ολυμπιακός κάνει κατά μέσο όρο μία περισσότερη προσπάθεια (38,6) και σκοράρει σχεδόν 4 πόντους παραπάνω (53,5).

Εν κατακλείδι, λοιπόν, η παρουσία του Κάνααν και ο μικρότερος και σίγουρα διαφορετικός ρόλος του σε σύγκριση με τον Ντόρσεϊ, δεν έχει αφαιρέσει κάτι από την ομάδα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αναζητούνται οι τρόποι, ώστε να παρουσιαστεί πιο παραγωγικός στο μέλλον.