Ήττα στην κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο γήπεδο και από τον κατάλληλο αντίπαλο...

Λίγο η δικαιολογημένη πανστρατιά που έχει δημιουργηθεί στις τάξεις των «ερυθρολεύκων» φιλάθλων με το μπάσκετ που παίζει η ομάδα τους και τα 1.000 εισιτήρια που πήραν για το ματς στο “Forum”... Λίγο η έλλειψη αγώνα το περασμένο Σαββατοκύριακο (κάτι που πάντα έχει επίδραση στον αγωνιστικό ρυθμό) και λίγο η απέραντη θλίψη που σκόρπισε σε όλους τους Έλληνες το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το ματς στο Μιλάνο, δεν σας κρύβω ότι μου «βρωμούσε» από μακριά.

Είχε που είχε να χάσει σχεδόν δύο μήνες ο Ολυμπιακός, είχε και έξτρα κίνητρο η Αρμάνι για να σταματήσει το σερί (7/7) της πιο φορμαρισμένης ομάδας στην Ευρώπης και έστω και αργά να αποδείξει ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους καλύτερους (πλέον μετράει 4 διαδοχικές νίκες), δεν ήθελε πολύ για να υψωθεί ένα μεγάλο STOP μπροστά στους Πειραιώτες, που μετά από καιρό έχουν μπροστά τους 8 πολύ δύσκολες μέρες!

Με 4 αγώνες, τρεις ανά δύο μέρες – αύριο (05/03) στην Ρόδο με τον Κολοσσό, την Τρίτη (07/03) με την Μπάρτσα και την Πέμπτη (09/03) με την Μπάγερν στο ΣΕΦ – και την ερχόμενη Κυριακή (12/03) με τον Προμηθέα στο γήπεδό τους

Προσωπικά, πιστεύω ότι η «προσγείωση» που πάντα προκαλεί η πρώτη ήττα μετά από 7 συνεχόμενες νίκες, δεν θα μπορούσε να έρθει σε καλύτερο χρονικό σημείο και με πιο κατάλληλο αντίπαλο. Και αυτό γιατί το βαρύ 83-62, που ήταν η πιο ευρεία ήττα του Ολυμπιακού στην εφετινή σεζόν, δεν προήλθε από ομάδα που διεκδικεί την είσοδο στην 4άδα και πιθανότατα θα δημιουργούσε μειονέκτημα στο ενδεχόμενο ισοβαθμίας.

Αλλά και γιατί προέκυψε ακριβώς πριν από δύο κολλητά εντός έδρας παιχνίδια (με πιο σημαντικό το πρώτο απέναντι στην Μπαρτσελόνα) και συνήθως ένα κατά κράτος αρνητικό αποτέλεσμα οδηγεί σε μεγαλύτερη συγκέντρωση και συσπείρωση με φόντο τον στόχο του πλεονεκτήματος έδρας.

Κακά τα ψέματα και συμφωνώ απόλυτα με τον Κωνσταντίνο Μελάγιες, η εφετινή αψεγάδιαστη έως τώρα πορεία των νταμπλούχων, τους έχει δώσει το δικαίωμα ακόμη και για μία off night. Γιατί στο χθεσινό παιχνίδι τίποτε δεν λειτούργησε σωστά και αυτό γίνεται πιο ξεκάθαρο, αν σκεφτούμε ότι ο Ολυμπιακός:

- Είχε την 2η χαμηλότερη επίδοση της σεζόν στην επίθεση (62π.), σκοράροντας κατά σχεδόν 24 πόντους λιγότερους από την μέση παραγωγικότητά του και έχει 3 ήττες σε ισάριθμους αγώνες όταν δεν ξεπερνάει τους 71 πόντους!

- Πήρε 9 ριμπάουντ λιγότερα και έχασε κατά κράτος την μάχη της ρακέτας

- Είχε για πρώτη φορά φέτος λιγότερες ασίστ (17) από λάθη (19)

- Ήταν για πρώτη φορά τόσο παθητικός στην άμυνα, που παρ’ ότι είναι πρώτος στα κλεψίματα (μ.ο. 8,1), έκανε μόλις 2!

- Δεν είχε κανέναν από τους πρωταγωνιστές του κοντά στα standards του, καθώς ο Βεζένκοβ (10π., 6ρ. & 2ασ.) ήταν λιγότερο επιδραστικός από ό,τι συνήθως, ενώ ο Γουόκαπ (10π., 5ασ. με 4/5 σουτ) μπορεί να ξεπέρασε τον μ.ο. πόντων του (7,7π.), όμως ηττήθηκε κατά κράτος στην άμυνα από τον Μπίλι Μπαρόν (18π., 5ασ. & 2κλ. με 4/6 τριπ.), ο οποίος έκανε την μεγαλύτερη ζημιά στην ελληνική ομάδα.

Παρά το απόλυτο «χαμηλό βαρομετρικό» που επικράτησε για τους πρωταθλητές στην Λομβαρδία, το πιο εντυπωσιακό είναι επιστρέφουν στην βάση τους χωρίς να έχουν τίποτε περισσότερο από έναν αγώνα και από μία ευκαιρία να καταρρίψουν το ρεκόρ τους σε εκτός έδρας νίκες στην κανονική περίοδο του ισχύοντος format.

Από την σεζόν 2016-17 που η regular season της Euroleague παίζεται με το συγκεκριμένο σύστημα διεξαγωγής και ειδικότερα από την σεζόν 2019-2020 που ομάδες έχουν γίνει 18, μόνο δύο φορές ο Ολυμπιακός έφτασε τις 9 εκτός έδρας νίκες.

Την σεζόν 2020-21 (ρεκόρ 9-8) που κατετάγη 12ος κι έχασε την μάχη των playoffs και φέτος (ρεκόρ 9-5) που βρίσκεται στην 2η θέση και διεκδικεί την επιστροφή στο Final 4!

Και θεωρώ το ματς του Μιλάνου ως χαμένη ευκαιρία γιατί τα εναπομείναντα τρία που θα δώσουν οι «ερυθρόλευκοι» εκτός των συνόρων θα είναι με ομάδες που διεκδικούν την είσοδό τους στην 8άδα (η Ζάλγκιρις και η Παρτίζαν περισσότερο και ο Ερυθρός Αστέρας λιγότερο), οπότε ο βαθμός δυσκολίας θα είναι υψηλότερος σε σχέση με το ματς απέναντι στην Αρμάνι που βαθμολογικά ήταν τελείως αδιάφορη.

Αυτό βέβαια, ενδεχομένως και να σημαίνει ότι η ομάδα του Μπαρτζώκα θα μπει στο γήπεδο με μεγαλύτερη συγκέντρωση και υψηλότερο κίνητρο, γιατί πλέον μετράμε αντίστροφα για την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου και κάθε βήμα μπροστά (και αντίστοιχα προς τα πίσω), μετράει ολοένα και περισσότερο όσον αφορά στην θέση που θα καταλάβει στο τέλος και στην διασταύρωση που θα προκύψει από αυτή.

Από αυτή και μόνο την άποψη και μετά από μία ακόμη συνειδητοποίηση του πόσο αμείλικτη και ανταγωνιστική είναι η εφετινή διοργάνωση (αν δεν «εμφανιστείς», χάνεις για πλάκα από οποιονδήποτε αντίπαλο), το ματς της Τρίτης (07/03) με την Μπαρτσελόνα αποτελεί το απόλυτο crash-test!

Και γιατί ο Ολυμπιακός θα δοκιμαστεί απέναντι σε έναν από τους διεκδικητές του τίτλου, ο οποίος θέλει την πρωτιά και θα έρθει να την διεκδικήσει... Και γιατί θα φανεί η αντίδρασή του μετά από την βαριά ήττα της σεζόν αλλά και γιατί με νίκη θα κάνει πλέον το πιο αποφασιστικό βήμα για την πρώτη δυάδα της τελικής βαθμολογίας και θα αφήσει πίσω του ουσιαστικά δύο βαθμούς τους «μπλαουγκράνα»...