Ποιος φοβάται ποιον και γιατί;

To δεύτερο φετινό συναπάντημα του Ολυμπιακού με τη Βιλερμπάν ήταν το άκρο αντίθετο του πρώτου: ένα ατελείωτο φεστιβάλ χασμουρητού. Αυτό ακριβώς που ήθελαν οι «ερυθρόλευκοι», δύο μέρες πριν από ντέρμπι ή δύο μέρες πριν από οποιονδήποτε αγώνα του Μαρτίου! Ξεκούραση, συντήρηση, διαχείριση, μία παύση στο ανελέητο κυνήγι των βαθμών και των ρεκόρ.

Πώς ακριβώς έχασε αυτή η ομάδα από αυτήν ομάδα, στα μέσα του Δεκέμβρη; Θα το αποδώσω σε συγκυρία συμπτωματικών συμπτώσεων και θα προχωρήσω στο παρασύνθημα. Όχι, όχι σε αυτά -τα μάλλον κωμικά και πάντως ενοχλητικά- που προηγήθηκαν του τζάμπολ, αλλά σε εκείνα -τα πολύ ζουμερά- που ειπώθηκαν αμέσως μετά το τέλος, στο μικρόφωνο της Euroleague TV.

«Πρέπει να επιστρέψουμε σε όσα μας έκαναν ξεχωριστούς στο πρώτο μισό της περιόδου», είπε ο Σακίλ ΜακΚίσικ, ο άτυπος ΜVP του Ολυμπιακού τον τελευταίο μήνα. «Τότε ήμασταν πιο γρήγοροι σε όλα, τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Εάν ξαναφτάσουμε στο ίδιο επίπεδο, θα είμαστε τρομακτικοί στα πλέι-οφ».

Δεν είναι λοιπόν οφθαλμαπάτη αυτό που το γυμνό μάτι βλέπει. Ο Ολυμπιακός έχει κατεβάσει ταχύτητα, σε μία προφανή προσπάθεια των προπονητών του να σημάνουν ανασυγκρότηση και να κρατήσουν γεμάτο το ρεζερβουάρ των καυσίμων. Η «μίνι προετοιμασία» του Φεβρουαρίου ή του Μαρτίου ή και του Ιανουαρίου, ανάλογα με το σύστημα διεξαγωγής, δεν είναι ούτε μύθευμα ούτε κούφιο κλισέ.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας φρόντισε ώστε να επιτευχθούν το γρηγορότερο δυνατό οι στόχοι της κανονικής περιόδου («big time achievement», χαρακτήρισε απόψε το πλεονέκτημα έδρας) και χαλάρωσε λίγο τα λουριά, ώστε να ξεμπουχτίσουν οι παίκτες του και να εμφανιστούν ετοιμοπόλεμοι στις 25 Απριλίου, που απέχει σχεδόν ένα μήνα.

Ορισμένοι «ερυθρόλευκοι» (όπως ο Βεζένκοβ και ο Σλούκας, ίσως και ο Φαλ) χρειάζονται απεγνωσμένα αυτή την ανάσα ανασύνταξης, άλλοι μοιάζουν βιονικοί. «Το κλειδί είναι ότι όλοι μας, και οι δώδεκα, το διασκεδάζουμε», είπε ο Τόμας Ουόκαπ, από τη φυλή των βιονικών, που λέγαμε: «Και αυτό το στοιχείο δεν μπορείς να το πάρεις για δεδομένο, στο ανώτατο επίπεδο». Θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως αντιπαράδειγμα τον Παναθηναϊκό, ίσως όχι του Σερέλη, αλλά σίγουρα του Ράντονιτς.

«Η φετινή Εuroleague είναι η πιο δυνατή όλων των εποχών», τόνισε ο Μπαρτζώκας, όταν ήρθε η σειρά του να στηθεί μπροστά στο μικρόφωνο της Δώρας. Οποιαδήποτε απόπειρα για κέντημα σεναρίων είναι μάταιη, αφού ουδείς γνωρίζει πού θα καθίσει η μπίλια για τις ομάδες από το 1 μέχρι το 10 της κατάταξης.

Ο Ολυμπιακός είναι πρώτος και -νομίζω- καλύτερος, αλλά μπορεί να πέσει στη δεύτερη θέση εάν στραβοπατήσει (π.χ. στο Βελιγράδι), ακόμα και στην τρίτη, αφού έχει να παίξει επίσης με Παναθηναϊκό και Βασκόνια. Και τι έχει να κερδίσει ο πρώτος έναντι του δεύτερου; Όγδοη μπορεί να τερματίσει η δις πρωταθλήτρια Εφές ή και ο Ομπράντοβιτς, που μετράει 20/21 προκρίσεις στα πλέι-οφ.

Και ποιος είπε ότι η Βασκόνια ή η Μακάμπι θα είναι εύκολο θύμα; Πώς ρεφάρει κανείς μία εντός έδρας νίλα σε ηφαίστεια όπως το Γιαντ Ελιάου ή η Μπεογκράντσκα ή η Αρένα Φερνάντο Μπουέσα ή η Κωνσταντινούπολη; Ο μοναδικός αντίπαλος από το κάτω ράφι που στα δικά μου μάτια φαίνεται κάπως ευάλωτος είναι η Ζαλγκίρις. Η διοργανώτρια του final-4, θυμίζω…

Γι’ αυτό σας λέω, είναι ευχής έργο το «μπρέικ» που έχει στη διάθεσή του ο Ολυμπιακός, απαλλαγμένος από το άγχος της βαθμοθηρίας, αλλά και ζευγαρωμένος στο εξής με αντιπάλους που (αντίθετα με τη ναυαγισμένη αποψινή Βιλερμπάν) θα τον ζορίσουν όσο χρειάζεται για να κρατήσουν το πετσί του ζεστό.

Η 29η Μαρτίου 2023, πάντως, μένει στην ιστορία ως η βραδιά που βρίσκει τον Τζορτζ Παπαθανασίου στην κεντρική φωτογραφία ενός σχολίου για την κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα, στο κορυφαίο αθλητικό σάιτ της χώρας. Ποιος θα τον αναγνώριζε, πέρυσι τέτοιες μέρες; Και έπαιξε και στην Εθνική ομάδα, θυμίζω, ο Πάπας. Όταν σταματήσει τις κουταμάρες με τη Λίβερπουλ, υπόσχομαι να του αφιερώσω ακόμα περισσότερο χώρο.