Ποδαρικό με λίγο τρέμουλο

Το ποδαρικό της νέας χρονιάς γίνεται με το δεξί πόδι, αλλά μπορεί να εκφυλιστεί σε μετέωρο βήμα, αν δεν ακολουθήσει και το αριστερό. Ο Ολυμπιακός, επιτέλους δίχως απώλειες αλλά με κάμποσους διεθνείς παίκτες παροπλισμένους, τοποθέτησε ισχυρά θεμέλια νίκης και έβαλε τα δυνατά του για να τα ξεχαρβαλώσει, απέναντι σε έναν αντίπαλο που μοιάζει ευάλωτο θύμα αλλά ξέρει να τιμωρεί όποιον εμφανίζεται στο γήπεδο με ένδυμα περιπάτου.

«Με τη σημερινή της μορφή, η Αρμάνι δεν είναι δα πολύ καλύτερη από την Άλμπα και τη Βιλερμπάν», έγραφα το βράδυ της εντός έδρας των Ιταλών από τον Παναθηναϊκό. Υπήρχε, όμως, και υποσημείωση: «Μόλις προχθές, ωστόσο, ο Μεσίνα και οι παίκτες του πανηγύριζαν την άλωση της Βαρκελώνης». Και στις 17 Οκτωβρίου, προσθέτω, το ηχηρό 65-53 επί του Ολυμπιακού στο Μιλάνο…

Σπανίως χρησιμοποιώ το παρακάτω κλισέ, αλλά αυτή τη φορά ταιριάζει γάντι και σπεύδω να το ανασύρω από το συρτάρι: οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν τα εύκολα δύσκολα. Η κυριαρχία τους μέσα στις ρακέτες θα μπορούσε να τους βγάλει στον αφρό χωρίς ιδρώτα και χωρίς άγχος: 37-16 ριμπάουντ με 14-4 επιθετικά, 25 πόντοι από τους σέντερ, επίμονο και μεθοδικό παιχνίδι από μέσα προς τα έξω. Η διαφορά έφτασε τους 15 πόντους στα τέλη της γ’ περιόδου (66-51) και τα νερά έξω από το ΣΕΦ έμοιαζαν μπουνάτσα.

Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ο Κάνααν αμέλησε τα αμυντικά του καθήκοντα και παράλληλα αναλώθηκε σε παιχνίδι χωρίς ντρίμπλα, ντάπα-ντούπα σε αναζήτηση του ένας εναντίον ενός. Ο Έτορε Μεσίνα εντόπισε στην άκρη του πάγκου ένα πτηνό ικανό να πετάξει χωρίς άγχος και η αλλόκοτη Αρμάνι έβγαλε νύχια, ντυμένη πλέον με φόρμα εργασίας και όχι με σινιέ κοστουμάκι.

Ο άσημος Τζορντάνο Μπορτολάνι πέτυχε 11 πόντους μαζεμένους (ενώ είχε συνολικά 25 σε όλη τη σεζόν), ο ικανός σκόρερ Νέιπιερ έπιασε πελάτη τον ΜακΚίσικ που επιστρατεύτηκε ξεκούδουνα αντί π.χ. του Παπανικολάου μολονότι ήταν αρνητικός, οπότε το +15 του Ολυμπιακού εξανεμίστηκε μέσα σε ένα σκάρτο δεκάλεπτο.

Τότε, και μόνο τότε, οι Ιταλοί ένιωσαν τη μπάλα βαριά, ενώ οι Πειραιώτες θυμήθηκαν την ηρεμία και τη μεθοδικότητα που τους χαρακτηρίζει. Οι μηχανές άναψαν ξανά, το τρέμουλο εξαφανίστηκε και η τελική ευθεία είχε λιγότερες λακκούβες. Ο Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος και ο Άλεκ Πίτερς πέτυχαν τα καλάθια της νίκης μετά το 74-74, αλλά το πρόσωπο κλειδί ήταν ο Μουσταφά Φαλ, δημιουργός στην επίθεση με δύο απανωτές ασίστ από το ζωγραφιστό και παράλληλα δράκος στην άμυνα με τάπα στον Μπορτολάνι έξω στο τρίποντο.

Ο Γάλλος τελείωσε το ματς με 12-6-6 και καμουφλάρισε (μαζί με τον Φίλιπ Πετρούσεφ) και τη μετριότητα του Μιλουτίνοφ, ο οποίος είχε εκλάμψεις αλλά δεν ήταν τόσο καλός όσο υπαινίσσεται η στατιστική του. Ο Τόμας Γουόκαπ ξεπέρασε έγκαιρα τον τραυματισμό του και ξεκίνησε το ματς με δύο τρίποντα, αλλά έδωσε 4 ασίστ και 5 λάθη και δεν άντεξε να παίξει παραπάνω από 23 λεπτά. Η μετριότητα του Αμερικανοέλληνα τράβηξε προς τα κάτω όλη την ομάδα και την έκανε επιρρεπή στο λάθος (17).

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης έφερε από τον πάγκο πάθος, ενέργεια και λύσεις, ενώ ο Άλεκ Πίτερς πρόσθεσε έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των εμφανίσεων που τον καθιστούν αντάξιο αντικαταστάτη του Βεζένκοφ. Πόσοι φαντάζονταν ότι ο χαζομπαμπάς Αμερικανός που δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου στον τραυματικό τελικό του Κάουνας θα έφτανε στον Γενάρη του 2024 με 16 πόντους μέσο όρο και με 55% στα τρίποντα;

«Οι τρεις αγώνες μας μετά την ήττα από τη Βίρτους συνοδεύονταν από το “πρέπει”, αλλά κατορθώσαμε να τους κερδίσουμε», είπε ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά το ματς, με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του λιγότερο τσιτωμένα. Το 10-8 φέρνει τον Ολυμπιακό ξανά στην προνομιούχο εξάδα, ή περίπου τέλος πάντων αφού οι πολλαπλές ισοβαθμίες είναι αδύνατο και άσκοπο να αναλυθούν, ενώ οι αγώνες του επόμενου δεκαημέρου με τις απανωτές αγωνιστικές μπορούν να τον φέρουν ακόμα πιο ψηλά.

Κοιτάζοντας στον ορίζοντα που οδηγεί προς το Βερολίνο, οι «ερυθρόλευκοι» βλέπουν μόνο πέντε πλάτες. Μιας και στήθηκαν στην αφετηρία του β’ γύρου πλήρεις, λες και εισακούστηκαν οι αγιοβασιλιάτικες ευχές τόσων εβδομάδων, έχουν δικαίωμα στην ελπίδα και στην αισιοδοξία. Μεθαύριο θα κληθούν να μετρήσουν το μπόι τους απέναντι στη στριφνή (αλλά στραπατσαρισμένη απόψε στο Βελιγράδι) Μονακό, που έχει τρόπο να τους κάνει τη ζωή πατίνι όπου και αν ανταμώνει μαζί τους.