Κυνηγώντας το λάθος ρεκόρ

Πριν συμπληρωθεί δίμηνο από εκείνη τη θριαμβευτική περιοδεία στην Ισπανία, όπου ο Ολυμπιακός πήρε με μονοκοντυλιά τα σκαλπ της Μπαρτσελόνα, της Ρεάλ και της Βασκόνια, το μέταλλο έλιωσε, η γιρλάντα ξέφτισε και η χρονιά πάει να γυρίσει με βαριά συννεφιά.

Το ευρωελληνικό ντέρμπι που έρχεται την ερχόμενη Παρασκευή μπορεί να ξαναβάλει τους «ερυθρόλευκους» του Πειραιά στις ράγες, έχει όμως και τις προδιαγραφές για να τους βυθίσει σε κρίση μέσης ηλικίας. Η σεζόν βρίσκεται στα μισά της και η Ιβηρική χερσόνησος μοιάζει τόσο μακριά όσο και το Κάουνας. Ο Ολυμπιακός έχει χάσει 6 από τα τελευταία 11 ευρωπαϊκά παιχνίδια του και μετράει 3 νίλες στα 8 ραντεβού με τους οπαδούς του. Από ομάδες μικρομεσαίες ή στην καλύτερη περίπτωση μεγαλομεσαίες…

Ήμουν ο πρώτος που έγραψε πέρυσι τέτοιες μέρες ότι ο Ολυμπιακός του 2021-22 ήταν ομάδα επιπέδου φάιναλ-φορ (μολονότι υπήρχαν και ρωσικές ομάδες στην εξίσωση) και μάλλον ήμουν ο πρώτος που έγραψε φέτος -όταν ο καιρός ήταν ακόμη ανέφελος- ότι δεν μου αρέσει το μπάσκετ που ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του παραδίδουν φέτος.

Αυτή η ομάδα, με αυτό το υλικό, δεν είναι ακόμη σε θέση να παίξει μπάσκετ πιστολέρο και να κυνηγήσει νίκες στους 90-95 πόντους. Συχνά ναρκισσεύεται και θαυμάζει το είδωλό της στον καθρέφτη, αλλά ώσπου να επιστρέψει στον στίβο μάχης βλέπει τον αντίπαλο να κοιτάζει ξανά μέσα στα μάτια της.

Οι χαμένες διψήφιες διαφορές τείνουν να γίνουν ενδημικό φαινόμενο στο Φάληρο, όπως και τα διαστήματα στα οποία ο Ολυμπιακός ξεχνάει τις αρχές του και παρασύρεται σε yolo μπάσκετ, όσα πάνε κι όσα έρθουν. Οι Πειραιώτες αναγκάζονται να κουβαλήσουν αναξιόπιστους εφεδρικούς (Μπολομπόι, Κάνααν, Πίτερς), που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το μοντέλο που έστειλε την ομάδα στο Βελιγράδι.

Και στις 6 ήττες που γνώρισε ο Ολυμπιακός στην Euroleague δέχθηκε περισσότερους από 47 πόντους στο δεύτερο μέρος. Σαρανταεφτά! Όπως σωστά επισήμανε ο Φώτης Κατσικάρης στην εκπομπή της Nova, μόνο μία από τις μεγάλες φετινές νίκες του Ολυμπιακού ήταν προϊόν καλής λειτουργίας στα μετόπισθεν: το «Παλάου Μπλαουγκράνα» της πρεμιέρας (70-80).

Ο Μπαρτζώκας παρατήρησε σωστά ότι το αποψινό παθητικό της ομάδας του (41+49=90 πόντοι) είναι ανεπίτρεπτο για εντός έδρας αγώνα -και με αντίπαλο που δεν είναι δα Ρεάλ ή Εφές ή Μονακό- , αλλά είναι εκείνος που καλείται να δώσει τις λύσεις ή να πυροδοτήσει διορθωτικές κινήσεις.

Το χειρότερο για τον Ολυμπιακό είναι ότι οι παίκτες που σηκώνουν το βάρος εδώ και τρεις μήνες, με ένα Ευρωμπάσκετ στο κορμί οι περισσότεροι, άρχισαν σιγά σιγά να φτύνουν αίμα στην τελική ευθεία των αγώνων. Ο αναντικατάστατος Βεζένκοφ έμεινε 5,5 λεπτά στον πάγκο στην δ’ περίοδο, ο Σλούκας δεν μπορούσε καλά καλά να ξεκολλήσει από το έδαφος τις κρίσιμες στιγμές, ο Ουόκαπ τελείωσε το ματς άποντος, ο Φαλ πέρασε την εβδομάδα στο κρεβάτι και πάει κλαίγοντας.

Στην τελευταία επίθεση, που μπορούσε να δώσει τη νίκη και να κρύψει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, τα κουρασμένα κορμιά μετουσιώθηκαν σε κουρασμένα μυαλά και η κρίσιμη επιλογή (σουτ του Σλούκα με «χειρόφρενο» μπροστά στον πανύψηλο Πετρούσεφ) ήταν κακή. Τα ριπλέι που προβάλλονταν στα μάτριξ έδωσαν ένα χρήσιμο άλλοθι, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έκανε πολλά για να υποστηρίξει το αφήγημα του αδικημένου.

Ουσιαστικά, ο Ολυμπιακός του Δεκεμβρίου πηγαίνει όπου τον πηγαίνει ο παθιασμένος Λαρεντζάκης. Μόνο όταν στήθηκε οδόφραγμα από τους καλούς αμυντικούς στην περιφέρεια μπόρεσαν οι Πειραιώτες να φέρουν το παιχνίδι στα μέτρα τους, αλλά ακόμα και τότε οι Σέρβοι μπόρεσαν να εντοπίσουν την αχίλλειο πτέρνα και να χτυπήσουν στο ψαχνό.

Ο Βιλδόσα μπορεί να γκρινιάζει για το ΝΒΑ, αλλά γύρισε από την Αμερική άλλος παίκτης, πληθωρικός και σίγουρος για τον εαυτό του. Ο Νέντοβιτς δεν είναι πια στον Παναθηναϊκό για να εκβιάζει τα σουτ σε κάθε φάση. Οι υπόλοιποι είδαν ανοιχτό ορίζοντα και σούταραν όλοι μαζί 7/10 τρίποντα, με μπροστάρηδες στην δ’ περίοδο δύο παγκίτες (Ντόμπριτς, Πετρούσεφ). Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς μοιράζει ακόμη γλυκίσματα και λουλούδια, ως είθισται στον μήνα του μέλιτος.

Ο Ολυμπιακός, στο μεταξύ, ψάχνει την άμυνα μέσα από την επίθεση, αντί να πράττει το ακριβώς αντίθετο. Μήπως βιάστηκε να μεγαλοπιαστεί; Το ρεκόρ της άμυνας έπρεπε να κυνηγήσει, όχι των ασίστ. Οι θρίαμβοι των πρώτων εβδομάδων γέμισαν το ντεπόζιτο με βενζίνη, σε συνδυασμό με την κουτσά στραβά νίκη στο εγχώριο ντέρμπι αλλά οι διαρροές είναι πολλές και ανησυχητικές. Δεν είναι πια είδηση, όταν ο Ολυμπιακός χάνει στην Ευρώπη.