Ένας, ακόμη, μικρός θάνατος...

Συμβιβασμένος με την ήττα και έκπληκτος όποτε βλέπει να πέφτει στην ποδιά του ευκαιρία νίκης, ο Παναθηναϊκός κλώτσησε μακριά άλλο ένα εφαλτήριο αντεπίθεσης και επιστρέφει στην Αθήνα με κίτρινη σφραγίδα στο διαβατήριο, καταπώς συνηθίζει τα τελευταία χρόνια.

Πόσες από αυτές τις φτηνές νίκες αν αυτή η ομάδα είχε στοιχειώδη προπονητική καθοδήγηση; Δεν θα το μάθουμε ποτέ και ασφαλώς δεν πρόκειται να μας το εξηγήσει κανένας από τους παροικούντες την πράσινη Βαβέλ.

Οι ρομαντικοί θα άνοιξαν το συρτάρι με τα παλιά dvd για να δουν τον τελικό του 2002 και να κλάψουν με τα περασμένα μεγαλεία. Όχι ότι η νυν Βίρτους είναι αντάξια της τότε Κίντερ, των Τζινόμπιλι, Σμόντις, Ριγκοντό και Γιάριτς, αλλά τουλάχιστον τα δικά της γέρικα φαντάσματα έδωσαν στο κοινό τους ένα χαμόγελο.

Ο αποψινός Παναθηναϊκός έκανε τον Τόκο Σενγκέλια να μοιάζει 25 χρονών και βοήθησε τον Μίλος Τεοντόσιτς να παίξει ένα τελευταίο πεντάλεπτο βγαλμένο από τη νιότη του. Καλύτερα να μη συγκρίνουμε τον -ιτς του 2023 με τον -ιτς του 2002, γιατί θα πέσει φωτιά να μας κάψει.

Ο Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου ήταν ο κλασσικός Παναθηναϊκός του πρώτου ημιχρόνου. «Αναρωτιέμαι πόσο χειρότερη εικόνα θα παρουσίαζε αν δεν είχε καθόλου προπονητή στον πάγκο του», θυμάμαι να γράφω όταν το ταμπλό έγραφε 25-11. «Τουλάχιστον περιμένει την αφύπνιση του Ντουέιν Μπέικον», ήταν η υποσημείωση.

Αλλά ο Αμερικανός είχε στη Μπολόνια τη συμπεριφορά ανθρώπου έτοιμου να τα παρατήσει και να φύγει διακοπές: ένα ξένο σώμα σε μία ομάδα γεμάτη ξένα σώματα. Την πρώτη φορά που οι «πράσινοι» πλησίασαν, στο 43-35, ο Μπέικον έκανε μαζεμένες δύο λάθος πάσες στα πόδια των συμπαικτών του και ένα αντιαθλητικό φάουλ, το 3ο του, που τον καθήλωσε για αρκετή ώρα στον πάγκο.

Αίφνης ο Παναθηναϊκός νοικοκυρεύτηκε στα χέρια του Νέιτ Ουόλτερς, βελτιώθηκε στην άμυνα με τον ξεχασμένο Γκριγκόνις δίπλα στον Πονίτκα, ξαναβρήκε τον Παπαγιάννη που δεν ζητούσε τίποτε παρά μόνο 1-2 πάσες για να νιώσει μπασκετμπολίστας και όχι τρόλεϊ, κοντολογίς έγινε κανονική ομάδα μπάσκετ.

Η αμυντική πεντάδα που κλήθηκε να παίξει το πεντάλεπτο 27’-33’ (με Λη και Γκουντάιτις στο παρκέ) πρόσθεσε στην εξίσωση τα μούσκουλά της και ο Παναθηναϊκός προσπέρασε, με τρίποντα του Πολωνού, επτά λεπτά πριν το φινάλε. Τότε, συνέβη αυτό που έτρεμαν οι οπαδοί του.

Η μεθοδικότητα ξεχάστηκε στον πάγκο, το λογικό έδωσε τη θέση του στο παράλογο, όσα χτίστηκαν γκρεμίστηκαν αβασάνιστα και ο Παναθηναϊκός έπεσε κάτω από τις ρόδες, σαν ζωάκι τυφλωμένο από τους προβολείς. Αμέσως μετά το τάιμ-άουτ, ο Σέρτζιο Σκαριόλο έδωσε εντολή για ντουμπλάρισμα στον χειριστή της μπάλας με δύο αθλητικά «δυαροτριάρια» (Λούντμπεργκ, Κορντινιέ) και έκοψε στα δύο έναν αντίπαλο που γύρισε στο παρκέ με έναν, μόνο, χειριστή.

Οι επόμενες δύο επιθέσεις, από Μπέικον και Ουόλτερς, έγιναν με μηδέν πάσες. Στην επόμενη, ο Πονίτκα φοβήθηκε τον ίσκιο του και έχασε λέι-απ. Ο Λη σούταρε τούβλο στον αιφνιδιασμό τρεις εναντίον ενός επειδή δεν περίμενε την πάσα του Μπέικον. Ο Παπαγιάννης προσπάθησε να πιάσει τη μπάλα με δάχτυλα γεμάτα βούτυρο, όταν επιτέλους ο Αμερικανός πάσαρε σωστά. Ο Γκουντάιτις έκανε ένα σουτ σαν να πετούσε χειροβομβίδα. Ο Μπέικον σούταρε άλλη μία φορά κουτουρού.

Οχτώ κατοχές στα σκουπίδια, ένα φιάσκο για να τραβάς τα μαλλιά σου. Ώσπου να σηκώσεις το βλέμμα για να δεις το σκορ, ο ξεκούραστος Τεοντόσιτς (που δεν δοκιμάστηκε καθόλου στην άμυνα) είχε ενορχηστρώσει σερί 14-0 και οι Ιταλοί εξαφανίζονταν στον ορίζοντα ανάμεσα στους torri. Και δεν υπάρχει και το άλλοθι της διαιτησίας τούτη τη φορά, για να καθησυχάσει τους ιθαγενείς…

«Οφείλουμε να παλεύουμε από το πρώτο λεπτό και όχι να κυνηγάμε τον αντίπαλο σε κάθε ματς και να ξοδεύουμε κάθε ικμάδα ενέργειας», είπε ο Ματέους Πονίτκα μετά τον αγώνα. Τα λόγια του ακούγονταν σαν σπόντα προς τους πενταδάτους, αλλά σε ομάδα 8 παικτών δεν υπάρχουν βασικοί και εφεδρικοί.

Πέρα από την ασυνάρτητη προπονητική ταυτότητά του, ο Παναθηναϊκός υποχρεώνεται να κουβαλάει παίκτες που παίζουν μόνο επίθεση ή μόνο άμυνα ή τίποτε απολύτως. Είναι, για παράδειγμα, ανυπολόγιστη η ζημιά που προκλήθηκε από την αδυναμία του Ντέρικ Ουίλιαμς να κοντράρει τον Σενγκέλια στα πρώτα λεπτά.

Ο Γκριγκόνις εμφανίστηκε βελτιωμένος, αλλά υπέπεσε, και αυτός, σε 4 γκάφες, με αντίτιμο 3 πόντους και 2 ασίστ. Και η τελική λυπητερή έγραψε 64. Εξηντατέσσερις πόντους, με 22/58 σουτ και 14 λάθη, και σύσσωμο σχεδόν τον ελληνικό πυρήνα παροπλισμένο. Από πού να αντλήσει αισιοδοξία αυτός ο οργανισμός;

«Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό», είπε στο τέλος ο Μπόσκοβιτς, ο βοηθός του Ντέγιαν Ράντονιτς. Αλλά το κοντέρ γράφει εφτά ήττες στους τελευταίους οχτώ αγώνες και μία εικόνα οικτρή. Είμαστε βέβαιοι ότι ο ασθενής αναπνέει ακόμη;