Γιατί το «απόλυτο» στην «διαβολοβδομάδα» θα είναι κομβικό για τους «αιώνιους»!

• Παναθηναϊκός: Ο κωδικός «σκληράδα» και οι 4+1 «σταθερές» που εδραιώνονται!
• Ολυμπιακός: Η επιστροφή του Σίκμα και η ενσυναίσθηση όλων των υπολοίπων για step up!

Έχοντας αφήσει πίσω μας σχεδόν τη μισή διαδρομή του 1ου γύρου στην κανονική περίοδο, νομίζω ότι αρχίζουμε σιγά-σιγά να ξεχωρίζουμε τις ομάδες που – εκτός συγκλονιστικού απροόπτου – δεν γίνεται να μείνουν εκτός της πρώτης 4άδας (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα).

Το ίδιο ισχύει και για εκείνες που ανήκουν στην αμέσως επόμενη «ταχύτητα» (η Μονακό, οι δύο ελληνικές, οι δύο τουρκικές, οι δύο σερβικές, η Μπασκόνια, η Βαλένθια, η Ζάλγκιρις και με επιφύλαξη η Βίρτους, που είχε ίσως το πιο βατό πρόγραμμα στο πρώτο μισό της regular season). Οι δύο πιο συνεπείς εκ των παραπάνω θα μπουν στα playoffs με πλεονέκτημα έδρας και οι υπόλοιπες εννέα, θα «κοντραριστούν» για τις εναπομείνασες τέσσερις θέσεις που θα οδηγήσουν στα προημιτελικά.

Κοινώς, από την 3η θέση και πολύ περισσότερο από την 5η μέχρι και την 13η η απόσταση αναμένεται να πολύ μικρή (τώρα είναι 3 και 2 νίκες αντίστοιχα) και αυτό δείχνει πόσο υψηλός είναι ο ανταγωνισμός στην εφετινή διοργάνωση.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν, ότι δύο εκπρόσωποί μας άνοιξαν την αυλαία της «διπλής εβδομάδας» που διανύουμε με πολύ σημαντικές νίκες, ας αναλύσουμε για τον καθένα ξεχωριστά, πως τα κατάφεραν αλλά και πόσο ωφελημένοι θα βγουν αν έκαστος πάει στους αγώνες που ακολουθούν για την Basket League, με ένα 2/2 στην Euroleague!

Παναθηναϊκός: Ο κωδικός «σκληράδα» και οι 4+1 «σταθερές» που εδραιώνονται!

Το γεγονός ότι η Ζάλγκιρις ήρθε στην Αθήνα ως ένας από τους πιο αξιόμαχους και δυσκολοκατάβλητους αντιπάλους που παίζει καλύτερα εκτός έδρας (νίκησε σε Μπολόνια και Βιτόρια, έχασε στις λεπτομέρειες στην Πόλη από την Εφές και ζόρισε την Ρεάλ για περίπου 25 λεπτά) και ο Παναθηναϊκός παρουσίασε το πιο σκληρό εφετινό αμυντικό προφίλ και την περιόρισε 71 πόντους (season low για τους Λιθουανούς και ισοφάριση του season high για τους «πράσινους»), αποτελεί το δεύτερο πιο σημαντικό «κρατούμενο» της βραδιάς για τον Εργκίν Αταμάν.

Οι «πράσινοι» πίεσαν πολύ στην μπάλα κι έπαιξαν πολύ επιθετικά στα μετόπισθεν κι έβγαλαν κρίσιμες άμυνες, με αποτέλεσμα να κατεβάσουν την ομάδα του Μακσβίτις κατά 12 πόντους από την μέση παραγωγικότητά τους πριν το παιχνίδι (83,0π.), έχοντας διψήφιο άθροισμα (8+4) κλεψιμάτων και κοψιμάτων (πολύ ενδεικτικός συντελεστής).

Το πρώτο ήταν φυσικά η νίκη με 73-71 (έστω και στις λεπτομέρειες και μετά από ένα ματς, το οποίο δεν κατάφερε ποτέ να φέρει στα μέτρα του), που έφερε τον «εξάστερο» και πάλι στο 50% (με ρεκόρ 4-4), την ίδια ώρα που πέρυσι στο ίδιο ακριβώς χρονικό σημείο, βρισκόταν στο 2-6!

Με την Βίρτους και την Βαλένθια να αποτελούν τους δύο επόμενους επισκέπτες στο κλειστό του ΟΑΚΑ, το «τριφύλλι» έχει την μεγάλη ευκαιρία να διαχειριστεί με επιτυχία το αρκετά βατό πρόγραμμα των πρώτων 10 αγωνιστικών, να πάει στο 6-4 και από ‘κει πέρα να αντιμετωπίσει την δύσκολη συνέχεια με πολύ καλύτερη ψυχολογία και ενδεχομένως με ένα υψηλότερο ποσοστό αφομοίωσης ρόλων.

Το τρίτο και εξίσου σπουδαίο κρατούμενο έχει να κάνει με την ολοένα (και σταθερά) αυξανόμενη επιρροή που αρχίζουν να εδραιώνουν στο παιχνίδι της ομάδας τους, ο Μήτογλου, ο Γκραντ, ο Σλούκας και ο Γκριγκόνις.

Όσον αφορά στον Ντίνο, νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι έχουμε να κάνουμε με τον πιο επιδραστικό παίκτη της ομάδας, παρόντος του οποίου, ο Παναθηναϊκός δύσκολα θα έχανε και τα δύο πρώτα ματς με τον Ολυμπιακό (και η Εθνική ομάδα ίσως να έμπαινε στην 8άδα του Mundobasket).

• Μακσβίτις στο Gazzetta: «Ο “κοιμώμενος γίγας”, οι δυνατότητες του Μπραζντέικις και η υπόθεση Γκριγκόνις!»

Αμα τη επιστροφή του από τον τελευταίο τραυματισμό, ο “Mito” είναι μακράν ο πρώτος σκόρερ (μ.ο. 16,6π.), ο 2ος ριμπάουντερ (μ.ο. 6,0ρ.) και πιο εύστοχος παίκτης του ρόστερ (66,7% διπ. & 52,9% τριπ.), ενώ με το πολυδιάστατο παιχνίδι του, ήταν και ο πιο καθοριστικός στο ρεκόρ 3-2 που έχουν οι «πράσινοι» με εκείνον στο παρκέ. Χωρίς σε όλα αυτά να συμπεριλαμβάνουμε και τον ρόλο που είχε στο «διπλό» μέσα στο ΣΕΦ.

Από ‘κει και πέρα, είναι πολύ σημαντικό ότι ο Τούρκος τεχνικός βλέπει το δίδυμο Σλούκα-Γκραντ να αλληλοσυμπληρώνεται. Mε τον αρχηγό να έχει πλέον υψηλή αυτοπεποίθηση και να σηκώνει το βάρος των κρίσιμων αποφάσεων (χαρακτηριστικός ο διάλογος με τον Αταμάν σε ένα από τα τελευταία ταιμ-άουτ) και τον Αμερικανό να είναι τρομερά αποτελεσματικός στην άμυνα και να εκμεταλλεύεται άψογα τους χώρους που του ανοίγονται από τα double team στον έμπειρο συμπαίκτη του.

Αθόρυβα αλλά πολύ ουσιαστικά στον βεβαρημένο ρόλο του, ανταποκρίνεται και ο Μάριους Γκριγκόνις, που έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο σε χρόνο συμμετοχής (29,4’) από όλους τους συμπαίκτες του και πέραν της επίθεσης (μ.ο. 10,9π. & 2,9ρ. με 83,3% βολ., 60% διπ. & 37,2% τριπ.), έχει βελτιώσει αισθητά και την αμυντική του απόδοση.

Οι τέσσερις προαναφερθέντες μαζί με τον Λεσόρ, που είναι ο 2ος σκόρερ του Παναθηναϊκού (μ.ο. 13,8π. & 6,5ρ.) και βγάζει μεγάλη ενέργεια στην άμυνα, αλλά δεν έχει αποκτήσει ακόμη διάρκεια στην απόδοσή του (με την Ζάλγκιρις είχε 7 λάθη), αποτελούν τις βασικές λύσεις του 57χρονου τεχνικού. Και αυτούς στους οποίους θα βασίζεται (καθόλου τυχαίο ότι έπαιξαν, από 28 ο Γκραντ έως 38 λεπτά ο Μήτογλου) μέχρι να ενσωματώσει τον Ναν, να δει συνέπεια από τον Βιλντόζα και να επιστρέψουν ο Ερνανγκόμεθ με τον Παπαπέτρου.

Ολυμπιακός: Η επιστροφή του Σίκμα και η ενσυναίσθηση όλων των υπολοίπων για step up!

To πρώτο εφετινό ευρωπαϊκό «διπλό» (79-74 επί της τυπικά γηπεδούχου Μακάμπι) εκτός των συνόρων, πέραν της πολύτιμης βαθμολογικής χρησιμότητας σε μία δύσκολη περίοδο και με τους τραυματισμούς να μην λένε να εγκαταλείψουν το «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο (νέο θύμα ο Γουίλιαμς-Γκος που τέθηκε νοκ-άουτ για περίπου έναν μήνα), απέδειξε τρία πράγματα:

Πρώτον, ότι ο βασικός κορμός των παικτών των πρωταθλητών έχει «χτίσει» έναν χαρακτήρα που ξέρει να ανταποκρίνεται και με το παραπάνω στις μπασκετικές «κακουχίες» και να βγάζει ένα πολύ αντιπροσωπευτικό πρόσωπο στις δύσκολες στιγμές που η ομάδα πρέπει να βγάλει αντίδραση.

Ο μέχρι πρότινος τραυματίας Μουσταφά Φαλ που βλέπουμε τις τελευταίες 10 μέρες να παίζει μέσο όρο 34 λεπτά ανά αγώνα (σε συνολικά 4 ματς) και έχει μ.ο. 11,2 πόντους, 7,8 ριμπάουντ, 5,8 ασίστ και 1,5 κόψιμο με 81,6% στα δίποντα (19/24), όντας ο δευτερεύων playmaker της άμυνας και ο στυλοβάτης της άμυνας, αποτελεί ένα το απτό παράδειγμα παίκτη που βγαίνει μπροστά.

Από ‘κει και πέρα, ο Πίτερς (μ.ο. 15,0π. & 7,0ρ. με 10/17 τριπ.) στα 5 τελευταία ματς, ο Κάνααν (μ.ο. 16,0π. με 10/17 τριπ.) στα τρία τελευταία ευρωπαϊκά και φυσικά ο Γουόκαπ που το τελευταίο πενθήμερο επέστρεψε στα γνωστά του standards (μ.ο. 16,5π., 4,5ρ. & 3,5ας. με 14/22 σουτ απέναντι σε Προμηθέα και Μακάμπι), δείχνουν ότι βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση.

Κι αν τον Παπανικολάου, δεν τον αναφέρουμε πολύ απλά γιατί εκείνος είναι σχεδόν μόνιμος σε mode step up, ιδιαίτερης αναφοράς χρήζει και ο Λουκ Σίκμα (και τι δεν έχει ακούσει αν του μεταφέρονται όσα λέγονταν και γράφονταν κατά την απουσία του), ο οποίος επέστρεψε μετά από σχεδόν 40 μέρες και μέσα σε 11 λεπτά συμμετοχής του (8π., 4ρ., 1ας. & 1κλ. με 4/6 σουτ) , πρόλαβε να κάνει και με το παραπάνω αισθητή την παρουσία, παίζοντας στο “4” και στο “5”!

Κάπως έτσι, οι «ερυθρόλευκοι» «εξαργύρωσαν» το πιο παραγωγικό πρώτο μέρος της σεζόν και το +15 με το οποίο πήγαν στην ανάπαυλα, έστω κι αν ο ξαφνικός τραυματισμός του επίσης πολύ θετικού όσο έπαιξε, Γουίλιαμς-Γκος (8π. & 2ασ. με 3/3 σουτ σε 6,5’) και η «χαζή» αποβολή του Πίτερς, λίγο έλλειψε να τον στριμώξουν στα σχοινιά.

Δεύτερον, ότι μεγάλη συνεισφορά σε αυτό έχει ο Γιώργος Μπαρτζώκας που τους εμπνέει αλλά συνάμα είναι και ο ιδανικός στην διαχείριση αυτών των καταστάσεων, διατηρώντας τους παίκτες του έτοιμους και ζεστούς, ώστε να αποβούν καθοριστικοί έστω και σε ένα play.

• Γιοτάμ Χαλπερίν στο Gazzetta: «Η Μακάμπι είναι το ευχάριστο διάλειμμα του πολέμου, νιώθω περήφανος που έπαιξα στον Ολυμπιακό!»

H κίνηση του μετριότατου Μπραζντέικις (3π., 2ρ. & 2ας. με 1/5 σουτ και 1/2 βολ. σε 15’) προς το καλάθι στην τελευταία κατοχή της ομάδας του, το φάουλ που πήρε, η πρώτη βολή που έβαλε και το επιθετικό ριμπάουντ που μάζεψε μετά την δεύτερη άστοχη, το πάθος και η σκληράδα του άστοχου Λαρεντζάκη (4π., 2ρ. & 2λ. με 4/4 βολ. και 0/2 σουτ σε 15’) και η αυταπάρνηση του συμπαθητικού Λούντζη (3π., 1ρ. & 1κοψ. με 1/4 σουτ σε 13’), ήταν τομείς που σιγούρεψαν τη νίκη.

Τρίτον, ότι η άμυνα (2η καλύτερη με μ.ο. 73,1π.) και η δημιουργία στην επίθεση αποτελούν τα βασικότερα σημεία αναφοράς στο παιχνίδι των δευτεραθλητών Ευρώπης και οι συγκεκριμένοι δύο τομείς λειτουργούν ικανοποιητικά, τότε μπαίνουν αυτομάτως τα θεμέλια για να προκύψει το λεγόμενο μπασκετικό “upgrade”, το οποίο τόσο πολύ έχουν ανάγκη την δεδομένη στιγμή.

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός βρήκε τον τρόπο να «κρύψει» τις αδυναμίες και να επιστρέψει στο 50% της κατάταξης στην Euroleague, έχοντας «ρεφάρει» τις δύο εντός έδρας ήττες από ισπανικές ομάδες (Μπαρτσελόνα και Μπασκόνια).

Απόψε (21.15) καλείται να βάλει λίγο ακόμη περισσότερο πλάτη (πιθανότατα και πάλι χωρίς τον Μιλουτίνοφ και με σίγουρους απόντες τον Γουίλιαμς-Γκος και τον ΜακΚίσικ) απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα, που του μοιάζει πλέον στην αμυντική φιλοσοφία (ελέω Σφαιρόπουλου) κι έρχεται με φόρα από την απρόσμενη “30άρα” με την οποία «φιλοδώρησε» την Φενερμπαχτσέ.

Αν τα καταφέρει, θα έχει ολοκληρώσει την 2η «διαβολοβδομάδα» αλώβητος εν μέσω σοβαρότατων απουσιών και θα έχει βάλει στο σακούλι του δύο υπερπολύτιμες νίκες που θα παίξουν πολύ υποστηρικτικό ρόλο στην αναρρίχηση που επιχειρεί στην βαθμολογία και θα τον έχουν οδηγήσει σε θετικό.

Αν όχι τότε πηγαίνοντας στο Μοντεκάρλο και υποδεχόμενος την Ρεάλ, θα επικεντρωθεί σε πιο βραχυπρόθεσμους στόχους, κοιτώντας μονάχα τη νίκη στο κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και περιμένοντας να παίξει κάποια στιγμή πλήρης!