Παναθηναϊκός: Στο 1ο μέρος ήταν για F4 και στο 2ο, μετά βίας για playoffs!

Με την regular season να έχει μπει στην πιο κρίσιμη καμπή της και κάθε παιχνίδι να μετράει, όπως λέει και το σλόγκαν της Euroleague (“every game matters”), το βασικό ζητούμενο της βραδιάς για τον Παναθηναϊκό, ήταν η υπεράσπιση της έδρας και η συγκομιδή των δύο βαθμών της νίκης.

Μπορεί η Εφές να διανύει το χειρότερο «φεγγάρι» της στην σεζόν και πλέον να μετράει επτά σερί ήττες (με μέσο παθητικό 97,2 πόντων στην διάρκεια αυτού του αρνητικού σερί), ωστόσο, οι μικρές αποστάσεις ανάμεσα στις ομάδες της διοργάνωσης και η επιρροή που μπορεί να έχει ένα κακό δεύτερο μέρος, είδαμε όλοι τι ζημιά θα μπορούσε να προκαλέσει στην 4η περίοδο.

Λίγο η επανάπαυση και οι κακές επιλογές στην επίθεση (κυρίως από Ναν), λίγο τα 11 περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ (συνολικά 14) της ομάδας του Τσαν και λίγο το «κατέβασμα» ταχύτητας στην αμυντική ένταση στο 2ο μέρος, το +22 του 14ου λεπτού και το +19 στο 21’, έγιναν 76-73 και ξαφνικά βάρυναν τα πόδια των παικτών του Αταμάν!

Απ’ αυτή, λοιπόν, την άποψη και τηρουμένων των αναλογιών και των κινδύνων που πάντα εγκυμονεί ένα πονηρό ματς σαν το αποψινό (η Εφές δεν είχε τίποτε να χάσει), ο οργανισμός πρέπει να κρατήσει την 12η εφετινή ευρωπαϊκή νίκη (83-76) της σεζόν που τον εδραίωσε για τα καλά στην 4άδα της βαθμολογίας και σε πρώτη φάση τον διατήρησε σε τροχιά playoffs (γιατί αυτός είναι ο αρχικός στόχος της σεζόν στην Ευρώπη).

Δεκτές οι κραυγές ανησυχίας και ο προβληματισμός που προκάλεσε η άτακτη υποχώρηση του εξέπεμψε η εικόνα της 3ης και της 4ης περιόδου (οι φιλοξενούμενοι επικράτησαν 17-22 και 15-19 αντίστοιχα), ωστόσο, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ποιο ήταν το ευρωπαϊκό πρόσωπο του «εξάστερου» τις τρεις τελευταίες χρονιές (συνολικό ρεκόρ 29-65 με καλύτερη βαθμολογική θέση την 13η της σεζόν 2021-22)!

Αλλά και πόσο μεγάλα άλματα έχει κάνει η εφετινή ομάδα, που ήδη μετράει μία νίκη περισσότερη από όσες πέτυχε στην διάρκεια της περυσινής χρονιάς (το επίσημο ρεκόρ της ήταν 9-23, γιατί της αφαιρέθηκαν δύο μετά από τιμωρία για οικονομικά ζητήματα).

Θα μου πείτε ότι η εφετινή ομάδα έχει διπλάσιο budget και κοστίζει κοντά σχεδόν 20 εκατομμύρια, οπότε, αυτομάτως οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες είναι πολύ μεγαλύτερες, όμως, πιστέψτε με τα «παλάτια» δεν φτιάχνονται σε λίγους μήνες και ειδικότερα όταν ο «αρχιτέκτονας» (Αταμάν) και οι 12 νέοι υφιστάμενοί του (οι παίκτες που ήρθαν το καλοκαίρι) συνεργάζονται για πρώτη φορά, ενώ στο ενδιάμεσο, η «ανοικοδόμηση» έχει μπει ουκ ολίγες φορές σε παύση, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπισαν τέσσερις σημαντικοί «μηχανικοί» (Μήτογλου, Παπαπέτρου, Ερνανγκόμεθ και Βιλντόζα).

Είναι επίσης ενθαρρυντικό ότι ο Παναθηναϊκός του πρώτου μέρους, που πέταγε φωτιές σε άμυνα κι επίθεση, ήταν ομάδα που μπορεί κάλλιστα να διεκδικήσει την πρόκριση στο Final 4. Σύμφωνοι, παρά φύσιν το ποσοστό του στα τρίποντα (69,2% με 9/13) και σπάνια θα ξανακαταγραφεί...

Εδώ κάποια στιγμή, όταν ο Γκριγκόνις (24π., 4ρ. & 3ας. με 7/9 τριπ.) των δύο ρεκόρ, μετρούσε 6/6 πίσω από τα 6,75, είχαμε αρχίσει να ψάχνουμε τα αρχεία μας για την πιο άχαστη βραδιά στα τρίποντα στην ιστορία της διοργάνωσης (ο Λιθουανός Σαούλιους Στομπέργκας από την παρθενική σεζόν της EL με 9/9 τρίποντα και μάλιστα στο ΟΑΚΑ, σε αγώνα της Ταουγκρές απέναντι στην ΑΕΚ)!

Δεν μπορούμε να πούμε, όμως, το ίδιο για την συνεχιζόμενη βελτίωση της ομάδας στην δημιουργία, απόρροια της σταθεροποίησης στην απόδοση του Σλούκα (9π. & 9ασ. με 2/4 τριπ.), που πλέον δεν παρουσιάζει εμμονή στο σκοράρισμα αλλά μοιράζει την μπάλα και ξεπέρασε τον Σπανούλη στις ασίστ! 23 τελικές έναντι 11 λαθών δεν βλέπουμε συχνά στο φύλλο στατιστικής των αγώνων του «τριφυλλιού». Ούτε φυσικά για την αισθητά πιο αυξημένη ενέργεια που βγάζουν οι «πράσινοι» στην άμυνα, ένας τομέας στον οποίο είχαν διάρκεια σε όλο το ματς.

Αν εξαιρέσουμε την μερική αλλά παρ’ ολίγον μοιραία ολιγωρία στα αμυντικά ριμπάουντ (3-14 τα επιθετικά των δύο ομάδων), ο Παναθηναϊκός συνέχισε την καλή αμυντική παρουσία που έχει στα 5 τελευταία ματς, στα οποία δέχεται κατά μ.ο. 73 πόντους!

Αν κάτι πρέπει να εκλείψει και ειδικότερα ενόψει της επερχόμενης άφιξης της Μονακό (διψάει για ρεβάνς, ώστε να αποφύγει το 0/2 ενόψει ισοβαθμίας) και της αναμέτρησης με την Παρτίζαν, που θα έρθει στην Αθήνα την άλλη εβδομάδα, είναι η νωθρή και επιπόλαιη επιθετική λειτουργία του 2ου μέρους.

Κακά τα ψέματα, αν δεν ήταν ο Γκραντ (6π. & 5ασ. με 2/3 σε 36’) για να δώσει το φιλί της ζωής, με το καθοριστικό του τρίποντο στα 71” πριν την λήξη (για το 79-73), αλλά και ο εκπληκτικός Κώστας Αντετοκούνμπο (6π., 4ρ., 2κλ. & 1κοψ. με 3/3 σουτ σε 10’), το μέγεθος του οποίου έδωσε πολύ σημαντικές λύσεις και στην άμυνα, το ματς ίσως να είχε φτάσει στην τελευταία κατοχή, χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει την τελική του κατάληξη.

Αν ο πρώτος δεν ήταν αυτός που έχουμε συνηθίσει στην επίθεση, αυτό εξηγείται από την ανυπολόγιστη ενέργεια που έβγαλε στο μαρκάρισμα του Λάρκιν, που μετά τους 32 πόντους της Μαδρίτης, περιορίστηκε στους 9 με με 3/9 σουτ.

Μόνο και μόνο που μας πέρασε από το μυαλό το κακό, όμως και το καταθέτουμε – επειδή οι γηπεδούχοι το επέτρεψαν σε μία βραδιά που κάλλιστα θα μπορούσε να κλείσει με πανηγυρικό τρόπο – είναι μεγάλο κρίμα!

Κι επειδή οι αντίπαλοι που έρχονται, δεν είναι Εφές, ούτε αστειεύονται και φυσικά ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλη ανάγκη να κάνει πρώτα το 3/3 και εν συνεχεία το 3ο εφετινό 4/4, ο Τούρκος τεχνικός θα πρέπει να βάλει λίγο χαλινάρι στον Κέντρικ Ναν (14π., 3ασ. & 4λ. με 6/15 σουτ) και να πάει πιο πολύ στα σίγουρα. Λίγο ήθελε και θα βλέπαμε την παράσταση στην Βιτόρια...

Ο 28χρονος Αμερικανός ήταν θετικός για τρεις περιόδους, αλλά «κλέβοντας» στην άμυνα με προσωπικό αντίπαλο τον Μπομπουά (πήγε να γυρίσει το ματς με 11 από τους 16 πόντους του στην 4η περίοδο) και με τρεις κακές επιλογές στο τελευταίο πεντάλεπτο (0/2 σουτ και 1 λάθος), δεν ήθελε πολύ ακόμη για να πληγώσει την ομάδα του.

Όσο περισσότερο και πιο γρήγορα, ο Παναθηναϊκός κλείσει την ψαλίδα ανάμεσα στα πεπραγμένα του 1ου και του 2ου μέρους και αποκτήσει μεγαλύτερη διάρκεια στην απόδοσή του, τόσο πιο πιο κοντά θα παραμείνει στον στόχο της 4άδας!